■●حضرت امام صادق علیه السلام فرموده است : ■هر چه که تو را از خدايت باز مى دارد بت تو است ، اين جان عرشی را ، اين سيمرغ ملکوتی را پای بند يک مشت هوای نفسانی نکن ، از اين گونه تعلقات آزادش بگذار تا بسوى اسماء و صفات الهی ، و بجانب مدارج و معارج قرآنی ارتقاء بنمايد ، او را گرفتار قفس های هوسهای نفسانی مکن تا بکمال مطلوب خود برسد. ●در راه عشق دمبدم عذر و بهانه چيست ●خوشتر زعشق و زمزمه عاشقانه چيست ●عنقاى نفس ناطقه را جز بطور عشق ●در طوبی آرميدن و در سدره لانه چيست ●با روی يار عين قصور است طرف حور ●با سوز عشق نغمه چنگ و چغانه چيست ●وجد است آنچه را که نبی گفته و نبی ●بهتر از اين ترانه در عالم ترانه چيست. ■●مجموعه مقالات استاد علامه حسن زاده آملی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

#آیت_الله_حق‌شناس: □●از علامه طباطبایی -خدا رحمتش کند- پرسیدم: راه کدام است؟ فرمود: «اولش مراقبه،‌ وسطش مراقبه،‌ آخرش هم مراقبه». #یاعلی □●زمهر افروخته،‌ص۱۷۴●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#اللهم_ارزقناکربلا ○زبان دهر بریدند گوییا ز ازل ○که وقت بردن نام تو عالمی سمعند ○خداست گرم اجابت و عبد غرق دعا ○به زیر قبه ی تو اینچنین همه جمعند #محمدکیانی @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 274-261 بقره قسمت پنجم بخش هفتم ● آيه شريفه در حق ابى بكر نازل شده است مؤلف : آلوسى در تفسير خود در ذيل اين حديث گفته : امام سيوطى به دنبال نقل اين روايت گفته است كه جريان صدقه دادن ابى بكر را ابن عساكر در تاريخش از عايشه نقل كرده ، و در آن روايت اين قسمت كه آيه در شأن او نازل شده نيامده است ، و گويا آن كسى كه چنين ادعائى كرده ، آن را از روايت ابن منذر فهميده ، زيرا ابن منذر از ابن اسحاق نقل كرده است كه وقتى مرگ ابى بكر نزديك شد و عُمر را جانشين خود كرد، براى مردم خطابه اى ايراد نمود، بعد از حمد و ثنائى كه خدا لايق آن است گفت : هان ! اى مردم ، طمع هرچه هم كم باشد فقر است ، و نوميدى از مال مردم هر چه باشد به همان مقدار غنى است ، و شما جمع مى كنيد اموالى را كه خود نمى خوريد: و آرزو مى كنيد چيزهائى را كه به آن نمى رسيد، و بدانيد كه بخل هر چه هم كم باشد به همان مقدار نفاق است ، پس براى خود خير انفاق كنيد، كجا هستند اصحاب اين آيه ؟، آنگاه آيه را تلاوت كرد، و سيوطى در آخر مى گويد: خواننده مى داند كه اين حديث هيچ دلالتى ندارد بر اينكه آيه شريفه در حق ابى بكر نازل شده باشد، اين بود گفتار آلوسى . و در الدرالمنثور به چند طريق از ابى امامه و ابى الدرداء، و ابن عباس و غير ايشان روايت آورده كه گفته اند: اين آيه درباره اصحاب خيل نازل شده است . ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 624 مؤلف : منظور از اصحاب خيل سپاهيان سواره اند كه شب و روز براى اسب ها پول خرج مى كنند ولى اين تعبير آيه كه مى فرمايد: ((سرا و علانية )) با پرستارى اسبان نمى سازد، چون در مورد تهيه آذوقه اسبان معنا ندارد اين چنين مطلب را عموميت دهد و بفرمايد: هم در روز و هم در شب و هم در خفا و هم آشكارا انفاق مى كنند. و نيز در الدر المنثور است كه ابن مسيب در ذيل آيه ((الذين ينفقون ...)) روايت كرده كه همه اين آيه درباره عبد الرحمان بن عوف و عثمان بن عفان نازل شده كه در لشگر معروف به جيش عسرت پولهائى را خرج كردند. مؤلف : اشكال اين روايت اين است كه مانند روايت قبلى با آيه شريفه تطبيق نمى شود. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 625 #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○ #سؤال: چقدر آدم به مسائل علمی[تحصیل و درس خواندن] برسد، چقدر به مسائل عملی[اخلاق و سلوک معنوی] برسد و چقدر به مسائل خانواده؟ □○ #حضرت_آیت‌الله_بهجت_ قدس‌سره : واجبات[در هر سه زمینه تحصیل و اخلاق و خانواده و نیز غیر آنها] مقدم است بر غیر واجبات. خود اشتغال به واجب[که بالفعل بر بنده واجب است]، خودش از اعمالِ اخلاقیات شرعیه است[درس خواند واجب، عین عمل اخلاقی و سلوکی است، و اقدام به امر خانوادگی واجب، عین عمل اخلاقی و سلوکی است، و...]، موکده[عمل به واجب از بالاترین اعمال اخلاقی و سلوک شرعی است]، هیچ چیز با واجب مزاحمت نمی‌کند. □○فقط چیزی که هست باید ملتفت باشد که خراب نکند، بناهایی را که بنا کرده، به واسطه معاصی خراب نکند. □○بالاترین اخلاقیات همان است که حاضر[مراقب] باشد برای اینکه هیچ معصیت خدا را نکند[ترک واجب که معصیت است نکند، و حرام را، که هم معصیت است و هم اعمال نیک قبلی را محو میکند، ترک نماید]. تمام اخلاقیات توی همین یک کلمه است. @mohamad_hosein_tabatabaei

#یا_مرگ_یا_فهم! □●مرحوم حاج شیخ صدر الدین حائری: من خدمت مرحوم علاّمه طباطبایی عرض کردم: آقا! شنیده‌ام که زمانی شما سر به سجده گذاشته، گفته‌اید: یا مرگ یا فهم. و بعد از آن، خدا به شما چنان فهمی عنایت کرده است که دیگر مسائل پیش شما مجهول نمی‌ماند. من می‌خواهم این مطلب را از خود شما بشنوم. □●مرحوم علاّمه طباطبایی فرمودند: من مشغول خواندن کتاب سیوطی بودم که استاد از من امتحان گرفت، اما من در امتحان موفق نبودم. استاد رو به من کرده و گفت: وقت من و خودت را تلف کردی! □●این حرف بر من بسیار ناگوار آمد، آن گاه عملی را انجام دادم که از آن موقع به بعد مورد عنایت خداوند سبحان قرار گرفتم. پرسیدم: از آن به بعد مجهولی نداشته‌اید؟ فرمودند: به عنایت خدا تاکنون چنین بوده است. □●روزنه‌هایی از عالم غیب، تالیف آیت الله سید محسن خرازی، ص ۲۷۳●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○..در منطق اهل علم و ولایت ، انسان به نور تعریف شده است واین نور از دو چیز پدید می آید ：یکی دانش ، و دیگر کردار شایسته. گویا همه چیز باید از زوج باشد ، چه رستنی ، چه حیوانی و چه غیر آنها ، حتی نور برق که از دو سیم مثبت و منفی است ، حتی در نظام عالم کرات را باید با یکدیگر همین حالت باشد، چنان که ملای رومی گوید： ○آسمان مرد و زمین زن در خرد ○آنچه آن انداخت این می پرورد □○سلسله ی جلیله اهل عرفان را بحثی در نکاح ساری در موجودات است و در این ازدواج روح با تن ، که شبستری بدان اشارت کرد دیگر استوانه های دانش در آیت "علّم آدم الاسماء " که در آدم تعلیم به کاررفته و در ملک "عرض" و " انباء" ، اشارتی لطیف دارند. □○آنکه بابا افضل گفت ：از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی ، و یا بقول شبستری بجو از خویش هرچیزی که خواهی ، سخنی سخت استوار است. و این عبارات هم رویی به ظاهر دارند و هم رویی به باطن ، همچون خود انسان ، بلکه و جز آن از دیگر آفریده ها که رویی بدین سوی و رویی بدان سوی . □○هیچ دانشی به اهمیت این دانش که معرفة النفس است ، نیست. همه علوم عقلی مبتنی بر آن است. لذاهمه ی معلمان حقیقی و مکملان نفوس انسانی ، بشر را به مطالعه ی کتاب تکوینی ذات شان ، که همان معرفة النفس است ، ارجاع فرموده اند. و چون علم و عمل انسان سازند و متن صحیفه ی ذات انسان و عین کتاب حقیقت او می گردند ، سرانجام در آگاهی او به آنچه اندوخت و آن شد نیز ارجاع به کتاب نفسش می دهند که هر چه در وی نوشت همان است و به وی می گویند ：" اقرا کتابک کفی بنفسک الیوم علیک حسیبا " □○دروس معرفت نفس | درس صد و بیست و هفتم استاد علامه حسن زاده ی آملی○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#شرح_دروس_معرفت_نفس □سرور من، به هر صورت هست باید از #عادت دربیائیم و اگر در نیامدیم ما را از عادت در می آورند □که اصلا عذابِ #قبر و #قیامت و مراتبِ وجودی ای که انسان بعد از #ارتحال از این نشئه برای رسیدن به عوالِمِ وجودیِ دیگر دارد اینها همه در حقیقت از معانی و حقایقِ #خروج_از_عادت هست که می خواهند ما را از عادت بدر بیاورند تا ما با عالَم خو نکنیم، با کلماتِ وجودیِ عالَم خو نکنیم، بعد اتفاقا می بینیم همین جا هستیم و عالَم چیز دیگری بود و ما چون خو کرده بودیم نیافتیم که عالم چیست! □اینطور نیست که ما را از اینجا در ببرند! □ #قیامت همین جاست؛ اینجا متنِ قیامت هست؛ الان اینجا متنِ جهنم و بهشت هست؛ اینجا متنِ #برزخ هست؛ تمامِ کلماتِ وجودی برای ما یکپارچه #بهشت است: ○سراسر صنع دلدارم بهشت است               ○بهشت است زانکه او نیکو سرشت است □الان همه یکپارچه #بهشت اند، منتها ما چون خو کردیم، عادت کردیم، برایِ خودمان #جهنم درست می کنیم، بعد که می خواهند ما را از این عادت در بیاورند، اگر خودمان به اختیار خودمان در نرفته ایم، آنوقت برای ما جهنم می شود که:  #تو_بهشت_و_جهنم_خویشی  □این ولادتِ دوّم به این معنا هست که شما از عادت کردن و خو کردن با این نشئۀ طبیعت به در بیایید و متولد بشوید و چه بهتر که انسان خودش متولد شود! □«مُوتُوا قَبلَ اَن تَمُوتُوا»□ □(قبل از اینکه ما شما را بمیرانیم و خُلق و خوی #حیوانی را در شما بکشیم، خودتان بمیرید، خودتان خُلق و خوی حیوانی خودتان را بکشید). □○شرح دروس معرفت نفس استاد صمدی آملی○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○نقش انسان در ذلّت و عزّت خود○□ □هیچ یك از این آیات، نقش انسان را در ذلّت یا عزّت خود نفی نمی كند، زیرا آیه ﴿اِن الحُكم اِلاّ للّه﴾ به این معنی است كه تنها حكم او نافذ است و حاكم سراسر جهانِ امكان خداست. این اصلی كلی است؛ □ولی خداوند خود حكم كرد كه اگر كسی تلاش و كوشش كند، عزیزش می گردانم و اگر كوشش نكرد، از فیض من بهره ای ندارد. این حكم خداست و بر این اساس فرمود: ﴿اِن عُدتم عُدنا﴾[۴] و ﴿اِنْ تعودوا نَعُدْ﴾؛[۵] بهشت و جهنم نیز بر اساس حكم خداست. كسی كه ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، اهل بهشت است و كسی كه مسیر تباهی را طی كند، در دوزخ جای دارد. فراهم نمودن زمینه نیز بر اساس حكم خدا صورت می گیرد، پس اگر كسی زمینه را فراهم كند، از رزق برتر و عزّت بیشتر برخوردار می شود. □ظاهر آیه نشان می دهد كه خداوند هركس را بخواهد هدایت، و هر كه را بخواهد، گمراه می كند. اما باید توجه داشت که هدایت دو قسم است: □ #ابتدایی_و_پاداشی؛ هدایت ابتدایی یا عمومی سرمایه ای است كه خدای سبحان از راه درون (عقل و فطرت) و بیرون (وحی و نبوت) به انسان عطا كرده است. بر این اساس، خدا همه انسانها را با سرمایه های درونی و بیرونی به راه راست هدایت كرده است. كسانی كه این هدایت را مغتنم شمرده، به دنبال آن حركت كرده اند، از هدایت پاداشی خداوند برخوردار می شوند و به معارف و فضایل الهی می رسند. ادامه دارد... #نسیم_اندیشه #آیت_الله_جوادی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei