🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #حسین_منی_و_انا_من_حسین قسمت ۱ ■الحمدلله رب‌العالمین که خدا به ما توفیق داد، محرم ۱۴۳۷ ه.ق را نیز درک کردیم. بخوان ای دل محرم شد دوباره... این دهه، دهه بسیار مهمی است. جناب محتشم در آن شعر معروف خود می‌فرمایند: ●گر خــوانمش قـیامـت دنیـا بـعید نیست ●این رستخیز عام ڪہ نامش محرم است ■بنده می‌گویم که بعید نیست شاعر این قسمت را به اقتضاء شعری اینگونه گفته باشد، زیرا قطعاً و یقیناً محرم قیامت دنیا است. نه تنها واقعه عاشورا ( واقعه سال ۶۱ ه.ق) نه آن واقعه قیامت اتمّ تمام هستی است، بلکه آن قیامت انسان کامل است. حساب آن عاشورا از حساب و کتاب عقلی و فکری و شهودی من و شما خارج است. اصلاً نمی‌فهمیم که آن قیامت چیست. حقیقت عاشورا را حقیقتاً غیر از حضرت بقیة‌الله‌الاعظم -روحی و ارواح‌العالمین لتراب مقدمه‌الفدا- کسی نمی‌فهمد. ما در تاریکی محرم را می‌بینیم. ●شب علے دید و بہ تاریڪے دید ●گــرچہ او نــیــز بہ تاریڪے دید ■ما علی علیه السّلام را به تاریکی می‌بینیم نه در روشنایی روز، که اگر خورشید حقیقت علی علیه السلام ظهور کند، همه کور می‌شوند. لاَحْتَرَقَتْ سُبُحاتُ وَجْهِهِ ما انْتَهَي‌ إلَی بَصَرٍ، سُبُحاتُ جمال و جلال امیرالمؤمنین ، تا جایی که چشم‌ها می‌توانند ببینند، تا هر افقی که هر چشمی می‌تواند ببیند کور می‌کند. یعنی نمی‌تواند افق علی را ببیند. يَنْحَدِرُ عَنِّى السَّيْلُ، وَلايَرْقى اِلَىَّ الطَّيْرُ. لذا ما در تاریکی علی را دیدیم. در تاریکی اباعبدالله علیه‌السلام را می‌بینیم، ما در تاریکی اهل بیت را می‌بینیم. لذا آنچه که در تاریکی می‌بینیم، معین و مشخص است. از آن قیامت کبری نظام هستی، از واقعه عاشورا که قیامت اتَمّ انسان کامل است، قیامت عظمای الهی است خبر نداریم. ما از کُنه عاشورا و کُنه کربلا خبر نداریم. یک نفر در عالَم خبر دارد و می‌فهمد و او هم می‌فرماید که اگر دهر مرا به تاخیر انداخته و نتوانستم اباعبدالله را یاری کنم، صَباحَاً وَ مَساءً بر مصائب او گریه می‌کنم. شب و روز گریه می‌کنم؛ و گریه نیز چه نوع گریه‌ای است؟ وَ لَاَبکَينَّ عَلَيکَ بَدَلَ الدُمُوعِ دَمَاً. به جای اشک خون گریه می‌کنم. آن یک نفر هست که از قیامت کبری واقعه عاشورا مطلع است. این دهه‌ی محرم است که برای من و شما قیامت است نه واقعه‌ی عاشورا... ●گر خــوانمش قـیامـت دنیـا بـعید نیست ●این رستخیز عام ڪہ نامش محرم است #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●همراهی با امام حسین علیه‌السّلام در ظاهر و باطن در محرّم و صفر●■ ■در این ایام همراه قافلۀ اباعبدالله الحسین علیه السّلام باشیم. با دل همراه امام حسین علیه السّلام باشیم. ■از روز هشتم ماه ذی‌الحجّه که اباعبدالله علیه السّلام از مکه به سمت کربلا حرکت کردند یک دوست اهل بیت علیهم السّلام و یک عاشق و شیدای اباعبدالله الحسین علیه السّلام یک لحظه از ایشان جدا نیست ■هر روز صبح که سر از خواب بر می‌دارد فکر می‌کند الان امام حسین علیه السّلام کجاست؟ بین راه مکه تا کربلا به کدام منزل رسیدند؟ چکار می‌کنند؟ اهل بیت علیهم السّلام چه می‌کنند؟ این همراهان و یاران صدیق و اصحاب پاکباز اباعبدالله علیه السّلام در چه حال و هوایی هستند؟ یک لحظه نمی‌تواند از یاد انها خارج شود... منزل به منزل همراه امام حسین علیه السّلام است. ■در سیر باطنی هم همینگونه است. مقتدا و پیر و مرشد سالک الی الله اباعبدالله علیه السّلام است. در باطن هم منزل به منزل با امام حسین علیه السّلام همراه است... ■سالک الی الله در این ایّام، هم توجّه‌اش به سِیر ظاهری اباعبدالله علیه السّلام است و هم در سیر باطنی منازل سلوک را طی می‌کند.. #استاد_مهدی_طیب @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #حسین_منی_و_انا_من_حسین قسمت ۲ ■قیامت شیعه در همین دهه‌ی محرم شروع می‌شود. چرا؟ به خاطر اینکه شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا. شیعیان ما از اضافه‌ی طینت ما خلق شدند. طینت اهل بیت علیهم السّلام یعنی نور اهل‌بیت، یعنی روح اهل بیت نه به معنی گِل ظاهری که از اضافه‌ی این گِل ظاهری خلق شدند، چون ما گرفتار غواسق عالَم طبیعتیم، می‌خواهیم همه چیز را با همین چیزهایی که خودمان می‌بینیم و می فهمیم مقایسه کنیم. اینگونه نیست. شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا. طینت اهل بیت، طینت علیّینی است، مال علیّین است. مال ملأ‌الاعلاء است. مال عالَم امر است. خود عالم امر طینت اهل بیت است. طینت اهل بیت چه طینتی است؟ أنَّ اللهَ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ. طینت آنها یعنی سرشت خدایی. أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَهُ نُورِي؛ اول چیزی که خدا خلق کرده، نور ما‌ است. و طینت اهل بیت چیست؟ طینت آنها نور است. آن هم چه نوری؟ نور اعظم، نور مطلق. شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينِتِنا یعنی از اضافه‌ی اشراقیه‌ی نور ما هستند. أَجْسَادُكُمْ فِي الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُكُمْ فِي الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ وَ آثَارُكُمْ فِي الْآثَارِ وَ قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُورِ. شیعیان،‌ اضافه‌ی اشراقیه ما هستند. مال ما هستند. ظهور ما هستند. صورتاً، سیرتاً و باطناً. یعنی هم به حیث مرتبه‌ی خلق نور ما و ظهور ما و اضافه‌ی ما هستند، هم به حیث مرتبه‌ی نفسانیتشان، هم به حیث نورانیتشان، همه‌ی مراتب آنها تجلّی ما است. حال که اینگونه است، امام می‌گوید وقتی که من علت خلقتم، مبدأ خلقت هستم، اصل اینها هستم، من محزون هستم، اینها هم محزون هستند. اگر واقعه‌ی عاشورا، قیامت کبری‌ِ من است، پس ایام دهه‌ی محرم نیز به تبع قیامت کبری‌ِ دنیای شیعیان من است. در همین دنیا، در همین دهه‌ی محرم وَالْفَجْرِ وَلَيَالٍ عَشْرٍ ، در همین شب‌های دهگانه، اینها قیامتشان را طی می‌کنند. ■ما خیلی ثروتمندیم، منتها غافلیم. قیامت چیست؟ قیامت، فهم انسان کامل است. قیامت یعنی چه؟ برزخ داریم، عالم طبیعت داریم، قیامت داریم، بله. برزخ یک مرتبه‌ایست. آنجا بهشتی هست، جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ی هست، حورالعینی هست، میوه‌های بهشتی هست و قس علی هذا. همین چیزهایی از تمثلات برزخی که شنیدید. اللّهم ارزقنا و ایّاکم ان‌شاءالله... خدا رزق شما کند که همگی از این قصرهای بهشتی، درختان و میوه‌ها، این مأکولات بهشتی بهره ببرید. این برزخ است. قیامت چیست؟ قیامت فهم و ظهور انسان کامل است. مرتبه‌ی بالاتر از برزخ است. لذا الان مداح هم اشاره کردند که عده‌ای کشان‌کشان به بهشت می‌روند. حدیثش به این شکل است که عده‌ای از محبین اهل‌بیت، اینهایی که در این دنیا با امام حسین علیه‌السلام بودند، إنَّ مَعَ الدُّنیا الآخرة. همینکه اینجا هستی یعنی آنجا هستی. اینجا و آنجا نداریم، زمانی در کار نیست. باطن عملت را همین الان هم می‌بینی که این‌شکلی است. به نفس خودت رجوع کنی همین شکلی است که در عرش، محبین اباعبدالله الحسین علیه‌السلام با حضرت، دور هم می‌نشینند و محو تماشای جمال حضرت سیدالشهداء هستند. سپس از مرتبه‌ی پایین‌تر یعنی بهشت، به اینها خبر می‌دهند که ازواج شما - وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ - منتظر شما هستند. اینها می‌گویند نه! ما را از مولایمان منصرف نکنید ●خدایا زاهد از تو حور مے‌خواهد قصورش بین ●بہ جنـت مے‌گـریزد از درت یا رب شعورش بین ■می‌گوید که نه! من غرق در امام حسین هستم، بهشت را می خواهم چکار کنم؟ بهشت، جلوه‌ای از جلوات اباعبدالله ‌الحسین است. یک تجلی از نور اباعبدالله است. من وقتی به اصل مشغول هستم، فرع را می‌خواهم چکار؟ #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #روز_دوّم_محرّم ■ورود امام حسین علیه السّلام به کربلا ■نامه نوشتن امام حسین علیه السّلام به سلیمان بن صرد خزاعی و اشراف کوفه @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 حی علی العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۱) ■بحث ما پیرامون حدیث شریفی است که حضرت امام باقر علیه السلام از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه پیرامون یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مطرح کرده است و توجه ما در این بحث بالخصوص پیرامون #مصارع_عشاق و #عشق و #مراتب_عشق در حقیقت کربلا خواهد بود. ■امام باقر علیه السلام می‌فرماید: امیرالمؤمنین علیه السلام برای جنگ صفین از کوفه خارج شد تا به کربلا رسید؛ حَتّى إذا كانَ بِكَربَلاءَ عَلى ميلَينِ أو ميلٍ. حضرت درآن مکان با اسب خود دوری زد و فرمود، قُبِضَ فِيهَا مِائَتَا نَبِيٍّ وَ مِائَتَا وَصِيٍّ وَ مِائَتَا سِبْطٍ كُلُّهُمْ شُهَدَاءُ؛ این منطقه جایی است که دویست #نبی و دویست #فرزند_نبی در اینجا کشته شده‌اند و همگی از #شهدا بوده‌اند. این انبیاء و اسباط بر قِدَم اباعبدالله الحسین بوده‌اند و نشان می‌دهد که ایشان از خاصان درگاه حق متعال بوده‌اند که خدا این توفیق را به ایشان داد که در این زمین کشته شوند. معلوم است در میان انبیاء، حساب امثال ایشان و #حضرت_یحیی علیهم السلام از بقیه انبیاء جداست چون یحیی علیه السلام تنها کسی است که شبیه امام حسین علیه السلام کشته شده است و آسمان تنها بر او و بر اباعبدالله الحسین علیه السلام گریسته است. این موضوع نشانگر آن است که ایشان از یک ویژگی خاصی برخوردار بوده است. ■اینگونه به نظر می‌رسد که این چهارصد نبی و اسباط گویا به سبب نبوتشان و اتصالشان به باطن عالم و خبردار شدن از واقعه‌ی کربلا و اباعبدالله الحسین علیه السلام، چنین مرگی را انتخاب کرده اند و از خدا خواسته‌اند که در این مکان کشته شوند چون می‌دانستند که حسین #مقصد_العشاق است... حسین #قبله‌ و #حقیقت عشق و مقصد همه‌ی عشاق است و انسان به آن مدارج عالیه‌ی عشق و عاشقی نمی‌رسد مگر اینکه در #زمین_کربلا کشته شود، حساب این زمین از دیگر زمینها جداست. باید از خدا بخواهیم به اندازه‌ی ظرف وجودی ما، اسرار کربلا را به ما بفهماند و جور دیگری به کربلا نگاه کنیم. بر ما واجب است که تعزیه بگیریم و عزاداری کنیم اما در این این عزاداری باید به ابعاد دیگر کربلا هم بپردازیم، نباید فقط سیر تاریخی مورد بررسی قرار گیرد. سیر تاریخی باید در حدی باشد که این حقیقت زنده بماند. حقیقت کربلا #سرالله است... خدا می‌داند در این کربلا چه خبرهاست... از آن ذوالجناح سرّ است تا حضرت علی اصغر علیه السلام، از جناب عابس بن شبیب اسرار نهفته است تا جناب حبیب بن مظاهر... اینها را باید مورد مطالعه و به ویژه مورد مطالعه‌ی باطنی قرار دهیم. این حقایق چیزهایی است که به اصطلاح عامیانه باید رزقمان شود... سیر ظاهری کربلا را همه می‌دانند و از آن خبر دارند اما اینکه اسرار کربلا چیست، خدا باید روزی ما کند... ■در ادامه‌ی روایت داریم که امیرالمؤمنین علیه السلام پای مبارکش را از رکاب اسب بیرون آورد و فرمود: مُنَاخُ رِكَابٍ وَ مَصَارِعُ عُشّاقٍ، الشُّهَدَاءِ لَا يَسْبِقُهُمْ مَنْ كَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا يَلْحَقُهُمْ مَنْ أَتَى بَعْدَهُمْ. اینجا محل #افتادن عشاق است، #مَصرع، محل افتادن عشاق است. عاشق باید بیفتد... در اذهان همه‌ی ما اینگونه است که عاشق باید برخیزد اما کربلا نشان می‌دهد که نهایت درجه‌ی عشق افتادن است. باید بیفتی و پشتت به #خاک بخورد،  عاشق کسی است که باید آنچه که دارد را بدهد، هیچ چیز هم نباید طلب کند... #ح_م

آیات 281-275 بقره قسمت پنجم بخش دوم ● رواياتى در ذيل (و ان كان ذو عسرة ...) مولف : در بيان سابق ما مطالبى كه اين روايات را روشن مى سازد، گذشت . و نيز در مجمع البيان در ذيل آيه : ((و ان كان ذو عسرة فنظره الى ميسرة ...)) گفته : علماى اسلام در حد عسرت و ندارى اختلاف كرده اند، از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود حد عسرت اين است كه انسان بيشتر از قوت متوسط خود و عيالش نداشته باشد تا قرض خود را بدهد. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 656 و نيز در همان كتاب به نقل از ابن عباس و ضحاك و حسن آمده كه مهلت دادن بدهكار دست تنگ در تمامى بدهكاريها واجب است و همين معنا از امام باقر و امام صادق (عليه السلام ) نيز روايت شده است . و در همان كتاب آمده كه امام باقر (عليه السلام ) فرمود: معناى جمله ((الى ميسرة )) اين است كه بايد او را مهلت دهيد تا خبر ناتوانى از پرداخت قرضش به امام مسلمين برسد، و او قرض وى را از سهم غارمين (بدهكاران ) كه يكى از مصارف زكات است ، بپردازد، البته امام مسلمين قرضى را از اين ناحيه مى پردازد كه در راه مشروع مصرف شده باشد. و در كافى از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود: روزى رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بر بالاى منبر رفت ، و پس از حمد خدا و ثناى بر او، و درود بر همه انبيايش فرمود: هان اى مردم حاضر به غائبين برسانيد، آگاه باشيد كه هر كس بدهكار تنگدستى را مهلت دهد، بر خدا است كه در برابر هر روز مهلت كه داده ثواب صدقه دادن تمامى طلبش را بدهد، (مثلا اگر هزار تومان طلب دارد، و بدهكار را به مدت يك سال مهلت داد، خداوند سيصد و شصت هزار تومان صدقه براى او، حساب مى كند ((مترجم )) تا آنكه طلب خود را وصول كند، آنگاه امام صادق (عليه السلام ) فرمود: آيه : ((و ان كان ذو عشرة فنظره الى ميسرة ، و ان تصدقوا خير لكم ان كنتم تعلمون )) به اين معنا است كه اگر مى دانيد كه تنگ دست است به او از مالتان تصديق كنيد، كه اين برايتان بهتر است . مؤلف : اين روايت مى خواهد جمله :((ان كنتم تعلمون )) را تفسير كند، در سابق معنائى ديگر براى آن كرديم ، و روايات در اين معانى و مطالب مربوط به آنها بسيار است ، اگر كسى بخواهد همه را ببيند بايد به كتاب قرض از كتب فقهى مراجعه نمايد. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

■●روز سوّم ماه محرّم و مراقبۀ آن●■ ■روز سوّم ماه محرّم بنابر آنچه در روایات آمده، روزی است که حضرت یوسف سلام الله علیه از زندانی که به جرم پاکدامنی و عفاف به آن زندان محکوم شده بود، آزاد شد. بنابراین روز آزادی است. ■ان‌شاءالله آن یوسف درون ما هم، آن حقیقت باطنی ما هم، که در زندان شهوت و غضب، در زندان وهم و خیال، در زندان نفس و شیطان و هوی و دنیا اسیر است، از این زندان آزاد شود. ■به شکرانۀ این نعمت آزادیِ پیامبر خدا، از زندانِ ملحدان و کافران و مشرکان و بت‌پرستان و دنیاپرستان و هوس پرستان، روزه این روز مستحب است. ■پیش‌تر گفتیم که روزۀ دهۀ اوّل محرّم و حتّی بنا به برخی روایات روزۀ تمام ماه محرّم مستحب است، البته به جز روز عاشورا و یا بر اساس برخی روایات روز تاسوعا. ■چرا که بنی امیّه به شکرانۀ پیروزی بر اباعبدالله الحسین علیه السّلام، روز عاشورا یا روز تاسوعا و عاشورا هر دو روز را روزه می‌گرفتند. پس بهتر است این دو روز یا لااقل روز عاشورا را روزه نگرفت، ولی از خوردن و آشامیدن امساک کرد تا زمان عصر، و آنگاه چیزی میل کرد که روزه نباشد. ■روزۀ این روز آثار بسیار ارزشمندی هم دارد، بنا بر آنچه که در روایات آمده است، کسی که این روز را روزه بگیرد، خداوند کارهای دشوار و مشکل را بر او آسان می‌کند و اگر گرفتار اندوه و غم باشد، خدا غم و حزن او را بر طرف می‌کند و بنابر حدیث منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، کسی که این روز را روزه بدارد، خدای متعال دعای او را مستجاب می‌کند. ■●استاد مهدی طیّب ۸۹/۰۹/۱۸●■ #مراقبات_ماه_محرم @mohamad_hosein_tabatabaei

■●فرازی از وصیّت آیةالله حاج سیّدعلی قاضی قدّس سرّه●■ ■در مستحبّات، تعزيه‏ دارى و زيارت حضرت سيّدالشّهداء را مسامحه ننمائيد، و روضۀ هفتگى و لو دوسه نفر باشد، اسباب گشايش امور است. ■و اگر از اوّل عمر تا آخرش در خدمات آن بزرگوار از تعزيت و زيارت و غيرهما بجابياوريد، هرگز حقّ آن بزرگوار أدا نمیشود. ■و اگر هفتگى ممكن نشد دهه أوّل محرّم ترك نشود. ■●«نور مجرّد» ج ۲ ص ۴۶۴ از «آیت الحقّ»●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■در دهه‎ی اوّل محرّم تجلّی امام حسین علیه السّلام عالم را عوض می‎کند. در شب تاسوعا و عاشورا اگر کسی چشم باطنش بینا باشد، می‎بیند که هر مؤمن و کافری در عالَم محزون است. وقتی صاحب خلقت محزون می‎شود، مخلوقات غمناک نشوند؟ آیا ممکن است همه‎ی شیعیان مضطرب باشند و دیگران محزون نشوند؟ اهل دنیا هم در این ایام در امر دنیایشان به زحمت می‎افتند و در اثر آن محزون می‎شوند. ☑️تجلّی امام حسین علیه السّلام هم‌دوش تجلّی خداست. ■امام حسین علیه السّلام تجلّی خداست. در حدیث هست که کسی که آن حضرت را با معرفت زیارت کند (و یا در روز عرفه زیارت کند)، یُخالِطُهُ اللهُ بِنَفسِهِ: خداوند بنفسه با آن زائر مخلوط می‎شود. این عبارت را هیچ یک از علما جرأت نکرده است باز کند و تشریح نماید. ■امام حسین علیه السّلام مجرا و نهری بین خدا و خلق است. هر کس محاذی او شود، او را به بالا می‎برد. وقتی با امام حسین علیه السّلام کارت اصلاح شد، عبادتت هم تمام شد، دنیا هم تمام شد و به جای اصلی خودت رفته‎ای. ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●ماه محرّم یکی از ماه‎های تکامل است و محبّت و عزاداری برای امام حسین علیه السّلام انسان را زود به مقصد می‎رساند. کُلُّنا سُفُنُ النَّجَاةِ وَ سَفینَةُ الحُسَینِ اَسرَعُ: همه‎ی ما اهل بیت کشتی‎های نجاتیم، ولی کشتی امام حسین سریع‌تر است. ■●همه‎ی اهل بیت علیهم السّلام کشتی نجاتند؛ امّا کشتی امام حسین علیه السّلام سریع‌تر است و وقتی حرکت می‎کند، سایر کشتی‎ها کنار می‎کشند و راه را برای آن باز می‎کنند. امام حسین علیه السّلام رو به خدا سریع است، تجلّی خدا هم به سوی او سریع است. راه خدا سخت است؛ امّا با امام حسین علیه السّلام خیلی آسان و کم‌‌کار است. ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #حسین_منی_و_انا_من_حسین قسمت ۳ ■قیامت یعنی انسان کامل. آن مرتبه‌ای که اینها در عرش با اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام مشغول هستند یعنی قیامت. مَنْ مَاتَ فَقَدْ قَامَتْ قِيَامَتُهُ. هرکس به موت برسد قیامتش رخ می‌دهد. به موت برسم چه اتفاقی می‌افتد که قیامتم رخ می‌دهد؟ در روایت داریم که فَمَن یَمُت یَرِنی. هرکس بمیرد، منِ علی را می‌بیند پس ملاقات امیرالمؤمنین علیه‌السلام، ملاقات اباعبدالله‌الحسین، رسیدن به محضر حضرت بقیة‌الله ‌الاعظم (عجل الله) یعنی تحقق قیامت انسان. عقل به مرتبه‌ای از رشد و فهم رسید که می‌تواند امام‌بین شود و امامش را ببیند. ■حال یک تمثل ظاهری داریم، یک تشرف ظاهری هم داریم که سایه‌ای از آن تشرف به حقیقت امام است. وگرنه صرف به تشرف ظاهری به معنی تحقق قیامت ما نیست. همین‌هایی که بودند و ائمه و پیغمبر را می‌دیدند، همین‌ها سر امام را بریدند، همین‌ها سم دادند. در عقلت، در فهمت، در فکرت به جایی برسی که امامت را حاضر ببینی، به محضر امام برسی، در محضر او باشی، زندگیت را بر اساس فرامین او تنظیم کنی، سعی کنی خودت را با او و آنچه که او می‌خواهد تطبیق دهی، علی قدر طاقته، این یعنی قیامت. وقتی انسان به این مرتبه رسید، اگر به او بگویند برو می‌گوید این در است و دگر دوم در نیست. کجا بروم؟! حکایت اصبغ بن نباته را شنیده‌اید. دیگر نرفت. گفت وقتی قیامت من ظهور کرده کجا بروم؟ هنگامی که حضرت اباعبدالله ‌الحسین (علیه السلام) آمد، حبیب بن مظاهر گفت قیامت همین است. دیگر برای چه در برزخ بمانم؟! ■عده‌ای برزخی مشرب‌اند و این خیلی بد است. چه کسانی برزخی مشرب‌اند؟ آنهایی که دوست دارند بخورند و بیاشامند و خوش باشند، با حورالعین باشند، با غلمان باشند، سیب‌های بهشتی بخورند، نورهای بهشتی ببینند، رودهای بهشتی ببینند، عسل مصفا بخورند كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا ، طعم آن هم زنجبیلی باشد، کافور و ...، در سلسبیل بروند و... .اینها مزاج برزخی است. این نیز خیلی خوب است و ما نمی‌گوییم بد است اما اینها همانی است که گفتم. ●گر از دوست چشمت بر احسان اوست ●تو در بــند خــويشے نہ در بــند دوست ■هنوز قیامتی نشده‌ای، هنوز قیامتت ظهور نکرده است. آنهایی که اهل قیامت هستند چطور؟ آنها می‌گویند ما بهشت را نمی‌خواهیم. پس چه می‌خواهید؟ می گویند ما دوست داریم اهل نار بشویم. عجب! شخصی به محضر پیغمبر صلی الله علیه و آله آمد که یا رسول‌الله! در حق من دعا کنید که من اهل نار بشوم. پیغمبر فرمود جعل کردم تو را اهل نار. همه تعجب کردند. گفتند که آقا حکایت چه بود؟ این شخص که بود؟ پیغمبر فرمود این فرد از اصحاب قیامت بود. کسی بود که قیامتش ظهور کرده بود. پس چگونه کسی که قیامتش ظهور می‌کند دنبال آتش است؟! می‌فرمایند که نه، او دنبال آتش عشق الهی است که هرچه غیر را بسوزاند، نَارُ ٱللَّهِ ٱلْمُوقَدَةُ ، ٱلَّتِى تَطَّلِعُ عَلَى ٱلْأَفْـئِدَةِ. (همزه/۶ و ۷) اینگونه نیز تفسیر کنیم. عیبی که ندارد. عیب دارد؟ تداعی معانی می‌شود و هیچ موردی ندارد. آتش الهی- نَارُ ٱللَّهِ - است که از جانب الله تَطَّلِعُ عَلَى ٱلْأَفْـئِدَةِ. این آتش، قلب‌های اینها را می‌سوزاند. از چه؟ از هرچه غیر دوست. ولو بهشت باشد و برزخ. برزخ را می‌خواهد چه کند؟ می‌گوید من دلخوشم به صاحب برزخ. دلخوشم به صاحب عالَم. اگر بهشت شیرین است، بهشت‌آفرین شیرین‌تر است. می‌گوید من بهشت‌آفرین را می‌خواهم. لذا اینها اینگونه‌اند دیگر... با مولای خودشان هستند. لذا در این دهه‌ی محرم، چون شیعه از اضافه‌ی اشراقی حقیقت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام خلق شده و به حقیقت وجودی اباعبدالله‌الحسین عجین شده - وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا – فرمود هرکس اباعبدالله‌ الحسین را زیارت کند، یُخالِطُه الله بِنَفْسِه. خدا نفس آن زائر را با نفس امام حسین علیه‌السلام مخلوط می‌کند. با امام حسین یکی می‌شود. اصلاً اضافه‌ی اشراقی اوست. او  با محبوبش یکی بود. منتها دنیا، کثرات، حدود، همین‌هایی که همه ما در واقعیت امر گرفتارشان هستیم. اینها غباری بین او و محبوب او انداخته بود. بین او و مولای او غبار گرفته. خاصیت اشک هم چیست؟ رفع غبار می‌کند. خاصیت اباعبدالله علیه‌السلام چیست؟ غبار‌ها را کنار می‌زند. امام حسین همین است. لذا گفتند از امام حسین عشق بخواهید. از اباعبدالله دنیا نخواهید. از او عشق بخواهید... #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #روز_سوّم_محرّم ■ورود لشگر عمر سعد با چهار هزار سواره نظام به کربلا @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۲) ■عارفی از اولیاء خدا قصد #کربلا کرد، رفت و به نجف رسید. در آنجا و در مشاهده‌ و مکاشفه‌ی خودش صدایی شنید که می‌گوید: العطش العطش... ●زان تشنگان هنوز به عیوق می‌رسد ●فریاد العطش ز بیابان کربلا ■او این صدای #العطش را شنید، عارف بود و گوش جانش باز بود. جرعه آبی برداشت و به سمت آن صدا رفت. همین که چند قدمی رفت، مشاهده کرد که در صحرای کربلاست، در آنجا #سرهای_بریده دید بی جرم و بی جنایت... به تعبیر عارف بزرگی، دید که حق متعال به خاک و خون آغشته شده است. بله، همین گونه است، امام #ثارالله است، مظهر اتمّ حق تبارک و تعالی است، دید همه شهید شده‌اند و حضرت اباعبدالله الحسین در میانه میدان ایستاده است. آن عارف در دستش جام آبی بود، با خود آب برده بود اما امام حسین علیه السلام به او اشاره کرد که اینجا جایی است که نباید آب بیاوری، اینجا باید آب را بریزی، اینجا موطنی است که باید عطشت را بیاوری، به تعبیر جناب مولوی، اینجا موطنی است که؛ ●آب کم جو تشنگی آور به دست ●تا بجوشد آبت از بالا و پست ■اینجا آب نیاور. چرا؟ چون منِ امام، خودم #مجمع_البحرین هستم، نیازی به آب ندارم... امام حسین علیه السلام مجمع البحرین نبود؟! مجمع البحرین را در بین النهرین با لب تشنه کشتند... این حساب عشق و عاشقی در کربلا از آن چیزهایی که در اذهان سافله است جداست... کسی اگر بخواهد به اینجا بیاید نباید با خودش آب بیاورد. ●وفدت علی الکریم بغیر زاد ●من الحسنات والقلب السلیم ●و حمل زاد اقبح کل شیی ●اذا کان الوفود علی الکریم ■وقتی به محضر #کریم می‌روی چیزی با خودت نبر، جزو زشت ترین چیزهاست که وقتی به پیش کریم می‌روی چیزی با خودت ببری. وقتی به پیش #عشق می‌روی، عشق از هر قیدی #منزه است، عشق مطلق است. وقتی که می‌خواهی قدم به بارگاه #تنزیه و #اطلاق بگذاری که نباید چیزی با خودت ببری! امام حسین علیه السلام فرمود که آن آب را بریز، پیش ما که می‌آیی باید #عطش خودت را بیاوری، کما اینکه وقتی حضرت سکینه خیلی بی تابی کرد، حضرت برای او آب انشاء کرد و گفت سکینه جان، اگر می‌خواهی این آب را بنوشی بنوش اما نباید بنوشی، اینجا مقام ننوشیدن است نه مقام نوشیدن. اینجا مقامی است که تو باید تمام #تعلقات و تمام داشته های خودت را بدهی. اینجا کربلاست! اینجا جایی است که شما می‌خواهی وارد #عشق_مطلق شوی... کربلا اینگونه است. ■امروز روز دوم محرم‌ و #یوم_الورود است، در این هزار و چند صد سال، خیلی ها خواسته اند که به این عرصه‌ی عشق مطلق وارد شوند اما این ورود صرفا روضه خواندن و لباس سیاه پوشیدن و... که نیست! اگر بخواهند کسی را در اینجا راه بدهند، آن شخص باید #صدق_محض باشد، صدق یعنی #توحید_خالص. اینجا جایی است که وقتی اباعبدالله الحسین می‌خواهد وارد شود، می‌گوید اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ... این کربِ #عشق_مطلق و بلای #محبت_مطلق است. مگر هرکسی را در اینجا راه می‌دهند؟! مقام کربلا خیلی مقام منیعی است... وقتی که اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌فرمود «هل مِن ناصر یَنصُرُنى»، اینگونه نیست که هرکسی که خواست برخیزد و لبیک گوید و به اینجا بیاید و به این مقام وارد شود... (پیرامون همین عبارت سخن بسیار است که چطور ناصر بالذات از ناصرهای بالعرض نصرت می‌خواهد؟!) ●عشق از اول سرکش و خونی بود ●تا گریزد آنکه بیرونی بود اینجا #وادی_عشق_مطلق است... ●در زلف پر کمندش ای دل مپیچ کآنجا ●سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■روز دوم محرّم أباعبدالله الحسین علیه السلام و اهل بیتشان وارد سرزمین #کربلا شدند؛ دشت کربلا بین روستایی به نام کربلا و منطقه ای به نام نواویس است. ■از جانب إبن زیاد پیکی برای أباعبدالله علیه السلام آمد و نامه ای را آورد. إبن زیاد در آن نامه خبر داده بود ای حسین! یزید به من دستور داده است که حتّی' غذا نخورم؛ آب نخورم، پیش از آنکه یا تو را بکشم؛ یا تو را مجبور کنم که با یزید بیعت کنی. حضرت نویسنده نامه را نفرین کردند و وقتی پیک گفت پاسخ نامه چیست؟ فرمودند این نامه جواب ندارد. ■استاد مهدی طيب■ ■حاج محمد اسماعیل دولابی: متن زیارت عاشورا الهام خدایی است که به قلب ائمه علیهم السّلام الهام شده است و چیزی شبیه قرآن است. ■مصباح الهدی ص٣٠٥■ @mohamad_hosein_tabatabaei

■اَعظَمَ اللّهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَینِ عَلیهِ السّلامُ ، وَ جَعَلَنا وَ ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیّهِ الاِمامِ المَهدِیِّ مِن الِ مُحَمَّدِِ عَلَیهِمُ السّلامُ■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت (۳) ■حضرت اباعبدالله الحسین در آنجا ایستاد و گفت هرکس حریف ماست بیاید و قدم بگذارد. تمام انبیاء، تمام ملائکة الله، همه‌ی مرسلین، تمام اجنه و قوای عالم همگی گفتند که یا اباعبدالله! ما هستیم! حضرت با دست اشاره کرد که نه! نیستید! اینجا #وادی_اطلاق است، اذن خواستند که بیایند و کمک کنند. حضرت از باب شفقت به ایشان گفت که نه، اینجا جای شما نیست. ۷۲ نفر می‌توانند به اینجا بیایند، عباس بن علی است که می‌تواند به اینجا بیاید، تازه، آنها نیز به مدد منِ حسین می‌توانند به اینجا بیایند. اینجا جایی است که در آن، حضرت عباس بن علی می‌گوید قَدْ ضَاقَ صَدْرِي وَ سَئِمْتُ مِنَ الْحَيَاةِ، دلم گرفته است... کربلای عشق اینگونه جایی است، اینجا امام حسین است که پشت عباس را به #خاک_عشق می کوبد!  ورنه شمر که نمی‌تواند عباس را به زمین بیندازد! شمر کجا و عباس بن علی کجا!! هرکدام از این عشاقی که در کربلا می‌بینید افتاده‌اند، اینها را حسین علیه السلام انداخت وگرنه آن دشمن دون حریف اینها نبود... ■اباعبدالله الحسین می‌فرماید که اینجا وادی عشق مطلق است و عشق مطلق منزه از هر قیدی است. عشق مطلق، وادی #بی_حدی است. اینجا حد راه ندارد! به محض اینکه ذره‌ای در کسی قید و تعلق باشد نمی‌تواند وارد کربلا شود، نمی‌تواند جمال مطلق را شهود کند. دیدن جمال مطلق حسینی، فنای اتمّ در امام حسین را می‌طلبد لذا امام حسین علیه السلام در آنجا ایستادند و فرمودند «هل مِن ناصر یَنصُرُنی»، به لبیک ملائکه و انبیاء نه گفتند و گفتند که شما نمی‌توانید به اینجا بیایید. اصلا جای شما اینجا نیست. هیچ کس جز چهارده معصوم و این شهدای کربلا و واحداً بعد واحد به آن مقام راه پیدا نکردند... ■اباعبدالله الحسین علیه‌السلام می‌فرمایند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ». این گرفتگی ناشی از وصول به عشق مطلق است و بلا، بلای محبت است. عشق مطلق حاصل نمی‌شود مگر به جمال مطلق. اگر شما بخواهید جمال مطلق را مشاهده کنید باید عاشق شوید. جناب سهروردی در تعریف عشق آورده ‌است که مشتق از عَشَقه است. عشقه هم یک گیاهی است مثل پیچک که به دور یک درخت دیگر آن‌قدر می‌پیچد تا آن را خشک می‌کند و از بین می‌برد، این عشق است. معشوق اولین کاری که می‌کند این است که به دور عاشق می‌پیچد آن‌قدر که او را از بین می‌برد و هستی او را از او می‌گیرد. این‌گونه است که انسان می‌تواند جمال مطلق را مشاهده کند وگرنه جمال مقید را همه می‌بینند. نظام هستی جمال مقید الهی است. زیبارویان این عالم کم نیستند اما جمال مطلق، حُسن ازلی است. در ابجد عدد حسن ازل با یوسف یکی است. عشق، حسن ازلی و ابدی است و حدی برای آن وجود ندارد. حسن ازلی حق متعال که از صبح ازلی طلوع کرده‌ است، همه را عاشق و شیفته‌ی خودش کرده‌است. ●ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست ●هرچه آغاز ندارد نپذیرد انجام #ح_م

■معرفی کتاب: #معراج‌اشک تألیف: #استادصمدی‌آملی در دو جلد @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی‌آملی #یادداشتهایی‌ازکتاب‌معراج‌اشک (۱) #قتیل‌العبرات ■صفت پایدار و ثابت برای ابی عبدالله، کشته شدن برای اشک ریختن است. ■در زیارت مخصوص حضرت وارد است: { صلّ علی الحسین المظلوم الشهید قتیل العبرات } ■لفظ عبرات... یعنی نه یک بار اشک ریختن بلکه به مرّات و کرّات اشک ریزان باشد. ■از خصوصیات و ویژگی های جناب سیدالشهدا آن است که شهید شد تا اشک ها در رثای او ریزان باشد. @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #استادصمدی‌آملی #یادداشتهایی‌ازکتاب‌معراج‌اشک(۲) #آداب‌عزاداری ■ای جوان عزیزی که علَم حسین را به دست می گیری! آبروی این علم که نمادی از علَم اباالفضل است و به آن ارادت نشان می دهی به رعایت کردن واجبات و ترک محرمات است. باید کاری کنی که این کار تو نعوذ بالله مستهجن نباشد. هرکسی شما را ببیند با خاطر خوش بگوید: واقعاً اینها طرف دار حسین و طرف دار عباس و طرف دار زینب علیهم السلام اند. ■چنین نباشد که امروز مثلاً علم به دست باشی و فردایت در محل کار به خیانت و دزدی بگذرد. اگر در ایام محرم « یا لثارات الحسین » گو هستیم، باید در محل کار و کوی و برزن بدین شعار پای بند باشیم و کار خود را به درستی انجام دهیم و پیوسته بگوییم: « یا لثارات الحسین؛ یا لثارات عليّ؛ یا لثارات الحسن؛ یا لثارات السّجّاد؛ یا لثارات الباقر و .... » ■اگر کسی اهل سجده است، بگوید: « یا لثارات السّجاد »؛ اگر اهل تحصیل و علم و تدریس و تعلیم است؛ بگوید: « یا لثارات الباقر و الصادق»؛ و چون خواهد اهل رضایت مندی و تعامل باشد؛ « یا لثارات الرّضا » ندا دهد و نیز چون خواهد اهل رأفت باشد و سنگ دلی را کنار گذارد و به وقتش رؤوف باشد؛ « یا لثارات الرضا » بگوید. و اگر می خواهد بخشنده و جواد باشد؛ « یا لثارات الجواد» بگوید؛ و چون خواهد به وقتش هدایت کند و پاک و مطهر باشد؛ « یا لثارات النّقی » بگوید. ■وگرنه هر کجا به گناه آلوده باشد و از محرمات خودداری نکند، نه تنها در زمره ی کسانی که برای ابی عبدالله انتقام جویی کردند قرار نمی گیرد، بلکه باید عالَم از او انتقام بگیرد... @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت (۴) ■عشق مطلق، اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است زیرا او حسن ازلی خداست. اصلا عشق برای آن که عشق شود، در خانه‌ی اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام رفت. یعنی عشق مادامی که در خانه‌ی امام حسین ‌علیه‌السلام نرفته بود، خاصیت نداشت. عشق و عاشق و معشوق یکی هستند. وقتی عشق به خودش نگاه می‌کند، از حیث ناظر بودن می‌شود عاشق و از حیث منظوری معشوق. در روایت داریم که اسم اباعبدالله از اسم جمیل حق متعال مشتق شده ‌است. پس حسین علیه‌السلام جمال و حسن مطلق است لذا می‌گوید یا قدیم الاحسان بحق الحسین... در تعریف احسان هم گفته‌اند اُعْبُدِ اَللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ. چه چیز را می‌بینی وقتی می‌خواهی خدا را عبادت کنی؟ باید جمال خدا را ببینی و جمال خدا امام است. اگر هم احسان را به دهش معنی کنیم، این معنی هم به جمال برمی‌گردد چون محسن کسی است که دهش دارد و دهش برای اسم رحمان خدا است؛ ●ادیم زمین، سفره‌ی عام اوست ●بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست و رحمان همان تبارک است و تبارک در تقسیم‌بندی اسماء از اسماء جمیل حق متعال است. کربلا ظهور جمال است منتها جمال مطلق ظاهر نمی‌شود مگر در جلال مطلق. ●عشق شوری در نهاد ما نهاد ●جان ما در بوته ‌سودا نهاد ●بهر آشوب دل سوداییان ●خال فتنه بر رخ زیبا نهاد ■این خال فتنه جلال الهی است. لذا در عین حالی که کربلا مظهر جمال مطلق خداست، مظهر جلال مطلق خدا هم هست. یعنی جمال و جلال این‌جا با هم جمع شده‌اند. خامس آل عبا، امام حسین علیه‌السلام، با پنجمین نفر از بنی‌امیه، یزید، در کربلا جمع شدند، یک پنج از این سو و یک پنج از آن سو، شد ده که همان عاشوراست. لذا در کربلا هم جمال مطلق رخ نمود هم جلال مطلق. چرا؟ چون تا جلال ظهور پیدا نکند و اغیار را از بین نبرد، جمال مطلق خودش را نشان نمی‌دهد.   ●به پرده بود جمال جمیل عز و جل ●به خویش خواست کند جلوه‌یی به صبح ازل ●چو خواست آنکه جمال جمیل بنماید ●علی شد آینه، خیر الکلام قل و دل ■جمال خواست تا خودش را نشان دهد امیرالمؤمنین علیه السلام آیینه جمال ازلی شد. بلکه هموست جمال و جلال اتم خدا!! این نظام هستی سرتاپا جمال است. جلال بعضی ‌اوقات رخ می‌نماید و می‌گذرد. چه کسی تحمل جلال خدا را دارد، همه‌ی ما از جلال گریزانیم! «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ»(غافر/۱۶) اما یک روز موعد ظهور جلال هم سر می‌رسد. عاشق جلال را می‌خواهد. فردی از رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم خواست که مرا از اصحاب آتش قرار بده، پیامبر فرمودند قرارت دادم. از ایشان درباره‌ی این اتفاق سوال کردند فرمودند این آتش عشق است، آتشی که اغیار را می‌سوزاند... #ح_م

■اَعظَمَ اللّهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَینِ عَلیهِ السّلامُ ، وَ جَعَلَنا وَ ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیّهِ الاِمامِ المَهدِیِّ مِن الِ مُحَمَّدِِ عَلَیهِمُ السّلامُ■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●یک مستحب و هزار واجب #حضرت_آیت‌الله_بهجت_قدس‌سره●■ ■می‌گوییم: به واجبات می‌پردازیم، مستحبات شد شد، نشد نشد! بابا، این مستحبات است که انسان را به جایی می‌رساند! برای همین، سباع و بهایم (درندگان و چهارپایان؛ مقصود، مأموران رژیم پهلوی) رشوه برای جلوگیری از مستحبات گرفته بودند. ■مأموریت رضاخان پهلوی این بود که دستگاه روحانیت و روضه‌خوانی را تقریباً تعطیل کند؛ لذا در آن زمان نزد آقا شیخ عبدالکریم حائری رحمه‌اللّه گفته شد: روضه‌خوانی امر مستحبی است، شما با جلوگیری رضاخان از آن مخالفت نکنید. ایشان در جواب فرمودند: بله، مستحب است، اما هزار واجب در آن است! ■زیرا مجلس روضه فقط روضه‌خوانی نیست؛ بلکه مجلس درس احکام و معارف و عقاید و ترویج مذهب است. خدا می‌داند که چقدر احکام واجب و چه چیزهایی از حالات، سیره و کلمات سیدالشهدا و سایر معصومین علیهم‌السلام در مقدمۀ روضه نقل می‌شود که سبب تقویت دین و موجب افزایش ایمان مردم است. ■●رحمت واسعه، ص٢٧۴□■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■در روضه خواندن ادب کن. فکر کن اگر می‎دیدی اهل بیت علیهم السّلام که صاحب عزایند، در کنار مجلس نشسته‎اند، باز هم همین‎طور شدید روضه می‎خواندی؟ جلوی حضرت زهرا علیها السّلام هم مصیبت فرزندانش را همین‎طور جان‌سوز و جگرخراش ذکر می‎کردی؟ با این نحو روضه خواندن می‎خواهی دل صاحب مصیبت را آتش بزنی و به گریه‎اش بیندازی؟ ■شخصی که در ایام جوانی در زورخانه‎ای که در دولاب داشت، ضرب می‎زد و آواز می‎خواند، به هنگام پیری به مدّاحی روی آورده بود و چون سوادی نداشت، بعضی از روضه‎های سایر مدّاح‎ها و روضه‌خوان‎ها را یاد گرفته بود و می‎خواند؛ لکن به خاطر همان روحیّه‎ی زورخانه‎ای‎اش تا می‎توانست مصایب اهل بیت علیهم السّلام را رقّت‌انگیزتر و شدیدتر بیان می‎کرد تا گریه‎ی بیشتری از مستمعین بگیرد و من به شدّت از این کارش آزرده و ناراحت بودم. چند بار خواستم به او تذکّر بدهم که مؤدّبانه‎تر و مختصرتر روضه بخواند؛ امّا نشد. یک بار در حالت مکاشفه او را دیدم که تمام صورتش، حتّی مژه‎های چشم‎هایش پر از مورچه‎های سفیدی است که صورتش را می‎خورند و او دائم با ناخن‌هایش آنها را از صورتش می‎کند و به زمین می‎ریزد؛ امّا بلافاصله مورچه‎های جدیدی به جای آنها ظاهر می‎شوند. ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۵) ■امام حسین علیه‌السلام در کربلا همه ‌چیزش را فدا کرد. چه حقیقتی تمام هستی امام را که فرزندان و یاران ایشان بودند از ایشان گرفت؟ ظهور جلال، آن شمر نگون بخت خبیث را چه رسد که مقابل امام یارای ایستادنش باشد؟! بلکه جلوه جلال الهی بود که از آستین غیرت خدا که غیر سوز است برون آمد و آن بیچاره ها را به حکم تشریع در قعر جهنم افکند و به حکم تکوین در مجرای قهر و غلبه و جلال قرار داد... ●قصه کوته، شمر ذی ‏الجوشن رسيد  ●گفتگو را آتش خرمن رسيد ●ز آستين غيرت برون آورد دست  ●صفحه را شست و قلم را سر شکست‏ ●نکته‌ها چون تیغ پولاد است تیز ●گر نداری تو سپر وا پس گریز ■«وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ» (تکویر/۱۷و۱۸) در ذیل همین آیات آمده که لیل همان بنی‌امیه و شمس و صبح و نهار، علی و اولاد علی علیهم السلام هستند. لذا از دل جلال وقتی که قهر آمد و همه‌ی تعلقات انسان را از او گرفت، جمال رخ می‌نماید. در کربلا جلال مطلق بود. آن‌قدر ظلمت در کربلا شدید بود که هیچ‌کس جز اباعبدالله الحسین علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها نتوانستند تحمل کنند. لذا وقتی قوای عالم از ایشان می‌خواهند تا کمک بکنند، اباعبدالله نمی‌پذیرد زیرا کربلا حسین می‌خواهد تا شراب تلخ سر بکشد. در عالم هم دو نفر از این شراب نوشیدند، یکی اباعبدالله الحسین علیه السلام و دیگری که شرابی  تلخ تر نوشید و آن زینب کبری سلام الله علیها بود... شراب زینبی تلخ‌تر از شراب حسینی است. به این می‌رسیم که عشق بعد از در خانه‌ی اباعبدالله باید به در خانه‌ی زینب کبری برود تا به کمال خود برسد. امام حسین‌ علیه‌السلام این‌‌گونه خواسته ‌است که اگر می‌خواهی آن عشق مطلقی که من صاحب آن هستم در تو جلوه کند، باید به در خانه‌ی زینب بروی و اسیری بکشی. اصلا خاصیت عشق در دربه‌دری است... عشاق هم همیشه در‌به‌در هستند. ■پس در کربلا هم مغرب است و هم مشرق. از دل مغرب مطلق خورشید مطلق ظهور می‌کند. در کربلا خورشید از مغرب ظلمت ظهور کرد. این همان جمال مطلق است که از دل ظلمت مطلق بیرون می‌آید. در روایت داریم که سال ۶۱ هجری ظهور و فرج رخ می‌دهد. عده ای که معنی بداء را نفهمیدند گفتند بداء حاصل شد. علامه شعرانی معنای بداء را در ذیل این آیات تفسیر می‌کند که «لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ» (یونس/۶۴) «وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ» (زمر/۴۷) معنی بداء تغییر در علم خدا نیست. معنی بداء این است که مطلب اتفاق افتاده اما تو رمز آن را متوجه نمی‌شوی. امام نمی‌تواند به شما بگوید چون جزو اسرار است. در سال ۶۱ هجری ظهور رخ داد. ظهور چیست؟ این که خورشید ولایت از دل ظلمت خارج شود و ظلمت را از بین ببرد. «يَمْلَأُ اَلْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً» همین الان هم خورشید از مغرب ظهور کرده ‌است که همه‌ی موجودات تحرک و جنب و جوش و شور و شعور دارند. ●چرخ از ما هست شد نی ما از او ●باده از ما مست شد نی ما از او ●چرخ در هستی اسیر هوش ماست ●باده در مستی اسیر جوش ماست ■امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در کربلا ظهور کرد، همان موقعی که اباعبدالله را شهید کردند آقا حضور داشتند و آن صحنه را دیدند. «لَمَّا كَانَ مِنْ أَمْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا كَانَ ضَجَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ إِلَى اَللَّهِ بِالْبُكَاءِ». ملائکةالله ضجه زدند. گریه کردن با صدای بلند بر اباعبدالله از افضل اعمال است. در روایت داریم که وقتی جناب مالک به شهادت رسید، حضرت علی علیه‌السلام ساعت‌ها با صدای بلند بر مالک اشتر گریه می‌کرد و می‌فرمود که مالک! مثل تو به من مثل من است به پیغمبر... این چه مقاماتی است که غیر معصوم به آن دست پیدا می‌کند؟! این چه مقامی است که وقتی سعید بن عبدالله در کربلا شهید می‌شود، اباعبدالله علیه‌السلام بالای سر او می‌فرماید، أنت أمامی فی‌الجنة! عشق چه‌ها که نمی‌کند... چه مقامی است که امام زمان علیه‌السلام به شهدای کربلا می‌فرماید بأبی أنتم و أمی؟! پدر و مادر امام زمان کیست؟ امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا سلام الله علیهما!! ●شرح این هجران و این سوز جگر ●این زمان بگذار تا وقت دگر #ح_م