🔻نگفتم نیا؛ گرسنگی دارد! پدرم مرحوم ایت الله حاج شیخ علی حیدری سالیان متمادی در مدرسه صدر اصفهان مشغول تحصیل ومباحثه وتدریس بود واز محضر حکیمان وفقیهان واسلام شناسان بزرگی استفاده کرد شرح حال ایشان را طی مصاحبه شفاهی ومکتوبی بیان کرده ام مصاحبه در مجله حریم امام ونیز ستارگان حرم چاپ شده است امروز نیز به یاد پدر افتادم وبرایش قران خواندم وبا گفتن هفت مرتبه یا الله ویا ارحم الراحمین از خداوند هم جواری با رسول اکرم وامیر مومنان واهل بیت علیهم الاف التحیه والسلام را خواستم پدرم سرزمین اصفهان ومدرسه صدر را سرزمین یادها وخاطره ها می دانست 🔹#سیدابوالحسن_اصفهانی در سن 14سالگی وارد اصفهان شده و در مدرسه صدر، #حجره گرفت و به درس و بحث مشغول می‌شود. 🔸شبی از شب‌های زمستان پدرش به دیدن او می‌آید و وقتی زندگی او را می‌بیند که نه فرش و #گلیم و نه حتی چراغی برای روشن کردن حجره دارد با سخنانی سرزنش آمیز به او می‌گوید:‌ نگفتم نیا، #گرسنگی و ... دارد. 🔹سید ناراحت شده و به طرف قبله می‌ایستد و #امام زمان (عج)‌ را مورد خطاب قرار می‌دهد و با چشمانی اشک بار می‌گويد: آقا! عنایتی کنید تا نگویند شما #آقا ندارید! 🔸لحظاتی نمی‌گذرد که فردی #ناشناس درب مدرسه صدر را به صدا درمی‌آورد. وقتی خادم در را باز می‌کند، فرد ناشناس از او سراغ سیدابوالحسن را می‌گیرد و خادم، سید را فرا می‌خواند. 🔹سیدابوالحسن با سیدی #خوش‌سیما روبه‌رو می‌شود که پس از دلجویی به او #۵قِران می‌دهد و می‌گوید: شمعی نیز در طاقچه حجره است،‌‌ آن را بردار و روشن کن تا نگویند شما آقا ندارید. ۱ ۱📚توجهات ولی‌عصر (عج) به علما و مراجع تقلید، ص۱۲۳ محمد جواد حیدری

🏞 تقریباً هیچ... ✏️ خاسر کسی است که خودش را از دست می‌دهد هرچند تمامی دنیا را به دست بیاورد. 📄 برشی از کتاب 📚 وقتی که از خودت می‌سوزی #تربیت ▫️ #عین_صاد | عضو شوید👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca

بحمدالله حقیر سال ۱۳۹۰ کتابی در خصوص شخصیت ربانی ایت الله شیخ عبدالنبی اراکی نوشتم ونو اوری حکمی وفقهی واصولی ایشان را قلمی کردم وبا عنایت به حالات خوب ایشان با هم ترازان و شاگردانش مصاحبه نمودم ایشان در تعبیر خواب ومکاشفه مهارت خوبی داشت آیت الله بهجت فرمودند: از مرحوم شیخ عبدالنبی اراکی نقل شده که در اراک، شبی در مدرسه بودیم، زنی پشت در آمد و اظهار داشت، بی پناهم و جایی ندارم و نمی توانم در این وقت شب به جایی بروم، هوا هم سرد بود،لذا به ناچار گفتم: بیایید داخل. پس از ورود،گفتم : سفره ام آن جاست باز کنید و نان بخورید و در داخل حجره، کرسی هم داشتم، به او گفتم آن طرف بخوابید و من مطالعه دارم. رفت، خورد و خوابید من هم مطالعه کردم، نان خوردم و در طرف دیگر کرسی خوابیدم. یک یا دو بار با فاصله، پای آن زن با پای من برخورد کرد، دیدم صلاح نیست زیر کرسی باشم، از جا برخاستم و بیرون حجره رفتم و تا صبح در هوای سرد در حیاط مدرسه ماندم و دور حیاط می گشتم تا این که صبح شد. از کارهای دیگر آن زن مثل نماز و..... اطلاع ندارم.هوا که روشن شد زن از اطاق بیرون آمد و رفت. علم تعبیرخواب من از ماجرای آن شب شرو ع شد