﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد.❗️ 📌امام باقر(ع) از امام علی(ع) نقل می فرمایند که حضرت فرمود: «لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ»؛ دوستی ما و دوستی دشمنان ما در درون یک انسان قرار نمی‌گیرد. «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ- فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا»؛ (خداوند براى هيچ مردى در درونش، دو دل ننهاده است كه با اين يكى دوست بدارد و با آن يكى دشمن بدارد.). خدا دو دل در درون قرار نداده است. تمام فرض این است که نمی شود انسان با یک دل با دو نفر، دوستی داشته باشد. دوستی به یک شئ که در مقابلش شئ دیگری متضاد، با اوست. نمی شود به او هم محبّت بورزد. هم امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، هم شمر را. هم امام علی(ع) را دوست داشته باشد، هم معاویه لعنة الله علیه را. همین طور بیاید جلو، هم خدا را دوست داشته باشد، هم شیطان را. دو شیء متضاد نمی‌شود. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ»؛ اگر کسی می خواهد بداند ما را دوست دارد یا نه، دلش را آزمایش کند. «فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا- فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ»1️⃣؛ اگر دید هم ما را دوست دارد و هم دشمنان ما را _اینجا شرکت را تسامحی می دانیم_ از ما نیست و ما هم از او نیستیم. ممکن است انسان با تسامح یا به تعبیر دیگر با ظاهر سازی کسی را دوست داشته باشد، زبانی می‌شود امّا بحث ما واقعی و دوستی خالص حقیقی است. اینکه دوستی خالص حقیقی نسبت به دو شیء متضاد محال است، بدیهی است. 1️⃣تفسیرالقمی، ج2، ص172 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مختصّات امام‌علی (ع)از زبان پیامبراکرم(ص)❗️ 📌از خود پیغمبراکرم(ص) است که به خود امیرالمؤمنین(ع) فرمود که تو یک مختصّاتی داری که من ندارم. از خود پیغمبراکرم(ص) است.یکی از مختصّات علی علیه السلام این است پیغمبر(ص) در خانۀ کعبه متولّد نشده است. 🔻 یکی از مختصّات علی علیه السلام این است پیغمبر در خانه کعبه متولد نشده است. این از مختصّات علی علیه السلام. یکی از مختصّات علی علیه السلام که پیغمبر اکرم(ص) برطبق آن روایت فرمود. این است به اینکه علی علیه السلام همسری مثل زهرا سلام الله علیها دارد، پیغمبر ندارد. باز از مختصّات علی علیه السلام این است که دو پسر دارد مثل حسنین. خود این‌ها مال روایت است این‌ها را من از پیغمبر (ص) دارم نقل می‌کنم، خودم ندارم چیزی. از مختصّات علی علیه السلام است. بله پیغمبراکرم (ص)آن هم مختصّاتی برای خودش دارد. خوب این‌ها اسراری درش هست حالا من نمی‌خواهم وارد این جهات بشوم هرکدام از اینها اسراری دارد، خاص به خودش دارد. 〰〰〰〰〰 📚 مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 ریشۀ هر گناه در چیست؟❗️ 📌ریشۀ هر گناهی در درون انسان، هواهای نفسانیّۀ اوست. از خواسته های مهار نشدۀ شهوت، غضب و وهم به هواهای نفسانیّه تعبیر می شود. این خواسته های گستردۀ مهار نشده، ریشۀ گناهان انسان به شمار می روند. ریشۀ درد که اصل درد از آن نشئت می گیرد، هواهای نفسانیّه است و دارو و دوای این درد هم این است که انسان هواهای نفسانیّۀ افسار گسیختۀ خود را به طور گسترده ترک کند؛ به این معنا که مهاری از شرع که همان خواستۀ الهی است، به دهان نفس بزند و نگذارد او به هر چه که می خواهد عمل کند. حضرت موسی بن جعفر(ع) می فرمود: «کانَ(ع) یَقُول: لَا تَدَعِ النَّفْسَ وَ هَوَاهَا»1️⃣؛ هیچ گاه نفست را با خواسته هایش آزاد نگذار. اجازه نده آزادانه هر چیزی را که میل دارد، بخواهد. بعد هم در درون عمل کرده و به بیرون تراوش نماید و عمل ساز شود. «فَإِنَّ هَوَاهَا فِي رَدَاهَا»؛ هواهای نفسانی به طور گسترده به چیزهایی میل می کند که سقوط نفس در آن است نه صعود آن. «وَ تَرْكُ النَّفْسِ وَ مَا تَهْوَى أَذَاهَا»؛ اگر جلوی خواسته هایش را نگیری و آن را با آنچه می خواهد رها کنی، به آن بدی کرده ای، نه خوبی. خدمت کردن به آن، این است که رهایش نکنی. «وَ كَفُّ النَّفْسِ عَمَّا تَهْوَى دَوَاءُهَا»؛ بازداشتن نفس از آنچه به طور گسترده می خواهد، دارویی برای نفس به شمار می رود. 1️⃣الکافی، ج 2، ص336- وسائل الشیعه، ج 16، ص58- بحارالأنوار، ج 67، ص89 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 روزۀ نفس چیست؟❗️ 📌امام علی(ع) فرمودند:«دَوَاءُ النَّفْسِ الصَّوْمُ عَنِ الْهَوَى»؛ داروی نفس، بازداشتن اوست. روزه و صومی که ما می گوییم: یعنی کفّ نفس و خودداری از اموری که خدا فرموده است، روزه گرفتن؛ یعنی خودداری کردن از یک سنخ اعمال. داروی نفس، روزه گرفتن از هوای نفس است. یک روزۀ ظاهری داریم که در آن از خوردن و آشامیدن و... خودداری می کنیم. یک صوم نفس هم داریم که داروی درد نفس است. صوم نفس؛ یعنی خودداری کردن از هواهای نفسانی. «وَ الْحِمْيَةُ عَنْ لَذَّاتِ الدُّنْيَا»؛ و پرهیز از لذّت های دنیویِ غیرمشروعه که این، مرتبۀ پایین آن است. پس درد، درمان و ریشۀ آن مشخص گردید. 1️⃣غررالحکم و درراکلم، ص819 〰〰〰〰〰 📚 مجموعه_گناه 📕 آثار_گناه 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ رُوِیَ عَن مُوسَی ابنِ جَعفَرِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما اَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ فَقَالَ (ع) «إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ وَ الْبَخِيلَ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی علیه وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ لِأَنَّهُ إِنْ أَعْطَاكَ، أَعْطَاكَ مَا لَيْسَ لَكَ وَ إِنْ مَنَعَكَ، مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ» ترجمه: شخصی از حضرت امام موسی (ع)سؤال کرد که شخص جواد کیست؟ حضرت (ع)فرمودند: سخن تو دو وجه دارد، اگر سؤال تو از مخلوقین است، پس به راستی که شخص جواد و باسخاوت کسی است که آن چه خداوند بر او واجب کرده است، انجام می دهد و به راستی که بخیل و خسیس کسی است که واجبات الهی را انجام نمی‌دهد. و اگر منظور تو سؤال از خالق است پس او جواد است. اگر عطا کند و بدهد و او جواد است اگر ندهد. چون او اگر عطا کند چیزی به تو داده است که مال تو نبوده است و اگر منع کرد و نداد، چیزی را به تو نداده که مال تو نبوده است. شرح: در روایتی دارد که شخصی از موسی ابن جعفر صلوات الله علیهما، پرسید: شخص جواد چه کیست؟«سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ» ما به چه کسی می‌گوییم؟ «فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ: «إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ »حضرت فرمودند: این سؤالی که تو از من کردی، به تعبیر ما، دو پهلوست. « فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ » اگر می‌خواهی این را سؤال کنی، در بین آدم ها چه کسی به او می‌شود گفت، آدم چیه؟! جوادی است. «فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ» «فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ» آن کسی را به او جواد می گوییم که ادا کند، آن چیزی را که خدا واجب بر او کرده است. یعنی به واجباتش عمل کند. خیلی ساده، من بگویم. اگر کسی به واجبات‌اش عمل بکند، این جواد است. حالا می گویم. بعد فرمودند: «وَ اِنَّ البَخیلُ مَن بَخِلَ بِما افتَرَضَ اللهُ تَعالی عَلَیهِ » در مقابل جواد، ما می‌گوییم بخیل است. درست است یا نه؟ بخیل، آن کسی است که آن چه را که خدا بهش واجب کرده، عمل به آن نکند. خب، حالا من بیایم تا این جا..........

معنایش این است که، آن کسی که عملی را که شایسته است انجام بدهد، اگر انجام داد، این جواد است و اگر عملی که شایسته است، انجام ندهد، این بخیل است. همچنین خیلی زیبا، حضرت توضیح دادند. در مقابلش هم آوردند بخیل را. خب نگاه کنید، آقا! مسئله را از امور مادّی کشید بیرون، امام کاظم(ع)، می‌فهمی چی می‌خواهم بگویم؟ خب آن‌هایی که تو فکر می‌کنی،ها! فهمیدی؟ آن کسی که اگر مثلاً پول خواستی، پول به تو داد، این می شود جواد، نمی دانم اگر پول بهت نداد، می‌شود بخیل، این نیست. جود و بخل را اگر راجع به مخلوق می‌گویی، در ربط با خالق است. این حرف من را خوب دقّت کنید. بُرد جود را در رابطه بین خالق و مخلوق مطرح کرد. در بین مخلوقین چه کسی جواد است؟ آن کسی را که خدا آن چه را که بر او واجب کرده است که شایسته است باید عمل کند به آن، عمل کرد، این می‌شود جواد. ولی آن عملی را که بهش واجب کرده خدا که شایسته اوست باید عمل بکند، نکرد؛ آن می‌شود بخیل. نگاه کنید. «وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ» اگر رفتی سراغ خدا که این خدا جواد است؟ آن یعنی چی؟ حالا آن را برایت می‌گویم. آن این جوری است: «فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ» شد؟! اگر بدهد، جواد است؛ ندهد، باز هم جواد است در هر دو صورت. خب می‌گویی چرا؟ می گوید: حالا چرایش را برایت می‌گویم، امام(ع)، خیلی قشنگ: «لِاَنَّهُ اِن اَعطاکَ، اَعطاکَ ما لَیسَ لَکَ» اگر بهت داد، یک چیزی را به تو داده که مال تو نبوده، هان؟! از کیسه خودش داده است. فهمیدی؟ «لِاَنَّهُ اِن اَعطاکَ، اَعطاکَ ما لَیسَ لَکَ» فهمیدی چی می‌خواهم بگویم؟ طلبی داشتی از خدا مگر؟! هان؟! طلبی نداشتی که؛ این مال تو. «وَ إِنْ مَنَعَكَ، مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ» اگر نداد، نداده آن چیزی که چیه؟ به درد تو نمی‌خورده، فهمیدی؟ نه به دردت می‌خورده، نداده؛ اتفاقاً چون به دردت نمی‌خورده، ضرر داشته، بهت نداده است. واقعاً چقدر موجود خوبی است،ها! اگر داد، یک چیزی است داده که مال تو نبوده، از کیسه خودش داده؛ اگر هم نداد، باز این ندادنش برای این بوده که به درد تو نمی‌خورده، چه بسا مضر هم بوده به حال تو؛ فهمیدی؟ اگر رفتی سراغ خدا. نگاه کنید، هم جواد را حضرت(ع) معنا کرد از نظر مخلوق، هم از نظر چی؟ خالق. در رابطه بین مخلوق و خالق، آمد مطرح کرد حضرت(ع)، نه در رابطه بین مخلوق و مخلوق، که ما می‌گوییم. حالا نمی‌دانم مطلبم معلوم شد یا نه. ما همیشه می رویم سرا غ این، چرا؟ چون عینک مادّیّت به چشمان هست، فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ همیشه ما کاه را یونجه می‌بینیم نعوذبالله، عینک سبز است آخر، یک همچنین حالتی ما داریم، همه را می بریم توی بستر مادّی‌ات، می‌آییم چی می‌کنیم، این صفات را و حال این که این نیست. توجّه کنید چه عرض کردم، زیبا. بحار جلد 75، صفحه 319 سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ فَقَالَ (ع)إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الْبَخِيلَ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ لِأَنَّهُ إِنْ أَعْطَاكَ أَعْطَاكَ مَا لَيْسَ لَكَ وَ إِنْ مَنَعَكَ مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ... 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چرایی استغفار در سه ماه رجب، شعبان و رمضان❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قال سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»؛ خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. 🔸 دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. 🔸همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 مجموعه_گناه 📕 آثار_گناه 📝 جلسه دوم #ماه_رجب #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 توصیۀ به مناسبت روزهای آخر ماه رجب❗️ 📌به حسب ظاهر آخر ماه رجب است. آنچه در روایات داریم، ماه رجب شهر الله اکبر است؛ ماه بزرگ خداوند است. پیغمبراکرم(ص) می فرماید رجب، شهرالله است و شعبان ماه من است و رمضان ماه امّت من است. بعد در روایتی ماه رجب را «اَصَبّ» می نامند؛ چراکه در این ماه رحمت خداوند بر امّت بسیار می بارد. مغفرت الهی در این ماه است. خصوصیّت ماه رجب در این است. یک زمانی این را گفتم که حتّی در بین ماه ها، ماه رجب، ماه برآورده شدن حاجات است. این معنا تنها در دین اسلام نیست؛ بلکه در جاهلیّت هم معتقد بودند که ماه رجب، ماه برآورده شدن حاجات است. ماه رجب ماهی است که در تمام اعصار و قرون این قدر ارزشمند و باعظمت بوده است. در این ماه اولیای خدا پیوندشان را با خدا قوی کردند. امّا ما چه کردیم؟ باید بگوییم: خدایا! ما را ذیل عنایت اولیایت -یعنی آن کسانی که به تو رسیدند- مشمول لطف خاصّ خودت کن. ما را از رحمت ها و مغفرت هایی که در این ماه نصیب اولیایت کردی، محروم نکن! لذا باید تمام لحظات این ماه را قدر دانست. از خدا مغفرت، هدایت و همۀ حاجات مان را بخواهیم. مبانی تربیت جلسۀ دهم 〰〰〰〰〰 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه دهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امام علی(ع) و ائمّه (ع) در ربط با جامعه اطاعتشان واجب است❗️ 📌امام‌باقر(ع) در ذیل همین آیه شریفه «أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکمْ»1️⃣ می‌فرماید: «قَالَ هِيَ فِي عَلِيٍّ وَ فِي الْأَئِمَّةِ جَعَلَهُمُ اللَّهُ مَوَاضِعَ الْأَنْبِيَاءِ»2️⃣ این آیه مربوط‌به امام‌علی(ع) و ائمّه(ع) است. خداوند آنان را جایگزین و در محل انبیا(ع) قرار داده است. انبیا(ع) در جامعه چه محلی و چه موضعی دارند؟ در این موضع در ارتباط با جامعه اطاعتشان واجب است زیرا اطاعت آن‌ها اطاعت الله است. یک دسته از روایات با صراحت مطرح می‌فرماید که اطاعت از امام‌علی(ع) اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است و این اطاعت یکی است. می‌فرماید همان‌گونه که اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) اطاعت از خداست، اطاعت از امام‌علی(ع) هم اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ نساء، آیۀ 59 2️⃣بحار الأنوار، ج 23، ص 293 〰〰〰〰〰 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 از ما نیست کسی که هر روز از خودش حساب نکشد❗️ 📌از موسی بن جعفر(ع) وارد شده است: «قَالَ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ»؛ از ما نیست کسی که هر روز از خودش حساب نکشد، «فَإِنْ عَمِلَ خَيْراً اسْتَزَادَ اللَّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللَّهَ عَلَيْهِ»1️⃣؛ اگر عمل خیری انجام داد، از خدا طلب زیادتی بکند و خدا را بر این عمل خیر حمد بکند، نه این­که خودش را حمد کند. ستایش خدا را کند که اگر توفیق تو نبود این عمل صادر نمی­شد، نه ستایش نفس. روایتی از امام موسی بن جعفر(ع) است که از عُجب سؤال شده است. علی بن سُوَید می­گوید: «سَأَلْتُهُ عَنِ الْعُجْبِ الَّذِي يُفْسِدُ الْعَمَلَ »؛ از عُجبی که عمل را فاسد می­کند سؤال کردم. « فَقَالَ الْعُجْبُ دَرَجَاتٌ»؛ حضرت فرمودند عُجب درجاتی دارد، که حالا من نمی­خواهم بخوانم امّا یک درجه­اش این است، «وَ مِنْهَا أَنْ يُؤْمِنَ الْعَبْدُ بِرَبِّهِ فَيَمُنَّ عَلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»2️⃣؛ به خدا ایمان آورده و اطاعت خدا را کرده و بعد هم، منّت سر خدا می­گذارد، «وَ لِلَّهِ عَلَيْهِ فِيهِ الْمَنُّ»؛ حال آن­که خدا بر او منّت دارد. 1️⃣بحار الأنوار،ج 67، ص 72 جلسه دوّم محاسبه 2️⃣الکافی، ج 2، ص 313جلسه سوّم محاسبه 〰〰〰〰〰 📝 جلسه دوم و سوم بحث محاسبه #شهادت_امام_کاظم علیه السلام # حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

زیارت امام زمان عجل الله تعالی فرجه یا انجام تکليف؟

﷽ 📍 غایت بعثت انبیا(ع)-بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ❗️ 📌بطور كلّي بعثت انبيا و بطور خاص بعثت پيغمبر اكرم. يك بحث راجع به مأموريت آنها است، يك بحث راجع به غايت و نتيجه بعثت است. در باب مأموريت نسبت به خودِ پيغمبر اكرم بلكه جميع انبياء ما آيات متعدّد در قرآن داريم «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبِينٍ »1️⃣ راجع به پيغمبر اكرم، منّت الهی كه مبعوث كرد پيغمبر اكرم را و بعد هم مأموريت‌اش هم اين است. تلاوت آيات و تزكيه نفوس و تعليمِ علم و حكمت در آيه شريفه دارد. در بين اين مأموريت‌ها اهمِّ مأموريت‌شان آن مسألۀ تزكيه است، كه نقش اساسي هم نسبت به او است. چه نسبت به قبل‌اش، چه نسبت به بعداش، اين خودش يك مأموريتی است. در باب تزكيه يعنی تطهير، تطهيرِ نفوس اين تزكيه كه گفته می‌شود بطور كلّی در سه رابطه است. تزكيه نسبت به بُعد عقلانی انسان، عقل، نفس، بعد هم كه اين را مطرح مي‌كنند. يعنی تطهير بُعد اعتقادی انسان كه كار عقل است و نتيجه‌اش در قلب است. تطهير در بُعد اعتقادی مي‌گويند اين را، مثل شرك، شرك يك كثافت اعتقادی است. اين كثافت را پاك كردن از درون، تزكيه است اين. تزكيه اعتقادی ما مي‌گوييم اين را، تطهير اعتقادی. از اعتقاداتِ باطله. 1️⃣سورۀ مبارکۀ آل عمران ، آیۀ 164 #عید_مبعث #مبعث 〰〰〰〰〰 🌹حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 جنّت و دوزخ اخلاق❗️ 📌در ارتباط با نفس هم همين است. ملكات نفسانيه انسان بهشت ساز و جهنّم ساز هستند. نفسِ خودِ ملكه، صورت ملكوتی او، اثر مترتّبه بر او. آن هم بهشت ساز است آنجايي را كه ملكه، ملكۀ فضيلت باشد، حسنه باشد و اگر ملكه، ملكۀ سيئه باشد اين دوزخ ساز است می‌رسيم به مسأله اعتقادات نسبت به عقائد، عقائد انسان هم اين طور است در بُعد عقلانی‌اش، آنجا هم او بهشت ساز است و به يك معنايی، دوزخ ساز است در بين اين جنّات سه گانه‌ای كه ما گفتيم، دوزخ‌های سه گانه و نار سه گانه، آنچه را كه همگانی است و اثرش هم روی مرتبه بعدی‌اش مترتّب است، و خيلی مورد نظر انبيا و اوليا است مسأله جنّت اخلاق است و دوزخِ اخلاق است. در باب مسأله بعثت انبيا اين را مي‌خواستم تكيه كنم، اصلاً بطور كلّی انبيا مبعوث شدند و مأموريت پيدا كردند برای تزكيۀ انسان‌ها، در سه رابطه و اَهمّ اين تزكيه‌ها تزكيه اخلاقی است. يعنی تطهير نفس از ملكات رذيله و آراسته شدن او به فضائل، و غايت از بعثت و دعوت از انبيا يعني همين مكارمِ اخلاقی است كه در روايات متعدّده وارد شده است. كه پيغمبر اكرم از او نقل شده است، «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ» كه در روايت دارد كه غايت بعثت را، اِكمال مكارم اخلاقيّه حضرت می‌فرمايد است. اين را غايت می‌گيرد از بعثت. يعنی نتيجه دعوت من بايد اين باشد. كه اگر اين نبود اين بعثتِ من فايده‌ای ندارد. #عید_مبعث 〰〰〰〰〰 🌹حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 ورود به ماه شعبان❗️ 📌 تذکّری را دربارۀ ماه شعبان عرض کنم که پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «شَعْبَانَ شَهْرِی رَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَی شَهرِی»1️⃣؛ بسیار زیبا است؛ شعبان ماه من است، خدا رحمت کند بنده ای را که در این ماه من را کمک کند! بنده خیلی فکر کردم که ما چطور می توانیم به پیغمبراکرم(ص) کمک کنیم. این مسئله را عرض می کنم. پیغمبراکرم(ص) هم در دنیا و هم در آخرت «رحمة للعالمین» است. می خواهد ما را بسازد و از ما دستگیری کند. 🔸می گوید بیا تا من دُرستت کنم! بیا تا من در مسیر سازندگی کمکت کنم! آن دنیا هم شفاعت می کند. امّا دربارۀ شفاعت نفرموده اند من را دربارۀ شفاعت کمک کنید. آن دنیا خود او است که شفاعت می کند. ولی می فرماید در این دنیا کمکم کن! یعنی چه؟ 1️⃣بحارالأنوار، ج 94، ص 79 〰〰〰〰〰 📚 ادب_الهی 📕 مبانی_تربیت 📝 جلسه چهاردهم #شعبان #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 🔸منزل به منزل با ماه شعبان رُوِيَ عَن رَسُولَ اللهِ صَلَّی اللهَ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّمَ قالَ «أَلَا إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْه‌ أَعَانَنِيه‌ عَلَىه‌ شَهْرِي » ترجمه: شعبان ماه من است. خداوند رحمت کند، کسی را که در ماه من به من کمک کند. شرح: روایت از پیغمبراکرم(ص)، منقول است که حضرت فرمودند: ماه شعبان، ماه من است، رحمت خداوند بر آن کسی که من را کمک کند و اعانت کند نسبت به شهر من. این یعنی چی؟من یک به اصطلاح، مطلبی را تذکّر بدهم، بعد. بعضی از اهل معرفت می‌گویند در باب سلوک الی الله تعالی، آن‌هایی را که سیر می‌کنند، که سیر معنوی می‌کنند؛ منازل عمری، پیش می‌کشند، می‌گویند: ماه شعبان یکی از منازل عمر سالک الی الله است. آن‌وقت‌ها، یک مقدار توضیح بدهم. فرض کنید، از این‌جا مشهد می‌خواستید بروید، درست است یا نه؟ منزل به منزل پیش می‌رفتید شماها، درست است؟ فاصله‌اش هم معمولاً چهار فرسخ بود. ظاهراً قدیم که این‌جوری بود. پیاده می‌رفتند یا فرض کنید که با مرکب‌های معمولی می‌رفتند. منزل به منزل طی مسافت می‌کردند تا به مقصد چیه؟ برسند. می‌گویند یکی از منازل عمر سالک الی الله تعالی، ماه شعبان است. اشاره به این که در این ماه، توجّه می کنید؟ در این بخش از عمر، یک حرکت به سوی معنویّت هست که انسان را به خدا نزدیک می‌کند. من دیگر بهتر از این نمی‌توانستم بگویم. دیگر مقدّمه را گفتم تا فرمایش پیغمبراکرم(ص) را بگویم. «شَعْبَانَ شَهْرِي»؛ این منزل عمر شما مربوط به من است؛ جهت؟چون پیغمبراکرم(ص) رحمة اللعالمین است. و در این بخش از عمر، درست است؟ من شما را کمک می‌کنم، شما هم من را کمک کنید. فهمیدید؟ خیلی دقّت کنید من می‌خواستم بگویم که ماه من است؛ به این لحاظ ماه پیغمبراکرم(ص) است. توجّه کنید که پیغمبراکرم(ص) یک نوع دستگیری خاص دارد در این ماه نسبت به امّتش. می‌گوید خب، حالا من را کمک کنید. یعنی چی؟ و او این است که شما فرض کنید می‌خواهید راه بروید. درست است؟ طی مسافت بکنید، یک جایی بروید، این کسی که کمکت می‌کند تا شما بروید؛ آخر شما باید قدم بردارید، آن هم زیر بغل هایت را می‌گیرد تا طی مسافت بکنی. اگر بنا بشود تو سرجایت چیه؟ بایستی، قدم از قدم برنداری؛ آخر او چکار کند آخه؟ چه کار کند او؟! «شَعْبَانَ شَهْرِي»؛ امّا « فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْه‌ أَعَانَنِيه‌ عَلَى »؛ چی؟ «شَهْرِي»، ماه من است. ماهی است که من کمک می‌کنم ......... #ماه_شعبان #شعبان

شما را؛ امّا چی؟! خب من کمک کارم، تو قدم بردار، من زیر بغلت را می‌گیرم. خب قدم برداشتن عبد و سالک الی الله تعالی، در این ماه چیه؟ شد؟! من نمی‌توانم وارد بشوم، فقط روی یکی‌اش تکیه می‌کنم که از مجموع روایات بدست می آید؛ و او مسئله استغفار است. شما نگاه کنید در اعمال این ماه، که می‌آیند، روی او خیلی تکیه می‌کنند؛ این یکی از گام برداشتن‌هایش است. استغفار کردن در این ماه، حتّی در روایت دارد: یک استغفار در ماه شعبان، معادل هفتاد هزار استغفار در وقت‌های دیگر است. هفتاد هزار، ضریب را ببین، توجّه کنید. هزار برابراست. توجّه کنید. یکی از آن گام‌ها، توجّه کنید! عبارت از چیه؟ استغفار است. می‌خواستم این را عرض کنم و او این است که لذا ببیند. چند جور وارد شده و به خصوص این را دقّت کنید که هر روز، دارد هفتاد تا استغفار بکن. دیدید؟ حالا نگاه کن به آداب ماه، توی مفاتیح دارد این را دیگر، توی مفاتیح هست. شد؟! هفتاد تا، حداقلّش این است. شد؟ این هفتاد تا را می‌گوید، روزی هفتاد هزار، این ضریبش می‌رود بالا. توجّه کنید همین جمله‌ای که از پیغمبراکرم(ص) است: «اَستَغفُرِاللهَ وَ اَسئَلُهُ التَّوبَةَ» توجّه می‌کنید که متنش این است. البته متن دیگر هم هست؛ اما این را روزی هفتاد تا شما بگو. توجّه کنید چه عرض کردم. لذا من، یک وقتی این روایت را نقل کردم از پیغمبراکرم(ص)، دارد که حضرت فرمود: «إِنَّ اللَّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی يَغْفِرُ لِلْمُذْنِبِينَ»؛ خداوند این طور است که عفو می‌کند کسانی که گناه کارند. اوّل این را فرمود، بعد گفت: «إِلَّا مَنْ أَنْه‌ لَا يُرِيدُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ»؛ مگر این که خودش نخواهد. خدا عفو می‌کند. خدا می‌آمرزد، مگر تو نخواهی که خدا تو را بیامرزد. اِ ! مگر می‌شود؟ خوب دقّت کنید. «إِلَّا مَنْه‌ أَنْ لَا يُرِيدُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ»؛ مگر این که خودش بخواهد. که خدا، نیامرزدش. «قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ»؛ عرض کردند: به پیغمبراکرم(ص)،«مَنِ الَّذِي يُرِيدُ أَنْ لَا يُغْفَرَ لَهُ»؛ کیه که نخواهد که خدا، او را بیامرزد؟ جواب، بلافاصله فرمود: :«قَالَ مَنْ لَا يَسْتَغْفِرُ» آنی که استغفار نمی‌کند، آن کسی است که نمی‌خواهد خدا او را چیه؟ بیامرزد. لذا به حسب ظاهر امروز، روز اوّل چی؟ ماه شعبان است. می‌خواستم این را عرض بکنم به این که: استغفار؛ حالا آن بقیه چیزها، روزه و این‌ها، خیلی چیزها هست، حالا من نمی‌خواستم وارد بشوم. به خصوص روی این را می‌خواستم بگویم که مقیّد باشید که این را چیه؟ ترک نکنید. إقبال الأعمال، جه‌2، ص 683 در اقبال رَحِمَ آمده است قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) حُثَّ مَنْ فِي نَاحِيَتِكَ عَلَى صَوْمِ شَعْبَانَ- فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ تَرَى فِيهِ شَيْئاً فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) كَانَ إِذَا رَأَى هِلَالَ شَعْبَانَ- أَمَرَ مُنَادِياً يُنَادِي فِي الْمَدِينَة يَا أَهْلَ يَثْرِبَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ أَلَا إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْه‌ أَعَانَنِيه‌ عَلَىه‌ شَهْرِي...ه‌ وسائل الشیعه، جلد10، صفحه 508 - بحار الأنوار، جلد 94، صفحه79 قَالَه‌ يَا رَسُولُه‌ اللَّهِ ه‌إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَغْفِرُ لِلْمُذْنِبِينَ إِلَّا مَنْه‌ لَا يُرِيدُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنِ الَّذِي يُرِيدُ أَنْ لَا يُغْفَرَ لَهُ قَالَ مَنْ لَا يَسْتَغْفِرُ. مستدرك الوسائل، جه‌12، ص، 122 〰〰〰〰〰 #ماه_شعبان #شعبان حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سِرِّ مَکیدن زبان پیامبر‌اکرم(ص)❗️ 📌در باب تولّد امام حسین(ع) این روایت را دیدم که بسیاری نقل کرده‌اند. حدود هفت نفر از بزرگان تاریخ نویس ما می‎گویند: تولّد امام حسین(ع) پنجشنبه بوده است. ان شاءالله که خداوند عنایتی داشته باشد و توفیقی نصیب ما بکند و بتوانیم در همین مسیر هدایتی قرار بگیریم و اگر بتوانیم دیگران را هم همراهی کنیم. 🔸در بعضی از روایات دارد: وقتی امام حسین(ع)‎ به دنیا آمد قبل از آنکه شیر بخورد، چهل روز پیغمبراکرم(ص) زبان مبارکش را در دهان امام حسین(ع) می‎گذاشت و او می‎مکید. این مطالب نکات دقیقی دارد. یعنی چه؟ یعنی آنچه امام حسین(ع) می‎گوید و ارائۀ طریق می‎کند، از زبان وحی است. ظاهر مطلب این است، و الّا خیلی مطلب دارد. آنچه ارائۀ طریق می‎کند، از زبان وحی است. و در اینکه ایصال به مطلوب می‌کند شبهه‌ای درش نیست در ابعاد گوناگون دارد. 〰〰〰〰〰 📚 🔸آزمایش_الهی 📕 🔸نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه نهم #شعبان #ماه_شعبان #عزیزم_حسین 🔸حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 مقایسه حضرت ابراهیم(ع) با امام حسین(ع)❗️ 📌آزمایش‌هایی از حضرت‌ابراهیم(ع) شد. اینکه مواد امتحانی‌اش چه بود، بحثی است. می‌گویند: هم از نظر قلبی امتحان شد، هم مالی امتحان شد، هم جانی و هم فرزندی امتحان شد. دل به رحمان داد و گفت: «إِنىّ‌ وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذِى فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا»1️⃣. 🔰 از همه چیز رو برگرداند و گفت: روی دلم به سمت خداست. از نظر مالی هم در راه رحمان داد. وقتی این جمله را شنید: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ»؛ رمۀ بزرگی داشت. گفت: نصفش را دادم. یک بار دیگر اگر بگویی، نصف دیگر را هم می‌دهم. یک بار دیگر گفت و همه را داد. همه را داد. جان به نیران داد. دل به رحمان داد. او را در آتش انداختند. فرزند به قربان داد. اسماعیل را برد. این کارها را کرد تا بعد امام شد. امّا مکرر گفتم: میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است 🔰 سراغ امام‌حسین(ع) بیا. بین روایاتمان در باب ابتلائات حضرت‌ابراهیم(ع) مطالعه می‌کردم که بی‌اختیار یاد امام‌حسین(ع) افتادم؛ گفتم یا حسین(ع)! خوبی و دلبریِ حُسن حسابی دارد بی حساب از چه سبب این همه زیبا شده‌ای 🔰مکرّر این شعر را خوانده‌ام و بی اختیار اشکم در آمده است. خیلی تفاوت است. حضرت‌ابراهیم(ع) رمه را داد. پسرش را آورد. جان به نیران داد، امّا خدا گفت: «يَنَارُ كُونىِ بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلىَ إِبْرَاهِيمَ»2️⃣.جان به نیران داد. اسماعیل را به قربانگاه آورد.«وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ»3️⃣.اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. 🔰اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. کجا حضرت‌ابراهیم(ع) العطش بچه‌هایش را شنید؟ کجا حضرت‌ابراهیم(ع) دید که لشکر به خیمه‌های زن و بچّه‌اش حمله کند. طوری که امام‌حسین(ع) نتوانست بلند شود. سر زانو بلند شد و گفت: «اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِیناً فَکُونوُا اَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُمْ»؛ ای بی دین‌ها! اگر دین ندارید، شرف داشته باشید. این زن و بچّه‌ها چه کرده‌اند؟! حضرت‌ابراهیم(ع) کجا فرق شکافتۀ اسماعیل را دید؟ 1️⃣ روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمان‌ها و زمين را پديد آورده است. سورۀ مبارکۀ انعام، آیۀ 79 . 2️⃣اى آتش! براى ابراهيم سرد و بى‌آسيب باش! سورۀ مبارکۀ انبیا، آیۀ 69 . 3️⃣ و او را در ازاى قربانىِ بزرگى، رهانيديم. سورۀ مبارکۀ صافات، آیۀ 107 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام ✅✅✅✅

﷽ 📍 با پیدا شدن بدعت، یعنی انحراف در جامعه؛ سنّت و روشی از پیغمبر(ص) از بین رفت. ❗️ 📌امام‌علی(ع) در خطبه‌ای در نهج‌البلاغه ،این روش را تحت عنوان بدعت مطرح می‌کند که بخشی از خطبه را می‌خوانم: «وَ مَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلَّا تُرِكَ بِهَا سُنَّةٌ»؛ بدعتی آشکار نگشت؛ یعنی انحراف در جامعه، مگر اینکه به سبب آن سنّت و روشی از روش‌های پیغمبر(ص) از بین ‌رفت. «فَاتَّقُوا الْبِدَعَ»؛ پس از بدعت‌ها پرهیز کنید، «وَ الْزَمُوا الْمَهْيَعَ»؛ و به راه روشن از نظر سنّت پیغمبر(ص) و دین، عمل کنید. «إِنَّ عَوَازِمَ الْأُمُورِ أَفْضَلُهَا»؛ زیرا امور قدیمی بهترین کارهاست - یک عدّه می‌گویند: مرتجع نباش. امام‌علی(ع) در اینجا می‌گوید: مرتجع باش- «وَ إِنَّ مُحْدِثَاتِهَا شِرَارُهَا»1️⃣؛ و بدعت‌ها و نوآوری‌ها بدترین و شرترین آنهاست. روایتی مفصّلی از امام‌صادق(ع) نقل شده است که حضرت می‌فرماید: سه مجلس و اجتماع هست که مورد غضب خداست و خدا بر اهل این اجتماع نقمت جاری می‌کند؛ پس شما با افراد آن‌ها مجالست نداشته باشید. آن بخشی که مورد نظر من است این مجلس است: «ذِكْرُ أَعْدَائِنَا فِيهِ جَدِيدٌ»؛ در آن مجلس، دشمنان، اسلام را مطرح می‌کنند و می‌گویند: این‌ها نو و جدید هستند و کهنه و کهنه‌پرست نیستند، «وَ ذِكْرُنَا فِيهِ رَثٌّ»2️⃣؛ و در این اجتماع می‌نشینی ما را و حرف‌های ما را کهنه می‌دانند. در این مجلس، حرف‌های ما را کهنه می‌دانند و حرف‌های دشمنان اسلام را جدید می‌دانند. چگونه لعاب می‌زنند؟ می‌گویند پیشرفت آنها را ببینید و امثال آن. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 145 2️⃣وسائل الشيعه، ج 16، ص 263 جلسۀ چهاردهم امر به معروف و نهی از منکر 22/03/1381 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر 📝 جلسه چهاردهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جایگاه رفیع حضرت عباس(ع) ❗️ 📌مفضّل از امام‌صادق(ع) نقل می‌کند: «قَالَ الصَّادِقُ(ع)»؛ می گوید که امام‌صادق(ع) فرمود: «كَانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصيرَةِ صَلبَ الإِيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِ اللّه ِ الحُسَينِ(ع) و أبلى بَلاءً حَسَناً ومَضى شَهيداً»؛1️⃣ حضرت فرمودند: عموی ما عبّاس، نافذ البصیره بود که مافوق بصیرت است. گاهی بعضی با بصیرت ترجمه می‌کنند. این تعبیر ما فوق با بصیرت است. عمق قضایا را می‌دید. به این مورد، نفوذ بصیرت می‌گویند؛ یعنی دیدۀ ملکوتی‌‌اش باز بود. درجات رفیعۀ بهشت را می‌دید و می‌دانست که چه باید بکند تا به آن درجه برسد. روایت دیگری را شیخ صدوق به سند خودش از امام‌زین العابدین(ع) نقل می‌کند: «رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ يَعْنِي ابْنَ عَلِيٍّ»؛ رحمت خدا بر عبّاس باد! «فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ»؛ او در وادی ایثار وارد شد. بعد جانش را نسبت‌به برادرش فدا کرد تا دو دستش قطع شد. «فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ»؛ پس خداوند به‌جای دو دستش، دو بال به او عنایت کرد که در بهشت با فرشتگان پرواز می‌کند، «كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ»؛ همان‌طور که به جعفر طیّار دو بال عنایت کرد. «وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَنْزِلَةً»؛ نظر من این جمله بود: به درستی که برای عبّاس نزد خداوند منزلتی است. این ابتلا، این منزله و درجه را می‌آورد. «يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛2️⃣ شهادت هم منازل دارد. حضرت‌عبّاس(ع) منزله‌ای دارد که تمام شهدا به آن غبطه می‌برند. رابطۀ بین ابتلا و اجر، ابتلا و منزله است. این درجه، بالاترین درجات برای غیر انبیاست. این درجات، ابعاد دارد. یک بعد درجات و منزله‌ها که نسبت‌به اباالفضل است، این است که باب الحوائج است. 1️⃣شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار (ع)، ج 3، ص، 184 2️⃣ امالی صدوق، ص 462 - بحارالأنوار، ج 22، ص27 〰〰〰〰〰 📚 #آزمایش_الهی 📕 #راه_سعادت_بشری 📝 جلسه نهم حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 🔸 تو خر شدی، شیطان سوارت است، فهمیدی؟ رُوِی اَبُوحَمَزةُ ثُمالی قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ عَلَیهِ السَّلامَُ وَ هُوَ يَقُولُ: «عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ الْفَخُورِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ هُوَ غَداً جِيفَةٌ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ تَعَالی وَ هُوَ يَرَى الْخَلْقَ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَمُوتُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ عَمِلَ لِدَارِ الْفَنَاءِ وَ تَرَكَ دَارَ الْبَقَاءِ» ترجمه: شگفتا نسبت به کسی که متکبّر و فخر فروش است در حالی که دیروز نطفه بی ارزش و فردا مردار متعفن است. و شگفتا از کسی که در خداوند شک می‌کند در حالی که مخلوقات ر ا می‌بیند. شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که مرگ را انکار می کند؛ در حالی که در هر روز و شب می‌میرد. شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که نشئه آخرت و قیامت را انکار می‌کند، در حالی که روزگار و دنیا را می‌بیند. و شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که برای خانه فانی دنیا عمل و تلاش می کند ولی خانه آخرت همیشگی را ترک می‌کند و برای آن کاری نمی‌کند. شرح: ابو حمزه ثمالی که معروف است از اصحاب امام زین العابدین صلوات الله علیه است، می‌گوید: شنیدم حضرت این جملات را می‌فرمود: شگفتا! نسبت به کسی که دیروز نطفه بود؛ یعنی منی بود، فردا مردار است. هم دیروز یک موجودی بود که آدم از او تنفّر داشت، هم فردا، «عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ الْفَخُورِ»؛ آن کسی که خود بزرگ بین است و فخر فروش است، چهار سناّر گیرش آمده، فهمیدی؟! باد افتاده توش. یک کاغذ پاره دستش دادند، مثلاً فرض کنید، یک سِمتی به او دادند، به اصطلاح ریاست؛ این چهار سنّار یابو برش داشته، او هم یک کاغذ پاره دستش است، یابو برش داشته است. خدمتتان عرض شود. «عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ الْفَخُورِ» بعد حالا خودش را گم کرده، خود بزرگ بین شده، فخر فروشی می‌کند؛ هم مال را می‌گیرد و هم جاه را می‌گیرد، هر دوتایشان را. یک روایتی من به ذهنم آمد، الان، اگر ان شاءالله حافظه‌ام کمک کند، حالا می‌گویم، بله. «مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ» من گفتم از علی(ع)است ، از جدّ بزرگوارش، ، «مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ» آن تعبیر این است؛ چه رسیده به انسان که بیاید منم منم منم بکند، منم کیه؟ فهمیدی؟! «...فَهُوَ بِالاَمسِ نُطفَةٌُ...» در آنجا دارد« کَدِِرَةٌ ...» یک آب منی است؛ می فهمی چیه؟! حتّی صاف هم نیست، هان! می‌گوید مثل اشک چشم ، نه خیر کدر هم هست، رنگش را هم ببین، تیره، تار «وَ هُو غَداً جِيفَةٌ قَذِرَةٌ» فردا هم یک مردار بدبو است، وقتی که مُرد. وسط‌ها هم می‌فهمی این چه خبر است؟ «وَ هُوَ یَحمِلُ بَینَ ذلک عَذَرَةٌ» این وسط ها می دانی چیه؟ هان! یک کسی است که نجاست حمل می کند، این ور، آن ور می رود، شکم پر است از... ای کپسول فلان، چه خبرت است؟ مثلاً، تعارف هم ندارد،ها! همچین صریح بگم، هان! آن وقت‌ها می‌گفتند: از خر شیطان بیا پایین. نه! من یک چیز دیگر می‌گویم و، او این است که تو خر شیطان شدی، شیطان سوارت است، نه تو، سوار خر شیطان هستی. 🔸تو خر شدی، شیطان سوارت است، فهمیدی؟ آره! این‌ها هم از کلمات قصار بنده. فهمیدی؟ می‌خواهد بگویی؛ از خر شیطان بیا پایین. نه! من این را نمی‌گویم؛ من می‌گویم: خر شیطان نشو. فهمیدی چه می‌گویم؟! سوارت شده، یابو برت داشته چه خبر است، چهار سنّار که این نمی‌کنه و منم! منم! خبرها نیست. «عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ الْفَخُورِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ هُوَ غَداً جِيفَةٌ» این که مال تو بود. «وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ»؛ شگفت، خیلی هم شگفتی، «لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى الْخَلْقَ»؛ کسی که شک به خدا می کند و حال این که چیه؟! مخلوقات را می‌بیند. می‌فهمی چه می‌فرماید؟ حالا بهت می‌گویم. بیاورم سطح‌اش را پایین. الآن برو توی خیابان، درست است یا نه؟! چشم‌ات می‌افتد به ماشین‌ها دارند می‌روند. 🔸 درست است یا نه؟! ازت سؤال کنند که آقا! این ماشین چی چیه؟ می‌گوید، پیکان است. درست است یا نه؟ یعنی چه پیکان است؟ یعنی مال کارخانه پیکان است، سازنده دارد. درست است یا نه؟ آن چی چیه؟ می‌گوید مال فلان کارخانه است. درست است یا نه؟ زود سازنده‌اش را می‌گوید، کارخانه‌اش را می‌گوید، چطور شد، این ماشینی که دارد می رود، هی تند تند می‌گویی، این مال کجاست؟ آن را کی ساخته ........... #میلاد_امام_سجاد علیه السلام

است؟ درست است یا نه؟! این آدم‌ها که راه می‌روند، کسی نساخته‌اشان؟ ای که! خیلی احمقی! هیچ تعارف ندارد. می‌‌فرماید به این که چی: «وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ» چی؟ «شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى الْخَلْقَ»؛ شک در خدا می کند با این که چی؟ آدم‌ها را می‌بیند. مثل این که ماشین‌ها را آدم نگاه کند. شد؟! بعد شک می‌کند به اینکه این سازنده‌ای داشته یا نه؟ به ریش‌اش می‌خندند. درست است یا نه؟هان! چطور شد آن را می‌گویی، این را نمی‌گویی؟ این هم یک کارخانه‌ای دارد، یک سازنده‌ای دارد دیگر، آن هم خدا است اسم‌اش. کارخانه خدا. «وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَمُوتُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ»؛ شگفتا، تمام شگفتی از آن کسی که منکر مرگ می‌شود و حال این که هر روز و شب دارد می‌میرد خودش. می‌فهمی یعنی چه؟هان! من و تو، هر آن داریم می‌میریم؛ یعنی چه؟ می‌فهمی یعنی چه؟ از این عمر ما کاسته می‌شود. فهمیدی؟ بلاخره آخرش چی؟ هان! تمام می‌شود.این مرگ است، شد؟! علی علیه السلام می‌گوید: هر یک نفس که می کشی یک قدم...شد؟! زین العابدین(ع) می‌گوید: هر روز داری می‌میری، هر روز و شب؛ یعنی عمرت دارد تمام می‌شود،ها! مرگ مگر چیه؟ هان ! عمر، هان! تمام شدن، فانی شدن. خب داری هر روز تمام می شوی تو. هر روز داری می‌میری، غافلی، بلاخره به ته‌اش می‌کشد، تمام شد. هر روز داری می‌میری تو. «وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى» شگفتا خیلی هم شگفتا کسی که این عالم دنیا را می‌بیند، منکر عالم آخرت است. خب همین که این را درست کرده، آن را هم درست کرده است. گفته دیگر؛ مگر نیست؟ هان! این جا یک چیز است، جهان است، آن هم یک جهان است. مثل این می‌ماند: این خانه که توی‌اش هستی، این یک خانه، بغل‌اش هم یک خانه دیگر هست. نه! نه یعنی چی؟! خب یک خانه دیگر است، مگر نمی بینی خانه؟ خانه خانه است، درست است یا نه؟ از این خانه هم دیگر مسلّم است که بیرون می‌روی دیگر، نمی‌روی مگر هان!؟ گفتم می‌روی توی آن خانه. «وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ عَمِلَ لِدَارِ الْفَنَاءِ وَ تَرَكَ دَارَ الْبَقَاءِ» شگفتا خیلی شگفتی نسبت به کسی که کار می‌کند برای این خانه‌ای که تمام می‌شود، فانی می‌شود؛ می‌داند می‌گذارد و می‌رود، قابل انکار نیست، وجدانی است. درست است یا نه؟ امّا برای آن خانه ای که همیشه تویش هست هیچ کار هان؟! نمی‌کند. «وَ تَرَكَ دَارَ الْبَقَاءِ» عَنِ الثُّمَالِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ؟عهم؟ وَ هُوَ يَقُولُ‌ عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ الْفَخُورِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ هُوَ غَداً جِيفَةٌ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى الْخَلْقَ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَمُوتُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَ الْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ عَمِلَ لِدَارِ الْفَنَاءِ وَ تَرَكَ دَارَ الْبَقَاءِ. بحار الأنوار، جلد 4 صفحه 142 مالِابنِ آدَمَ وَ الفَخرُ فَهُوَ بِالاَمسِ نُطفَةٌُ. غَداً جِيفَةٌ قَذِرَةٌ وَ هُوَ یَحمِلُ بَینَ ذلک عَذَرةٌ قَالَ عَلِیٌّ(ع): مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ لَا يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا يَدْفَعُ حَتْفَهُ. نهج‌البلاغه، حکمت 545 - غرر الحکم و درر اکلم، صفحه 696 مَا لِابْنِ‌ آدَمَ‌ وَ الْعُجْبِ‌ وَ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ مَذِرَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ قَذِرَةٌ وَ هُوَ بَيْنَ ذَلِكَ يَحْمِلُ الْعَذَرَة. تصنیف غرر الحکم و درر اکلم، صفحه 308 مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْعُجْب‌ َ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ قَذِرَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ مَذِرَةٌ وَ هُوَ بَيْنَ ذَلِكَ يَحْمِلُ الْعَذَرَةَ. غرر الحکم و درر اکلم، صفحه 696 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #میلاد_امام_سجاد علیه السلام 🔸حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani_ir

﷽ 📌مخلوق شگفت انگیز ترجمه: شگفتا نسبت به کسی که متکبّر و فخر فروش است در حالی که دیروز نطفه بی ارزش و فردا مردار متعفن است. و شگفتا از کسی که در خداوند شک می‌کند در حالی که مخلوقات ر ا می‌بیند. شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که مرگ را انکار می کند؛ در حالی که در هر روز و شب می‌میرد. شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که نشئه آخرت و قیامت را انکار می‌کند، در حالی که روزگار و دنیا را می‌بیند. و شگفتا و بسیار شگفتا از کسی که برای خانه فانی دنیا عمل و تلاش می کند ولی خانه آخرت همیشگی را ترک می‌کند و برای آن کاری نمی‌کند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani