eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
10.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📍 آقای من! از صفات تو نیست که به درخواست کردن امر کنی، امّا جلوی آن را بگیری و ندهی ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دریچۀ دید عارف و سالک الی الله نسبت به آیاتی از سورۀ مبارکۀ فلق❗️ 📌اگر از دریچه دید یک عارف و سالک الی الله ببینیم او هم می گوید: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ او هم می گوید: پناه می برم به پرورش دهنده نور، حقیقت هستی. از شرّ چه؟ از شرّ مادّه و طبیعت. او بحث امکان را پیش نمی کشد بلکه می گوید مادّه ظلمت است. او می گوید نور عبارت است از خدا و ماسوای او ظلمت است. می گوید تعلّق بستن به ماسوای او فرو رفتن در ظلمت است. سالک الی الله می گوید: بشر همیشه باید متوجّه خدا باشد چرا که او مسافر است. می گوید ما سفری از سوی خلق به سمت حقّ داریم. باید از این ظلمات مادّیّت عبور کنیم تا به معنویّت و واقعیّت و الله برسیم. می گوید: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»؛ پناه می برم به پرورش دهنده نور حقیقت و هستی از شرّ مادّه و طبیعت ظلمانی، «وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ از شرّ این طبیعت و مادّه ای که ظلمات است و نسبت به وجود حق هیچ و پوچ است؛ هنگامی که در روح من سراسری شود. یعنی سراسر روح من را توجّه به مادّه بگیرد. بحث هوای نفسانی نیست. این مسأله با هواهای نفسانی فرق دارد و مسأله دقیقی است. می گوید: وقتی از خدا غافل شدم و متوجّه به طبیعت و مادّه شدم در این هنگام ظلمات سراسر روح مرا می گیرد. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق @mojtabatehrani_ir
15.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 دریچۀ دید عارف و سالک الی الله نسبت به آیاتی از سورۀ مبارکۀ فلق❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ‏ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَيْهِ‏ وَ آلِهِ‏ وَ سَلَّمَ‏َ: «قالَ رَجُلٌ اَللَّهُمَّ اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا تَرَاهَا. فَقَالَ رُوِيَ‏ عَنْ‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ(ص): وَ لَاتَقُلْ هَکَذَا وَلَکِنْ قُلْ: اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا اَرَیْتَهَا الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ» ترجمه: پیامبراکرم (ص)، دیدند که شخصی در دعایش می گوید:خدایا! دنیا را همان گونه که خودت می بینی به من نشان بده. پیامبراکرم (ص)، فرمودند: این گونه دعا نکن؛ ولیکن این گونه که من دعا می کنم، دعا کن. خدایا! دنیا را همان گونه که به بندگان صالح و شایسته ات نشان دادی به من نشان بده. شرح: در روایتی دارد که پیغمبر اکرم(ص) دیدند، یک شخصی دارد دعا می کند. «قالَ رَجُلٌ اَللَّهُمَّ اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا تَرَاهَا»؛ حضرت گوش کردند، دعایش هم این بود، گفت: خدایا! نشان بده به من دنیا را همان گونه که خودت می بینی. این را خوب دقّت کنید. خودت می بینی. « اَللَّهُمَّ اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا تَرَاهَا»؛ به من دنیا را نشان بده. همان طور که خودت دنیا را می بینی، همان طور هم دنیا را به من نشان بده. «فَقَالَ»؛ پیغمبراکرم(ص) به او فرمود: «لَاتَقُلْ هَکَذَا»؛ این را نگو، «وَلَکِنْ قُلْ»؛ اینکه من می گویم، این را بگو، «اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا اَرَیْتَهَا الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ»؛ خدایا! دنیا را به من نشان بده، همان طور که دنیا را نشان دادی به شایستگان بندگانت. آن گونه نگو؛ که آن طور که تو می بینی دنیا را، نه! این را بگو: بگو به من نشان بده دنیا را، همان طور که تو نشان دادی به شایستگان عبادِت، بندگانت. «اَرِنیِ الدُّنْیَا»؛ شد ؟! «کَمَا اَرَیْتَهَا الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ»؛ این گونه بگو، «اَرِنیِ الدُّنْیَا»؛ یعنی چی؟ معنایش این است که عزیز من! حقیقت دنیا را چه کسانی دیده اند؟ صالحین از بندگان خدا، دیده اند دنیا را، حقیقت دنیا را دیدند این ها؛ چون حقیقت دنیا را دیدند، دلبسته نشدند. خدا! تو هم، همان طور که به آن ها نشان دادی، به من هم نشان بده که این قدر ما غصّه دنیا را نخوریم. چون ما هرچه از انبیاء و اولیا؟عهم؟می شنویم، می بینیم این ها هیچ کدام، نه دلبسته، نه وابسته به دنیا بودند. چرا ؟ چون حقیقت دنیا را دیده بودند این ها. حقیقت، خدا نشان داده. حالا می گویم نشان
دادن خدا چیست. چه گونه خدا به آنها نشان می دهد. آن طور که به آن ها نشان دادی، به من هم نشان بده. آخر، همه اش ما داریم ضعف اعصاب می گیریم. فهمیدی چی می خواهم بگویم، خدمتتان عرض شود که منشأش همین دلبستگی به دنیاست. درست است؟! چون حقیقت دنیا را ندیدند این ها چیست. حقیقت را ندیدند، اگر ببیند، مثل همان ها هستند، آن ها چون دیده بودند. حالا عرض می کنم،چطور شد آن ها دیدند.«أَرِنِي‏»؛ دارد، ببینم. با این چشم سر نمی توانم ببینم، نه من و نه تو، هیچ کداممان نمی توانیم ببینیم. پیغمبراکرم (ص)به او یاد داد، از خدا بخواه، این چشم دلت باز بشود که از آن تعبیر می کنند ، این دیده ملکوتیت باز بشود که حقایق اشیا را ببینی، من جمله حقیقت دنیا را حتّی ببینی. این را می بیند که حقیقتش چی هست. که حالا من اشاره می کنم البتّه. دو تا چیزش را اگر ببینی، دیگر کار تمام است. یک: و او این است که این لذّات دنیایی، خالص نیست؛ آمیخته است شیرینی اش به تلخی؛ هم تلخی توی دنیا دارد، هم تلخی آخرت دارد، هر دو تایش. آن ها دیده بودند حقیقت دنیا را. این شیرینی ها را می دیدند که آمیخته به تلخی است. هم تلخی در دنیاست، هیچ کس نمی تواند بگوید من، توی دنیا از اوّل تا آخر همه اش کیف کردم؛ دروغ می گوید هر که بگوید. تمام لذّاتش آمیخته به اِلم و درد است. شیرینی اش با تلخی است. آن وقت، تلخی دو طرفه است، هم دنیا و هم آخرت. دو: این ناخالصی اش بود از این طرف، تمام این لذّاتی که ما می بینیم، در این ها که لذّت می برند به اصطلاح توی دنیا، این ها تمامش فانی است و باقی نیست. درست است یا نه؟ این را هم دیدند. اوّلاً: لذّاتش آمیخته با اِلم و درد، از این طرف هم پایدار نیست و گذراست. لذا دلبسته نشدند؛ این را دیدند. امّا تعبیر دارد: «الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ»؛ کی ها می بینند، به کی ها نشان می دهد خدا؟ به من و تو؟ امیدوارم شما باشید، من که نیستم. گوش کن! به صالحین عبادت نشان دادی. فقط «مِنْ عِبَادِکَ»؛ ندارد. بلکه« الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ»؛ دارد. آن هایی را که مقیّدند به محدوده اوامر و نواهی الهی، که عمل صالح انجام می دهند، می شوند صالحین. شایستگان این ها هستند. وقتی مطیع خدا شدی، آن وقت بهت می گویند. چشم دلت را باز می کنه، این را که دیدی، دلبسته نمی شوی، درست است؟ ناراحت هم نمی شوی، راحت و آرام زندگی می کنی. همین چند صباح دنیا را، از این جهت، دلبسته و وابسته نخواهی شد. 1- محجة البیضاء جلد 7 صفحه 347 باب حقیقت زهد قالَ رَجُلٌ فِي‏ دُعَائِهِ: اللَّهُمَ‏ أَرِنِي‏ الدُّنْيَا كَمَا تَرَاهَا فَقَالَ (ص): وَ لَاتَقُلْ هَکَذَا وَلَکِنْ قُلْ: أَرِنِي الدُّنْیَا کَمَا اَرَیتَهَا الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
18.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ‏ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَيْهِ‏ وَ آلِهِ‏ وَ سَلَّمَ‏َ: «قالَ رَجُلٌ اَللَّهُمَّ اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا تَرَاهَا. فَقَالَ رُوِيَ‏ عَنْ‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ(ص): وَ لَاتَقُلْ هَکَذَا وَلَکِنْ قُلْ: اَرِنیِ الدُّنْیَا کَمَا اَرَیْتَهَا الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکَ» ترجمه: پیامبراکرم (ص)، دیدند که شخصی در دعایش می گوید:خدایا! دنیا را همان گونه که خودت می بینی به من نشان بده. پیامبراکرم (ص)، فرمودند: این گونه دعا نکن؛ ولیکن این گونه که من دعا می کنم، دعا کن. خدایا! دنیا را همان گونه که به بندگان صالح و شایسته ات نشان دادی به من نشان بده. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
8.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 دریچۀ دید موحّد: پناه بردن موحّدین و مومنین از شرک و گناه به خداوند❗️ 📌اگر از دریچه نگاه یک موحّد نگاه کنیم، او هم می گوید: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ پناه می برم به پرورش دهنده نور توحید در افق روح بشر. یک موحد بحث توحید را پیش می کشد. «مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ»؛ از شرّ مخلوقش؛ زیرا اوست که شرک می آورد. حقیقت شرک یعنی این‏که کسی مخلوق را در ردیف خالق بشمرد. یک موحد در آن وادی می‏رود. یعنی این مخلوق است که مرا مشرک می کند. هرچه باشد. پول باشد یا مقام باشد ویا هرچه از مخلوقات باشد. این شرک آفرین است. «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ از شرّ ظلمات شرک که تمام صفحه دل مرا بگیرد. شرک پوچ است. او هم این را می گوید که این نیز درست است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دریچۀ دید مؤمن: پناه می برم به آن پرورش دهندۀ نور ایمان❗️ 📌اگر بخواهیم از دریچه دید یک مؤمن و معتقد نگاه کنیم، او می گوید: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ* مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ چه می گوید؟ می گوید: من پناه می برم به پرورش دهنده نور ایمان که گاهی در متون اسلامی به روح ایمان تعبیر می‏شود. می گوید: پناه من اوست، به او پناه می برم که این نور ایمانی را پرورش می دهد. در چه؟ درافق دل من. «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْه» همان سرشتى كه خدا مردم را بر آن سرشته است. پناه به او می برم. «مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ»؛ از شرّ چه؟ از شرّ آنچه که کفر و پوشش می آورد. «کَفَرَ» یعنی «سَتَرَ». ایمان در مقابل کفر است. آن چه که برای من کفر آور است در جنبه مخلوقیت و خلق است. «مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ* وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ از شرّ آن پوششی که سراسری باشد و صفحه دل مرا بگیرد که ما از آن تعبیر به کفر می کنیم. ای بشر اگر بخواهی نور ایمان همیشه صفحه دلت را نورانی کند و شعله ور باشد، معصیت را ترک کن. یک نقطه سیاه در دل او پیدا می شود که اگر ادامه بدهد این معصیت گسترش پیدا می کند. سپس ظلمت و سیاهی، سراسر روح را فرا می گیرد و آن را زیر و رو می کند. دل را زیر و رو می کند. می گوید پناه می برم به پرورش دهنده آن نور ایمانی در دل بشر. به او پناه می برم. چرا؟ از چه؟ از این که معصیت وارد شود و سپس این پرده سراسری شود و تمام زوایای روح و دل مرا بگیرد و مرا ساقط کند. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق @mojtabatehrani_ir
15.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 دریچۀ دید مؤمن: پناه می برم به آن پرورش دهندۀ نور ایمان❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
📍 اَلسَّلَامُ‏ عَلَيْك‏ یَا رُوحَ‏ اللَّهِ‏ أَيَّهَا الْعَبْدُ الصَّالِح اَلْمُطِيعُ‏ لِلَّهِ‏ وَ لِرَسُولِهِ‏ وَ لِأَمِيرِالمُؤْمِنِينَ‏❗️ نظر امام خمینی (ره) نسبت به حجاب هایی بین عبد و رب حجاب هایی را که بین عبد و رب است هفتاد و هفتاد هزار هم دارد. در روایت. « سَبْعِينَ‏ أَلْفَ ». هفتاد هزار از نور و ظلمت ما این را داریم. روایت در بحار است، «أَنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَبْعِينَ‏ أَلْفَ‏ حِجَابٍ‏ مِنْ نُورٍ وَ ظُلْمَةٍ»1️⃣؛ به این تعبیر دقّت کنید. این حجاب های ظلمانی چیست؟ امام خمینی (ره) فرمودند: حجب ظلمانیّه همین تعلّقات قلبیّه به مادیّات است. همین رغبتی که ما می گوییم. این تعلّقات قلبیّه به دنیا این حجب ظلمانیّه است؛ یعنی یک مانع تاریک بین عبد و ربّش است که نمی‎گذارد بنده به مولایش برسد و او را شهود کند. هر چه این حجاب ها بیشتر؛ یعنی تعلّقات بیشتر حجاب ها هم بیشتر. به قول ما این کمّی است. حجاب هایی را که می گوییم بیشتر است؛ مربوط به تعلّقات بیشتر است. هر چه تعلّقات بیشتر حجاب ها هم بیشتراست. و هر چه تعلّق شدیدتر حجاب غلیظ تر است؛ این کیفی است. لذا ایشان می‎فرمود که اگر این حجاب ها زیاد و شدید شود خرقش مشکل ترست. یعنی شکستن این پرده‎ها و دریدن این پرده‎ها و برطرف کردن آنها مشکل تر است. 1️⃣بحارالأنوار، ج55، ص45 〰〰〰〰〰 🎞 @mojtabatehrani_ir
13.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📍 اَلسَّلَامُ‏ عَلَيْك‏ یَا رُوحَ‏ اللَّهِ‏ أَيَّهَا الْعَبْدُ الصَّالِح اَلْمُطِيعُ‏ لِلَّهِ‏ وَ لِرَسُولِهِ‏ وَ لِأَمِيرِالمُؤْمِنِينَ‏❗️ 〰〰〰〰〰 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 رضایت مردم معیار نیست بلکه معیار رضایت الهی است. ❗️ 📌در روایتی است مفصّل که از امام‎صادق(صلوات‎الله‎علیه) است. ابن‎ابی‎یعفور نقل می‎کند از اصحاب امام‎صادق(صلوات‎الله‎علیه) که می‎گوید: «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ فِي مَا نَاجَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مُوسَى(ع) يَا مُوسَى لَا تَرْكَنْ إِلَى الدُّنْيَا ... ولا تغبطن احدا برضا ناس عنه حتّی تعلم ان الله راض عنه فان طاعه الناس له واتباعهم ایاه علی غیر حقّ هلاک له و لمن اتبعه»1️⃣. شنیدم که امام‎صادق(صلوات‎الله‎علیه) می‎فرمود: مناجات‎هایی را که موسی(ع) با خدا داشت و خداوند به او خطاب کرد. که اوّل این است که رکون به دنیا نکن. که مفصّل من یک بخشی از آن را می‎خوانم. هیچ‎وقت تو غبطۀ این‎را نخور که نسبت به کسی که مردم از او اظهار رضایت می‎کنند تا آنجایی که برو ببین که خدا از او راضی است یا نه. معیار رضایت مردم نیست معیار رضایت الهی است. به قول ما طلبه‎ها که دیدیم که خدا راضی است از او و مردم راضی همه هم هستند «نعم التفاوق» ما می‎گوییم. امّا یک همچین آدمی از رضایت مردم کیف نمی‎کند. نمی‎دانم که من یک وقتی برای شما نقل کردم یا نه. امام(ره) این اواخر این جمله از ایشان است که اگر الآن تمام دنیا بگویند که زنده‎باد فلانی در من هیچ اثری ندارد. اگر تمام دنیا بگویند که مرده باد فلانی باز هم در من هیچ اثری ندارد. خیلی حرف است. تمام دنیا جمع بشوند بگویند که زنده باد فلانی هر رادیویی را که باز کنی بگویند: که زنده باد خمینی(ره) و همۀ دنیا هم اگر جمع بشوند بگویند که مرده باد فلانی، این در من اثری ندارد. هیچ‎وقت غبطه نخور به کسی که مردم دنبال آن هستند. 1️⃣ بحارالأنوار، ج70، ص73 〰〰〰〰〰 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir