eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
5.87M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کسی که حکم می کند، خداست ❗️ 📌روایت در اصول کافی است. امام صادق(ع) می فرماید: «لَقَی الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ (ع)- عَبْدُ اللَّهِ بْنَ جَعْفَرٍ فَقَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ كَيْفَ يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً وَ هُوَ یَسْخَطُ قِسْمَتَهُ»؛ امام حسن(ع) عبدالله بن جعفر را ملاقات کردند. سپس به او فرمودند: ای عبدالله! چگونه مؤمن، مؤمن است و حال اینکه یک حالت ناخشنودی، انکار و اعتراض داشته باشد به حظّ و نصیب و قسمتی که خدا برای او کرده است؟! «وَ یُحَقِّرُ مَنْزِلَتَهُ»؛ و کوچک کند جایگاه و منزلت خودش را، «وَ الْحَاكِمُ عَلَیْهِ اللَّهُ»1️⃣؛ در حالی که کسی که بر او حکم می کند، خداست. 1️⃣جامع السّعادات، ج 3، ص201 - الكافي، ج 2، ص 62 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 در پیشامدها پیش خدا، وا بده ❗️ 📌یکی از بزرگان علما در یک تعبیر بسیار ساده ای از نظر اخلاقی توصیه می کرد: در ربط با پیشامدها از نظر درونی پیش خدا، خودت را وا بده. یعنی باید در چارچوب شرعی عمل کرد ولی اگر اوضاع مطابق میل انسان و خواستۀ نفسانی او نشد، نباید ناراحت و معترض باشد. آنچه اتّفاق افتاد، مطابق میل من نباشد. در این صورت، نباید به خدا اعتراض کند و نسبت به او ناخشنود باشد. آنجاست که باید خودش را نزد خدا وا بدهد. البتّه این عدم اعتراض، حالت بسیار ساده ای است که انسان باید داشته باشد. امّا بحث خشنودی و رضا، بحث دیگری است که طبق آن نه تنها ناراحت نباشد؛ بلکه خوشایند او هم قرار گیرد و از آنچه خدا برای او خواسته خوشحال باشد، ولو اینکه مطابق میل او نباشد؛ به عبارتِ دیگر، میلی جز میل خدا و رضایی جز رضای او نخواهد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 رضا به قضای الهی❗️ 📌مرحوم نراقی(ره) در جامع السّعادات رضا را چنین معنا می کند: «هُوَ تَرْکُ الْإِعْتِرَاضِ وَ السَّخَطِ بَاطِناً وَ ظَاهِراً قَوْلاً وَ فِعْلاً»1️⃣؛ رضا عبارتِ از ترک اعتراض و ترک شکایت و انکار است، چه از نظر درونی و چه از نظر بیرونی، از نظر بیرونی چه از نظر گفتار و چه از نظر کردار. رضا این است که انسان به قضای الهی در ربط با خداوند در درون اعتراض نداشته باشد، و از نظر زبان، زبان به اعتراض نگشاید و از نظر عمل، کردارش نسبت به قضای الهی اعتراض آمیز نباشد. 1️⃣جامع السّعادات، ج 3، ص 203 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
26.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ * بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * ﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ» ترجمه: حضرت خطاب می فرماید که چه شده است به این که اگر اندکی از دنیا به شما روی آورد و شما دست به آن پیدا کنید، خوشحال و شاد می شوی؛ امّا اگر بسیاری از امور آخرتی را از دست بدهی و محروم بمانی، اندوهگین و ناراحت نمی شوی؟ و چون کمی از دنیا از دستتان برود شما را مضطرب و نگران می نماید، به طوری که حالت اضطراب و بی تابی از آن چه از دست شما رفته به چهرۀ تو اثر می گذارد، و چهره ات سرخ و برافروخته می شود؟گویا دنیا جایگاه همیشگی توست و خبری از آن طرف نمی باشد. گویا متاع آن برای شما باقی و برقرار خواهد ماند. شرح: امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، می فرماید: چه شده است شما را«مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ از امور دنیایی،یک کمی که به اش دست پیدا کنی، خوشحال می شوی؛چهار سنّار که گیرت می آید،شنگول می شوی. خیلی همچنین آوردمش پایین سطحش را. «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ چیه؟ خوشحال می شوی یک کم از دنیا دستت برسد به اش.امّا از آن طرف، «وَ لَا
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ * بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * ﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِ
«وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ»؛ کمی شکیباییت، «عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ» ؛نمی توانی تحمّل این را بکنی، چهار سنّار از امور دنیایی از دستت رفته، صبر نداری، چرا؟ این چیه؟ سرّش چیه؟علی (ع) می گوید: چرا این جور هستی تو؟یک کمی از دنیا، چهار سنّار؛ شنگولی. آخرت، نعوذبالله، نگویم همه اش را؛ چون دارد: «کَثیر» حضرت می گوید. از این طرف، یک امور معنوی، زیاد اخروی از دستت برود،اصلا ککت نمی گزد، اندوهگین نمی شوی، هیچ ناراحتی هم پیدا نمی کنی.کم دنیا از دستت برود، مضطرب می شوی به جوری که حتّی روی چهره ات هم اثر می گذارد، نه توی دلت،آنجا فرح و شادی و حزن توی دلی بود؛ اینجا می فرماید به این که مال دنیایی که یک کمی از دستت برود، این قدر ناراحت می شوی، مضطرب می شوی حتّی توی چهره ات هم می خواند آدم که: فلانی مثل اینکه درهم بود،تعبیرها را آوردم پایین. علی (ع) قشنگ کف من و تو را خوانده است. تحمّل این را نداری که یک کمی از دستت رفت امور دنیایی، نمی توانی تحمّلش هم بکنی. چیه جریان؟ «مَا بَالُكُمْ»؛ می گوید اوّل. چی شده شماها را؟ خودش جواب می دهد. خود علی (ع) جواب می دهد، سرّش را می گوید: «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ فهمیدی؟ سرّش این است که من می گویم: دو دانه چیز است:یک: خیال می کنی دنیا، خانۀ همیشگی ات است. ای بی چاره! «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ این اوّلیش. تو جاودانه هستی توی دنیا. خانۀ همیشگی ات است دنیا.دوّم: «وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ»؛ خیال می کنی این امور دنیایی همیشه برات باقی می ماند؛ نمی دانی می روی بلکه می گذاری و می روی. نه همیشه هستی، نه این برایت باقی می ماند.دو تا دانه اشتباه داری تو. با اینکه اینی که علی (ع) می گوید، وجدانی همه هم هست. سرّی که می گوید،همۀ ما درک می کنیم که نیستیم همیشه، این هم برای ما باقی . ________________________________________ نهج البلاغه دشتی فرازی از خطبۀ 113 ...مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ‏... 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ» ترجمه: حضرت خطاب می فرماید که چه شده است به این که اگر اندکی از دنیا به شما روی آورد و شما دست به آن پیدا کنید، خوشحال و شاد می شوی؛ امّا اگر بسیاری از امور آخرتی را از دست بدهی و محروم بمانی، اندوهگین و ناراحت نمی شوی؟ و چون کمی از دنیا از دستتان برود شما را مضطرب و نگران می نماید، به طوری که حالت اضطراب و بی تابی از آن چه از دست شما رفته به چهرۀ تو اثر می گذارد، و چهره ات سرخ و برافروخته می شود؟گویا دنیا جایگاه همیشگی توست و خبری از آن طرف نمی باشد. گویا متاع آن برای شما باقی و برقرار خواهد ماند. نهج البلاغه دشتی فرازی از خطبۀ 113 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 خواسته‌ات باید خواسته‌ی خدا باشد️❗️ به سیّد الشهدا {س} عرض کردند که ابوذر می‏گوید: من فقر را بهتر از غنا می‏خواهم و مرض را بهتر از صحّت. امام‏حسین{س} فرمود: رحمت باد بر ابی‏ذر! رحمت خدا بر او! ولی من می‏گویم: هر کس کار خود را به خدا واگذار کند و از خدا در دل چیزی را تمنّا نکند جز آنچه را خدا اختیار می‏کند. انسان اگر بناست خواسته‏ای داشته باشد، باید خواستۀ‏ او خواستۀ خدا باشد. اگر بناست چیزی بپسندد، همانی را بپسندد که خدا می‏پسندد. این را رضا می‏گویند. عارف شیراز می‏گوید: فراق و وصل چه باشد، رضای دوست طلب که حیف باشد از او غیر او تمنّایی 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه سوم 🎞 🔊 🏞 @mojtabatehrani_ir
4.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 حسین {س} الگوی جامعه اسلامی ️️ همۀ اولیای خدا هر کدام در مرتبۀ خودشان دارای مقامات عالیه هستند،‏ ولی در بین آن‏ها کسی که از نظر ظاهر آن مقام عالی را که در باطن داشت بروز داد، به‏نحوی‏که الگوی عملی جامعۀ انسانی می‏باشد، امام‏حسین{س} است. لذا بعد از شهادت او طولی نکشید که اثر اعمالش که در ربط با فرامین الله‏تعالی بود، ظاهر شد. کسی که برای خدا قدم بردارد، برای خدا سخن بگوید، پسندش پسند خدا باشد، شعلۀ درخشانی می‏شود که هیچ‏گاه نور او خاموش نمی‏شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 دوم 🎞 🔊 🏞 @mojtabatehrani_ir
5.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 معنای غیرت در کلام علمای اخلاق ️️ اوّل سراغ مباحث اخلاقی بروم و غیرت را از آن منظر بررسی و معنا کنم. علما در باب مباحث اخلاقی، وقتی می ‏خواهند غیرت را معنا کنند، می‏ گویند: سعی و کوشش در حفاظت از چیزی که باید از آن حفاظت شود؛ یعنی اگر کسی سعی و کوشش کند تا چیزی را که باید از آن محفاظت شود حفظ کند، می‏گویند: او غیرت به ‏خرج داده، غیرتمند و غیور است. علمای اخلاق وقتی می‏ خواهند رابطۀ غیرت را با دیگر صفات انسانی مطرح کنند، می ‏گویند: غیرت از نتایج شجاعت و مربوط به این صفت است؛ یعنی اگر انسان در حفاظت از چیزی که باید از آن حفاظت کند، شجاعت داشته و زبونی و ضعف از خود نشان ندهد، غیرتمند است؛ چون غیرت، حفظ کردن چیزی بود که حفاظت از آن شرعاً یا عقلاً بر انسان لازم است و این مسئله کاملاً به شجاعت و زبون بودن فرد بستگی دارد. شخص غیرتمند حتماً شجاع است و فرد زبون هیچ‏گاه نمی‏تواند در برابر آنچه موظّف به حفاظت است، از خود غیرت نشان دهد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 🎞 🔊 🏞 @mojtabatehrani_ir
7.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 تمام معارف اسلام در دست امام ‏حسین{ع} بود️️ امام‏ حسین{ع} دید، دین اسلام دارد هَدم می ‏شود. قبل از او هم به این‏شکل، بدعت‏ها ظاهر نشده بود. یگانه کسی هم که در بین امّت، آگاه و عالم بود و نزد مردم پذیرفته شده بود، خود او بود؛ لذا وظیفۀ شخصی‏ اش این بود که قیام کند و قیام هم کرد.در این هم که امام ‏حسین{س}عالم‏ ترین کسی بود که می‏ توانست حقّ را از باطل تشخیص دهد و مقبول مردم هم باشد، هیچ شکّی نیست؛ چون کوفی‏ها به تنها کسی که این‏قدر نامه نوشتند که بیا و کاری کن، امام‏ حسین{ع} بود. پس معلوم می‏ شود که امام{ع} مشارب بنان بود و در آن جامعۀ اسلامی انگشت‏ نما بود. همه از او متوقّع بودند که ببینند چه می‏ گوید و چه‏کار می‏ کند. مگر می ‏شود با این اوضاع، امام ‏حسین{ع} سکوت کند یا با یزید مماشات کند؟ چه رسد به اینکه بیعت کند! بر او واجب بود که وقتی می‏ بیند دین اسلام دارد هَدم می ‏شود، برخیزد و از دین الهی محافظت کند. تمام معارف اسلام در دست امام‏ حسین{ع} بود و او می‏ توانست احکام الهی را از بدعت‏های شیطانی تمیز دهد و همه همچنین انتظاری از او داشتند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 🎞 🔊 🏞 @mojtabatehrani_ir