eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺عید سعید غدیر بر تمام مسلمین مبارک باد🌺 🏞 @mojtabatehrani_ir
6.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 تعبیر اشتباه از حبّ امام علی(ع) حسنه است❗️ 📌خوب در این جا حالا روایتی را من مطرح می کنم که چه بسا در نوشته ها زیاد دیده باشید. که من الان این که کردم: «حُبُّ عَلِيٍّ‏ حَسَنَةٌ لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»؛ حبّ امام علی حسنه است؛ حسنه ای در بُعد قلبی، «لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»؛ این را بعضی ها این هایی که ابن الشهوت هستند، آمدند گفتند معنایش این است که هرکس امام علی (ع) را دوست داشته باشد هر کاری که شهوت او می خواهد می تواند انجام بدهد، مطلب این نیست! توجّه کنید؛ عدّه ای هم چه بسا روی جهل، بی سوادی و نادانی این را مطرح می کنند، «حُبُّ عَلِيٍّ‏ حَسَنَةٌ لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»1️⃣؛ دوستی امام علی (ع)حسنه ای است برای حسنه دیگر. زیانی از ناحیه سیئه نیست. این تعبیر مخالف است با آنچه از ائمّۀ طاهرین(ع) وارد شده است. 1️⃣الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) / ترجمه و شرح غفارى، ج‏1، ص،154 - نهج الحق و كشف الصدق، ص 259 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هشتم 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مغفرت خواستن هفتاد هزار فرشته ❗️ 📌در اینجا دیدم روزنه ای به سویم باز شد. من خودم را به این معنایی که در روایت آمده است، شیعه نمی دانم؛ امّا این را هم دیگر نمی توانم منکر شوم. مطلبی در کار است که قابل انکار نیست. بعد در روایت دیگری از پیغمبراکرم(ص) دیدم که عامّه هم آن را نقل کرده اند. من همۀ این روایات را از پیغمبراکرم(ص) نقل می کنم. سند این روایات را هم نگاه کرده ام. پیغمبراکرم(ص) فرمود:«خَلَقَ اللَّهُ مِنْ نُورِ وَجْهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ»؛ خداوند از نور چهرۀ امام علی(ع) هفتاد هزار فرشته را خلق فرمود که «يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ لِمُحِبِّيهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»1️⃣؛ کار آن ها این است که از خدا برای دوستان علی(ع) تا روز قیامت طلب مغفرت می کنند. 1️⃣بحارالانوار، ج65، ص142 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هشتم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:«الْإِيمَانُ‏ عَلَى‏ أَرْبَعَةِ أَرْكَانٍ‏ التَّوَكُّلِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَی وَ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَی وَ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَی وَ الرِّضَى بِقَضَاءِ اللَّهِ تَعَالَی وَ أَرْكَانُ الْكُفْرِ أَرْبَعَةٌاَلرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ الغَضَبُ وَ الشَّهوَةُ» ترجمه: ایمان چهار رکن دارد: توکّل و اعتماد به خداوند. واگذار کردن کارها و امور به خداوند. تسلیم بودن و پذیرفتن هرچه را که او تقدیر می کند. آن چه را او خواسته است، پسندیده و راضی به آن باشد. کفر هم بر چهار اساس قرار دارد: میل نفسانی. گریز و وحشت. غضب افسار گسیخته. شهوت افسار گسیخته. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: ایمان چهار رکن و چهار پایه و اساس دارد. اوّل: عبارت از این است که انسان اعتماد به خدا بکند، «الْإِيمَانُ‏ عَلَى‏ أَرْبَعَةِ أَرْكَانٍ‏ التَّوَكُّلِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَی»؛ به خداوند اعتماد کردن اوّل. دوّم: «وَ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَی»؛ واگذارکردن امور به خداوند است، همه امورش را. سوّم: «وَ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَی»؛ انسان، آن چه را که او برای انسان، تقدیر می کند بپذیرد. پذیرش. تسلیم، پذیرش است نسبت به آن چه را که او خواسته است.«وَ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَی»چهارم: «وَ الرِّضَى بِقَضَاءِ اللَّهِ تَعَالَی »؛ بپسندد و خشنود شود آن چه را که او خواسته است. نگاه کنید این ردیفی را که علی (ع)، کرده است: اعتماد به خدا بکن. وقتی اعتماد به اش کردی، کارت را واگذارکن. واگذارکردی،قهراً الان او نظریه می دهد روالش همین است، من به شما اعتماد می کنم، درست است؟! وقتی اعتماد کردم، کارم را واگذار می کنم بهت؛ درست است؟!وقتی واگذار کردم، تو می گویی: آقا! من نظرم این است که این کار را بکنی. بپذیرم دیگر؛ چون واگذار کردم به تو دیگر، تو برای من، بسم الله، برو این کار را بکن. باید بگویم چشم! چشم گفتن ها دو جور است. یک وقت ته دلت راضی نیست، یک وقت ته دلت هم راضی هست. چهارم: وقتی که او گفت، این باشد، درست؟ تو خشنود باشی و بپسندی آن چرا که او برای تو پسندید. نگاه کنید! علی (ع)، ردیف کرده: «التَّوَكُّلِ وَ التَّفْوِيضِ»؛ نگاه کنید! همین جور آمده جلو، «وَ التَّسْلِيمِ»؛ بعدش هم «وَ الرِّضَى»؛ توجّه کن، می فرماید: ارکان ایمان نسبت به خداوند، این چهار تاست: اعتماد به خدا، واگذار کردن امور به خدا، بعد هم آن چه را که او برای تو خواست بپذیر، پذیرشت هم با رضا باشد. با رضا، خوشت هم بیاید، خوشحال هم باشی که این را خواست برای من. این مال ایمان است.از آن طرف، «وَ أَرْكَانُ الْكُفْرِ أَرْبَعَةٌ»؛ کفر هم، چهار تا پایه دارد آن هم؛ آن هم چهار تا رکن دارد:اوّل: «الرَّغْبَةُ» بعد: «الرَّهْبَةُ»، «الرَّغْبَةُ»؛ میل نفس را می گویند. توجّه کنید. میل گستردۀ نفس و پیروی از میل گستردۀ نفس کردن، این را به اش می گویند رغبت، شد!. خود ما می گوییم راغبیم به این کار؛ یعنی چی؟ می خواهیم.میل نفسانی، رغبت است.بعد: «وَ الرَّهْبَةُ»؛ از آن طرف عکسش، و او گریز و نفرت است، نفسانی؛ یعنی چی؟ از این طرف یک چیزهایی را می خواهد آدم، برود دنبال آن هایی که می خواهد. از آن طرف یک چیزهایی را نمی خواهم، بکشم کنار. همه اش نفسانی است. این را بدانید، اطاعات، موجب رغبت نفس، نیست. معصیت ها موجب رغبت نفس هست. گوش کن. اوّلیش می گوید:«اَلرَّغْبَةُ » آن هایی را که سر منشأ معصیت و گناه است. دو: «اَلرَّهْبَةُ»؛ آنی که موجب می شود اطاعت نکنی و گریز از اطاعت داشته باشی.سه: بعد می آید سراغ «اَلْغَضَبُ»؛ خشم؛ درست است؟ یعنی خشم افسار گسیختۀ نامقدّس. توجّه کنید به این تعبیر. بعد:«اَلشَّهْوَةُ»؛ شهوت افسار گسیخته. این ها ارکان کفرند؛ یعنی انسان را به وادی کفر می کشند این ها؛توجّه کنید! یعنی هم باید رغبتت، هم رهبتت، هم از طرفی غضبت و هم شهوتت، این ها به مهار شرع، مهار بشوند؛ افسار گسیخته نباشند. بحار الأنوار، جلد 75 ، صفحه 63 رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ (ع)‏ الْإِيمَانُ‏ عَلَى‏ أَرْبَعَةِ أَرْكَانٍ‏ التَّوَكُّلِ عَلَى اللَّهِ وَ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ الرِّضَى بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ أَرْكَانُ الْكُفْرِ أَرْبَعَةٌ الرَّغْبَةُ وَ الرَّهْبَةُ وَ الْغَضَبُ وَ الشَّهْوَةُ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
22.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:«الْإِيمَانُ‏ عَلَى‏ أَرْبَعَةِ أَرْكَانٍ‏ التَّوَكُّلِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَی وَ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَی وَ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَی وَ الرِّضَى بِقَضَاءِ اللَّهِ تَعَالَی وَ أَرْكَانُ الْكُفْرِ أَرْبَعَةٌاَلرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ الغَضَبُ وَ الشَّهوَةُ» ترجمه: ایمان چهار رکن دارد: توکّل و اعتماد به خداوند. واگذار کردن کارها و امور به خداوند. تسلیم بودن و پذیرفتن هرچه را که او تقدیر می کند. آن چه را او خواسته است، پسندیده و راضی به آن باشد. کفر هم بر چهار اساس قرار دارد: میل نفسانی. گریز و وحشت. غضب افسار گسیخته. شهوت افسار گسیخته. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.87M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کسی که حکم می کند، خداست ❗️ 📌روایت در اصول کافی است. امام صادق(ع) می فرماید: «لَقَی الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ (ع)- عَبْدُ اللَّهِ بْنَ جَعْفَرٍ فَقَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ كَيْفَ يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً وَ هُوَ یَسْخَطُ قِسْمَتَهُ»؛ امام حسن(ع) عبدالله بن جعفر را ملاقات کردند. سپس به او فرمودند: ای عبدالله! چگونه مؤمن، مؤمن است و حال اینکه یک حالت ناخشنودی، انکار و اعتراض داشته باشد به حظّ و نصیب و قسمتی که خدا برای او کرده است؟! «وَ یُحَقِّرُ مَنْزِلَتَهُ»؛ و کوچک کند جایگاه و منزلت خودش را، «وَ الْحَاكِمُ عَلَیْهِ اللَّهُ»1️⃣؛ در حالی که کسی که بر او حکم می کند، خداست. 1️⃣جامع السّعادات، ج 3، ص201 - الكافي، ج 2، ص 62 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 در پیشامدها پیش خدا، وا بده ❗️ 📌یکی از بزرگان علما در یک تعبیر بسیار ساده ای از نظر اخلاقی توصیه می کرد: در ربط با پیشامدها از نظر درونی پیش خدا، خودت را وا بده. یعنی باید در چارچوب شرعی عمل کرد ولی اگر اوضاع مطابق میل انسان و خواستۀ نفسانی او نشد، نباید ناراحت و معترض باشد. آنچه اتّفاق افتاد، مطابق میل من نباشد. در این صورت، نباید به خدا اعتراض کند و نسبت به او ناخشنود باشد. آنجاست که باید خودش را نزد خدا وا بدهد. البتّه این عدم اعتراض، حالت بسیار ساده ای است که انسان باید داشته باشد. امّا بحث خشنودی و رضا، بحث دیگری است که طبق آن نه تنها ناراحت نباشد؛ بلکه خوشایند او هم قرار گیرد و از آنچه خدا برای او خواسته خوشحال باشد، ولو اینکه مطابق میل او نباشد؛ به عبارتِ دیگر، میلی جز میل خدا و رضایی جز رضای او نخواهد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 رضا به قضای الهی❗️ 📌مرحوم نراقی(ره) در جامع السّعادات رضا را چنین معنا می کند: «هُوَ تَرْکُ الْإِعْتِرَاضِ وَ السَّخَطِ بَاطِناً وَ ظَاهِراً قَوْلاً وَ فِعْلاً»1️⃣؛ رضا عبارتِ از ترک اعتراض و ترک شکایت و انکار است، چه از نظر درونی و چه از نظر بیرونی، از نظر بیرونی چه از نظر گفتار و چه از نظر کردار. رضا این است که انسان به قضای الهی در ربط با خداوند در درون اعتراض نداشته باشد، و از نظر زبان، زبان به اعتراض نگشاید و از نظر عمل، کردارش نسبت به قضای الهی اعتراض آمیز نباشد. 1️⃣جامع السّعادات، ج 3، ص 203 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
26.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ * بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * ﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ» ترجمه: حضرت خطاب می فرماید که چه شده است به این که اگر اندکی از دنیا به شما روی آورد و شما دست به آن پیدا کنید، خوشحال و شاد می شوی؛ امّا اگر بسیاری از امور آخرتی را از دست بدهی و محروم بمانی، اندوهگین و ناراحت نمی شوی؟ و چون کمی از دنیا از دستتان برود شما را مضطرب و نگران می نماید، به طوری که حالت اضطراب و بی تابی از آن چه از دست شما رفته به چهرۀ تو اثر می گذارد، و چهره ات سرخ و برافروخته می شود؟گویا دنیا جایگاه همیشگی توست و خبری از آن طرف نمی باشد. گویا متاع آن برای شما باقی و برقرار خواهد ماند. شرح: امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، می فرماید: چه شده است شما را«مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ از امور دنیایی،یک کمی که به اش دست پیدا کنی، خوشحال می شوی؛چهار سنّار که گیرت می آید،شنگول می شوی. خیلی همچنین آوردمش پایین سطحش را. «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ»؛ چیه؟ خوشحال می شوی یک کم از دنیا دستت برسد به اش.امّا از آن طرف، «وَ لَا
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ * بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * ﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِ
«وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ»؛ کمی شکیباییت، «عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ» ؛نمی توانی تحمّل این را بکنی، چهار سنّار از امور دنیایی از دستت رفته، صبر نداری، چرا؟ این چیه؟ سرّش چیه؟علی (ع) می گوید: چرا این جور هستی تو؟یک کمی از دنیا، چهار سنّار؛ شنگولی. آخرت، نعوذبالله، نگویم همه اش را؛ چون دارد: «کَثیر» حضرت می گوید. از این طرف، یک امور معنوی، زیاد اخروی از دستت برود،اصلا ککت نمی گزد، اندوهگین نمی شوی، هیچ ناراحتی هم پیدا نمی کنی.کم دنیا از دستت برود، مضطرب می شوی به جوری که حتّی روی چهره ات هم اثر می گذارد، نه توی دلت،آنجا فرح و شادی و حزن توی دلی بود؛ اینجا می فرماید به این که مال دنیایی که یک کمی از دستت برود، این قدر ناراحت می شوی، مضطرب می شوی حتّی توی چهره ات هم می خواند آدم که: فلانی مثل اینکه درهم بود،تعبیرها را آوردم پایین. علی (ع) قشنگ کف من و تو را خوانده است. تحمّل این را نداری که یک کمی از دستت رفت امور دنیایی، نمی توانی تحمّلش هم بکنی. چیه جریان؟ «مَا بَالُكُمْ»؛ می گوید اوّل. چی شده شماها را؟ خودش جواب می دهد. خود علی (ع) جواب می دهد، سرّش را می گوید: «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ فهمیدی؟ سرّش این است که من می گویم: دو دانه چیز است:یک: خیال می کنی دنیا، خانۀ همیشگی ات است. ای بی چاره! «كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ»؛ این اوّلیش. تو جاودانه هستی توی دنیا. خانۀ همیشگی ات است دنیا.دوّم: «وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ»؛ خیال می کنی این امور دنیایی همیشه برات باقی می ماند؛ نمی دانی می روی بلکه می گذاری و می روی. نه همیشه هستی، نه این برایت باقی می ماند.دو تا دانه اشتباه داری تو. با اینکه اینی که علی (ع) می گوید، وجدانی همه هم هست. سرّی که می گوید،همۀ ما درک می کنیم که نیستیم همیشه، این هم برای ما باقی . ________________________________________ نهج البلاغه دشتی فرازی از خطبۀ 113 ...مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ‏... 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَا بَالُكُمْ‏ تَفْرَحُونَ‏ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ وَ يُقْلِقُكُمُ الْيَسِيرُ مِنَ الدُّنْيَا يَفُوتُكُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ ذَلِكَ فِي وُجُوهِكُمْ وَ قِلَّةِ صَبْرِكُمْ عَمَّا زُوِيَ مِنْهَا عَنْكُمْ كَأَنَّهَا دَارُ مُقَامِكُمْ وَ كَأَنَّ مَتَاعَهَا بَاقٍ عَلَيْكُمْ» ترجمه: حضرت خطاب می فرماید که چه شده است به این که اگر اندکی از دنیا به شما روی آورد و شما دست به آن پیدا کنید، خوشحال و شاد می شوی؛ امّا اگر بسیاری از امور آخرتی را از دست بدهی و محروم بمانی، اندوهگین و ناراحت نمی شوی؟ و چون کمی از دنیا از دستتان برود شما را مضطرب و نگران می نماید، به طوری که حالت اضطراب و بی تابی از آن چه از دست شما رفته به چهرۀ تو اثر می گذارد، و چهره ات سرخ و برافروخته می شود؟گویا دنیا جایگاه همیشگی توست و خبری از آن طرف نمی باشد. گویا متاع آن برای شما باقی و برقرار خواهد ماند. نهج البلاغه دشتی فرازی از خطبۀ 113 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 خواسته‌ات باید خواسته‌ی خدا باشد️❗️ به سیّد الشهدا {س} عرض کردند که ابوذر می‏گوید: من فقر را بهتر از غنا می‏خواهم و مرض را بهتر از صحّت. امام‏حسین{س} فرمود: رحمت باد بر ابی‏ذر! رحمت خدا بر او! ولی من می‏گویم: هر کس کار خود را به خدا واگذار کند و از خدا در دل چیزی را تمنّا نکند جز آنچه را خدا اختیار می‏کند. انسان اگر بناست خواسته‏ای داشته باشد، باید خواستۀ‏ او خواستۀ خدا باشد. اگر بناست چیزی بپسندد، همانی را بپسندد که خدا می‏پسندد. این را رضا می‏گویند. عارف شیراز می‏گوید: فراق و وصل چه باشد، رضای دوست طلب که حیف باشد از او غیر او تمنّایی 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 به قضا و قدر الهی 🏷 جلسه سوم 🎞 🔊 🏞 @mojtabatehrani_ir