۱. آموزش اسماء اهل بیت(ع) به حضرت آدم(ع) توسط خداوند متعال و عرضه وجود نوری اهل بیت(ع) به ملائک الف): حضرت امام حسن عسکری(ع) فرمود: (وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلها)، خداوند اسامی را به حضرت آدم تعلیم داد، اسم‌های، پیامبران خدا و اسم‌های محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و پاکان خاندان محمد و علی و اسم‌های تنی چند از مردان شیعه آنها و نابود کنندگان دشمنانشان (ثُمَّ عَرَضَهُمْ)، سپس آن‌ها را عرضه کرد، محمد و علی و امامان را (علی الملائكة) بر ملائکه، یعنی اشباح ایشان را که نورهایی در میان تاریکی بودند نمایان ساخت (فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هؤلاء إن کنتم صادقین) اگر راست می‌گویید که همگی مرا می‌ستایید و بزرگ می‌شمارید و اگر شما را در این جا باقی بگذارم بهتر از این است که کس دیگری را پس از شما به این جا بیاورم، اسامی اینها را برشمارید؟ یعنی همان گونه که از باطن کسی که در میان شماست بی خبر بودید سزاوار است که غیب را ندانید همان گونه که اسم‌های کسانی را که دیدید نمیدانید البته که از غیب چیزی نمی‌دانید. 📚تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام، ص ۲۱۶، ح ۱۰۰. ب): حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمود: خداوند تبارک و تعالی نام تمامی حجت‌های خود را به آدم آموخت و سپس ایشان را به صورت روح بر فرشتگان نمایان ساخت و فرمود: اگر راست می‌گویید که چون شما مرا می‌ستایید و بزرگ می‌شمارید برای جانشینی من روی زمین سزاوارتر از آدم هستید از نام‌های اینان مرا خبر دهید. 📚كمال الدين وتمام النعمه، ص ۱۳. #خدا #پیغمبر #امام #امامت #ملائک #شیعیان 🔰با ما همراه باشید در کانال تفسیر روایی قرآن ╭┅─────────┅╮   📿 @mokhtasarolborhan ╰┅─────────┅╯

۱. روایاتی در مورد گویندگانی که خود به آنچه می‌گویند عمل نمی‌کنند الف ): انس بن مالک از رسول اکرم(ص) نقل می‌کند که حضرت فرمود: در شب معراج مرا به مردمی گذر داده اند که لبانشان را با قیچی‌های آتشین می‌بریدند. از جبرئیل پرسیدم اینان کیانند؟ او گفت اینان خطیبان و گویندگانی هستند که خود به آنچه می‌گفتند عمل نمی‌کنند. 📚 مجمع البیان، ج۱، ص۲۱۵ ب): عیاشی، از یعقوب بن شعیب روایت کرده است که حضرت ابی عبد الله امام جعفر صادق (ع) در باره کلام خداوند متعال (آیا مردمان را به نیکوکاری فرمان می‌دهید و خودتان را فراموش می‌کنید) دست مبارک خود بر گلو گذاشت و فرمود همچون کسی که خود را سر می‌برد. 📚 تفسیر عیاشی، ج۱، ص۶۱. م: ظاهرا منظور امام از کسی که خود را سر می‌برد یعنی کسی که مردم را به نیکوکاری بخواند و خود را فراموش کند و به انجام دادن کار نیک نپردازد چونان کسی است که گویی خویشتن را با دست خود کشته و هلاک کرده است. ج): خثیمه می‌گوید امام باقر (ع) به من فرمود: به شیعیان ما برسان که در روز رستاخیز افسوس آن کس از همه بیشتر است که از عدالت دم می زند و سپس بر خلاف آن رفتار می‌کند. 📚 کافی، ج۲، ص۳۰۰. #سخن #اخلاق #شیعیان #عذاب 💥 کانال تفسیر روایی قرآن ⊰᯽⊱┈──🌺🍃❊╌──⊰᯽⊱ 🕋 @mokhtasarolborhan ⊰᯽⊱┈──🌺🍃❊╌──⊰᯽⊱