چگونگی به شهادت رسیدن امین ولایت، حضرت احمد بن موسی الکاظم(ع)
#بخش_اول
وقتی خبر شهادت حضرت موسی کاظم(ع)در مدینه شایع شد، مردم به در خانه اُم احمد، مادر حضرت«احمد بن موسی» گرد آمده و حضرت سید میراحمد را با خود به مسجد بردند، زیرا از جلالت قدر و شخصیت بارز و اطلاع بر عبادات و طاعات و نشر شرایع و احکام و ظهور کرامات و بروز خوارق عادات که در آن جناب سراغ داشتند، گمان کردند که پس از وفات پدرش امام موسی بن جعفر(ع) امام بحق و خلیفه آن حضرت فرزندش «احمد» است.
به همیت جهت در امر امامت با آن حضرت بیعت کردند و او نیز از مردم مدینه بیعت گرفت، سپس بر منبر بالا رفت، خطبه ای در کمال فصاحت و بلاغت انشاء و قرائت فرمود، آنگاه تمامی حاضرین را مخاطب ساخت و خواست که غائبین را نیز آگاه سازند و فرمود: همچنان که اکنون تمامی شما در بیعت من هستید، من خود در بیعت برادرم علی بن موسی علیه السلام می باشم، بدانید بعد از پدرم برادرم «علی» امام و خلیفه ی بحق و ولی خداست. و از جانب خدا و رسول او، بر من و شما فرض و واجب است که امر آن بزرگوار را اطاعت کنیم و به هر چه امر فرماید گردن نهیم.
پس از آن شمه ای از فضایل و جلالت قدر برادرش علی علیه السلام را بیان فرمود، تا آنجا که همه حاضران گفته های آن بزرگوار را اطاعت کردند، ابتدا او بیعت را از مردم برداشت، سپس گروه حاضران در خدمت احمد به در خانه حضرت امام علی بن موسی(ع) آمده همگی با آن جناب بر امامت و وصایت و جانشینی امام موسی بن جعفر(ع) بیعت نمودند.
و حضرت امام رضا علیه السلام درباره برادرش احمد دعا کرد و فرمود: همچنان که حق را پنهان و ضایع نگذاشتی، خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگذارد.
حضرت امام رضا(ع)پس از حضورشان در ایران به برادران و خواهرانشان نامه می نویسند و آنها را به حضور در ایران دعوت می نماید.
حضرت احمد بن موسی(ع) نیز در همین سنوات(198 تا 203 ه.ق) به همراه دو تن از برادرانش به نامهای محمد و حسین و گروه زیادی از برادرزادگان،خویشان و شیعیان، بالغ بر دو یا سه هزار نفر از طریق بصره عازم خراسان شدند و از هر شهری که می گذشتند، بر تعداد همراهانشان افزوده می شد، به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران احمد(ع) را نزدیک به ۱۵هزار نفر ذکر کرده اند.
در همین احوال،مامون عباسی، امام رضا(ع) را مسموم و به شهادت می رساند.
مامون پس از اطلاع از حرکت حضرت احمد بن موسی(ع) برادر بزرگوار امام رضا و یارانش به قصد خراسان، به تمام فرمانداران خود دستور داد هر کجا از سپاه احمدی بیایند مقتول سازند.
این دستور به هر شهری که می رسید، کاروان از انجا گذشته بود، مگر در شیراز که پیش از رسیدن کاروان احمد(ع)، حکم به حاکم وقت(قتلغ خان)رسید. وی با لشکری انبوه از شهر خارج شد و در برابر سپاه حضرت احمد(ع) اردو زد.
#حضرت_احمد_بن_موسی_الکاظم(ع)
@mola_amiralmomenin_as
♻️ غيبت حضرت مهدی(عج) از منظر امیرالمؤمنین علی (ع)
#بخش_اول
حضرت علي بن ابي طالب(ع) مسئله غيبت حضرت مهدي(ع) را با زمينه سازي حساب شده و منسجمي در چند مرحله مطرح مي کنند و کاملاً روشن است که اين کار به صورت تصادفي انجام نگرفته است بلکه با توجه به ظرفيت و کشش فکري افراد و شيوه هاي صحيح آموزشي و همينطور با در نظر گرفتن سير طبيعي و خارجي وقايعي که در آينده پيش خواهد آمد به تبيين و تشريح امور پرداخته اند.
1⃣در يک مرحله پس از تصريح به ضرورت وجود حجت الهي در روي زمين و بلکه کل نظام عالم هستي مي فرمايند:
هرگز زمين از حجت الهي که با دليل و برهان براي حاکميت بخشيدن به احکام و ارزشهاي ديني قيام مي نمايد خالي نخواهد بود و حجت خداوند عالم يا به صورت شناخته شده و آشکار [مثل يازده امام(ع)، در ميان مردم زندگي مي کند] يا [در اثر فراهم نبودن شرايط مناسب] به طور پنهان و ناشناخته به سر مي برد.
📓فيض الاسلام، ترجمه و شرح نهج البلاغه، حکمت 13، ص1158.
در روايت ديگري امام علي(ع)، پس از اشاره به ضرورت وجود امام معصوم در روي زمين و تبيين مسؤوليتهاي او مي فرمايند:
حجت خدا، گاهي به صورت علني به طوري که همه او را مي شناسند در ميان مردم حضور دارد؛ امّا زمام امور را به جهت فراهم نبودن شرايط در دست ندارد. گاهي نيز حجت الهي روي مصالحي به اراده خداوند متعال از ديده مردم غايب است. در چنين مواقعي آنها در انتظار حجج الهي به سر مي برند. توجه به اين نکته ضروري است که در دوران غيبت گرچه جسم امام(ع) به علت وجود خطرات و يا مصالح ديگري از ديده مردم نهان است ولي دانش او براي مردم مخفي نيست (همه از آن اطلاع دارند) و آداب و احکام و تعاليمش در قلب و جان انسانهاي مؤمن استوار و پابرجاست و مردم بر اساس تعاليم و رهنمودهاي او زندگي مي کنند.
📓محمدبن يعقوب کليني، الکافي، ج 2، ص 139، ح 13.
#ادامه_دارد
#جمعه_های_مهدوی
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
@mola_amiralmomenin_as
هدایت شده از نهج‌البلاغه؛ منشور حکمت
#تدبّر_در_حکمت‌های_نهج‌البلاغه
#حکمت_سوم. #بخش_اول
🔹«شُحّ» در قرآن کریم در 4 آیه آمده است.
🔹(4) النساء : 128
وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ وَ أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ وَ إِنْ تُحْسِنُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً
(128)هرگاه همسرى ديد كه شوهرش (خويشتن را بالاتر از او مى‌گيرد و از انجام امور خانوادگى)سرباز مى‌زند و(يا با او نمى‌سازد و از او)رويگردان است،بر هيچ‌يك از آن دو گناهى نيست اين كه(بكوشند به‌وسيلۀ صرف‌نظر كردن زن از برخى از مخارج و همبسترى با خود)ميان خويشتن صلح و صفا راه بيندازند،و صلح(هميشه از جنگ و جدايى)بهتر است. (سرچشمۀ بسيارى از نزاعها بخل است)و انسانها با بخل سرشته شده‌اند(و مال‌دوستى خصلت ذاتى و دائمى بشر است و بايد پيوسته با آن مبارزه و پيكار كرد)و اگر نيكوكارى و نيك‌رفتارى كنيد و(با زنان بسازيد و به بهترين وجه با آنان معامله كرده و با ترك ستمكارى و بدرفتارى با ايشان) پرهيزگارى كنيد،بى‌گمان خداوند از آنچه مى‌كنيد بس آگاه است(و پاداش شما را چنان كه بايد مى‌دهد).
🔹(33) الأحزاب : 19
أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذي يُغْشى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُولئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً
(19) «أَشِحَّةً»: جمع شحيح،بخلاء.آزمندان.
«أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ»: مراد اين است كه اهل ايثار و فداكارى از نظر جان و مال نبوده و براى تهيۀ توشه و ادوات جنگى حاضر به همكارى نيستند.برخى از مفسّران فرموده‌اند:مراد اين است كه قبل از جنگ خويشتن را دوستان و دوستداران گرم شما نشان مى‌دهند.
(19)آنان(منافقان) نسبت به شما بخيلند(و براى تهيّۀ ادوات و ابزار جنگى كمترين كمكى نمى‌كنند)و هنگامى كه لحظات بيم و هراس فرامى‌رسد(و جنگجويان به‌سوى يكديگر مى‌روند و چكاچاك اسلحۀ همديگر را مى‌شنوند، آن‌چنان ترسو هستند كه) مى‌بينى به تو نگاه مى‌كنند در حالى كه چشمانشان بى‌اختيار در حدقه به گردش درآمده است همسان كسى كه دچار سكرات موت بوده و مى‌خواهد قالب تهى كند.امّا هنگامى كه خوف و هراس نماند(و جنگ به پايان رسيد و زمان امن‌وامان فرارسيد)زبانهاى تند و تيز خود را بى‌ادبانه بر شما مى‌گشايند(و مقامات شجاعت و يارى خويشتن را مى‌ستايند،و پررويانه سهم هرچه بيشتر غنائم را ادّعاء مى‌نمايند!)و براى گرفتن غنائم سخت حريص و آزمندند. آنان هرگز ايمان نياورده‌اند،و لذا خدا اعمال ايشان را باطل و بى‌مزد مى‌كند و اين كار براى خدا آسان است.
🔹(59) الحشر : 9
وَ الَّذينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإيمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ لا يَجِدُونَ في صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَ يُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
(9)آنانى كه پيش از آمدن مهاجران خانه و كاشانۀ(آئين اسلام)را آماده كردند و ايمان را(در دل خود استوار داشتند) كسانى را دوست مى‌دارند كه به پيش ايشان مهاجرت كرده‌اند،و در درون احساس و رغبت نيازى نمى‌كنند به چيزهايى كه به مهاجران داده شده است،و ايشان را بر خود ترجيح مى‌دهند،هرچند كه خود سخت نيازمند باشند.كسانى كه از بخل نفس خود،نگاهدارى و مصون و محفوظ گردند،ايشان قطعا رستگارند.
🔹(64) التغابن : 16
فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطيعُوا وَ أَنْفِقُوا خَيْراً لِأَنْفُسِكُمْ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون
(15)قطعا اموالتان و اولادتان،وسيلۀ آزمايش شمايند،و (اگر در اين ميدان آزمايش،از عهده برآييد،براى شما)اجر و پاداش بزرگى در پيشگاه خدا است.
(16)پس آن‌قدر كه در توان داريد از خدا بهراسيد و پروا كنيد،و(درسها و اندرزهاى آسمانى را)بشنويد و بپذيريد،و (از قوانين و فرمانهاى خدا)اطاعت كنيد.و(در راه خدا،صدقه و احسان و)بذل و بخشش كنيد،(انجام اين كارها)به سود شما خواهد بود.كسانى كه از بخل و حرص نفس خويش،مصون داشته شوند،آنان قطعا رستگارند.
#ادامه_دارد
@Nahjolbalagheh_Manshore_Hekmat
#پیروان_غدیر_در_گذر_تاریخ
#بخش_اول
🔶 پیروان غدیر در عصر پیامبر اکرم(ص)
گروهی از صحابه در زمان پیامبر اکرم(ص) با شنیدن آیات و روایات در امر امامت و ولایت و خلافت حضرت علی علیه السلام، بعد از پیامبر اکرم (ص) به او اعتقاد پیدا کرده زعامت و امامت او را پذیرفتند و از ارادتمندان آن حضرت قرار گرفتند. این گروه از همان زمان به شیعه علی علیه السلام معروف شدند:
۱ - ابوحاتم رازی می گوید: «اولین لقب و کلمه ای که در عهد رسول خدا صلى الله عليه وآله ظهور کرد کلمه #شیعه بود. این کلمه لقب چهار نفر از صحابه بوده است که عبارتند از ابوذر سلمان، مقداد و عماره
📙ابی حاتم رازی حاضر العالم اسلامی، ج ۱، ص 188
۲ - ابن خلدون مینویسد:
جماعتی از صحابه، شیعه علی بودند و او را سزاوارتر از دیگران به خلافت می دانستند.
📙تاریخ ابن خلدون، ج ۳، ص ۳۶۴
3 - استاد محمد کرد علی می گوید:
گروهی از بزرگان صحابه معروف به موالیان علی علیه السلام در عصر رسول خداصلی الله علیه و آله بودند؛ از آن جمله #سلمان_فارسی است که میگفت ما با رسول خدا صلی الله علیه و آله بیعت کردیم بر خیر خواهی مسلمانان و اقتدا به علی بن ابی طالب علیه السلام و موالیان او
و #ابوسعید_خُدری است که گفت: مردم به پنج کار امر شدند؛ چهار تا را انجام دادند و یکی را ترک نمودند. وقتی از آن چهار مورد سؤال شد گفت: نماز، زکات، روزه ماه رمضان و حج
از او سؤال شد آنچه را که ترک نمودند چه بود؟ او در جواب گفت #ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام
از او سؤال شد آیا ولایت با چهار عمل دیگر واجب است؟ پاسخ داد آری
و ابوذر غفاری، عمار بن یاسر، حذيفة بن يمان، ذی الشهادتين خزيمه بن ثابت ابوایوب انصاری خالد بن سعيد بن عاص و قيس بن سعد بن عباده.
📙خطط الشام، ج ۵، ص ۲۵۱
او در ادامه کلماتش می نویسد:
او اما آنچه که بعضی از نویسندگان به آن رسیده اند از این که اصل مذهب تشیع از بدعت های عبدالله بن سبأ معروف به ابن السوداء است این از وهم و کمی شناخت حقیقت مذهب شیعیان است و هر کس شناختی از جایگاه این مرد نزد شیعه و تبری آنان از او و گفتار و کردار او دارد و بفهمد که علمای شیعه همگی بدون اختلاف او را مذمت کرده اند علم پیدا می کند که تا چه اندازه ای این نسبت به شیعه صحیح است شکی نیست در این که ظهور شیعه در حجاز کشور شیعیان علی بوده است.
#ادامه_دارد
#غدیر #عید_غدیر #ولایت #غدیر_عهدی_با_مهدی
#اشهد_ان_علیا_ولی_الله
@mola_amiralmomenin_as
دعای شب عرفه (اللَّهُمَّ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَى... )
#بخش_اول
اللَّهُمَّ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ
وَ مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا جَوَادُ
يَا مَنْ لاَ يُوَارِي مِنْهُ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لاَ بَحْرٌ عَجَّاجٌ
وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لاَ ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ (ارْتِيَاجٍ) يَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيَاءٌ
أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلاَ عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَى وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ
وَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْمَكْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ
وَ بِاسْمِكَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِي هُوَ نُورٌ عَلَى كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ
يُضِيءُ مِنْهُ كُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ
وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَمِيعِ الْمَلاَئِكَةِ
وَ بِالاِسْمِ الَّذِي مَشَى بِهِ الْخِضْرُ عَلَى قُلَلِ (طَلَلِ) الْمَاءِ كَمَا مَشَى بِهِ عَلَى جَدَدِ الْأَرْضِ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِمُوسَى وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ
وَ أَنْجَيْتَ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ مَنْ مَعَهُ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَلْقَيْتَ عَلَيْهِ مَحَبَّةً مِنْكَ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي بِهِ أَحْيَا عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ الْمَوْتَى وَ تَكَلَّمَ فِي الْمَهْدِ صَبِيّاً وَ أَبْرَأَ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِكَ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِكَ وَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ وَ حَبِيبُكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ (تَقْدِرَ) عَلَيْهِ
فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّيْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ تُنْجِي (نُنْجِي) الْمُؤْمِنِينَ
وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَكَ سَاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَتْكَ بِهِ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ
وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ أَيُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَءُ فَعَافَيْتَهُ
وَ آتَيْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ وَ ذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّةَ عَيْنِهِ يُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ سُلَيْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْكاً لاَ يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
إِذْ قَالَ تَعَالَى (سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى)
وَ قَوْلُهُ (سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ)
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ
وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ
وَ بِحَقِّ فَصْلِكَ يَوْمَ الْقَضَاءِ وَ بِحَقِّ الْمَوَازِينِ إِذَا نُصِبَتْ وَ الصُّحُفِ إِذَا نُشِرَتْ
#ادامه_دارد 👇
@mola_amiralmomenin_as
♻️دعاى ٤٧ #بخش_اول
☘️دعاى حضرت سجاد عليه السلام در روز عرفه:
(1) اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ
(2) اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ، رَبَّ الْأَرْبَابِ، وَ إِلَهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ، وَ خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، وَ وَارِثَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‌ءٌ ، وَ لاَ يَعْزُبُ‌عَنْهُ عِلْمُ شَيْ‌ءٍ، وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطٌ ، وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ رَقِيبٌ.
(1) شكر از آن خداوند است كه پروردگار عالميان است.
(2) خدايا سپاس تو راست اى پديد آورندۀ آسمان‌ها و زمين، اى صاحب جلالت و اكرام، اى پروردگار پرورندگان و اى معبود همۀ معبودهاى ديگر و اى خالق همۀ مخلوقات و اى وارث همۀ اشياء كه هرگز چيزى شبيه تو نيست و علم به هيچ شيئى از تو مخفى نمى‌باشد و تو بر هر چيز محيط هستى و بر همه چيز نگهبانى.
#دعای_عرفه
#صحیفه_سجادیه
@mola_amiralmomenin_as
هدایت شده از فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
✔️تحلیل گفتمان ادبی خطبه های حضرت زینب (س) #بخش_اول در گفتار دو عنصر مهم بررسی می شود: یکی باف
#خطبه_حضرت_زينب_سلام_الله_علیها
#بخش_اول 👆
✔️تحلیل گفتمان ادبی خطبه های حضرت زینب (س)
@mola_amiralmomenin_as
هدایت شده از فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
✔️ويژگى‌هاى #امام_حسين(ع) در زيارت #اربعين
#بخش_اول
🔘تاثیر كلمات معنوى در #زائر_اربعین
در ابتداى زيارت اربعين مى‌خوانيم:
«السلام على ولي الله و حبيبه السلام على خليل الله و نجيبه»؛
«سلام بر ولى خدا و حبيب [خاص] او! سلام بر دوست [و محبوب] و برگزيده خدا».
▪️ولى، حبيب، نجيب و خليل خدا،
✔️چهار ويژگى امام حسين(ع) است كه تك‌تك اين واژه‌ها، براى معرفى يك رهبر الهى كافى است.
اين اوصاف امام(ع)، آثار تربيتى فراوانى بر روح و جسم زائر دارد و با اظهار اين كلمات، ولايت و دوستى خدا را در وجودش تقويت مى‌كند.
وقتى زائر با تمام وجود، به صاحب چنين صفاتى تعظيم مى‌كند، روح و جسم خود را تحت‌الشعاع اين خصلت‌هاى پرفضيلت قرار مى‌دهد.
📓عبدالكريم پاك‌نيا تبريزى
مجله مبلغان، بهمن ١٣٩٠، شماره ١٤٨
#ادامه_دارد
#اربعین
#زیارت_اربعین
#امام_حسین
#لبیک_یا_حسین
#کربلا_طریق_الاقصی
#اربعین_برمدار_ظهور
@mola_amiralmomenin_as