✔️كوثر خدا *فاطمه سلام‌الله علیها* كوثر خدا، روح نبى و همتاى على است؛ حبيبه خدا و ليلة‌القدر قرآن است؛ مشكات خدا، مصباح هدى و شمس و ضحاى اسلام است؛ معناى جمال، تفسير جلال و تأويل كمال است. واژه وفا، مظهر صفا و سوره هل اتى است‌‌‌؛ دختر رسالت، همسر ولايت و مادر امامت است، فاطمه جان و اى ريحانه رسول خدا، اى با عصاى موسى؛ اى بر صليب عيسى، اى ايوب بلاها، اى مغصوب فراق‌ها، اى يوسف جفاها، اى كوه پرابهت، اى زلال محبت، اى چشمه طهارت. اى اسوه خدايى، اى جلوه الهى، اى عشق كبريايى؛ بر ما ببخشاى، كه از تهجدت گفتيم، از جهادت، از اسرار وجودت؛ ولى زلال پيامت را نشنيديم. از خانه گِلى تو شنيديم ولى از رنج قرنها و بلوغ بيدارى و راز كوفتن دركوبهايت هرگز! وصف تو گفتيم و چه بى‌روح، چون كه بلنداى خورشيد را در جلوه‌اى از شمع به نظاره نشستيم. اى آموزگار ظرافت، تو خود به ما بياموز، تلاوت بيدارى، بلوغ انذار و رنج تاريخ را كه سخت محتاج آنيم. دشت را از تدبير تو نشانى نيست، كه با نيم‌نگاهى كوه و كرانه‌اش را در آغوش مى‌نشانيم، تدبير و عمق نگاه تو، دريايى است بى‌كرانه، كوهى است همپاى تاريخ؛ اى آفتاب سفركرده، من فرياد سبز تو را كه از پشت ديوار قرن‌ها طنين‌افكن است شنيدم، و شعله‌هاى درب خانه‌ات كه در آتش كين مى‌سوخت ديدم، من سراغ خونين تو را از لاله‌ى سوخته‌ى در ميان در و ديوارهاى تاريخ گرفتم، و شاهد تاريكى زمين در روز نفرين تو بر كسانى كه قرص آفتاب را به قرص نانى فروختند. من از گلوى تو صداى خدا و حق‌طلبى را شنيدم و به لب‌هاى سوخته‌ات آيه تشنگى مردم را از فرهنگ و معارف اسلامى مشاهده نمودم. فاطمه جان، در جغرافياى خانه‌ى گِلى تو، تاريخِ #انسان_كامل تفسير شد و رنج‌ها و جهادها، به راستى اين خانه معجزه‌ى تاريخ است. فاطمه جان، در ناله‌هاى پرسوزت بر زمين از دست رفته #فدك، آيات #غدير تفسير شد و زلال چشمه غدير سيرابم كرد، از ديدگان نورانى‌ات اشك‌هاى تو را ديدم كه چگونه طوفان آفرين تاريخ است، اشكى كه ترجمانى از كتاب #مظلوميت شماست، و پيوسته بر عليه ستم و ستم‌گر جارى است. 📓برگرفته از کتاب «مبانی قرآنی خطبه ی فدکیه»؛ اثر غلامعلی عباسی فردوئی #أم_أبيها #ایام_فاطمیه #مبانى_قرآنى_خطبه_فدكيه #شهادت_حضرت_فاطمة_الزهرا #حضرت_فاطمة_الزهرا_سلام_الله_علیها @mola_amiralmomenin_as

#رفتارشناسی_امام_علی_در_آیینه_تاریخ 🔰3_ حضرت علی(ع) در مدینه اگر چه جنگ با يهوديان در شهر مدينه يكسره شد، فصلهاى ديگر درگيرى در حجاز پايان نيافت. زيرا هنوز يهوديان پايگاههايى را در اختيار داشتند و در كمين مسلمانان نشسته بودند. در فصل دوم رويارويى با يهود، سريه‌اى به فرماندهى على ابن ابى طالب(ع)به سوى بنى سعد بن بكر در فدك،اعزام شد. بنا به روايت ابن سعد: «به رسول خدا(ص) خبر رسيد كه گروهى از آنان-يهوديان مى‌خواهند به يهود #خيبر يارى رسانند. او على ابن ابى طالب(ع)را در رأس يكصد جنگجو به سوى آنان روانه كرد.آنان شبها ره مى‌پيمودند و در روز به استراحت مى‌پرداختند. تا آنكه به «همج»كه چشمه‌اى بين #خيبر و #فدك بود رسيدند. پس بر آن گروه هجوم آورده و پانصد شتر و دو هزار گوسفند به غنيمت گرفتند و افراد قبيلۀ بنى سعد گريزان شدند و كوچ كردند.» و بدين ترتيب مسلمانان براى نبردى بزرگ با يهوديان در حجاز آماده شدند. و در طليعۀ سال هفتم هجرى،رسول خدا (ص) مقرر داشت تا به دژهاى مستحكم آنان در خيبر هجوم آورند. مستحكم ترين دژ خيبر«القموص»نام داشت كه فرماندهى آن در دست مرحب بن حارث بود. يعقوبى از رسول خدا(ص)نقل مى‌كند: «فرمودند: «ان شاء اللّه فردا بيرق را به دست مردى كرّار-پيش تازنده-خواهم داد كه فرّار-گريزنده و بازپس بازپس‌نشين-نيست. خدا و رسولش را دوست مى‌دارد و خدا و رسولش او را دوست مى‌دارند.از پاى نمى‌نشيند تا آنكه خدا به دستش فتح را نصيب ما گرداند.» و آنگاه بيرق را به دستان على(ع)داد،كه مرحب يهودى را كشت و درب دژ را از جاى كند. درب دژ از چوبى ساخته شده بود كه چهار ذرع طول،دو ذرع عرض و يك ذرع پهنا داشت. على(ع)آن را از جاى كند و به پشت سر خود افكند و وارد دژ گرديد و مسلمانان از پس او به درون دژ در آمدند.» به گفتۀ طبرى وقتى كه پس از نقض #صلح_حديبيه از سوى قريش كه در پى شكست مسلمانان در موته صورت پذيرفت، رسول خدا(ص)تصميم گرفت تا شهر مكه را بگشايد. و در هنگام ورود تاريخى خود به مركز بت‌پرستى، على(ع)در كنارش بود. و پس از آنكه بيرق از دستان سعد بن عبادۀ خزرجى گرفته شد،در دستان او قرار گرفت. همچنين مسئوليت حل و فصل مسائل با بنى جذيمة بن عامر، پس از آنكه خالد بن وليد رفتار بدى با آنان داشت، به على(ع)واگذار شد. خالد به رغم اينكه آنها اعلام كرده بودند مسلمان هستند، جوانانشان را كشته و خانواده‌هايشان را به اسارت گرفته بود. على(ع)هر چه را از آنان گرفته شده بود به ايشان بازپس داد و بخشى از اموالى را كه از يمن رسيده بود نيز براى آنها فرستاد. على(ع) همچنين در هنگامۀ #جنگ_حنين ثابت قدم بود،زيرا به گفتۀ يعقوبى: «آن روز، هنگامه‌اى پرمصيبت بود» . مسلمانان در آنجا از پيش«بنى هوازن»كه در«وادى أوطاس» در كمين نشسته بودند، گريختند، و در كنار رسول خدا(ص)جز تنى چند باقى نماندند كه از او دفاع مى‌كردند و جلودار آنان على ابن ابى طالب(ع)بود كه بيرق مهاجران را در دست داشت . رسول خدا(ص) آنان را برانگيخت تا بر مشركان هجوم برند،كه چنين كردند و بازهم على(ع)پيشاپيش آنان بود. آنگاه صفوف لشكريان هوازن در هم ريخت و او توانست بيرق‌دار آنان را به قتل برساند،كه اين موجب آشفتگى در جبهۀ هوازن گرديد و شكست را برايشان رقم زد . #بخش_نهم #ادامه_دارد 📗کتاب رفتارشناسی امام علی(ع) در آیینه تاریخ؛ نوشته ابراهیم بیضون؛ مترجم: علی اصغر محمدی سیجانی #اشهد_ان_علیا_ولی_الله #فقط_حیدر_امیرالمومنین_است @mola_amiralmomenin_as