۱۱۷ نساء •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• ✍آيه ى قبل، مشركان را در ضلالت و گمراهى دانست، اين آيه، علّت آن را پرستش بت ها و پيروى از شيطان مى داند. مراد از معبودانِ مؤنث در آيه «اناثا»، يا بت هايى است كه مشركان نام هاى مؤنث چون لات و مناة و عُزّى بر آنها مى گذاشتند و يا فرشتگان كه به عقيده ى مشركان دختران خدا بودند. شايد هم مراد از «اناث» در آيه، موجود تأثيرپذير و ضعيف است و لذا صلاحيّت پرستش را ندارد. ⭐️ فرار از معبود حقّ، راهى جز پناه به معبودهاى باطل و شيطان ندارد. 🥀 همه ى راههاى انحرافى، به يك راه - پيروى از #شيطان - منتهى مى شود. ☘ پرستش هر معبودى جز خداوند در حقيقت شيطان پرستى است 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi

۱۱۸ و ۱۱۹ نساء •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• ✍جمله «لاُمنينّهم» به معناى القاى آرزوهاى پوچ و بيجا است. شكافتن گوش حيوان، از برنامه هاى خرافى جاهليّت بود كه پس از آن، سوار شدن و ذبح و هر استفاده اى را از آن حيوان حرام مى پنداشتند. تأكيدهاى بسيار شيطان بر گمراه ساختن مردم، كه در اين دو آيه آمده، هشدارى بر صاحبان ايمان است. عبارت «من عبادك نصيباً مفروضاً» را دو گونه مى توان معنا كرد: الف: بعضى از بندگان را گمراه مى كند. ب: از هر بنده اى لحظاتى را شيطانى مى كند. 🟥 #شيطان، دشمن ديرين انسان است، به هوش باشيم در دام او نيفتيم. 🟨 شيطان براى گمراهى انسان، آخرين تلاش خود را مى كند. 🟩 شيطان، همه را نمى تواند گمراه كند. 🟦 شيطان، هر كس را به نحوى گمراه مى كند. 🟤 آرزوهاى طولانى از القائات شيطان است. ⚪️ شيطان، ابتدا در فكر و روح انسان اثر مى گذارد، سپس او را تسليم خود مى گرداند. 🟣 انسان فطرتاً در مسير حقّ است ⚫️ شيطان مردم را به حرام كردن حلال هاى الهى دعوت مى كند 🔴 آرزوها زمينه اطاعت پذيرى از شيطان است. 🟡 خرافات، از القائات شيطانى است. 🟢 اسلام، اجازه ى بى مصرف ماندن يك حيوان را نمى دهد تا چه رسد به بى مصرف ماندن انسان ها 🔄 تغيير مخلوقات (نظير زن را به مرد و مرد را به زن تبديل كردن) كار حرام و شيطانى است. «فليُغيّرنّ خلق اللَّه» 🙏 اطاعت از شيطان در حقيقت پذيرش ولايت اوست. «يتّخذ الشيطان وليّاً» 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi

۹۱ مائده چرا شراب حرام است؟! ✍با آن كه طبق آمارى كه ارائه مى شود، بسيارى از قتل ها، جرائم، تصادفات، طلاق ها، امراض روانى، كليوى و... ناشى از #شراب است، امّا #قرآن در اين آيه بيان #فلسفه_تحريم، روى دو نكته تأكيد دارد: يكى ضرر اجتماعى يعنى كينه و عداوت، و ديگرى ضرر معنوى يعنى غفلت از نماز و ياد خدا. اين آيه برجسته ترين اثر شراب و #قمار را بازداشتن از #ياد_خدا و #نماز دانسته است، اكنون جاى اين سؤال است كه اگر كارهاى عادّى مثل تجارت، ورزش، تحصيل و مطالعه و امثال آن نيز ما را سرگرم كرده و از ياد خدا و نماز بازدارد، آيا مانند شراب و قمار است؟ آرى، هرچه ما را از خدا غافل كند، مانند شراب و قمار ناپسند است، گرچه اسلام به خاطر لطف و آسان گرفتن، آن را حرام نكرده باشد. - هر كس كه عامل كينه و عداوت در ميان مردم شود، مانند شيطان است. - تحريكات #شيطان دائمى است. - قمار و شراب، ابزار كار شيطان براى #ايجاد_كينه و دشمنى است. - #نماز برترين #سمبل ياد خداست.

۴۲ انعام 🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂 ✍«بأساء» به معناى جنگ، فقر، قحطى، سيل، زلزله وامراض مُسرى و «ضرّاء» به معناى غم، غصّه، آبروريزى، جهل و ورشكستگى است. #حضرت_على عليه السلام فرمود: اگر هنگام ناگوارى ها مردم صادقانه به درگاه خدا ناله كنند، مورد لطف خدا قرار مى گيرند. (330) #مولوى در ترسيم اين حقيقت مى گويد: پيش حقّ يك ناله از روى نياز به كه عمرى در #سجود و در #نماز زور را بگذار و زارى را بگير رحم سوى زارى آيد اى فقیر ۴۳ انعام - تضرّع به درگاه خداوند، سبب رشد و قرب به او و ترك آن نشانه ى سنگدلى و فريفتگى است. «فلولا... تضرّعوا» - انسان فطرتاً زيبايى را دوست دارد تا آنجا كه #شيطان نيز از همين غريزه، او را اغفال مى كند. «زيّن لهم الشيطان» - براى لجوجان، نه تبليغ مؤثّر است، نه تنبيه. «قست قلوبهم»

۱۰۸ انعام 🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮 ✍خداوند، انسان را چنان آفريده كه چه كارهاى خوب و چه كارهاى بد، كم كم در روح او تأثير مى گذارد و به آن عادت مى كند. از اين رو، زينت دادن كارها گاهى به خدا نسبت داده شده، «زَيَّنّا»، كه خالق اين تأثير است، و گاهى به #شيطان نسبت داده شده كه از طريق #وسوسه و وعده، زشت ها را زيبا جلوه مى دهد. «زيّن لهم الشّيطان» (446) #حضرت_على عليه السلام در #جنگ _صفّين به سربازان خود توصيه مى كرد كه به پيروان معاويه دشنام و ناسزا نگويند، بلكه سيماى آنان را مطرح كنند كه بهتر از دشنام است. (447) اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمودند: از مصاديقِ دشنام به خدا، دشنام به ولىّ خداست. (448) حساب لعن و نفرين و برائت، از حساب دشنام و ناسزا جداست. لعن و برائت كه در آيات ديگر قرآن از سوى خداوند اعلام شده، در واقع بيانگر اظهار موضعِ ما در برابر ستمگران و مشركان است كه بيزارى خود را از راه آنان اعلام مى كنيم. - احساسات خود را نسبت به مخالفان كنترل كنيم و از هرگونه بد دهنى و ناسزا بپرهيزيم. «لاتسبّوا» - ناسزاگويى، عامل بروز دشمنى و كينه و ناسزا شنيدن است. «لاتسبّوا... فيسبّوا... عَدْواً» - هر كارى كه سبب توهين به مقدّسات شود، حرام است. «فيسبّوا اللَّه» - كارى كه سبب كشيده شدن ديگران به گناه وحرام مى شود، حرام است. (451) «لاتسبّوا... فيسبّوا» - گاهى انسان ناخودآگاه در گناه ديگران شريك مى شود، آنجا كه مقدّمات گناه ديگران را فراهم كند. «فيسبّوااللَّه» - از سنّت هاى الهى، زيبا جلوه كردن اعمال امّت ها در نظر آنان است. «زيّنا لكلّ اُمّة عملهم» (هر اُمّتى اعمال خود را هرچند ناحقّ باشد، زيبا مى پندارد)

۱۵۳ انعام 🔥🔥🔥🔥🚫🚫🔥🔥🔥🔥 #اهل_بیت علیه السلام: مصادیق بارز راه خدا ✍ #پیامبر_اكرم صلى الله عليه وآله براى توضيح اين آيه از روش نمايشى استفاده كرده، با دست مبارك خود خط مستقيمى بر زمين كشيدند و فرمودند: اين #راه_مستقيم است كه يكى بيش نيست. سپس خطوطى از راست و چپ آن خط ترسيم كرده و فرمودند: اينها راههايى است كه #شيطان به آن دعوت مى كند. (516) در پايان سه آيه ى اخير، سه تعبير مختلف آمده است: در پايان آيه 151 كه نهى از شرك و قتل و فحشا است. «لعلّكم تعقلون» آمده است، يعنى زشتى اين امور با اندكى تعقّل و فكر، براى همه روشن مى شود. در آيه ى 152 كه به حفظ مال يتيم و رعايت قسط و عدل و وفاى به عهد فرمان مى دهد، تعبير «لعلّكم تذكّرون» آمده، يعنى خوبى عدالت را فطرت و نهاد هركس مى پذيرد، تنها بايد تذكّر داد. در اين آيه نيز كه پيروى از دستورهاى خداست، «لعلّكم تتّقون» آمده، يعنى تقوا همان گام نهادن در راه اطاعت و فرمان الهى است. آنگونه كه «نور» يكى است و «ظلمات» متعدّد، راه مستقيم يكى است و راه هاى انحرافى متعدّد. («صراط» مفرد آمده ولى «سُبل» جمع) در روايات مى خوانيم كه مصداق عينى راه مستقيم، رسول خداصلى الله عليه وآله و امامان معصوم عليهم السلام از اهل بيت او هستند. (517) ----- 516) تفسير مراغى. 517) تفسير نورالثقلين. - اساس همه اديان الهى، پيروى از راه خدا و دورى از راه ديگران است. «صراطى... فاتّبعوه و لا تتّبعوا السبل» - عمل به احكام الهى، سبب وحدت است و به سراغ احكام غير الهى رفتن، مايه ى تفرقه مى باشد. «صراطى مستقيماً فاتّبعوه و لا تتّبعوا السبل فتفرّق بكم عن سبيله» - شايد بتوان با توجّه به پايان سه آيه ى اخير، چنين نتيجه گرفت كه مراحل رشد و كمال انسان عبارت است از: تعقّل، «لعلّكم تعقلون»، تذكّر، «لعلّكم تذكّرون» و تقوا. «لعلّكم تتّقون»

۱۲ اعراف 🌎🌍🌏🌑🌘🌏🌍🌎 خود بهتر بینی #شیطان ✍دليل سجده ى فرشتگان بر آدم، فرمان خداوند و لياقت ذاتى انسان بود نه جنسيّت و ساختمان وجودى او. شيطان در مقام توجيه نافرمانى خود، با مغلطه و قياسى نابجا ادّعا كرد: من از #آدم برترم، زيرا من از آتشم و آدم از خاك، گرچه هركدام منشأ اثرى خاص مى باشند، امّا در حقيقت او با اين ادّعاى غلط، به جاى اطاعت از فرمان خداوند حكيم وتوجّه به جايگاه آدمى نزد خداوند، «انّى جاعل فى الارض خليفة» (21) و ناديده گرفتن روح الهى در انسان، «نفختُ فيه من روحى» (22) در مقابل فرمان خداوند گردنكشى كرد. چنانكه بسيارى از ما نيز در بسيارى موارد، احكام و دستورات دينى را بدون توجّه به حكمت و فلسفه ى آن، به ظاهر با عقل خود مى سنجيم و چون دليل آشكارى براى آن نمى يابيم، آن را نمى پذيريم و بدان بى اعتنا مى شويم، يا در برخى موارد از مقايسه ى موضوعاتِ متشابه با يكديگر، حكم يكسانى براى همه ى آنها صادر مى كنيم. لذا قياس در استنباط احكام جايز نيست و #امام_صادق عليه السلام همواره از قياس هاى ابوحنيفه به شدّت انتقاد مى كرد. (23) - شيطان در برابر خدا ايستاد، نه در برابر حضرت آدم. - خودبرتربينى مى تواند مخلوق را به جبهه گيرى در مقابل خالق ودار مى كند. «أنا خير منه» - نژادگرايى، از ارزشهاى شيطانى است. «خلقتنى من نار» - #شيطان در برابر فرمان روشن و صريح خداوند، به سليقه شخصى خود عمل كرد و به اصطلاح، اجتهاد در برابر نص نمود. «اذ امرتك قال... خلقتنى من نار...»

۲۳ اعراف 🌾🌾🌾🌸🌸🌾🌾🌾 ✍ #شيطان و #آدم هر دو نافرمانى كردند، امّا شيطان نسبت به نافرمانى خود (ترك سجده)، به عدل و حكمت الهى اعتراض كرده و استكبار نمود و #برتری_نژاد خود را مطرح ساخت و پشيمان هم نشد، امّا #حضرت_آدم و حوّا، به كار خلاف خود اعتراف كردند و از خداوند تقاضاى بخشش نمودند. (54) ----- 54) تفسير نمونه- در برابر ستم هايى كه به خود روا مى داريم بايد از خداوند استمداد كنيم و آنها را جبران كنيم. «قالا ربّنا ظلمنا...» - از آداب دعا و استغفار، ابتدا اعتراف به گناه است. «قالا ربّنا ظلمنا أنفسنا» - نخستين خواسته ى بشر از خدا، تقاضاى عفو ورحمت بود. «وان لم تغفرلنا»

۲۷ اعراف 🌾🌾🌾🌸🌸🌾🌾🌾 ✍آيه ى قبل، از لباس به عنوان نعمت ياد كرد، اينجا هشدار مى دهد كه مواظب باشيد شيطان اين لباس و نعمت را از شما سلب نكند. #شيطان گرچه اهل ايمان را نيز #وسوسه مى كند و به لغزش مى اندازد، ولى نمى تواند ولايت و سلطه اى كامل بر آنها پيدا نمايد، «وماكان لى عليكم من سلطان» (62) زيرا مؤمن، با #توبه و پناه بردن به خدا نجات مى يابد. آرى، شيطان تنها بر كافران سلطه دارد. - برهنگى وكشف حجاب، عامل خروج از جايگاه قرب الهى است. «أخرج أبويكم... ينزع عنهما لباسهما» - هرگونه برنامه و تبليغاتى كه به برهنگى بيانجامد، شيطانى است. «لايفتننّكم الشيطان... ينزع عنهما لباسهما» - هدف شيطان، برهنگى زن و مرد در برابر يكديگر است. «ليريهما سواتهما - برهنگى، نشانه ى عدم ايمان و سلطه ى شيطان است. «ينزع عنهما لباسهما... اولياء للذّين لايؤمنون» - سلطه ى شيطان، به خاطر اعمال خود انسان است. •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال مهدی موعود👇 🆔🕋 @MowoodMahdi 🕋

۱۷۵ اعراف 🌸🌸🌸🌸🌺🌸🌸🌸🌸 #داستان_بلعم_باعورا ✍جمله ى «فاتبعه»، بيانگر آن است كه آن شخص در مسير حقّ به چنان مقامى رسيده بود كه #شيطان از او قطع اميد كرده بود، امّا با بروز نشانه هاى انحراف، شيطان به سرعت او را تعقيب كرد و سرانجام در صف گمراهان و شقاوت مندان قرار گرفت. (338) اين آيه، به داستان دانشمندى از #بنى_اسرائيل، به نام «بَلعَم باعورا» اشاره مى كند كه نخست در صف مؤمنان و حاملان آيات و علوم الهى بود، امّا با وسوسه ى شيطان و طاغوت، منحرف شد. #امام_رضا عليه السلام فرمود: بَلعَم فرزند باعور، اسم اعظم الهى را مى دانست و دعايش مستجاب مى شد، ولى به دربار فرعون جذب شد و با آنكه در ابتداى كار، مبلّغ حضرت موسى عليه السلام بود، ولى سرانجام بر عليه موسى و ياران او اقدام كرده و بد عاقبت شد. (339) آرى، زرق و برق دنيا و دربار، عامل سقوط علما و دانشمندان است. #قرآن، نام اين شخص را نمى برد، ولى كارش را بازگو مى كند، تا به فرموده ى امام باقر عليه السلام بر هر كس كه هواى نفس را بر حقّ غالب كند منطبق شود (340) و چنين كسانى در هر زمانى يافت مى شوند و اختصاص به زمان و شخص خاصّى مانند بلعم باعورا ندارد. ماجراى بَلعم باعورا، در #تورات كنونى هم آمده است. (341)

۲۰۱ و ۲۰۲ اعراف 🍀🍀🍀❤️❤️🍀🍀🍀 #شیطان كلمه ى «مس»، به معناى اصابت و برخورد كردن همراه با لمس نمودن مى باشد. «طائف»، به معنى طواف كننده است، گويا وسوسه هاى شيطانى همچون طواف كننده اى پيرامون فكر و روح انسان پيوسته گردش مى كند تا راهى براى نفوذ بيابد. (401) شايد مراد از توجّه در اين آيه، تذكّر به شنوايى و بينايى خداوند است كه در پايان آيه ى قبل آمده بود، يعنى توجّه مى كنند كه خدا كار آنها را مى بيند و حرفشان را مى شنود و اين توجّه به حضور خداوند، سبب ترك گناه مى شود. چنانكه امام صادق عليه السلام درباره ى اين آيه فرمود: وسوسه گناه به سراغ بنده مى آيد، او به ياد خداوند مى افتد، متذكّر شده و انجام نمى دهد. (402) در برخى روايات، ذكر «لااله الاّ اللّه» براى دفع وسوسه هاى شيطان توصيه شده است. (403) وسوسه ى شيطان، گاهى از دور است، «فوسوس اليه» (404) ، گاهى از طريق نفوذ در روح و جان، «فى صدور النّاس» (405) ، گاهى با همنشينى، «فهو له قرين» (406) ، گاهى هم از طريق رابطه و تماس. «مسّهم» ----- 401) تفسير نمونه 402) تفسير نورالثقلين 403) تفسير اثنى عشرى 404) طه، 120 405) ناس، 5 406) زخرف، 36۵ - شيطان، سراغ انسان هاى با تقوا و مؤمن هم مى رود. «انّ الّذين اتّقوا اذا مسّهم» - شيطان ها براى انحراف، پيوسته در حال گشت و طوافند. «طائف» (وسوسه هاى نفسانى و شيطانى، مثل ميكرب همه جا وجود دارند و دنبال ايمان هاى ضعيفند تا در آنها نفوذ كنند. - ياد خدا، به انسان بصيرت مى دهد و او را از وسوسه ها نگاه مى دارد. «تذكّروا، مبصرون» - راه انحراف، نهايت و حدّ ندارد. «يمدّونهم فى الغىّ - شيطان ها، پس از به گمراهى كشاندن انسان هايى كه برادر آنها شده اند، دست بردار نيستند و همچنان آنان را در منجلاب گمراهى فرو مى برند. «فى الغىّ لايقصرون» - شيطان صفتان، در مسير انحراف به كسى رحم نمى كنند و از هيچ كس دست برنمى دارند. «لا يقصرون»

۴۸ انفال 🪴🪴🪴🪴🌴🌴🪴🪴🪴🪴 #شیطان در میان مشرکان ✍كلمه ى «جار»، به معناى ياور، شريك، همسايه و هم سوگند آمده كه در اينجا معناى اوّل مناسب تر است. كلمه ى «نَكَص» به معناى خوددارى و برگشت است و «عَقِب» به معناى پاشنه ى پا و «نَكَص على عقبيه» يعنى بر پاشنه هاى پا چرخيد و پشت كرد. گفتگوى شيطان با طرفدارانش كه در اين آيه مطرح شده، ممكن است همان وسوسه هاى شيطانى باشد، يا آنكه شيطان در قالب انسان، اهداف خود را دنبال كند و در قيافه ى انسان، به اغوا و #وسوسه بپردازد كه روايات هم در اين باره وارد شده است. (544) چنانكه شيطان در جنگ بدر، به صورت سراقةبن مالك (از سرشناسان قبيله ى بنى كنانه) درآمد و مشركان را تشويق و ترغيب مى كرد و به آنان وعده ى همراهى و پيروزى مى داد، امّا با حضور فرشتگان در آستانه ى پيروزى سپاه اسلام، پا به فرار گذارد. پس از شكست كفّار، در مكّه به او مى گفتند: تو سبب شكست ما شدى! و او قسم مى خورد كه حتّى از مكّه بيرون نيامده است. پس معلوم شد كه شيطان در قيافه ى سراقه، به آنان وعده ى پيروزى داده، سپس فرار كرده است. شيطان براى جبهه ى باطل كار تبليغاتى مى كند ودر مرحله ى آغاز مبارزه به آنان روحيّه مى دهد، ولى در مرحله ى برخورد هنگام ديدن امدادهاى الهى، آنان را رها كرده و عقب نشينى مى كند. 🌾 - يكى از راه هاى فريب شيطان، زيبا جلوه دادن بدى هاست. «زيّن» آرى، نيكو پنداشتن كارهاى بد وناهنجارى ها، نشانه ى نفوذ شيطان در افكار انسان است. 🌾 - شيطان و شيطان صفتان، ديگران را براى فساد، توجيه وتحريك مى كنند. «زيّن، لا غالب، جار لكم» 🌾 - شيطان، منافق، فريب كار، دروغگو و بى وفاست. «جار لكم... برى ء منكم» 🌾 - شياطين، آتش فتنه را روشن مى كنند، ولى خود را در معركه قرار نمى دهند. «انّى برى ء منكم» 🌾 - توكّل بر غير خدا، سبب رها شدن انسان در مشكلات مى شود.«انّى جار لكم... انّى برى ء منكم» 🌾 - شيطان، معتقد به خداوند و آگاه به شدّت عقوبت اوست. «انّى اخاف اللّه و اللّه شديد العقاب» هرچند شايد به گفته ابن عباس: شيطان به دروغ ادّعاى ترس از خداوند را داشت، وگرنه كار او به اينجا نمى رسيد. (545) 🌾