نگاهی به واقعیت‌های بازار خودرو (١): خودتحریمی در کمپ شایعات ✍️ محمد ولیانپور در هفته‌های گذشته، کمپین #تحریم_خودرو سروصدای زیادی به‌پا کرد. شبکه‌های اجتماعی بستری برای این کمپین بود و گرچه به‌ظاهر فرصتی برای هم‌گرایی به‌سود مصرف‌کننده است، باید گفت که آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی، دامن این حرکت را نیز گرفته و به انواع دروغ‌ها و شایعات، آلوده است. نگارنده، مصرف‌کننده همین خودروهای داخلی و ازقضا همان خودروهای معهودِ مغضوب است و با کاستی‌های کیفیت، امنیت و خدمات آن‌ها آشنایی کامل دارد؛ اما به‌نظر می‌رسد فضای روانی موجود در برخی از این امور، غیرمنصافه و بزرگ‌نمایانه است. اولین نشانه‌های این حرکت از دولت‌مردان آغاز شد. کمپین را می‌توان در چارچوب طرح «نارضایتی کنترل‌شده» توسط دولت به‌منظور افزایش انتظارات مردمی برای پذیرش توافق ارزیابی کرد. هرچند آش آن‌قدر شور شده که این نارضایتی از کنترل دولت نیز خارج شده و حتی مجبور به موضع‌گیری خارج از عرف در برابر آن شده‌اند. نکته دیگر اینکه «خدا» در فضای مجازی هم مثل دنیای واقعی «هست» و منافع میلیون‌ها شاغل و سهامدار #صنعت_خودرو نیز همان «حق‌الناس» است! نباید هر سخنی را در #فضای_مجازی بدون اطمینان از صحت و سقمش بازنشر داد. در روایات آمده است که «برای دروغ‌گوبودن، همین کافی است که هرچه شنیده‌ای، بازگو کنی.» اما چرا همیشه تولیدکنندگان داخلی که در خط مقدم #جهاد_اقتصادی قرار دارند، در مظان اتهام هستند و #واسطه_گران در #اقتصاد_ایران که فراوانی‌شان پنج برابر متوسط جهانی و سودشان گاه تا ۴٠درصد بهای کالاست، هیچ‌گاه با اعتراض مواجه نمی‌شوند؟ آیا این هجمه‌ها با چاشنی دروغ، شایعه و تحقیر #تولید_ملی، تنها به صنعت خودرو محدود می‌شود و دامنِ دیگر صنایع را نخواهد گرفت؟ چنان‌که مردم این مرزوبوم را لایق ساخت چیزی جز «لولهنگ» و به‌تازگی «قرمه‌سبزی» و «آبگوشت بزباش» ندانند و استفاده از کالای ایرانی را مایه سرشکستگی و ضدارزش قلمداد کنند؟ بی‌شک دود این جریان به چشم مردم خواهد رفت و با شکست تولید ملی، فوج دیگری بر موج بیکاران کشور افزوده خواهد شد و سرمایه نفت را بیش‌ازپیش باید صرف واردات کالاهای خارجی کرد. صنعت خودروی ایران همواره دچار ابهام و نبود شفافیت بوده است؛ تا جایی‌که دفتر رهبر انقلاب، چند سال یک بار مجبور به تکذیب شایعات «سهم از فروش خودرو» می‌شود و مردم نیز بی‌خبر از واقعیات خودرو، گوش‌ها و دل‌های آماده را به #شایعات می‌سپارند. این ابهام که به معضل کلی‌تر شفاف‌نبودن اقتصاد برمی‌گردد، در مسئله #خودرو به‌شدت گسترده‌تر است؛ زیرا بیشتر از هر صنعت دیگری با زندگی روزمره مردم سروکار دارد، بیشترین رقم‌ها را پس از مسکن از جیب خانوار می‌گیرد و باتوجه به تعرفه گمرکی، تفاوت قیمت آشکاری نیز برای خودروهای وارداتی مشاهده می‌شود و مصرف‌کننده، به‌طور طبیعی این تفاوت را به سایر خودروهای داخلی نیز تعمیم می‌دهد. بخش زیادی از انتقادات به #کیفیت_خودرو صحیح است، اما باید گفت عمده شایعات درباره قیمت واقعی خودروهای داخلی و خارجی و نیز سهم خودروها در تصادفات، نادرست به‌نظر می‌رسد. برخلاف تصورات، خودروهای داخلی از جمله خودروهای ارزان‌قیمت جهان هستند و دلیل عمده تصادفات و مرگ‌ومیرهای جاده‌ای نیز، عاملی جز کیفیت خودروهاست! ابهام در صنعت خودرو تصورات ناصحیحی را به‌وجود آورده است که متأسفانه در عمق باورهای مردم نهادینه شده و نفی آن‌ها به‌منزله نفی بدیهیات تلقی می‌شود؛ بنابراین به‌دور از فضای احساسی، باید به بررسی ابعاد موضوع و صحت و سقم شایعات منتشرشده پرداخت. در یاداشت آینده به بررسی مختصر چندی از این تصورات می‌پردازیم. منتشرشده در روزنامه شهرآرا، 23 شهریورماه 1394، صفحه 8 یادداشت‌ها و تأملات محمد #ولیانپور @mvalianpour

نگاهی به واقعیت‌های بازار خودرو(٢): همه تصورات خودرویی! ✍️ محمد ولیانپور (بخش 1/2) ابهام در #صنعت_خودرو، تصورات ناصحیحی را به‌وجود آورده است که متأسفانه در عمق باورهای مردم نهادینه شده و نفی آن‌ها گاه به‌منزله نفی بدیهیات تلقی می‌شود. در این نوشتار به بررسی مختصر چندی از این تصورات می‌پردازیم. کیفیت خودرو مقایسه صنعت خودرو ما با کشورهای پیشتاز در عرصه #خودروسازی و مقایسه محصولاتش با خودروهایی که قیمت دلاری آن، گاه به صدبرابر داخلی‌ها می‌رسد، از جمله قیاس‌های اشتباه در افواه و شبکه‌های مجازی است. امروزه میلیون‌ها خودرو در چین، هند، تایلند، برزیل و... تولید می‌شوند که نام‌ونشانی از آن‌ها نشنیده‌ایم؛ اما اخبار آخرین فناوری‌های خودرو در کشورهای صنعتی در کسری از ثانیه به ما می‌رسد و ناخودآگاه به مقایسه تولیدات داخلی با قله‌های خودروسازی جهان می‌پردازیم، بدون این‌که از الزامات تولید و فاصله قیمتی آن‌ها با محصولات ارزان‌قیمت داخلی باخبر باشیم. شکی نیست که شرکت‌های خودروسازی ما کیفیت کافی و لازم را در تولیدات خود اعمال نمی‌کنند که شاید یکی از دلایل آن، رسوب ساختارهای بوروکراتیک پیشین، با وجود خصوصی‌بازی آن‌هاست. اما دلیل دیگر آن را برخلاف باور عامه باید در محدودیت‌های قیمتی جستجو کرد. #کیفیت_خودرو به #هزینه_تولید وابستگی شدیدی دارد. وقتی خودروساز مجبور است با هزینه تولید بالاتری نسبت به رقبا تولید کند و محصولاتش را نیز با قیمتی دستوری به فروش برساند، چاره‌ای جز کاستن از کیفیت خواهد داشت؟ گرانی خودرو «پراید ۵میلیونی را ٢٠میلیون می‌فروشند!»... «اگر عوارض را بردارند با ٢٠میلیون می‌شود ماشین روز اروپا را خرید...»! شایعات قیمتی، جالب‌ترین بخش #شایعات_خودرویی است و گویی هرچه درشت‌تر شود، درست‌تر جلوه خواهد کرد! اما جست‌وجویی در بازارهای جهانی خودرو نشان می‌دهد که خودروهای ما برخلاف باور عمومی، ازجمله محصولات ارزان‌قیمت‌ جهان هستند. ارزان‌ترین خودروهای معروف جهان در رده سدان (رده مشابه خودروهای داخلی) حدود 10 تا 12 هزار دلار قیمت دارند که برفرضِ صفر شدن عوارض ورودی، با قیمت بالای ٣٣میلیون تومان به ایران می‌رسند و با هزینه‌های جانبی (حمل، بیمه و...) با قیمت‌های بالای ۴۵میلیون تومان به‌دست مصرف‌کننده خواهند رسید. (قیمت‌های سال 1394) این در حالی است که عمده خودروهای داخلی، از #پراید تا دنا با قیمت‌های ١۶ تا ٣۵میلیون تومان (بدون هزینه‌های قانونی) عرضه می‌شوند که معادل کم‌تر از ۵ تا حدود ١٠هزار دلار خواهد شد. از سوی دیگر قیمت خودرو در ایران، یکی از متغیرهای مهم بازار خودرو محسوب می‌شود و با قدرت خرید مردم نسبت مستقیم دارد. با این اوصاف آیا توقف تولید خودروهای ارزان‌قیمت داخلی، برای مردم، مطلوب است؟... ادامه 👇 یادداشت‌ها و تأملات محمد #ولیانپور @mvalianpour