eitaa logo
نقد غفاری
364 دنبال‌کننده
67 عکس
46 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
نقد غفاری
رسالۀ #سیر_و_سلوک منسوب به #بحرالعلوم @naghdeghaffari
♨️ "حال محوری" در انتخاب استاد وبلاگ با اشاره به عباراتی از رساله منسوب به بحرالعلوم نوشت: گاهی از برخی آقای عباسی (غفاری) می‌شنویم که علت اصلی‌ای که ایشان را به عنوان انتخاب کرده‌اند آن بوده که پس از حضور در جلسات او و انجام دستورالعمل‌هایش، به‌سرعت «» به دست آورده‌اند و به قول خودشان سال‌ها نزد دیگر اساتید رفته‌اند و «به‌جایی نرسیده‌اند»، ولی در اندک زمانی نزد آقای عباسی به‌جاهایی رسیده‌اند و داشته اند. سؤال مهمی که مطرح می شود این است که آیا این موضوع می‌تواند معیار درستی برای تشخیص و سیر و سلوک باشد؟ پاسخ این سؤال را در منسوب به : ص168 می‌توان یافت: «و اما شناخته نمی‌شود مگر به او در خلأ و ملأ و و ملاحظۀ جوارح و نفس او. و زینهار به و و و و ، به متابعت او نباید شد، چه و و و و و امثال اینها در مرتبۀ حاصل می‌شود و از این مرتبه تا راه بی‌نهایت است و بسی منازل و راحل است، و بسی راهروان این مرحله را طی کرده و از آن پس از راه افتاده به داخل گشته و از این راه را اقتدار بر بسیاری از امور حاصل». بر این اساس 1-مشاهدۀ امور چون حرکت بر آب، و ... 2- 3-تغییر حالات درونی ما 4-آگاهی شخص مدعی از ما و... نمی تواند ملاک درستی برای باشد. @naghdeghaffari
نقد غفاری
هفده سال غریبی! جدیدترین تلاش برای توجیه ناشناس بودن غفاری در جمع شاگردان مرحوم #سعادت_پرور @naghd
😎هفده سال غریبی در جلسه انس! در آداب و آمده است که نپرسیدن نام و نسب دوست و همنشین و است. رسول مکرم اسلام (ص) درباره یکی از جفاهایی که ممکن است کسی در حق همنشین خود روا دارد، چنین بیان می فرمایند: «...مِنَ الْجَفَاءِ أَنْ يَصْحَبَ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فَلَا يَسْأَلَهُ عَنِ اسْمِهِ وَ كُنْيَتِهِ: از جمله جفاها آن است که مردی با مردی دیگر همنشین شود و از و اش نپرسد.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 174) ایشان همچنین در روایتی دیگر می فرمایند: «إِذَا أَحَبَّ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ فَلْيَسْأَلْهُ عَنِ اسْمِ أَبِيهِ وَ عَنْ قَبِيلَتِهِ وَ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّهُ مِنَ الْحَقِّ الْوَاجِبِ وَ صِدْقُ الْإِخَاءِ أَنْ يَسْأَلَهُ عَنْ ذَلِكَ وَ إِلَّا فَإِنَّهَا مَعْرِفَةٌ حَمْقَاء: هرگاه یکی از شما برادر مؤمن خود را دوست می دارد [نه تنها نام او را بلکه] نام پدر و قبیله و عشیره اش را [نیز] بپرسد چرا که این از دوستان است و در برادری اقتضا دارد که از این امور پرسش شود و الا آشنایی آنها یک است.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 179) اینها کلام رسول خدا بود اما در زمان ما افرادی پیدا می شوند که به اسم و ، در توجیه این پرسش که «چطور ادعای شاگردی فلان استاد را داری اما شاگردان برجسته آن استاد تو را نمی شناسند؟!» می گوید: من 17-19 سال به جلسه محدود و 30 نفره استادمان می رفتم اما فقط نام 2-3 نفر از شرکت کنندگان را می شناسم! در طول این 17-19 سال نه من پرسیدم نام شما چیست و نه آنها پرسیدند نام تو چیست؟! میل به آشنایی نداشتیم! روحیه مان این بود! به فرض که ما خودمان را به نادانی زده، چنین سخن مضحکی را باور کنیم که کسی به مدت 17 سال در حلقه محدود و اولیه یک عارف، شرکت کند و بعد از حدود دو دهه تنها با نام 2-3 نفر از آنها آشنا شود، اما در آن صورت با پاسخ این پرسش چه کنیم که چنین جلسه ای چه نسبتی با اسلام و تعالیم رسول الله (ص) دارد؟! جهت اطلاع مخاطبان عرض می کنیم که جلسات محدود عارفان راستین چه به بگذرد چه به ، از آنها با عنوان جلسات «» یاد می شود. در این جلسات استاد زمینه انس شاگردان با خود و یکدیگر را فراهم آورده، نفوس شاگردان را به هم گره زده، از قوت روحی حاضران در جلسه معدلی حاصل می کند تا آنها که وضع روحی شان از معدل جمع پایین تر است، ارتقا یابند. لذا صرف شرکت در این جلسات سبب تعلق حق برادری دینی بر گردن یکدیگر می شود. علاوه بر این، آشنایی ها و دوستی هایی که در این جلسات تقویت می شود زمینه دعاهای افراد در و و دیگر مواطن دعا با ذکر نام یکدیگر را فراهم می آورد. توضیحات مذکور میزان بودن ادعای جناب غفاری درباره نشناختن افراد حاضر در یک جلسه 30 نفره آن هم طی حدود دو دهه از عمر خود را آشکارتر می کند. خوب است که سینه چاک جناب غفاری برای تقریب به ذهن مبارکشان یک لحظه تصور کنند که خدای ناخواسته 17 سال در حلقه مریدان جناب غفاری باقی بمانند و طی این دو دهه تنها با نام 2-3 نفر آشنا شوند! در این صورت چه نمره ای به هوش، درک و ذکاوت خود خواهند داد؟! @naghdeghaffari