🤔 اول تهمت بعد تحقیق؟! یکی از #کانال_های_زنجیره_ای وابسته به جناب غفاری پس از اعلام دفتر نشر آثار آقای #تحریری مبنی بر اینکه تنها کانال مربوط به ایشان کانال #صراط_مستقیم است، نوشت: ▪️باتوجه به اعلام برائت(هرچنددیرهنگام)دفترحفظ ونشرآثارحجت الاسلام تحریری زیدعزه ازکانال های توهین کننده به حضرت استاد،ازاین به بعد خطاب ماصرفامتوجه کانال های توهین کننده به حضرت استاد خواهدبود. والعاقبه للمتقین 🔹پرسش ما از مریدان غفاری👇 1️⃣ آیا اطلاعیه دفتر آقای تحریری #تکذیب ادعاهای شما نبود؟! آیا بهتر نبود به جای #اعلام_برائت می نوشتید: #تکذیبیه؟! 2️⃣ اگر شما به یک نفر #تهمت زدید و او هرچه #سکوت کرد شما دست برنداشتید تا مجبور به تکذیب شما شود، بجای #توبه و #انابه به درگاه الهی باز هم باید بگویید که چرا تکذیبش #دیر_هنگام بود؟! 3️⃣ آیا دیگران موظفند به تهمت ها و #اهانت های شما پاسخ دهند تا شما از کارتان دست بردارید؟! 4️⃣ اکنون که پذیرفته اید کانال های منتقد غفاری ربطی به آقای تحریری ندارد تکلیف تهمتها و توهین های گذشته شما بخاطر #سوء_ظن هایی که به آقای تحریری داشته اید، چیست؟! 5️⃣ آیا این رسم اخلاق و سیر و سلوک شما و استادتان است که اول #اتهام بزنید بعد دنبال بررسی صحت و سقمش بروید؟! لااقل از تقوی دم نزنید! @naghdeghaffari

😎هفده سال غریبی در جلسه انس! در آداب #دوستی و #همنشینی آمده است که نپرسیدن نام و نسب دوست و همنشین #جفا و #حماقت است. رسول مکرم اسلام (ص) درباره یکی از جفاهایی که ممکن است کسی در حق همنشین خود روا دارد، چنین بیان می فرمایند: «...مِنَ الْجَفَاءِ أَنْ يَصْحَبَ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فَلَا يَسْأَلَهُ عَنِ اسْمِهِ وَ كُنْيَتِهِ: از جمله جفاها آن است که مردی با مردی دیگر همنشین شود و از #اسم و #کنیه اش نپرسد.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 174) ایشان همچنین در روایتی دیگر می فرمایند: «إِذَا أَحَبَّ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ فَلْيَسْأَلْهُ عَنِ اسْمِ أَبِيهِ وَ عَنْ قَبِيلَتِهِ وَ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّهُ مِنَ الْحَقِّ الْوَاجِبِ وَ صِدْقُ الْإِخَاءِ أَنْ يَسْأَلَهُ عَنْ ذَلِكَ وَ إِلَّا فَإِنَّهَا مَعْرِفَةٌ حَمْقَاء: هرگاه یکی از شما برادر مؤمن خود را دوست می دارد [نه تنها نام او را بلکه] نام پدر و قبیله و عشیره اش را [نیز] بپرسد چرا که این از #حقوق_واجب دوستان است و #صداقت در برادری اقتضا دارد که از این امور پرسش شود و الا آشنایی آنها یک #آشنایی_احمقانه است.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 179) اینها کلام رسول خدا بود اما در زمان ما افرادی پیدا می شوند که به اسم #استاد_عرفان و #سلوک، در توجیه این پرسش که «چطور ادعای شاگردی فلان استاد را داری اما شاگردان برجسته آن استاد تو را نمی شناسند؟!» می گوید: من 17-19 سال به جلسه محدود و 30 نفره استادمان می رفتم اما فقط نام 2-3 نفر از شرکت کنندگان را می شناسم! در طول این 17-19 سال نه من پرسیدم نام شما چیست و نه آنها پرسیدند نام تو چیست؟! میل به آشنایی نداشتیم! روحیه مان این بود! به فرض که ما خودمان را به نادانی زده، چنین سخن مضحکی را باور کنیم که کسی به مدت 17 سال در حلقه محدود و اولیه یک عارف، شرکت کند و بعد از حدود دو دهه تنها با نام 2-3 نفر از آنها آشنا شود، اما در آن صورت با پاسخ این پرسش چه کنیم که چنین جلسه ای چه نسبتی با اسلام و تعالیم رسول الله (ص) دارد؟! جهت اطلاع مخاطبان عرض می کنیم که جلسات محدود عارفان راستین چه به #سکوت بگذرد چه به #کلام، از آنها با عنوان جلسات «#انس_و_ذکر» یاد می شود. در این جلسات استاد زمینه انس شاگردان با خود و یکدیگر را فراهم آورده، نفوس شاگردان را به هم گره زده، از قوت روحی حاضران در جلسه معدلی حاصل می کند تا آنها که وضع روحی شان از معدل جمع پایین تر است، ارتقا یابند. لذا صرف شرکت در این جلسات سبب تعلق حق برادری دینی بر گردن یکدیگر می شود. علاوه بر این، آشنایی ها و دوستی هایی که در این جلسات تقویت می شود زمینه دعاهای افراد در #نمازهای_شب و #اماکن_مقدس و دیگر مواطن دعا با ذکر نام یکدیگر را فراهم می آورد. توضیحات مذکور میزان #مضحک بودن ادعای جناب غفاری درباره نشناختن افراد حاضر در یک جلسه 30 نفره آن هم طی حدود دو دهه از عمر خود را آشکارتر می کند. خوب است که #مریدان سینه چاک جناب غفاری برای تقریب به ذهن مبارکشان یک لحظه تصور کنند که خدای ناخواسته 17 سال در حلقه مریدان جناب غفاری باقی بمانند و طی این دو دهه تنها با نام 2-3 نفر آشنا شوند! در این صورت چه نمره ای به هوش، درک و ذکاوت خود خواهند داد؟! @naghdeghaffari