* #ذکر #عدد_ذکر #طبع_ذکر #طبع_ذاکر 📣 حجت الاسلام والمسلمین حاج #شیخ_جعفر_ناصری (از اساتید اخلاق): 🔻#أسماء خدا واقعا دريای عظيمی است. چه قدر در حيث تركيب آن #اسرار است. همه أسما و پيچيدگي هاي آن ها يك طرف، روحيات و طبايع مردم و... هم يك طرف است. دير مي شود كسي در محدوده اي باشد كه دقيقاً داروي خودش را از قفسه بردارد که هم از جهت عدد و هم از جهت انتخاب حروف درست انتخاب کرده باشد. در حالی که این امور مهم است و معمولاً مردم درست انتخاب نمی کنند. بعضي از اساتيد هم وقتي كه ذكري را القاء مي كنند قواعد این کار را رعایت نمی کنند از جمله اين را ملاحظه نمي كنند كه #طبع اين #اسم با طبع اين شخص سازگار است یا نه؟ ‌ @nasery_ir 🔻شخصی که می خواهد از اسماء الله تجویز کند دو مسأله را بايد بشناسد؛ يكي #بيماري را و يكي #درمان را؛ #طبع_شخص و #نياز او را تشخیص بدهد؛ از آن طرف به قدري بايد در #تركيب_أسماء مسلط باشد كه بداند اين خلأ، درمانش با کدام تركيب أسماء الهی است. بايد بداند كه براي #فرد_مبتدي اسمي كه مي دهد چه حروفي بايد در آن باشد. 🔹 اما بعضي #اذكار حالت عمومي دارند مانند #ذكر_يونسيه كه از زمان مرحوم آیت الله آسيد علي #شوشتري استفاده ميكرده اند و واقعا هم خوب است. ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ @naghdeghaffari

😎هفده سال غریبی در جلسه انس! در آداب #دوستی و #همنشینی آمده است که نپرسیدن نام و نسب دوست و همنشین #جفا و #حماقت است. رسول مکرم اسلام (ص) درباره یکی از جفاهایی که ممکن است کسی در حق همنشین خود روا دارد، چنین بیان می فرمایند: «...مِنَ الْجَفَاءِ أَنْ يَصْحَبَ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فَلَا يَسْأَلَهُ عَنِ اسْمِهِ وَ كُنْيَتِهِ: از جمله جفاها آن است که مردی با مردی دیگر همنشین شود و از #اسم و #کنیه اش نپرسد.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 174) ایشان همچنین در روایتی دیگر می فرمایند: «إِذَا أَحَبَّ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ فَلْيَسْأَلْهُ عَنِ اسْمِ أَبِيهِ وَ عَنْ قَبِيلَتِهِ وَ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّهُ مِنَ الْحَقِّ الْوَاجِبِ وَ صِدْقُ الْإِخَاءِ أَنْ يَسْأَلَهُ عَنْ ذَلِكَ وَ إِلَّا فَإِنَّهَا مَعْرِفَةٌ حَمْقَاء: هرگاه یکی از شما برادر مؤمن خود را دوست می دارد [نه تنها نام او را بلکه] نام پدر و قبیله و عشیره اش را [نیز] بپرسد چرا که این از #حقوق_واجب دوستان است و #صداقت در برادری اقتضا دارد که از این امور پرسش شود و الا آشنایی آنها یک #آشنایی_احمقانه است.» (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج71، ص: 179) اینها کلام رسول خدا بود اما در زمان ما افرادی پیدا می شوند که به اسم #استاد_عرفان و #سلوک، در توجیه این پرسش که «چطور ادعای شاگردی فلان استاد را داری اما شاگردان برجسته آن استاد تو را نمی شناسند؟!» می گوید: من 17-19 سال به جلسه محدود و 30 نفره استادمان می رفتم اما فقط نام 2-3 نفر از شرکت کنندگان را می شناسم! در طول این 17-19 سال نه من پرسیدم نام شما چیست و نه آنها پرسیدند نام تو چیست؟! میل به آشنایی نداشتیم! روحیه مان این بود! به فرض که ما خودمان را به نادانی زده، چنین سخن مضحکی را باور کنیم که کسی به مدت 17 سال در حلقه محدود و اولیه یک عارف، شرکت کند و بعد از حدود دو دهه تنها با نام 2-3 نفر از آنها آشنا شود، اما در آن صورت با پاسخ این پرسش چه کنیم که چنین جلسه ای چه نسبتی با اسلام و تعالیم رسول الله (ص) دارد؟! جهت اطلاع مخاطبان عرض می کنیم که جلسات محدود عارفان راستین چه به #سکوت بگذرد چه به #کلام، از آنها با عنوان جلسات «#انس_و_ذکر» یاد می شود. در این جلسات استاد زمینه انس شاگردان با خود و یکدیگر را فراهم آورده، نفوس شاگردان را به هم گره زده، از قوت روحی حاضران در جلسه معدلی حاصل می کند تا آنها که وضع روحی شان از معدل جمع پایین تر است، ارتقا یابند. لذا صرف شرکت در این جلسات سبب تعلق حق برادری دینی بر گردن یکدیگر می شود. علاوه بر این، آشنایی ها و دوستی هایی که در این جلسات تقویت می شود زمینه دعاهای افراد در #نمازهای_شب و #اماکن_مقدس و دیگر مواطن دعا با ذکر نام یکدیگر را فراهم می آورد. توضیحات مذکور میزان #مضحک بودن ادعای جناب غفاری درباره نشناختن افراد حاضر در یک جلسه 30 نفره آن هم طی حدود دو دهه از عمر خود را آشکارتر می کند. خوب است که #مریدان سینه چاک جناب غفاری برای تقریب به ذهن مبارکشان یک لحظه تصور کنند که خدای ناخواسته 17 سال در حلقه مریدان جناب غفاری باقی بمانند و طی این دو دهه تنها با نام 2-3 نفر آشنا شوند! در این صورت چه نمره ای به هوش، درک و ذکاوت خود خواهند داد؟! @naghdeghaffari