آزمون ۶۹ سطح: آسان همزه‎ی «ان» در عبارت مقابل چیست؟ «اُقسِمُ بنفسی انّنی لأکُافِئُنَّکَ» الف) فتح آن واجب است ب) کسر آن واجب است ج) فتح آن جایز است د) کسر آن جایز است #آزمون به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

جواب آزمون ۶۹: گزینه ب همزه «ان» پس از ماده «قسم» لازم الکسر است.

آزمون ۷۰ سطح: متوسط در کدام عبارت عاید موصول، محذوف است؟ الف) اجتنبْ من ساءت أعمالُه ب) الذین یحاسِبون أنفسَهم فهم المفلحون ج) لا اعبد ما تعبدونَ د) لا تقولوا لمن یُقتَل فی‎سبیل الله اموات #آزمون به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

جواب آزمون 70: «ج» «ه» در «أعماله»، «واو» در «یحاسبونَ»، «هُوَ مستتر» در «یُقتَلُ» به ترتیب در «الف» و «ب» و «د» ضمیر عائد هستند. هنگامی که ضمیر عائد منصوب باشد، جایز است حذف شود. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

آزمون ۷۱ متعلق فی در عبارات زیر چیست؟ أنتَ علیٌ فی قضائکَ. (تو در قضاوت علی هستی) زید أسدٌ فی القتال. (زید در جنگ شیر است) #آزمون لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

جواب آزمون ۷۱ گاهی عامل (متعلق)، لفظ جامدیست که در حکم مشتقّ است، به این دست از کلمات، اسم‌ جامد مؤول به مشتقّ می‌گویند. اسم‌ مؤوّل به مشتق کلمهایست که در ظاهر جامد است ولی با توّجه به جایگاهی که در جمله دارد، جانشین اسم مشتقّی است که منظور گوینده است. به عنوان مثال «أسد» بدون حضور در کلام و همچنین در اسدٌ فی الغابةِ. (شیری در جنگل است) به معنای شیر واقعی است، امّا همین کلمه در زیدٌ أسدٌ فی القتالِ. (زید در جنگ شیر است) از معنای ظاهری خود عدول کرده و به معنای شجاع است. در مثال اول «فی القتال» متعلّق به «اسد» است، چرا که «أسد» کنایه از این است که زید همچون شیر شجاع است. «فی قضائک» متعلّق به «علی» است. منظور از «علی» در اینجا «عادل» است. لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

آزمون ۷۲ سطح: متوسط 🎓🆔 @nahvekarbordi کدام گزینه اشتباه است؟ الف) استشرت کلتی الاستاذین ب) استشرت کلا الأستاذین ج) لی استاذتان کلتاهما عالمة د) لی استاذان کلاهما عالمان #آزمون لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

جواب آزمون 72 «الف»، «کلا» و «کلتا» در صورتی اعراب تثنیه می‎گیرند، که به ضمیر اضافه شده باشند. ولی اگر مضاف الیه آنها اسم ظاهر باشد، همواره با «الف» بوده و اعرابشان تقدیری می‎شود. نکته: در خبر «کلا» و «کلتا» و هر آنچه نیاز به تبعیت داشته باشد دو وجه جائز است: مراعات لفظ و مراعات معنی. کِلا الرجلَینِ عظیمٌ کِلا الرجلَینِ عظیمانِ بر این اساس عالمة در گزینه ج صحیح است. لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

آزمون ۷۳ سطح: متوسط در کدام گزینه مفعول فیه وجود دارد الف) استقرّ الأمن فی‎المدینة أربعة أشهر ب) حان الوقت الدراسة أربعة أشهر ج) زرت تلک المدینة أربع مّرات د) قرأت الکتاب أربع قراءات لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

جواب آزمون 73 «الف»، «اربعة» در «الف» نائب مفعول فیه است و در «ب» حال است و در «ج» و «د» نائب مفعول مطلق است. الف. در چهار ماه امنیت در شهر برقرار شد ب. زمان درس که چهار ماه است، فرا رسید ج. چهار بار شهر را زیارت کردم د. چهار بار کتاب خواندم لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

آزمون 73 سطح: متوسط کدام گزینه اشتباه است؟ الف) سعیدٌ ظنَنتُ مجتهدٌ ب) الشمسُ خِلتُ طالعةً ج) المطرُ نازلٌ حَسِبتُ د) ظنَنتُ زیداً قائماً #آزمون لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون 73 «ب»، فعل قلبی «خلتُ» جوازاً از عمل الغاء گشته، لذا «طالعةٌ» بنابر خبر الشمس باید مرفوع باشد.

آزمون 74 سطح: سخت در کدام عبارت مفعول مطلق وجود ندارد؟ الف. انتظرتکَ ذهابَک و إیّابَک ب. ضَرَبَ اللاعبُ الکرةَ رأساً ج. قلتُ ذلک القولَ فَهلّا فَعلتَ د. هذا هو الاخلاصُ الَّذی اخلصتُهُ لِربّی #آزمون لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون 74 گزینه الف ذهاب، بدل از ک است منتظرت هستم منتظر رفت و آمدنت در سایر گزینه ها، رأسا، ذلک و ه در اخلصته مفعول مطلق است، یکی از موارد نیابت مفعول مطلق، ضمیر است که به مصدر قبل بر گردد. این همان اخلاصی است که اخلاص ورزیدم برای پروردگارم. ه جانشین مفعول مطلق است و به الاخلاص بر میگردد. لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

آزمون ۷۵ درباره‌ی «لیغفر» کدام گزینه غلط است <لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ> ‏ الف. «لیغفر» متعلّق به یکن ب. «لیغفر» جارومجرور متعلّق به کان محذوف ج. «یغفر»: منصوب به أن مقدّر، محلی از اعراب ندارد. د. «أن یغفر»: مجرور به حرف جرّ سطح: سخت در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون ۷۵ گزینه الف لیغفر متعلق به کان محذوف است عبارت فوق یک جمله اسمیه بوده که بر سرش کان ناقصه داخل شده است. به عبارت زیر توجه کنید: زید فی الدار فی الدار متعلق به کان محذوف است حال اگر عبارت چنین شود: کان زید فی الدار باز هم فی الدار متعلق به کان محذوف است. چرا که کان در عبارت، ناقصه است اما کان محذوف تامه بوده و بر حدث دلالت دارد. آنچه تعلق پذیر است فعل یا شبه فعلی است که بر حدث دلالت کند. کان تامه دلالت بر حدث دلالت دارد بر خلاف ناقصه که وجود رابطی دارد. ل در لیغفر حرف جر است، از آنجا که ورود که حرف جر بر فعل صحیح نیست، پیش از یغفر، آن ناصب در تقدیر است، ان ناصبه زمینه را برای ورود لام جر بر فعل مهیا کرده و فعل را تاویل به مصدر می‌برد. نکته دیگر اینکه آن از ادات موصول حرفی است که صله دارد، صله آن یغفر است که محلی از اعراب ندارد. در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

آزمون ۷۶ در ساختن صیغه تعجب از عبارت (صبر المسلمین) کدام گزینه اشتباه است؟ الف) ما اکثر صبر المسلمین ب) ما اصبر المسلمین ج) اکثر صبر المسلمین د) اصبر بالمسلمین سطح: متوسط در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون ۷۶ گزینه ج اوزان فعل تعجب: ما افعله و افعل به است

در توضیح تست ۷۶ ✅جواب تست:گزینه ج نکته اگر فعلی واجد شرایط ساخت افعل تعجب یا افعل تفضیل باشد، باز می توان_برای بیان تفضیل یا تعجب_به جهت تاکید یا فصاحت و شیوایی و زیباییِ کلام از کلماتی مثل"اکثر" و "اَشَدّ" بهره جست؛ کما فی قوله تعالی: "و الذین آمنوا اَشَدُّ حُبّاً للّه"(بقره/١۶۵) که در این آیه کریمه با این که از فعل "حَبَّ" می توان افعل تفضیل ساخت و گفت: "و الذین آمنوا اَحَبُّ لِلّه"(اهل ایمان، خدا را بیش تر دوست دارند)_ چنان که در آیه ٢۴ سوره توبه کلمه اَحَبّ به کار رفته: "قُلْ اِنْ کان آبائُکم و اَبنائُکم... اَحَبَّ الیکم مِنَ اللهِ و رسوله..."_در عین حال، در آیه ١۶۵ بقره، از کلمه" اَشَدّ" استفاده شده است. لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

تست ۷۷ نقش «انه شجاع» چیست؟ یُعجبُنی زیدٌ انهُ شجاعٌ الف. بدل ب. جمله مستانفه ج. جمله تعلیلیه د. عطف بیان لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

آزمون ۷۸ کدام گزینه صحیح است؟ الف) بِئس العبدُ یکونَ ذی وجهین و ذی لسانین. ب) بئس العبدُ عبداً یکونُ ذو وَجهین و ذو لسانین. ج) بِئس الًعبدُ عبداً یکونُ ذاوَجهین و ذا لسانین. د) بِئس العبدُ عبدٌ یکونُ ذاوجهین و ذالسانَین. #آزمون سطح: متوسط در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون ۷۸ گزینه: دال گزینه «د»، فعل «بئس» از افعال ذم به حساب می‌آید بعد از افعال مدح و ذم غالباً دو لفظ مرفوع که لفظ اول معرفه و فاعل فعل مدح و یا ذم است و لفظ دوم، کسی است که مدح و ذم به وی تعلق یافته است (مخصوص به مدح یا ذم)، مشاهده می‌شود. مخصوص در واقع یا مبتدای موخر است یا خبر مبتدای محذوف. در عبارت مورد سوال جمله «تکون ذاوجهین...» نعت «عبد» است و چون عاملی بر سر فعل «یکون» در نیامده است، باید مرفوع باشد، در این ترکیب کلمه «ذا» خبر است و منصوب. در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

آزمون ۷۹ در کدام جمله، جمله مرفوع وجود دارد: الف) اُحبّ أن أکون صدیقک مادام العدل أساس صداقتنا! ب) لا بأس فی الحیاۀ لفتیً ینتخب اُسلوب حیاته بنفسه! ج) لست أری رسالۀ بشریّۀ أکثر فائدۀ من رسالۀ المعلّم! د) لی زمیل مجدّ اُحبّه لصدقه و لأدبه أکثر من اجتهاده! سطح: متوسط در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

👌سوال ناب برای اهل تحقیق فائده‌ای اضافه‌ی لفظی به اذعان همه تخفیف مضاف است، ولی حقّ این است که هدف اصلی اضافه‌ی وصف به معمولش کسب تخفیف در مضاف نیست. بلکه غرض بالاتری مدّ نظر است. توضیح اینکه چنانچه هدف اصلی اضافه‌ی لفظی، تخفیف مضاف باشد، باید همواره به صورت مخفّف به کار رود، در حالی‌که شاهدیم برخی مواقع به صورت اعمال داده شده و برخی مواقع به صورت اضافه به کار می‌رود. <ما أَنْتَ بِتابِعٍ‏ قِبْلَتَهُمْ> <إِنَّكَ جامِعُ‏ النَّاسِ لِيَوْمٍ>‏ اگر تخفیف خوب است و از طرفی عرب زبان همواره در پی آسان کردن کلمات است، چرا اسم‌های عامل همواره به صورت اضافه به کار نمی‌روند تا تخفیف حاصل شود. چرا گاهی به صورت اضافه و گاهی به صورت اعمال به کار می‌رود. کسانی که جواب دارند به پیوی ارسال کنند در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب گزینه ۷۹ گزینه د ترجمه: همکلاسی کوشایی دارم که به خاطر صداقت و ادبش بیشتر از تلاشش دوستش دارم. «زمیلٌ» مبتدای مؤخّر و مرفوع و «اُحبّه» جمله وصفیه ای است که کلمه مرفوع «زمیلٌ» را وصف میکند پس جمله وصفیه و محلّاً مرفوع (فی محلّ الرفع) است. آقای رضوانی خراسانی مولف اعراب القران پنج جلدی چنین تصحیح کردند: از آنجایی که مجدصفت زمیل بوده وزمیل نکره موصوفه است، جمله احبه...بنابر حال میتواند منصوب هم باشد. به عبارت دیگر در جمله پس از نکره موصوفه، دو وجه جائز است: نعت و حال در نحو کاربردی پیشرفته بیشتر بخوانید لطفا مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9