خوشا لحظه‌ای بال و پر داشتن سر کوی دلبر گذر داشتن خوشا با خدا بودن و زیستن به یاد خدا چشم تر داشتن همیشه به سوی خدا رو زدن همیشه صفای سحر داشتن چه خوب است عاشق ز معشوقِ خویش تمنای یک دم نظر داشتن چه خوب است دنبال تو آمدن و از جایگاهت خبر داشتن چه خوب است دائم صدایت زدن همیشه هوایت به سر داشتن چه خوب است یک شب به همراه تو به سرداب تو یک سفر داشتن من امشب هوای تو دارم به سر کرم کن مرا در کنارت ببر درِ آسمان، در سحر باز شد فرشته مهیای پرواز شد ملک در دل آسمان زد صدا: و میلاد خورشید آغاز شد شنیدم شبیه کلیم آمدی و موسایی تو خبرساز شد حَسَن بر گل روی تو خنده زد پدر با وجودت سرافراز شد برایِ دلِ مادرِ پاکِ تو زمان سحر، کشف صد راز شد رسیدی و در سجده افتادی و زبانت به توحیدِ حق باز شد پدر با تو می‌گفت ناگفتنی چه اسرارهایی که ابراز شد تو باطل ستیزی؛ تو جاءالحقی ولی خدا؛ حجت مطلقی کنار دلم گاه گاهی بیا تو از جاده‌های الهی بیا سیاهِ گناهم، بیا نور عشق در این دورۀ روسیاهی بیا بیا از مدینه، بیا از نجف بیا از دل این دو راهی بیا اگر چه فراهم نگشته هنوز برای قیامت سپاهی، بیا بگو کی مرا می‌بری با خودت چه روزی؟! چه سالی؟! چه ماهی؟! بیا ببین حال و روز دل شیعه را شده کشته‌ی بی گناهی بیا اگر تو نیایی چه کس می‌شود، برای دل ما پناهی؟ بیا بیا قبل از اینکه بیاید اجل، بگیری مرا لحظه‌ای در بغل مرا گاه در خاطرت فرض کن مرا گرد و خاک دَرَت فرض کن من از چشم پاک تو افتاده‌ام مرا اشک چشم ترت فرض کن منِ روسیاهِ زمین خورده را سیاهیّ در لشگرت فرض کن اگر اولین عاشقت نیستم مرا عاشق آخرت فرض کن اگر چه لیاقت ندارم ولی مرا کمترین زائرت فرض کن به وقت ظهورت بیا و مرا نگهبان در سنگرت فرض کن بکش دست خود را به روی سرم مرا نوکر مادرت فرض کن ببخشا به من این خیالات را مگیر از لبم این مناجات را تو مرگ ستم را رقم می‌زنی تو زنجیر محکم به غم می‌زنی زمان ظهورت به اذن خدا صف مشرکان را به‌هم می‌زنی می‌آیی مدینه، میانِ بقیع به دنبال قبری قدم می‌زنی میان مدینه به سمت نجف تو طرح حرم تا حرم می‌زنی می‌آیی سر قبر ام البنین به یاد علمدار علم می‌زنی ضریح بزرگی بنا می‌کنی به روی طلایش قلم می‌زنی تو با یاد و نام حسین و حسن حسینیه‌های کرم می‌زنی زمان طلوعت که بر خاستی خبر کن مرا کارگر خواستی #مجتبی_شکریان #ولادت_امام_زمان_عج @nohe_sonnati

خورشید نجابت و صفا را عشق است سلطان کرامت و سخا را عشق است در بین تمام خوبرویان جهان رخسار امام مجتبی را عشق است در نیمه ی ماه ماهِ کامل حسن است در سیر و سلوک راه کامل حسن است یک گوشه ای از فضائلش این بس که... در جنگ جمل سپاه کامل حسن است #مجتبی_شکریان #ولادت_امام_حسن_مجتبی_ع @nohe_sonnati

من و دوری ز شهر تو، عجب هجران سنگینی دل آهنگ نجف دارد، عجب آهنگ غمگینی دل ما خود به خود میل نجف، میل علی دارد خدا را بی نهایت شکر با این عشق تکوینی ورودیِ درِ ایوان طلای خویش را بنگر نشسته سائلی، بیچاره‌ای، درمانده مسکینی به جای صورت ماهت، به ایوانت نظر کردم نمی‌بینم تو را اما خوشم ما را تو می‌بینی برای دردهای ما کسی درمان نمی‌یابد به درد بی دوای ما تو درمانی، تو تسکینی می‌آیی لحظه‌ی آخر به بالینِ محبِّ خود چه زیبا می‌شود وقتی علی آید به بالینی ندارم هیچ کس را لحظه‌ی مرگم به غیر از تو شود آیا در آن ساعت کنار من تو بنشینی؟! به حق قنبرت آقا، به ما آغوش خود وا کن چه لبخند پر از مهری! عجب آغوش شیرینی! مضیف تو نجف نه، کل این عالم مضیف توست چه صاحب خانه‌ای! چه سفره و اطعام رنگینی! خدا عرش خودش را داده با نام علی زینت چه حُسن انتخابیّ و چه شأنی و چه تزئینی الهی تا دم مرگم به لب ذکر علی باشد تو ای مولا! دعایم را اجابت کن به آمینی دلا! گر چشم خود را در جهان غیر از علی بستی به هر سو رو کنی، غیر از رخ مولا نمی‌بینی برای کسبِ روزی این در و آن در مزن هرگز به مولا! گر زنی رو در تمامِ عمر، تأمینی نمی‌گویم مسلمانم، نگویم شیعه‌ام اما ندارم جز علی عشق و مرام و مسلک و دینی فدای لحظه‌ای که در دل محراب افتادی به خاک افتاد قرآنی، به خون شد سرخ یاسینی #مجتبی_شکریان #امام_علی_ع @nohe_sonnati

چارپاره روضه می خوانم از زبان کسی که خودش داغ کربلا دیده در حوالیِ قتلگاه حسین خولی و شمر بی حیا دیده باقرالعلم این چنین فرمود جدّ ما را به پنج حربه زدند لشگری با تمام بی رحمی به غریبی هزار ضربه زدند یک نفر با هجوم شمشیرش عده ای با هزار سر نیزه بر تنش زخم بی شماره نشست تیر بر تیر نیزه در نیزه یوسف افتاد بین صدها گرگ پنجه هایی پلید چنگش زد آن که بی تیر بود و بی نیزه از همان راه دور سنگش زد یوسف افتاد بی رمق در خاک پیش چشم اله و محبوبش بی حیایی رسید و با کینه زد به زخم حسین با چوبش دادِ زینب بلند شد این جا: پسر مادر مرا نزنید تن صد چاک و بی دفاعش را دیگر این گونه با عصا نزنید #مجتبی_شکریان #امام_محمد_باقر_ع @nohe_sonnati

با تَضرع ایستاد و رو به رویش حرف زد با خدای خویش از راز مگویش حرف زد دست بر زیر محاسن برد و گفتا: پیشکش از خطوط صورت و زیر گلویش حرف زد هر بلایی بود را روز ازل با جان خرید جان چه قابل، جان به کف از آبرویش حرف زد از گلستانش ،جوانش از هر آن چه داشت گفت از گل شش ماهه ی خوش رنگ و بویش حرف زد هق هق مولای ما آن دشت را شرمنده کرد از علی اکبر و از خُلق و خویش حرف زد در مناجاتش گریزی زد میان قتلگاه از همان سینه که می آیند رویش حرف زد سينه ی خود را برای سُمِّ مركب ها گذاشت لحظه ای كه از جنايات عدويش حرف زد ماجرا را دید تا آن جا که بین راه شام دختر آمد پای نیزه با عمویش حرف زد: با عمو می گفت این جا هستی و ما را زدند؟ از لبش از گونه اش از تار مویش حرف زد یاد ضرب سنگ ها و خون پیشانیش بود وقتی از نوع نماز و از وضويش حرف زد شرح داد و شرح داد و شرح داد و شرح داد از تمام ماجرا و مو به مويش حرف زد #مجتبی_شکریان #محمدمهدی_روحی #محمود_گیو #روز_عرفه @nohe_sonnati

دوبیتی ماه غم و اشک و نافله در راه است آرام، فرات! قافله در راه است ای آب کمی فکر علی اصغر باش کمتر بخروش حرمله در راه است #مجید_تال ▪️ جز خیمه ی عزایش راهی به آسمان نیست بالا تر از سیاهی رنگی در این جهان نیست با هر لباس و هر رنگ از او مدد بگیرید لطفِ «قدیمُ الاحسان» در بند این و آن نیست #علی_اصغر_یزدی ▪️ ای سینه ی داغدیده ای شال سیاه ای رشته ی اشک سرخ ای لشگر آه ای آن که دلت تنگ محرم شده بود هنگامه ی ماتم است پس بسم الله.... #مجتبی_شکریان ▪️ ارباب، خودت ببین غم و آهم را دریاب، دلِ غافل و گمراهم را در ماه محرم از شما می خواهم با لطف خودت نشان دهی راهم را #محسن_زعفرانیه #هلال_محرم @nohe_sonnati

لحظۀ پر زدن ما به نظر نزدیک است راه عرش از دل صحرا چقَدَر نزدیک است در دل خیمه بیایید همه جمع شوید همه را سیر ببینم که سفر نزدیک است مادرم زودتر از ما زده خیمه اینجا چقَدَر بوی گل یاس پدر نزدیک است تا سری هست به سجده بگذارید امروز لحظۀ بال درآوردن سر نزدیک است تا توانید به ششماهۀ من بوسه زنید بوسه های لب یک تیر سه پر نزدیک است گریه ای کرد و غریبانه به زینب فرمود: دخترم پیش تو باشد که خطر نزدیک است گفت آسوده بخوابید همین شبها را وقت بیداری شب تا به سحر نزدیک است گریه کرد و به علمدار اشاره فرمود: که فدای تو شوم درد کمر نزدیک است بر سر و روی یتیمان حسن دست کشید گفت قاسم که: عمو مرگ مگر نزدیک است قد و بالای جوانش جگرش را سوزاند ای خدا صبر بده داغ پسر نزدیک است #مجتبی_شکریان #ورود_کاروان_امام_حسین_ع_به_کربلا @nohe_sonnati

آخر از راه می آید پدرم صبر کنید... می رسد نور دو چشمان ترم صبر کنید... خواب دیدم که به من گفت می آید پیشم من که از آمدنش با خبرم صبر کنید... عمه جان از تو خجالت زده هستم اما به خدا کم بشود درد سرم صبر کنید... ناقه آهسته برانید دگر خسته شدم به خدا درد گرفته کمرم صبر کنید... با طنابی که به دستم زده اید ای لشگر نَکِشیدم که شکسته است پرم صبر کنید... پیش چشمان عمو نیزه به کتفم زده اید من شکایت به عمویم ببرم صبر کنید... آنقدر ناله زنم یا ابتا می گویم تا خودِ حشر بماند اثرم صبر کنید... شب شد و ناقه زمینم زد و عمه هم رفت بی امان داد زدم در خطرم صبر کنید... کاش پاهای مرا هم به شتر می بستند تا نیفتد به بیابان گذرم صبر کنید... زجر نگذاشت بگویم که چرا جا ماندم گفتم اینقدر نکش موی سرم صبر کنید... گفتم ای زجر مزن من که خودم می آیم همه جا تار شده در نظرم صبر کنید ضربهء زجر مرا یاد مدینه انداخت یاد زخم فدک و پهلو و سینه انداخت #مجتبی_شکریان #حضرت_رقیه_س @nohe_sonnati

دلتنگ کربلای توأم  اى حسین جان مشتاق یک عطای توأم  ای حسین جان با دست خالی ام به تو رو می زنم فقط محتاجم و گدای توأم  ای حسین جان دردم زیاد هست و شفایم زیارت است من طالب شفای توأم  ای حسین جان با اینکه پر گناه شدم از هوای نفس پیوسته در هوای توأم  ای حسین جان ای آفتاب، ذرّه ی بیچاره را ببین در زیر دست و پای توأم  ای حسین جان تا آخرین نفس همه وقف توییم و بس تا آخرش برای توأم  ای حسین جان ای لنگر زمین و زمان روضه های تو دلتنگ روضه های توأم  ای حسین جان عالم فدای خواهر دلخسته ات که گفت: دلبسته ی صدای توأم  ای حسین جان قربانِ کودکانِ به صحرا دویده ات گریان ماجرای توأم  ای حسین جان #مجتبی_شکریان #امام_حسین_ع @nohe_sonnati

آنقدر ناله زدم تا که پناهم دادی بی‌رمق بودم و تو قدرت آهم دادی کور بودم که مرا روضه‌تان داد شفا با همین اشک چه نوری به نگاهم دادی همه‌جا رفتم و خوردم به در بسته حسین فقط آخر که رسیدم به تو راهم دادی خیر دنیای منی آخرتم هم با توست به همه خیر رساندی و به ما هم دادی من زمین خورده‌ام اما تو بلندم کردی روی خوش باز به این روی سیاهم دادی آنقدر پیش خدا دست تو باز است حسین لب اگر باز کنم هر چه بخواهم دادی #مجتبی_شکریان #امام_حسین_ع @nohe_sonnati

دوبیتی شب جمعه ای رحمت عام یا ابا عبدالله ای ذکر مدام یا ابا عبدلله حالا که نشد حرم بیایم آقا از دور سلام یا ابا عبدلله #مجتبی_شکریان #امام_حسین_ع @nohe_sonnati

منی که بوده عباس و علی اکبر هوادارم به شهر شام رفتم بی حسینم، سخت بی یارم دم دروازه ی ساعات جانم روی لب آمد به رفتن در شلوغیها مرا کردند وادارم همه بهر تماشای اسیران آمدند اینجا من و این ازدحام شام، خوابم یا که بیدارم تمام دختران گویند با هم یکصدا عمه: همه نامحرم اند اینجا، گره خورده عجب کارم تمام شهر با سنگ و نی و دف آمدند اینجا ولی من بی دفاع هستم فقط تنها تو را دارم به دامانم پناه آورده اند اطفال با گریه حسین من! از آن بالا دعایم کن گرفتارم یتیمان را فقط با نیزه ها آرام میکردند بماند این که من هم زخمی ام از درد سرشارم سر سجاد را بین غل و زنجیر سوزاندند دلم می سوزد و دلواپس احوال بیمارم هزاران غم، هزاران سنگ و چوب و خاک و خاکستر کدامش را برایت بازگویم یا که بشمارم یهودی های شهر شام خیلی بی حیا هستند علی را ناسزا گفتند و می دادند آزارم سزد یکسر بسوزد شهر شام و اهل آن با هم من پرده نشین را برده اند از بین بازارم اگر چه دست مارا مثل بابایم علی بستند از این تکرار غم باکی ندارم، دخت کرارم اگر چه ابری ام طوفانی ام اما برادر جان کنار دشمنانت یک سر سوزن نمی بارم #مجتبی_شکریان #شام @nohe_sonnati