🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۷۷ بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ حم (۱) تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (۲) كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (۳) بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ (۴) وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِي آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ (۵) قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى‏ إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (۶) الَّذِينَ لا يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ (۷) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (۸) قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً ذلِكَ رَبُّ الْعالَمِينَ (۹) وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَكَ فِيها وَ قَدَّرَ فِيها أَقْواتَها فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَواءً لِلسَّائِلِينَ (۱۰) ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِينَ (۱۱) حا، میم. (۱) (این قرآن،) از سوی (خداوند) بخشنده‌ی مهربان نازل شده است. (۲) (این،) کتابی ست که آیاتش بخش بخش (بیان) شده است؛ یعنی، سخنی(که بر تو) خوانده شده و (به زبان) عربی و برای (هدایتِ) افراد دانا است؛ (۳) که بشارت‌دهنده و هشداردهنده است؛ (ولی) نتیجه‌ی (نزول این کتاب آسمانی) این شد که بیشتر مردم (به آن) پشت کردند؛ بدین‌صورت که (آن را) نمی‌پذیرند. (۴) می‌گویند: «دل‌های ما به آنچه ما را به آن دعوت می‌کنی، در پرده‌هایی قرار دارد (، و سخنانت هیچ راهی برای نفوذ به دل‌های ما ندارد)، و گوش‌هایمان (برای شنیدن حرف‌هایت) سنگین است، و میان ما و تو، پرده‌ای (ضخیم) وجود دارد (که مانع تفاهم ما و توست). پس تو به کار خود مشغول شو؛ ما هم به کار خود.» (۵) بگو: من فقط بشری مانند شما هستم که به من وحی می‌شود که خدای شما فقط یک خداست. پس درحالی‌که به او رو کرده‌اید، راست و بدون انحراف باشید و از او آمرزش بخواهید. وای بر مشرکان!؛ (۶) هم‌آنان که (از مال خود) انفاق نمی‌کنند (چه واجب باشد و چه مستحب)، و آنان‌اند که آخرت را انکار می‌کنند. (۷) کسانی ‌که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، پاداشی بی‌پایان خواهند داشت. (۸) بگو: آیا شما به‌راستی به کسی کفر می‌ورزید که زمین را در دو دوره آفرید، و برایش همتایانی قرار می‌دهید. (بدانید که) آن (خالق توانا،) مالک و صاحب‌اختیار جهانیان است. (۹) و در زمین، کوه‌هایی محکم و پابرجا پدید آورد که بر روی آن قرار دارند، و خیر و برکت فراوانی در زمین قرار داد، و در آن، مواد خوراکی (موجودات) آن را، یکسان برای موجوداتی که (روزی) می‌خواهند، در چهار دوره‌ی (سال، یعنی بهار، تابستان، پاییز و زمستان) مقدّر کرد. (۱۰) و (پیش از آن،) به (آفرینش) آسمان که (به‌صورت) دودی بود، رو کرد. آنگاه به آن و به زمین گفت: «خواه و نا خواه (به عرصه‌ی وجود در) بیایید.»، (و آن دو، همراه با هر که در آن‌ها بودند،) گفتند: «با میل و رغبت (و از سر تسلیم) می‌آییم.» (۱۱) فصلت [۱-۱۱] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۷۸ فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَ أَوْحى‏ فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ وَ حِفْظاً ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (۱۲) فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ (۱۳) إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ قالُوا لَوْ شاءَ رَبُّنا لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (۱۴) فَأَمَّا عادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ (۱۵) فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى‏ وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ (۱۶) وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‏ عَلَى الْهُدى‏ فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (۱۷) وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ (۱۸) وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْداءُ اللَّـهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (۱۹) حَتَّى إِذا ما جاؤُها شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ (۲۰) پس آسمان را (که چون توده‌ای از بخار بود،) به شکل هفت آسمان در دو مرحله آفرید و کارش را سامان داد، و در هر آسمان، فرمانِ (مربوط به) آن را (به فرشتگان آن) وحی فرمود. و آسمانی را که (به زمین) نزدیک‌تر است، با چراغ‌هایی (از ستارگان) آراستیم و (آن را از دستبرد شیاطین) حفظ کردیم. این (آفرینش عظیم)، اندازه‌گیریِ (دقیقِ خداوندِ) شکست‌ناپذیر و بسیار داناست. (۱۲) پس اگر پشت کردند، بگو: در مورد صاعقه‌ای همچون صاعقه‌ی عاد و ثمود، به شما هشدار می‌دهم؛ (۱۳) آنگاه که پیامبران از هر سو سراغشان آمدند؛ (با این پیام) که «فقط الله را بپرستید.»(؛ ولی آنان) گفتند: «اگر پروردگارمان می‌خواست، حتماً فرشتگانی را (برای رساندن پیامش) نازل می‌کرد. بنابراین، ما دلایل و معجزاتی را که به همراه آن فرستاده شده‌اید، انکار می‌کنیم.» (۱۴) امّا (قوم) عاد، به‌ناحق در زمین تکبّر ورزیدند و گفتند: «چه کسی از ما نیرومندتر است؟» مگر نمی‌دانستند خدایی که آنان را آفریده، از آنان نیرومندتر است؟ و همواره آیات و نشانه‌های ما را انکار می‌کردند؛ (۱۵) در نتیجه، در روزهایی نحس، به‌سوی آنان تندبادی سرد و غرنده فرستادیم و بر ایشان مسلط کردیم تا در زندگی دنیا، عذاب خوارکننده را به آنان بچشانیم، و قطعاً عذاب آخرت، خوارکننده تر است، و آنان یاری نخواهند شد. (۱۶) اما (قوم) ثمود: راه (حق) را به آنان نشان دادیم؛ (ولی) نتیجه این شد که کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند. پس به سزای کارهایی که می‌کردند، صاعقه‌(ای خارق‌العاده و مخصوصِ) آن عذاب ذلت‌بار، آنان را فراگرفت. (۱۷) و کسانی را که ایمان آوردند و خود را (از خشم خدا) حفظ می‌کردند، نجات دادیم. (۱۸) روزی (را یاد کن) که دشمنان خدا جمع شده، به‌سوی آتش روان می‌شوند؛ بدین‌صورت که نگاه داشته می‌شوند تا همه به هم بپیوندند. (۱۹) پس هنگامی ‌که به دوزخ برسند، گوش‌ها و چشم‌ها و پوست‌هایشان، در مورد آنچه مرتکب می‌شدند، بر ضد آنان گواهی می‌دهند. (۲۰) فصلت [۱۲-۲۰] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۷۹ وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللَّـهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۲۱) وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لا أَبْصارُكُمْ وَ لا جُلُودُكُمْ وَ لكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لا يَعْلَمُ كَثِيراً مِمَّا تَعْمَلُونَ (۲۲) وَ ذلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرِينَ (۲۳) فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ (۲۴) وَ قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ (۲۵) وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (۲۶) فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ (۲۷) ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّـهِ النَّارُ لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ (۲۸) وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأَسْفَلِينَ (۲۹) (آنان) به پوست‌هایشان می‌گویند: «چرا بر ضد ما شهادت دادید؟» می‌گویند: «خداوند، ما را به زبان آورد؛ همو که همه چیز را به زبان آورده است و نخستین بار (که پا به عرصه‌ی وجود گذاشتید)، او شما را آفرید و تنها به پیشگاه او بازگردانده می‌شوید.» (۲۱) و (هنگام گناه که خود را مخفی می‌کردید،) از آن رو پنهان نمی‌شدید که مبادا گوش‌ها و چشم‌ها و پوست‌هایتان بر ضد شما شهادت دهند؛ بلکه گمان می‌کردید که خداوند (نیز مانند مردم است و با پنهان شدنتان) از بسیاری از کارهایتان بی‌خبر می‌ماند. (۲۲) این گمان (ناروای) شما که در مورد مالک و صاحب‌اختیارتان داشتید، شما را هلاک کرد؛ در نتیجه، از زیان‌کاران شدید. (۲۳) پس اگر صبر و تحمّل کنند، (باز هم) آتش جایگاهشان است، و اگر رضایت (خدا را) بخواهند، مشمول رضایت (او) نخواهند شد. (۲۴) و (در دنیا، به سزای کارهایشان،) برای آنان، هم‌نشینانی (خبیث) را جایگزین (هم‌نشینان نورانی که می‌توانستند داشته باشند،) کردیم. پس آنچه (از مادیات) که پیش رویشان بود و آنچه در آینده (آرزویش را) داشتند، در نظرشان زیبا جلوه داد (و آنان را به‌کلی از خدا و قیامت غافل کرد و بدین ترتیب،) آن سخنِ (خداوند درباره‌ی عذاب کافران،) در مورد آنان قطعی شد، و این در حالی بود که در زمره‌ی گروه‌هایی از جن و انس قرار گرفتند که پیش از آنان (کافر و عصیانگر) بودند؛ چرا که آنان (با انکار و گناه،) سرمایه‌ی (وجود)خویش را از دست داده بودند. (۲۵) کافران گفتند:«به این قرآن گوش نکنید و در(زمان تلاوت) آن، سخنان بیهوده بگویید تا پیروز شوید.» (۲۶) (اگر به این کار خود ادامه دهند،) بی‌شک به کافران عذابی شدید می‌چشانیم و قطعاً بدترین کارهایی که می‌کردند، (یعنی گناهانشان) را به آنان کیفر می‌دهیم. (۲۷) این است کیفر دشمنان خدا؛ آتش! آنان در آنجا سرای جاودان دارند. به سزای این‌که همواره آیات و نشانه‌های ما را انکار می‌کردند، (چنین) کیفر می‌بینند. (۲۸) کافران می‌گویند: «پروردگارا، آن دو گروه از جن و انس را که ما را گمراه کردند‌، به ما نشان بده تا لگدمالشان کنیم و ذلیل‌ترین افراد شوند.» (۲۹) فصلت [۲۱-۲۹] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۰ إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (۳۰) نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ (۳۱) نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (۳۲) وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّـهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (۳۳) وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (۳۴) وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (۳۵) وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (۳۶) وَ مِنْ آياتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلَّـهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (۳۷) فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُمْ لا يَسْأَمُونَ (۳۸) کسانی ‌که گفتند «مالک و صاحب‌اختیار ما، الله است» و آنگاه راست و بدون انحراف (بر عقیده‌ی خود ثابت) ماندند، فرشتگان (در هنگام مرگ، با این پیام) بر آنان نازل می‌شوند: «نترسید و اندوهگین نباشید و با بهشتی که (در دنیا به آن) وعده داده می‌شدید، شاد باشید؛ (۳۰) ما دوستان و یاوران شما در زندگی دنیا و در آخرت هستیم، و در بهشت، هر چه دلتان بخواهد، خواهید داشت، و در آنجا، هر چه درخواست کنید، برایتان خواهد بود؛ (۳۱) (نعمت‌هایی) که اسباب پذیرایی از جانب (خدای) بسیار آمرزنده و مهربان است.» (۳۲) سخن چه کسی بهتر است از سخن کسی که (مردم را) به خدا دعوت می‌کند و کار شایسته انجام می‌دهد و می‌گوید «من از تسلیم‌شدگان (در پیشگاه خدا) هستم»؟ (۳۳) نیکی و بدی یکسان نیست. (بنابراین، بدی دشمنانت را) با آن (خوی و خصلتی) که بهتر (از خصلت‌های بد آنان) است، پاسخ‌ گو؛ که در نتیجه‌ی (این برخورد بزرگوارانه،) آن کسی که بین تو و او دشمنی وجود دارد، ناگاه چنان می‌شود که گویی دوستی صمیمی و دلسوز است. (۳۴) و این توفیق، تنها به شکیبایان داده می‌شود، و این توفیق، تنها به کسانی داده می‌شود ‌که بهره‌ی فراوانی (از کمالات) داشته باشند. (۳۵) اگر از سوی شیطان، (وسوسه و) تحریکی به تو رسید تا تو را (به نافرمانی خدا) برآشوبد، به خدا پناه ببر؛ زیرا اوست که بسیار شنوا و داناست. (۳۶) از نشانه‌های (قدرتِ) او، شب و روز و خورشید و ماه است. اگر فقط او را می‌پرستید، به خورشید و ماه سجده نکنید و به «الله» سجده کنید؛ کسی که آن‌ها را آفریده است. (۳۷) (اکنون که چنین است،) اگر (از سجده و خضوع در برابر خدا) تکبّر ورزیدند، (آنان را به حال خود رها کن؛) زیرا مقرّبانِ درگاه خدا، شب و روز و بدون خستگی، تنها او را (از هر عیب و نقصی) پاک و منزّه می‌شمرند. (۳۸) فصلت [۳۰-۳۸] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۱ وَ مِنْ آياتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خاشِعَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْياها لَمُحْيِ الْمَوْتى‏ إِنَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۳۹) إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنا لا يَخْفَوْنَ عَلَيْنا أَ فَمَنْ يُلْقى‏ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (۴۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ (۴۱) لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (۴۲) ما يُقالُ لَكَ إِلاَّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ (۴۳) وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولئِكَ يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ (۴۴) وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (۴۵) مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ (۴۶) از نشانه‌های (قدرتِ) او این است که تو زمین را خشک و بی‌حاصل می‌بینی. پس هنگامی‌ که آب را بر آن فرو می‌فرستیم، به جنبش در آمده، و (خاک روی گیاهان) بالا می‌آید. آن کسی که زمین را زنده می‌کند، بی‌گمان مردگان را (نیز) زنده خواهد کرد؛ زیرا او بر هر کاری تواناست. (۳۹) کسانی ‌که در مورد آیات ما دچار انحراف می‌شوند، بر ما پنهان نمی‌مانند. آیا (وضعیت) کسی که در روز قیامت در آتش افکنده می‌شود، بهتر است، یا (وضعیت) کسی که با امنیتِ (کامل، به عرصه‌ی محشر) می‌آید؟ هر چه می‌خواهید، بکنید؛ که او به کارهایتان بیناست. (۴۰) کسانی ‌که به قرآن ـ هنگامی ‌که نزدشان آمد ـ کفر ورزیدند (، کیفرِ کفرشان را خواهند چشید. چگونه می‌خواهند با آن مخالفت کنند؟؛) حال آن‌که قرآن، کتابی شکست‌ناپذیر است؛ (۴۱) که باطل از هیچ سمت و سویی به آن راه ندارد و از سوی (خداوند) حکیم و شایسته‌ی ستایش نازل شده است. (۴۲) (از طرف این کافران،) چیزی (ناروا) به تو گفته نمی‌شود، مگر این‌که به پیامبرانِ پیش از تو (نیز) گفته شده است. به‌راستی پروردگار تو دارای آمرزشی (بسیار بزرگ) و دارای مجازاتی دردناک است. (۴۳) اگر این (قرآن) را، به‌صورت سخنانی خواندنی قرار می‌دادیم که (از نظر عرب‌های فصیح،) مبهم و غیر فصیح باشد، قطعاً می‌گفتند: «چرا آیاتش (برای ما) روشن بیان نشده است؟ آیا (کتابی) مبهم و (افرادی) فصیح و عرب‌زبان؟ (آیا این دو باهم سازگارند)؟!» بگو: آن، برای کسانی ‌که ایمان آورده‌اند، مایه‌ی هدایت و شفاست، و کسانی ‌که ایمان نمی‌آورند، گوش‌هایشان (برای شنیدن سخنان الهی) سنگین است، و قرآن، سبب کوردلی آن‌هاست؛ (گویی که) آنان را از جایی دور صدا می‌زنند. (۴۴) به‌راستی به موسی کتاب (آسمانی) دادیم؛ پس (بعد از او،) در (حقانیت) آن اختلاف واقع شد، و اگر سخنی از جانب پروردگارت (در مورد تأخیر عذاب تا قیامت) نبود، قطعاً (در همین دنیا) میانشان داوری می‌شد، و به‌راستی که ایشان در مورد آن، شک و تردیدی بسیار زیاد دارند. (۴۵) هر که کار نیکی بکند، به سود خودش است، و هر کس کار بدی انجام دهد، به زیان خودش است، و پروردگارت به هیچ وجه به بندگانش ظلم نمی‌کند. (۴۶) فصلت [۳۹-۴۶] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۲ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ أَكْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى‏ وَ لا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكائِي قالُوا آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ (۴۷) وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَ ظَنُّوا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (۴۸) لا يَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ (۴۹) وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هذا لِي وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلى‏ رَبِّي إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنى‏ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ (۵۰) وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‏ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ (۵۱) قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقاقٍ بَعِيدٍ (۵۲) سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ (۵۳) أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ مُحِيطٌ (۵۴) تنها خدا از (زمان) قیامت آگاه است، و هیچ میوه‌ای از پوشش خود بیرون نمی‌آید، و هیچ ماده‌ای باردار نمی‌شود و وضع حمل نمی‌کند، مگر این‌که (خدا) کاملاً از آن آگاه است. و روزی (را یاد کن) که آنان را ندا می‌دهد: «(خدایانی که به خیال شما) شریکان من (بودند،) کجا هستند؟» می‌گویند: «(ما که) به تو اعلام کردیم، از میان ما، هیچ‌کسی نیست که (بر وجود شریک برای تو) گواهی دهد.» (۴۷) و آنچه در گذشته می‌پرستیدند، گم و از نظرشان ناپدید می‌شود و یقین می‌کنند که هیچ راهی برای فرار نخواهند داشت. (۴۸) انسان از طلب منافع مادی خسته نمی‌شود، و اگر سختی و گرفتاری‌ای به او برسد، بسیار مأیوس و نومید می‌شود. (۴۹) و اگر پس از آن‌که گرفتاری به او رسیده، رحمتی (اندک) به او بچشانیم، بی‌شک می‌گوید: «این حق من و برای خودم است، و گمان نمی‌کنم که قیامت برپا شود، و اگر (هم) به پیشگاه پروردگارم بازگردانده شوم، نزد او بهترین (پاداش) را خواهم داشت.» پس (آنگاه که قیامت برپا شود)، قطعاً کافران را از کارهایشان آگاه می‌کنیم و حتماً از عذابی سخت به آنان می‌چشانیم. (۵۰) هنگامی ‌که به انسان نعمت می‌بخشیم، پشت می‌کند و با تکبّر (از ما) دور می‌شود، و هنگامی ‌که سختی و گرفتاری‌ای به او می‌رسد، (برای بر طرف شدنش) دعایی فراوان و مستمر (به پیشگاه خدا) دارد. (۵۱) بگو: به من خبر دهید اگر (این قرآن) از جانب خدا باشد و (با این حال،) باز هم (حقانیت) آن را انکار کنید، (در آن صورت) چه کسی گمراه‌تر است از آن که در مخالفتی دور و دراز (با حق و حقیقت) به سر می‌برد؟ (۵۲) به‌زودی نشانه‌های خود را (که) در کرانه‌ها(ی آسمان و زمین) و (همچنین) در (وجود) خودشان (است،) به آنان نشان می‌دهیم تا برایشان روشن شود که این (قرآن) حق است. آیا (برای آنان) کافی نیست که پروردگار تو بر همه چیز گواه است؟ (۵۳) آگاه باشید که آنان درباره‌ی ملاقات با پروردگارشان در تردید به سر می‌برند؛ آگاه باشید که او به همه چیز احاطه دارد. (۵۴) فصلت [۴۷-۵۴] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۳ بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ حم (۱) عسق (۲) كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّـهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۳) لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (۴) تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۵) وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ اللَّـهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (۶) وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى‏ وَ مَنْ حَوْلَها وَ تُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ (۷) وَ لَوْ شاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (۸) أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ فَاللَّـهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِ الْمَوْتى‏ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۹) وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّـهِ ذلِكُمُ اللَّـهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ (۱۰) حا، میم. (۱) عین، سین، قاف. (۲) خداوندِ شکست‌ناپذیر و حکیم، مانند این (وحی کردن که اکنون مخاطب آن هستی، بسیاری از معارف را) بر تو و بر پیامبرانی که پیش از تو بوده‌اند، وحی می‌کند (، و فرستادن وحی، پدیده‌ای جدید و منحصر به فرد نیست). (۳) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط برای اوست، و اوست که بلندمرتبه و بزرگ است. (۴) چیزی نمانده که (در هنگام نزول وحی،) آسمان‌ها (از عظمت آن، یکی پس از دیگری) از فراز یکدیگر شکافته شوند، و فرشتگان، در حالی که پروردگارشان را می‌ستایند، (از هر عیب و نقصی) منزّه‌اش می‌شمرند و (از خدا) برای زمینیان آمرزش می‌خواهند. آگاه باشید: این خداست که بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵) کسانی ‌که سرپرستانی به‌جای خدا انتخاب کرده‌اند، خداوند، مراقب (اعمال) آنان است، و تو عهده‌دار (سعادت) آنان (در آخرت) نیستی. (۶) مانند این (وحی که این آیات به‌واسطه‌ی آن بر تو نازل می‌شود)، سخنانی (که بر تو) خوانده شده و عربی (و فصیح است) را، بر تو وحی کردیم تا (اهالی) مکه و کسانی را که پیرامونش هستند، هشدار دهی، و (به‌خصوص، مردم را) از روز جمع شدن (در پیشگاه خدا) که هیچ شکی در آن نیست، هشدار دهی. (آن روز،) گروهی در بهشت، و جمعی در آتشِ شعله‌ورند. (۷) اگر خدا می‌خواست، حتماً مردم را یک گروه (و بر یک دین) قرار می‌داد؛ ولی هر کس را که بخواهد، در رحمتش وارد می‌کند، و ستم‌کاران هیچ سرپرست و یاوری ندارند. (۸) آیا به‌جای او، سرپرستانی برگزیده‌اند؟؛ درت حالی که سرپرست حقیقی، تنها خداست، و او مردگان را زنده می‌کند، و او بر هر کاری تواناست. (۹) در مورد هر چیزی که اختلاف پیدا کنید، قضاوت (درباره‌ی) آن، با خداست. این است «الله»؛ مالک و صاحب‌اختیار من. تنها بر او توکّل می‌کنم و فقط به پیشگاه او باز می‌گردم. (۱۰) شورى [۱-۱۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۴ فاطِرُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (۱۱) لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ (۱۲) شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏ وَ عِيسى‏ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّـهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (۱۳) وَ ما تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (۱۴) فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّـهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّـهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللَّـهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (۱۵) (او،) پدیدآورنده‌ی آسمان‌ها و زمین است. از نوع خودتان برایتان همسرانی آفرید و از نوع چهارپایان (نیز برایشان) جفت‌هایی (خلق کرد، و) بدین ترتیب (تعدادِ) شما را زیاد می‌کند. هیچ چیزی مانند او نیست، و اوست که بسیار شنوا و بیناست. (۱۱) کلیدهای (گنجینه‌های) آسمان‌ها و زمین، تنها به دست اوست. برای هر کس که بخواهد، رزق و روزی را گسترش می‌دهد و (یا آن را) تنگ می‌کند. او از همه چیز به‌خوبی آگاه است. (۱۲) برای شما، سخنانی را که به نوح سفارش کرده بود و (نیز) آنچه بر تو وحی کردیم و آنچه به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم، یعنی دینِ (آسمانی)، را آشکار کرد؛ (این)که حق این دین را به‌طور کامل ادا کنید و در مورد (ایمان و عمل به) آن، با یکدیگر اختلاف نکنید و گروه‌گروه نشوید. آنچه که مشرکان را به آن دعوت می‌کنی، بر آنان بس سنگین است. خداوند، هر کسی را که بخواهد، به دین خود جلب می‌کند، و هر کسی را که (به پیشگاه او) باز گردد، به‌سوی آن هدایت می‌کند. (۱۳) مردم، تنها پس از به دست آوردن علم و آگاه شدن (از حقیقت)، به سبب ستم و حسادتی که بین‌شان بود، (درباره‌ی دین) دچار اختلاف شدند، و اگر نبود این سخن که پیش‌تر از سوی پروردگارت (در مورد تأخیر عذاب) صادر شده که (این تأخیر) تا زمانی معین ادامه دارد (و در آن زمان، عذاب نازل می‌شود)، قطعاً میانشان داوری می‌شد، و بی‌شک کسانی که پس از آنان، وارث کتاب آسمانی شدند، در مورد آن شک و تردیدی بسیار زیاد دارند. (۱۴) پس (مردم را) به این (دین الهی) فراخوان و همان‌طور که مأمور شده‌ای، (در این راه،) راست و بدون انحراف باش و از هوا و هوس آنان پیروی مکن و بگو: به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آوردم و (به این دستور) مأمور شده‌ام که (در ابلاغ دین،) یکسان با شما برخورد کنم. «الله»، مالک و صاحب‌اختیار ما و مالک و صاحب‌اختیار شماست. اعمال ما فقط برای خودمان است، و اعمال شما فقط برای خودتان. (پس از روشن شدن حق، دیگر) هیچ بحث و جدلی میان ما و شما وجود ندارد. خداوند، ما و شما را (در قیامت) در کنار هم قرار می‌دهد (و میان ما داوری خواهد کرد)، و بازگشت (همه‌ی ما،) تنها به‌سوی اوست. (۱۵) 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. @pedarraneh •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۵ وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّـهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ (۱۶) اللَّـهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزانَ وَ ما يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (۱۷) يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ (۱۸) اللَّـهُ لَطِيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (۱۹) مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (۲۰) أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ ما لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّـهُ وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۲۱) تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (۲۲) کسانی که پس از پاسخِ (مثبت مردم) به (دعوت) خداوند، در مورد (توحید و ربوبیت) او بحث و جدل می‌کنند، استدلالشان نزد پروردگارشان باطل (و بی‌اساس) است، و خشمی (شدید از خدا) بر آنان است، و عذابی سخت خواهند داشت. (۱۶) «الله»، کسی ست که کتاب (آسمانی) را در حالی که سراسر حق است، نازل کرد و (نیز) وسیله‌ی سنجش (حق و باطل) را (نازل فرمود). و تو چه می‌دانی؟؛ شاید قیامت نزدیک باشد. (۱۷) کسانی‌ که به آن ایمان ندارند، می‌خواهند که در آمدنش شتاب شود، و کسانی ‌که ایمان دارند، از آن بیمناک‌اند و می‌دانند که آن حق است. آگاه باشید: کسانی ‌که در مورد قیامت مجادله می‌کنند، در گمراهی دور و درازی به سر می‌برند. (۱۸) خداوند به بندگانش لطف و محبت دارد. به هر کس که بخواهد، روزی می‌دهد، و فقط او نیرومند و شکست‌ناپذیر است. (۱۹) کسی که (با تلاش خود در مزرعه‌ی دنیا،) محصول آخرت را بخواهد، (به آن می‌رسد، و ما نیز به طرز چشمگیری) در محصول او خواهیم افزود، و کسی که محصول دنیا را بخواهد، (کم یا زیاد،) از آن به او می‌دهیم، و در آخرت، هیچ بهره‌ای نخواهد داشت. (۲۰) آیا آنان (به خیال خود) شریکانی (برای خدا) دارند که از دین (الهی) چیزهایی را برایشان توضیح می‌دهند که خدا (هم) اجازه‌ی آن را نمی‌دهد؟! اگر سخنِ (قطعی خداوند در مورد تأخیر) داوری (تا روز قیامت در میان) نبود، قطعاً بین آنان قضاوت می‌شد. (آری،) ستم‌کاران، عذابی دردناک خواهند داشت. (۲۱) ستم‌کاران را خواهی دید که از آنچه کرده‌اند، بیمناک‌اند؛ حال آن‌که آن (دستاورد شوم)، بر آنان فرود خواهد آمد، و کسانی ‌که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، در (بهترین جاهای بهشت، یعنی) زمین‌های سرسبز و خرّم و باغ‌های پُردرخت (آن) قرار دارند، و در حالی ‌که در پیشگاه (لطف خاصِ) مالک و صاحب‌اختیار خود هستند، آنچه را که بخواهند، در اختیار خواهند گرفت. این، همان لطف و عنایت بزرگ (و ویژه‌ی خداوند) است. (۲۲) شورى [۱۶-۲۲] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۶ ذلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّـهُ عِبادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (۲۳) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‏ عَلَى اللَّـهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّـهُ يَخْتِمْ عَلى‏ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّـهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۲۴) وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (۲۵) وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ (۲۶) وَ لَوْ بَسَطَ اللَّـهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَ لكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (۲۷) وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (۲۸) وَ مِنْ آياتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ وَ هُوَ عَلى‏ جَمْعِهِمْ إِذا يَشاءُ قَدِيرٌ (۲۹) وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ (۳۰) وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّـهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (۳۱) این است آنچه خداوند به بندگان (خاص) خود بشارت داده است؛ هم‌آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند. بگو: جز عشق و علاقه‌ی (ثابت و پایدار) در مورد خاندانم، هیچ پاداشی برای رسالتم از شما نمی‌خواهم. و هر کس نیکی و حسنه‌ای به دست آورد، نیکی و حسنه‌ای (چندین برابر) در آن می‌افزاییم؛ زیرا خداوند بسیار آمرزنده و قدرشناس است. (۲۳) آیا می‌گویند: «(پیامبر) به خدا دروغ بسته است؟» (هرگز چنین نیست)؛ زیرا اگر خدا بخواهد، بر قلب تو مُهر می‌نهد (و توان دریافت وحی را از تو می‌گیرد). و خداوند، باطل را محو می‌کند و با سخنانش، حق را ثابت و پابرجا می‌کند. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند. (۲۴) او، کسی ست که از بندگانش توبه می‌پذیرد و بدی‌ها را می‌بخشد و از کارهایتان آگاه است. (۲۵) و (دعای) کسانی‌ را که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، اجابت می‌کند و از فضل و عنایت خویش بر آنان می‌افزاید، و کافران، عذابی سخت خواهند داشت. (۲۶) اگر خداوند، رزق و روزی را برای بندگانش گسترش می‌داد، بی‌شک در زمین سرکشی و ستم‌کاری می‌کردند؛ ولی به آن مقدار که بخواهد (و صلاح بداند، از خزانه‌ی غیب خویش) فرو می‌فرستد؛ زیرا او به (حال) بندگانش آگاه و بیناست. (۲۷) او، کسی ست که پس از یأس و نومید‌یِ (مردم)، باران را فرو می‌فرستد و رحمتش را (بر همگان) می‌گستراند، و فقط او سرپرستِ (همگان) و شایسته‌ی ستایش است. (۲۸) از نشانه‌های (علم و قدرت) او، آفرینش آسمان‌ها و زمین و جنبندگانی ست که در آن دو پراکنده کرده است، و او هر گاه که اراده کند، بر گردآوری آن‌ها تواناست. (۲۹) هر مصیبتی به شما برسد، به سبب کارهایی ست که کرده‌اید و (البته) بسیاری (از بدی‌هایتان) را (نیز) می‌بخشد. (۳۰) شما نمی‌توانید در زمین (از دست خدا) بگریزید، و غیر از خداوند، هیچ سرپرست و یاوری ندارید. (۳۱) شورى [۲۳-۳۱] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۷ وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (۳۲) إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى‏ ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (۳۳) أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (۳۴) وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (۳۵) فَما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ ما عِنْدَ اللَّـهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (۳۶) وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (۳۷) وَ الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورى‏ بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (۳۸) وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (۳۹) وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّـهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (۴۰) وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (۴۱) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۴۲) وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (۴۳) وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّـهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلى‏ مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ (۴۴) از آیات و نشانه‌های او، کشتی‌هایی ست که همچون کوه‌ها(ی غول پیکر) در دریا (روان) هستند. (۳۲) اگر (خدا) بخواهد، باد را ساکن می‌کند. در نتیجه، آن کشتی‌ها روی دریا ساکن و بی‌حرکت می‌شوند. به‌راستی در این (پدیده)، نشانه‌هایی (بزرگ) وجود دارد برای کسی که بسیار شکیبا و شکرگزار باشد؛ (۳۳) یا (اگر بخواهد،) به سزای اعمالی که (سرنشینان آن کشتی‌ها)کرده‌اند، آن (کشتی)ها را نابود می‌سازد و (البته) بسیاری (از گناهانِ آن‌ها) را می‌بخشد (تا آنان را به کیفر اعمالشان برساند) (۳۴) و (نیز) کسانی‌ که درباره‌ی آیات و نشانه‌های ما بحث و جدل می‌کنند، بدانند که هیچ راهی برای فرار (از چنگال قدرت ما) ندارند. (۳۵) پس هر آنچه به شما داده شده، کالای زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست، برای کسانی ‌که ایمان آورده‌اند و تنها بر پروردگارشان توکّل می‌کنند، بهتر و ماندگارتر است؛ (۳۶) کسانی‌ که از گناهان بزرگ و کارهای زشت دوری می‌کنند، و هنگامی ‌که خشمگین می‌شوند، گذشت می‌کنند؛ (۳۷) و کسانی ‌که به (دعوت) پروردگارشان پاسخِ (مثبت) دادند و نماز را کامل و بی‌نقص به‌جا ‌آوردند و تصمیماتشان بر اساس مشورت با یکدیگر است و از آنچه روزی‌شان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند؛ (۳۸) و کسانی‌ که هر گاه مورد ستم و تجاوز قرار گیرند، (سکوت نمی‌کنند و مطابق با قوانین الهی،) حق خود را می‌ستانند. (۳۹) و جزای هر بدی، عقوبتی مانند خود آن است؛ پس هر کس (از حق خود) بگذرد و (بین خود و خدایش را) اصلاح کند، پاداشش با خدا خواهد بود. خداوند، ستم‌کاران را دوست ندارد. (۴۰) و البته کسانی ‌که پس از ستم دیدن، حق خود را بگیرند، هیچ راهی برای (ملامت و مؤاخذه‌ی) آنان وجود ندارد. (۴۱) راه (مجازات و کیفر،) تنها بر کسانی باز است که به مردم ستم می‌کنند و بدون آن‌که حق داشته باشند، در زمین ظلم و تجاوز می‌کنند. آنان، عذابی دردناک خواهند داشت. (۴۲) البته کسی که صبر و گذشت کند (، دارای اراده‌ای بسیار قوی ست؛ زیرا) این (صبر و گذشت)، از کارهایی ست که برای آن، اراده‌ی قطعی لازم است. (۴۳) هر کس که خدا او را گمراه کند، پس از آن (گمراهی) خداوند، (دیگر) هیچ سرپرستی ندارد، و هنگامی‌ که ستم‌کاران عذاب را ببینند، ایشان را خواهی دید که می‌گویند: «آیا هیچ راهی برای بازگشت (به دنیا) وجود ندارد؟» (۴۴) شورى [۳۲-۴۴] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۴۸۸ وَ تَراهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْها خاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذابٍ مُقِيمٍ (۴۵) وَ ما كانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِياءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّـهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّـهُ فَما لَهُ مِنْ سَبِيلٍ (۴۶) اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ما لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ ما لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ (۴۷) فَإِنْ أَعْرَضُوا فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً إِنْ عَلَيْكَ إِلاَّ الْبَلاغُ وَ إِنَّا إِذا أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِها وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ (۴۸) لِلَّـهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ ما يَشاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ (۴۹) أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (۵۰) وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلاَّ وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (۵۱) و آنان را می‌بینی، در حالی ‌که از روی خفت و خواری، سر به زیر افکنده‌اند، بر آتش عرضه خواهند شد، و در آن حال، از گوشه‌ی چشم، پنهانی (به آن عذاب هولناک) نگاه می‌کنند، و اهل ایمان می‌گویند: «زیان‌کاران حقیقی، کسانی هستند که در روز قیامت، (سرمایه‌ی) وجود خویش و خانواده‌ی (بهشتی) خود را از دست داده‌اند. آگاه باشید که ستم‌کاران در عذابی پایدار خواهند ماند.» (۴۵) غیر از خدا، هیچ سرپرست و یاوری ندارند که آنان را یاری کند، و هر کس را خداوند گمراه کند، هیچ راهی برای (هدایت و سعادت) او وجود ندارد (۴۶) پیش از آن‌که روزی فرا رسد که از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن مقرّر نشده، به (دعوت) پروردگارتان پاسخِ (مثبت) دهید. در آن روز، (جز پناه خدا،) هیچ پناهگاهی ندارید و به هیچ وجه نمی‌توانید (عذاب الهی را) تغییر دهید. (۴۷) پس اگر (به دعوت الهی) پشت کردند (، غمگین مشو؛ زیرا) ما تو را مسئول و مراقب (اعمال و رفتار) آنان نفرستادیم. وظیفه‌ی تو فقط رساندن (پیام خدا)ست. هنگامی ‌که ما رحمتی (اندک) از جانب خود به انسان‌ها می‌چشانیم، از آن سرمست می‌شوند، و اگر به سبب دستاورد گذشته‌شان، رنج و ناراحتی (کوچکی) به آنان برسد، (نعمات بی‌شمار الهی را فراموش می‌کنند؛) زیرا انسان بسیار ناسپاس است. (۴۸) فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، تنها برای خداست. آنچه بخواهد، می‌آفریند. به هر کس که بخواهد، دختر می‌بخشد، و به هر کس که بخواهد، پسر عطا می‌کند؛ (۴۹) یا این‌که به برخی از مردم، هم پسر و هم دختر می‌دهد، و هر کس را که بخواهد، عقیم می‌کند. او بسیار دانا و تواناست. (۵۰) برای هیچ بشری ممکن نیست که خدا با او سخن بگوید؛ مگر این‌که (مستقیماً به او) وحی کند، یا این‌که (به‌واسطه و) از پسِ حجابی باشد، یا فرستاده‌ای می‌فرستد. پس (آن فرستاده،) آنچه را که (خدا) می‌خواهد، با اجازه‌ی او وحی می‌کند. خداوند، بلندمرتبه و حکیم است. (۵۱) شورى [۴۵-۵۱] •┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈• @pedarraneh