eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
208 دنبال‌کننده
14هزار عکس
8هزار ویدیو
114 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ نتایج انفاق برای خودمان است 💠 «وَ ما تُنفِقوا مِن خَیرٍ یُوَفَّ اِلیکُم وَ اَنتُم لا تُظلَمونَ» «و هرچه انفاق کنید پاداش آن به شما می‌رسد و بر شما ستم نخواهد رفت.» (بقره، ۲۷۲) 🔻 هر که در آیات کریمه‌ی بیندیشد، به‌خوبی درمی‌یابد که انفاق، به مفهوم قرآنی آن، مشارکت‌دادن کامل دیگران است در آن‌چه خداوند از و و و به انسان بخشیده است. تفکر و درنگ در این آیات روشن می‌سازد که بازگشت نتیجه‌ی به و دوری از و ، تنها منحصر به جزای الهی که در عاید انسان می‌شود نیست، بلکه که از فعالیت‌های انسان برمی‌آید نیز جزای عمل به‌حساب می‌آید. این پاداش، که پیش از است، در قرآن به «جزای ادنیٰ» و پاداش آخرت به «جزای اوفیٰ» یاد شده است. 🔸 کوتاه سخن این‌که فرد یا گروهی که برای ایجاد برای دیگران کوشش می‌کند، در حقیقت، خیرخواهی و نیک‌فرجامی را برای خویش به ارمغان می‌آورد و خطر ستم و هلاکت و نیستی را از خود دور می‌سازد. امروزه پیامدهای مثبت و نتایج اجتماعی چنین رویکردی کاملا روشن و آشکار است. 👤 📚 📖 صفحات ۲۴۳ و ۲۴۴ @pellake8
✳ شرط رسیدن به تمام کمالات 🔻 وقتی که می‌گوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» مقصود از «بِر»ّ، است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمی‌یابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آن‌ها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همه‌ی آن‌چه را دوست دارد نگاه دارد و و و و خویش را حفظ کند، در نهایت نمی‌تواند به برّ برسد. 🔸 کشاورز را مثال می‌زنیم. زمانی که می‌خواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آن‌ها چون بذر استفاده می‌کند و آن‌ها را زیر زمین دفن می‌کند، به این امید که آن‌چه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، کرد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۰۴ تفسیرسلوک @pellake8
✳ بهترین وصیت 🔻 بهترین این است که خودِ فرد وصیّ خود باشد. یعنی آن کارهایی که دیگران می‌خواهند برای او انجام دهند، خود او انجام دهد. چرا انسان برای بعد بگذارد؟ انسان بهتر است تا وقتی که زنده است، ببخشد و فرزندانی را که الان احتیاج دارند، تأمین کند تا آن‌ها دعا کنند. 🔸 داریم که کسی وصیت کرد بعد از مرگ، انبار خرمایی را بدهند. بعد از مرگ او این کار را کردند. (ص) زمانی که به آن‌جا رسید، یک عدد خرما در آن انبار مانده بود. فرمود اگر این یک عدد خرما را خود او در زمانی که زنده بود می‌کرد، بهتر از کل انبار خرمایی است که بعد از او صدقه داده شد. چون اسلام به دنبال فرد است، و اینکه او از کنده شود. 👤 📝 #⃣ @pellake8
✳ نتایج انفاق برای خودمان است 💠 «وَ ما تُنفِقوا مِن خَیرٍ یُوَفَّ اِلیکُم وَ اَنتُم لا تُظلَمونَ» «و هرچه انفاق کنید پاداش آن به شما می‌رسد و بر شما ستم نخواهد رفت.» (بقره، ۲۷۲) 🔻 هر که در آیات کریمه‌ی بیندیشد، به‌خوبی درمی‌یابد که انفاق، به مفهوم قرآنی آن، مشارکت‌دادن کامل دیگران است در آن‌چه خداوند از و و و به انسان بخشیده است. تفکر و درنگ در این آیات روشن می‌سازد که بازگشت نتیجه‌ی به و دوری از و ، تنها منحصر به جزای الهی که در عاید انسان می‌شود نیست، بلکه که از فعالیت‌های انسان برمی‌آید نیز جزای عمل به‌حساب می‌آید. این پاداش، که پیش از است، در قرآن به «جزای ادنیٰ» و پاداش آخرت به «جزای اوفیٰ» یاد شده است. 🔸 کوتاه سخن این‌که فرد یا گروهی که برای ایجاد برای دیگران کوشش می‌کند، در حقیقت، خیرخواهی و نیک‌فرجامی را برای خویش به ارمغان می‌آورد و خطر ستم و هلاکت و نیستی را از خود دور می‌سازد. امروزه پیامدهای مثبت و نتایج اجتماعی چنین رویکردی کاملا روشن و آشکار است. 👤 📚 📖 صفحات ۲۴۳ و ۲۴۴ @pellake8
انسانی که خدا دوست دارد 🔻 در قسمت نخست دعا(صلوات شعبانیه)، از خدا می‌خواهيم: و با کسانی را که رزق خود را بر آنان تنگ گرفته‌‏ای، روز‏ی‏‌ام گردان...«وَارْزُقْنى‏ مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ...» 🔸 این دعا به ما می‏‌آموزد که اگر و می‌خواهی، در این نیست که همه‌ی خیرها و برکت‏‌ها را برای خود طلب کنی. نه، برعکس، خیر در این است که احساس همدردی داشته باشی و از آن‌چه خدا به تو داده است، کنی. اگر امکانات مالی داری، به کسی که امکانات مالی ندارد، کمک کن. اگر امکانات تجربی و علمی داری، به کسی که به آن‌ها نیاز دارد، آموزش بده. اگر از برخورداری، با همدردی کن. اگر و داری و از تو حرف‏ شنوی دارند و سخن تو را می‏‌پذیرند، کسی را که جایگاه و موقعیتی ندارد و سخن او را نمی‌شنوند و نزد هیچ کس جایگاهی ندارد، یاری کن. باید احساس کنی که تو برادر اویی و او برادر توست. باید درک کنی که خیر کامل در این نیست که خود را از غرق‌شدن نجات دهی و از لذت‌ها و آسایش و ثروت و دانش بهره‌مند باشی. این انسانی نیست که خداوند دوست دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب ؟ 📖 صفحات ۷۶ و ۷۷ @pellake8