eitaa logo
قران پویان
473 دنبال‌کننده
6هزار عکس
697 ویدیو
620 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم سلام برشما : هر هفته تمرین به یک دستور قرانی هفته تمرین ✅‌موضوع: دادن و 🔶 و 👌🔶 نباید سبب گردد: باید دانست که جواز و دادن( شهادت دادن) در صورتهائى که در پُستهای قبلی ذکر گردید مشروط بر اینست که به واسطۀ دادن به یا یا خودش یا ديگران نرسد. زیرا حکمت حرمت و وجوب اداى گواهی بسط( گسترش) عدل و پیچیده شدن دستگاه ظلم و تعدّى و جلوگیرى از ضرر است. 🔶پس اگر در موردى امر به عکس باشد یعنى دادن سبب رسیدن یا نابجا شود، البتّه جایز نیست بلکه در چنین موردى شهادت لازم است. مثلاً میداند وقتى که بر علیه کسى دهد مالش را مى بَرند یا شکنجه اش مى دهند و مثل اینکه شخص سبب مسلّط شدن بر مسلمانى مى شود و گرفتار زندان و شکنجه مى گردد یا شاهد یقین دارد که بدهکار نمى تواند بدهى خود را بپردازد و نمى تواند مفلس( فقیری و بینوا) بودنش را ثابت کند و طلبکار هم به هیچ وجه او را مهلت نمى دهد در این صورت نمى تواند براى اثبات بدهى او گواهى دهد. 🌹حضرت موسى بن جعفر (ع) مى فرماید: «برپا دار را هرچند بر خودت باشد (یعنى واقعاً طرف بر تو دارد خودت بحقّ او گواهى ده) یا بر ضرر پدر و مادر و خویشانت در آنچه بین تو و ایشانست باشد پس اگر بترسى که از گواهى دادنت ظلمى به برادر دینیت برسد نباید آنچه را مى دانى گواهى دهى ١». 🌹حضرت صادق (ع) مى فرماید: «بپا دارید به را هرچند بر ضرر پدر و مادر و فرزند باشد. لیکن خود را که ضیر باشد کتمان کنید (یعنى در مورد ضیر بر ضرر برادر دینى اداى شهادت نکنید.) 👈راوى پرسید ضیر کدامست؟ فرمود: «هرگاه صاحب بخواهد به علیه کند و برخلاف دستور خدا و رسول (ص) با او رفتار نماید. مثل اینکه از کسى طلبى دارد که فعلاً نمى تواند بپردازد و خداوند در این مورد فرموده باید مهلت بدهد. چنانچه مى فرماید: «فَنَظِرَةٌ إِلىٰ مَیْسَرَةٍ» و از تو مى خواهد که بر طلبش از آن شخص بدهى تا پس از اثبات از او مطالبه کند و تو مى دانى که نمى تواند بپردازد بر تو گواهى دادن بر بدهى آن شخص با ناتوانائیش از پرداخت حلال نیست . ♦️🔸 با فرق دارد: ناگفته نماند که غیر از نفع نبردن است، اگر دهنده مستمرى از طرف مشهود علیه (کسى که بر علیه او شهادت داده مى شود) دارد که اگر بر ضررش بدهد مستمرى را مى برد و دیگر به او نفع نمى رساند در این صورت نمى تواند از اداى خوددارى کند، زیرا به منفعت نرسیدن ضرر نیست. 💫💫برگرفته از کتاب گناهان کبیره ایت الله دستغیب 🎋🎋 ‌گروه عمل به قرآن در پيام رسان ايتا http://eitaa.com/joinchat/245891088C04b58d311d https://eitaa.com/quranpuyan
بسم الله الرحمن الرحیم سلام برشما : هر هفته تمرین به یک دستور قرانی هفته تمرین ✅‌موضوع: ♦️♦️يكي از مصاديق و 🔸خداوند متعال در آيه شريفه 219 سوره بقره، كه سخن از تحريم شراب و قمار به ميان آمده، از به «مَيْسِرْ» تعبير كرده است. «ميسر» از ماده «يُسْرْ» است، و اين مادّه هم به معنى سهل و آسان، و هم به معنى مى آيد. و به نظر مى رسد كه معنى اوّلى همان سهل و آسان باشد، منتهى نظر به اين كه شخص مى خواهد به و نائل شود، از اين رو به ميسر گفته مى شود. قرآن مجيد هر نوع معامله اى را، كه با تراضى و توافق طرفين صورت گيرد، طبق آيه شريفه (تِجَارَةً عَنْ تَرَاض) امضا كرده است. معیار قمار بودن یک فعالیت: معیار بودن یک فعالیت فقط وجود یا عدم وجود شانس در آن نیست وجود شانس حداکثر می تواند شرط لازمی برای بودن یک فعالیت باشد و نه شرط کافی چرا که در بسیاری از لحظات زندگی شانس در موفقیت ما دخالت داشته است اما وجود شانس به تنهایی نمی تواند آن چه پیش آمده را تبدیل به کند. مشخصه اصلی این است که اگر کسی از راه فعالیتی که قمار است به سودی برسد منشأ آن سو است که فرد یا افراد دیگر کرده اند در حالی که منشأ سود در یک فعالیت سالم اقتصادی، یا بهره مندی از مواهب طبیعی است و یا منفعتی که شخص به دیگران رسانده است. کسی که مثلا با برنده شدن در بازی شطرنج یا تخته نرد پولی از بازنده میگیرد نفعی به طرف مقابلش نرسانده و واضح است که لازمه رسیدنش به پول ضرر کردن طرف دیگر بوده است. اما در مقابل فروشنده ای که به پول می رسد خریداری را به جنس مورد نیازش می رساند. ادامه موضوع 👇👇 http://www.quranpuyan.com/yaf_postst443_Hrmt-khwrdn-ml-mrdm-bh-bTl-nHq.aspx 💫با این پست، شما هم در گسترش مفاهیم قرآنی در جامعه سهیم شوید 🙏 ‌گروه عمل به قرآن در پيام رسان ايتا http://eitaa.com/joinchat/245891088C04b58d311d https://eitaa.com/quranpuyan
. به یک دستور قرآنی : ✳️ تمرین : 🔶حقوق و وظايف : حسن رفتار و اذیت نکردن در هنگام طلاق 🔶حقوق و وظایف در آستانه و پس از ، در ایات مختلف قران ارایه شده است:از جمله در سوره های بقره ، و .. بقره/ ۲۳۳) 🔶الصّادق (علیه السلام)- الْحُبْلَی الْمُطَلَّقَهًُْ یُنْفَقُ عَلَیْهَا حَتَّی تَضَعَ حَمْلَهَا وَ هِیَ أَحَقُّ بِوَلَدِهَا إِنْ تُرْضِعْهُ بِمَا تَقْبَلُهُ امْرَأَهًٌْ أُخْرَی إِنَّ اللَّهَ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ یَقُولُ: لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَی الْوارِثِ مِثْلُ ذلِک. 🔸امام صادق (علیه السلام) مطلّقه‌ی باردار را باید بدهند تا وقتی که بچّه‌اش به دنیا بیاید. و خود نیز سزاوارتر است به اینکه فرزندش را به مبلغی که دیگری برای رضاع می‌گیرد، شیر دهد. خداوند عزّوجلّ فرموده است: لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَی الْوارِثِ مِثْلُ ذلِک 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۲۰۰ الکافی، ج۶، ص۱۰۳/ البرهان و بر وارث [او نیز] لازم است مثل این کار را انجام دهد [و هزینه مادر را در دوران شیردادن تأمین نماید🌸🌸 (بقره۲۳۳) 🔶الصّادق (علیه السلام)- لَا یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ أَنْ یُطَلِّقَ امْرَأَتَهُ ثُمَ یُرَاجِعَهَا وَ لَیْسَ لَهُ فِیهَا حَاجَهًٌْ ثُمَّ یُطَلِّقَهَا فَهَذَا الضِّرَارُ الَّذِی نَهَی اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ عَنْهُ إِلَّا أَنْ یُطَلِّقَ ثُمَ یُرَاجِعَ وَ هُوَ یَنْوِی الْإِمْسَاکَ. 🔸امام صادق (علیه السلام) بر مردی که زن خود را طلاق می‌دهد و نیازی در او نمی‌بیند، سزاوار نیست که به او رجوع کند و سپس او را دهد. منظور از که خداوند عزّوجلّ از آن نهی فرموده، همین می‌باشد؛ جز در صورتی که مرد، زن را طلاق دهد و با این قصد که می‌خواهد دوباره با زن، زندگی را از سر بگیرد، به او رجوع کند. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۱۹۲ وسایل الشیعه، ج۲۲، ص۱۷۱/ نورالثقلین/ البرهان 🍂🍃🍂 @quranpuyan
به چه معناست؟ موارد كاربرد تقيه چيست؟❓ 🛑قسمت ششم: ♦️نظر برخي علماي اسلامي در خصوص 1⃣-یکی از قواعدی که عمومات اطلاقات را محدود می‌کند و می گوید این عمومات در جایی است که ضرر به مال، جان و ناموس شما نباشد، اما اگر به مال، جان یا ناموس شما متوجه شد، شرع مقدس یک چنین عملی را از شما نخواسته، بنابراین، ادله همان حالت « » را دارد، همان حالت لا حرج را دارد و نیز حالت «الإسلام یجبّ ما قبله» را دارد. 👈باید توجه داشت که ائمه ع هرگز از ابو حنیفه و امثال ابو حنیفه تقیه نمی‌کردند، این کوچک کردن مقام و موقعیت ائمه است که بگوییم ائمه ع از آنها تقیه می‌کردند، امام ع در یکجا تقیه می‌کرد، یعنی در مسائلی که مربوط به بود، مانند خلافت منصور و غیر منصور، ولذا در ثبوت هلال، فرمود اگر پیش شما ثابت است من حرفی ندارم، از خلفا در مسائل خلافت تقیه می‌کردند، 👈👈اما در مسائل و اصلاً‌ تقیه نمی‌کردند، تقیه برای حفظ مال، جان و ناموس شیعه بوده است،‌یعنی دیدند اگر بخواهند احکام واقعیه را بگویند،‌همه شیعه صاحب یک قول بشوند، اینها شناخته می‌شوند و می‌شوند مارک دار و همه آنها را از بین ميبرد. ♦️♦️مورد کجاست؟ _مورد تقیه عقاید است و احکام، از نظر عقاید، ممکن است از کسی سؤال کنند که نظر شما در باره فلانی چیست؟ مورد تقیه گاهی است و گاهی . است در برابر و . 🖌ايت الله سبحاني 2⃣- شهید مرتضی مطهری در این باره می نویسد: «تقیه، مطلقا یک نوع تاکتیکی است برای حفظ هدف و رسیدن به هدف؛ و قانونی است که عقل آن را می پذیرد؛ بلکه واجب می شمارد و در جهان سیاست نیز بدون آنکه نام آن را تقیّه بگذارند، آن را می پذیرند.» 3⃣- زمخشری در کشاف می نویسد: «مراد از آیه 28 آل عمران که در آن دوستی با کافران را در صورت تجویز کرده است، دوستی و معاشرت ظاهری است؛ در حالی که او خالی از دوستی و میل به کافران باشد؛ همانند سخن عیسی مسیح که می گوید: "در وسط باش؛ اما از کنار راه برو."» 4⃣-سید قطب نیز می نویسد: «تقیّه باید با صورت گیرد و دوستی با .» ابن عباس رحمه الله گفته است: «تقیّه با عمل نیست و بلکه با زبان است.» http://www.quranpuyan.com/yaf_postsm19923_tqyh-bh-chh-mnst--y-tqyh-dr-qrn-dhkr-shdh-st--mfhwm-drst-n-chyst.aspx#post19923 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛