eitaa logo
روشنگر مدیا
910 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
583 ویدیو
68 فایل
ارتباط با ادمین: @RmediaAdmin خرید نسخه فیزیکی روشنا: 09199163684 خرید نسخه دیجیتال روشنا: https://b2n.ir/x56424 وب سایت: www.RoshangarMedia.com آپارات: aparat.com/Roshangarmedia یوتیوب: @roshangarmedia" rel="nofollow" target="_blank">youtube.com/@roshangarmedia اینستاگرام: Roshangar.Media@
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 نگاهی بر «» ♨️ معتقدند ملقب به ، همان و منجی دادگستر آخرالزمان است که در سال 1266 قمری کشته شده است. ♨️ پیروان مسلک که علی‌محمد باب را دین مبین و مبشر آیین خود می‌پندارند، استقامتِ در راه را به عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل حقانیت او می‌دانند و به صورت جدّی، ادعای توبه‌ی او را منکر می‌شوند. ✍ اما لازم است بدانیم که مبشر خیالی فرقه‌ی بهائیت، بارها از ادعای خود برگشته و در ، پیروان خود را این‌گونه مورد خطاب قرار داد: ⏪ «لعنت خدا بر کسی که مرا وکيل امام غايب بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا باب امام بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا حضرت رسول بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا منکر انبيای الهی بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا منکر امامت اميرالمؤمنين و ساير ائمه‌ی اطهار(ع) بداند».[1] ✍ اما جالب‌تر آن‌که علی‌محمد شیرازی در ابلاغیه‌ی معروف به «» که پس از ماجرای توبه‌ی خود در شیراز منتشر ساخت، مُهر بطلانی بر تمامی ادعاهای خود و کوبید و بطلان و بهائیت را بر همگان آشکار ساخت. ☑️ مبلّغ بهائی به نقل از وی می‌نویسد: «إنّ بعض النّاس قد إفتروا علیَّ كلمة البابيّة المَنصوصَة و ادّعوا الرؤيةَ لِنَفسی لَعَنهُمُ الله بِما إفتَروا ما كان لِبقيَّة الله صاحب الزمان بعد الأبواب الأربعة بابٌ منصوص و لا نائبٌ مخصوص و مَن إدّعی الرّؤيَةَ بدون بَيّنة فرضٌ عَلی الكُلّ بأن يكذّبوه و يقتلوه الّلهمّ إنّی اشهدک بأنّی ما إدعيت رؤية حجّتک الحقّ و لا بابيّة نفسه بنصّ مِن قبل... و أشهد أنَّ حلاله حلالٌ إلی یَوم القیامه و لَم ینسخ شریعتُهُ و لَم یبدل مِنهاجه عن زاد حَرفاً أو نقص... و أشهد انَّ الیوم کان حجَّتک محمّد بن الحَسن صلواتُکَ علیه و عَلی مَن اتَّبعه... و أشهَد انّ بعد الأبواب الأربعة ليس لَهُ بابٌ قَد ورد فی الحديث... و إنَّ لَه فی ايّام غيبة علماء مستحفظين [2]؛ به درستی كه بعضی از مردم به من بابیت زدند و ادعای رؤیت ایشان را توسط من نمودند. خداوند به واسطه‌ی این تهمت‌شان لعنت‌شان کند. برای (عج) بابی بعد از و نائبی خاص موجود نیست و هرکس بدون دلیل ادعای رؤیت ایشان را کند، بر همگی واجب است که او را تکذیب کنند و بکُشند. خدایا تو را شاهد می‌گیرم به درستی که من ادعای رؤیت حجت حقت را نداشته و ادعای بابیت برای خود ننمودم... و شهادت می‌دهم که حلال حضرت محمّد(ص) حلال است تا روز قیامت و شریعتش نسخ نمی‌گردد و راه روشنش به واسطه‌ی زیادی یا نقصانی، مبدل نمی‌گردد... و شهادت می‌دهم امروز حجّت تو محمد بن الحسن(عج) است که درود تو بر او و پیروانش باد... و شهادت می‌دهم همان‌طور که در حدیث وارد شده، بعد از نواب اربعه‌ی ایشان بابی نیست... و قطعاً در زمان غیبتش علما حافظان دین به شمار می‌آیند». ♻️ آری؛ بهائیان در حالی با کمال وقاحت مدعی عدم توبه‌ی پیشوای بابی و مبشّر خیالی خود می‌شوند که نویسندگان سرشناس آنان، حکایات توبه‌نامه‌های مکرر او را در کتُب خویش ذکر کرده‌اند؛ توبه‌نامه‌هایی که صراحتاً زیربنای اعتقادی بهائیان را با پوچ برابر می‌سازد.⭕️ 📚پی‌نوشت: 📙[1]. عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، ص 132. 📕[2]. فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، ص 182-179. @feraghvaadyan @n_bahaiat
💢 نگاهی بر « #ابلاغیه_الف » #علی‌محمد_باب #توبه_نامه_باب
⚠️ آیا فراگیری با آمدن محقق شد⁉️ ♨️ مبلّغان بهائی روایاتی که در آن وعده‌ی برپایی عدالت جهانی به وسیله‌ی (عج)، داده شده را به شخص (باب) تفسیر می‌کنند. ✳️ همچنان که پیامبر اسلام (ص) فرمودند: «لا تَذهَب الدنیا حَتی یَقوم رجلٌ مِن وُلدِ الحُسین یَملأُها عدلاً کما مُلئَت ظُلماً و جُوراً [1]؛ دنیا به آخر نمی‌رسد تا از فرزندان حسین (ع) قیام کند و دنیا را همان‌طور که از ظلم و ستم پر شده را از عدل و داد پر کند».[2] ✍ اما در پاسخ به این ادعای در رابطه با علی‌محمد شیرازی می‌گوییم: ✅ اولاً: بی‌تردید با گذشت قریب به 200 سال از هلاکت علی‌محمد باب، ادعای تحقق وعده‌ی عدالت جهانی به وسیله‌ی وی، مضحک و بی‌معناست! اما بسی جای تعجب است که مبلّغان بهائی با تفسیر چنین روایاتی به پیشوای خود (باب)، گویا مخاطبین خود را از احمق‌ها فرض کرده‌اند. ✅ ثانیاً: در روایات فراوانی مصداق حضرت مهدی (عج) مشخص شده و قابل انطاق بر علی‌محمد شیرازی نیست. ✳️ همچون روایاتی که در آن تأکید می‌کند ، نُهمین نسل (ع) است: ⏪ «يا ابنَ مَسعود إن علی بن أبی طالب إمامُكُم بَعدی وخليفتی عَليكُم، فإذا مَضى فالحَسن ثُم الحُسين ابنای إمامُكم بَعده وخَليفَتی عليكم، ثُم تِسعةٌ مِن وُلدِ الحُسين واحدٌ بَعد واحد أئمتكُم وخُلفائی عَليكُم، تاسعُهُم قائِمهم قائم أئمَتی، يَملَؤُها قِسطاً و عَدلاً كما مُلئَت ظُلماً وَ جوراً،[3]؛ ⏪ ای فرزند مسعود، علی بن ابی طالب (ع) امام شما بعد از من و جانشین من بر شماست پس هنگامی که عمر او سپری شد فرزندم حسن (ع) امام شما و جانشین من بر شماست. پس هنگامی که عمر او گذشت، فرزندم حسین (ع) امام شما و جانشین من بر شماست سپس نُه فرزند از فرزندان حسین، یکی پس از دیگری امامان شما و جانشینان من بر شمایند و نُهمین آن‌ها ایشان است. او زمین را پر از و داد می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و جور پر شده باشد». ✅ ثالثاً: روایات بسیاری در دست هست که حتی برخی از علمای سنّی مذهب، (عج) را در نیمه‌ی شعبان سال 255 ق، می‌دانند.[4] 📚پی‌نوشت: 📗[1]. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا (علیه السلام)، ج 1، ص 71. 📕[2]. رک: روحی روشنی، خاتمیت، ص 59. 📔[3]. علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج 36، ص 246. 📙[4]. ر.ک: قندوزی حنفی، ینابیع الموده، ج 3، ص 306. @n_bahaiat ⭕️⭕️⭕️ سروش: sapp.ir/feraghvaadyan ⭕️⭕️⭕️ ایتاء: https://eitaa.com/feraghvaadyan ⭕️⭕️⭕️ گپ: https://gap.im/feraghvaadyan
👈جاسوس‌پروری در فرقه ضاله ⭕️ از آن‌جا که تشکیل فرقه‌ی ، با و حمایت از آن بوده است، لذا از ابتدای شکل‌گیری، همواره شاهد حمایت‌های اربابان ، از این جریان وابسته بوده‌ایم. پیشوای بابیت نیز در مقابل، برای اثبات خوش‌خدمتی به اربابانش، صراحتاً پیروان خود را به برای اطلاع از جزئیات امور حکومتی فراخواند؛ همچنان که گفته است: «واجب است بر هریک از که با دقت، احاطه پیدا کنند به دارایی هر پادشاه، از خانه و کتاب و حدود و ملک و قشون و تمام اشیای قیمتی و گران بهای او».[1] ⭕️وی پیروان خود را به خدمت به حامیانش فراخوانده است: «هریک از حضرات ملوک وفقهم الله که بر حفظ این حزب مظلوم قیام فرماید و اعانت نماید، باید کلّ (: همه) در محبّت و خدمت به او از یک‌دیگر سبقت گیرند. این فقره فرض است بر کلّ».[2] در این صورت، از آن‌جا که شکل‌گیری و امتداد جریان و با حمایت مستقیم روس‌تزار، انگلیس، آمریکا و اسرائیل بوده است؛ آیا می‌توان جمع‌آوری اطلاعات حکومتی و خدمت به حامیان اربابان این فرقه‌ها را چیزی جز جاسوس‌پروری نامید؟! : [1]. ابوتراب هدائی، بهائیت دین نیست، ص 163. [2]. همان. @ferghenews @Feraghvaadyan
🔻مقایسه‌ی شبه آیات با 🖌 پیامبرخوانده‌ی مواضع متناقضی نسبت به آثار ، در مقایسه با نوشته‌جات خود اتخاذ کرده است. وی در جایی مطالب خود را عین کلمات باب خوانده که هیچ‌گونه تغییر و یا نسخی در آن صورت نگرفته است: «... کلّ می‌دانند که به این ظهور أعظم (:بهائیت) ما نزّل فی البیان (:آن‌چه در کتاب بیان نازل شده) ثابت و ظاهر و محقّق شده... مع ذلک (:با این حال) متّصلاً (:پیوسته) نوشته و می‌نویسند که را نسخ نموده‌اند که شاید شبهه در قلوب القا شود و معبودیّت عجل (:گوساله: لقبی که بهاء به برادر خواد داده بود) محقق گردد».[1] 🖌اما در جایی دیگر، مطالب کتاب بیان علی‌محمد شیرازی را تا سطحی پایین آورده که آن را به برگ و انگشتری در دست خود تشبیه نموده که تابع اراده‌ی او می‌باشد: «ما نُزل البَیان إلّا لِذکری و إنّه ورقة مِن حدیقة بیانی و خاتم من إصبعی... [2]؛ نازل نشده است مگر برای ذکر من و آن برگی است که از باغ بیان من و انگشتری است در دست من و خداوند آن‌چه را بخواهد به جا آورد و طوری که اراده می‌کند، حکم می‌فرماید». 🖌با این حال، رویکرد متناقض نسبت به آثار علی‌محمد باب، تنها به این صورت قابل توجیه است که او در ابتدا و با هدف فریب و جذب بابی‌ها، هرگونه ادعای برتری آثار خود و یا نسخ آثار باب را رد کرده و در ادامه، ادعای برتری و ناسخیت آثار خود را مطرح نموده است. در هر صورت، این و ، از جانب مدعی پیامبری الهی، پذیرفته نیست. 🆔 @n_bahaiat 📚پی‌نوشت: 📕[1]. حسینعلی نوری، اقتدارات و چند لوح دیگر، ص 46-45. 📙[2]. حسینعلی نوری، اقدس، ص 84. 🆔 https://t.me/feraghvaadyan 🆔 https://eitaa.com/feraghvaadyan 🆔 https://sapp.ir/feraghvaadyan
💠 منکر در نگاه ❗️ ♨️ روشنگر به نقل از کانال نقد و بررسی بهائیت/ یکی از مدعیان دروغینی است که مدعی مقام شده و خود را دانسته است؛ همچنان که به نقل از او می‌خوانیم: «إنّی أنا القائم الَّذی کنتُم به تَنتَظرُون [1]؛ همانا من قائمی هستم که منتظرش بوده‌اید». ✳️ اما جالب است بدانیم در عین حال، علی‌محمد باب به وجود (علیه السلام) کرده و حتی نواب اربعه‌ی ایشان را در عصر ، مصداق به خدا دانسته است.[2] ✳️ در این راستا پیشوای ، اعمال کسانی که نواب حضرت حجّت بن الحسن العسکری (علیه السلام) را انکار کنند، حبط شده دانسته است؛ همچنان که در صحیفه عدلیه خود آورده است: «اگر کسی عمل کرده باشد به حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله) در منتهای عمل و اهل بیت عصمت آورده باشد؛ ولکن اعراض از حکم که یکی از وکلای ایام غیبت صغری بوده، نموده باشد، شکی نیست که عمل‌های او هباءً منثورا (: مانند گرد و غبار پراکنده) است (یعنی اعمالش حبط خواهد شد و باطل می‌شود)».[3] ♻️ در این صورت (بنابر تصریح علی‌محمد شیرازی)، پیروان مسلک بابیت و به شمار آمده و در درگاه الهی، هیچی عملی از آنان پذیرفته نیست. 🆔 @n_bahaiat 📚پی‌نوشت: 📘[1]. محمدعلی فیضی، حضرت نقطه اولی، ص 142. 📙[2]. فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، ج 1، ص 182. 📕[3]. علی‌محمد شیرازی، صحیفه عدلیه، ص 6-5. 🆔 https://t.me/feraghvaadyan 🆔 https://eitaa.com/feraghvaadyan 🆔 https://sapp.ir/feraghvaadyan
🔴 نقش در ♦️روشنگر بخ نقل از نقد و بررسي بهائيت/ بنابر اسناد تاریخی، اندکی پس از استقرار در بمبئی و بوشهر و پیش از پیدایش ، در سال 1839 میلادی، جمعی از یهودیان ساکن ایران بدون هیچ‌گونه فشاری به صورت دسته‌جمعی شدند. ♦️ از این‌رو گروهی از یهودیان تازه مسلمان شده، به جریان درآمده و به ترویج افکار پرداختند و گروهی دیگر هم با ، به آن فرقه پیوستند و بعدها نقش مؤثری در گسترش ایفا نمودند.[1] 💢 به عنوان مثال، اولین کسی که بابیت را در استان گیلان برد، (از یهودیان تازه مسلمان شده‌ی رشت) بود.[2] 💢 همچنین (که از بزرگان بابیت بود)، یکی از علمای یهودی یزد بود که مسلمان شده و در زمره‌ی شاگردان مکتب درآمد و با ظهور بابیت، شد.[3] ملا عبدالخالق چنان جایگاهی نزد پیدا کرد که ، از شاه خواست تا حقانیتش را از او و بپرسد.[4] 💢 همچنین از جمله‌ی این افراد، می‌توان به ، اشاره کرد؛ وی در واقع در منطقه بود و به تصریح دائرة المعارف یهود، رهبری ، افغان و ایرانی مقیم را بر عهده داشت.[5] ⭕️ لذاست که اسماعیل رائین در خصوص گروندگان اصلی و ابتدائی به جریان بابیت و بهائیت می‌نویسد: «بیشتر ، یهودیان و هستند و مسلمانانی که به این فرقه گرویده‌اند در اقلّیت می‌باشند».[6] ♻️ بنابراین می‌توان گفت که و امتداد جریان آن به وسیله‌ی بهائیت، با دخالت مستقیم یهود بود؛ یهودیانی که به تصریح قرآن کریم، بدترین ایمانی به شمار آمده [7] و بدون شک گرایش یک‌باره‌ی آنان به و سپس چرخش به سوی بهائیت، اتفاقی نمی‌تواند باشد. 📚پی‌نوشت: 📗[1]. عبدالله شهبازی، جستارهایی از تاریخ بهائی گری در ایران، ص 20. 📕[2]. فاضل مازندرانی، تاریخ ظهورالحق، ج 8، ص 894. 📙[3]. میرزاجانی کاشانی، نقطة الکاف، ص 101 و 203. 📔[4]. سیدمحمدباقر نجفی، بهائیان، ص 211. 📗[5]. عبدالله شهبازی، جستارهایی از تاریخ بهائی گری در ایران، ص 21-20. 📔[6]. سیدمحمدباقر نجفی، بهائیان، ص 302. 📖[7]. «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذينَ آمَنُوا الْيَهُودَ [مائده/82]؛ مسلّما سرسخت‌ترین مردم را در دشمنی با کسانی که آورده‌اند ، یهود و... خواهی یافت». @Feraghvaadyan