🔹 بعضي از اين ادعيه صحيفه سجادیه نوراني امام سجاد (علیه السلام) را اگر كسي بخواهد درس بگويد آن وقت معلوم مي‌شود صحيفه سنگين‌تر است يا كفايه ؟! فهمش آسان نيست!!! كفايه را با بناي عقلا، با فهم عرف ميشود حلّ کرد، اما صحیفه فقط برهان و جان‌کندن عقلي ميخواهد. اِصرار وجود مبارك امام سجاد (علیه السلام) در جمله‌هاي نوراني صحيفه سجادیه اين است كه ما را موحّد كند. فرمود: كلّ عالم ابزارند، آن وقت #توسل را براي ما معنا كرده، #شفاعت را براي ما معنا كرده. 👤 آیت الله #جوادی_آملی #امام_سجاد_جوادی_آملی ✳️ کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_23 ✳️ خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و كرم و بزرگواريت را نسبت به خطاهايم، شفيع من قرار ده‏ 🔴 #شفاعت خداوند از گناهكار 📜 انسان‏هايى كه مرتكب گناه مى‏شوند دو دسته‏اند: 1- گروهى خود را در گناه و عصيان غرق مى‏كنند و طغيان و سركشى را به حدّ نهايى مى‏رسانند، پس آنان در گمراهى و غفلت و نا اميدى به سر مى‏برند. خداوند قهّار در كمين است و به آنها ميدان مى‏دهد و به خودشان وامى‏گذارد تا پشتشان از بار گناه سنگين شود و استحقاق بيشترين مجازات را پيدا كنند. آنان همه پل‏ها را در پشت سر خود ويران مى‏كنند و پرده #حیا و شرم را دريده و شايستگى هدايت الهى را از دست داده‏اند. و خداوند نسبت به آنان هيچ گونه رحمت و عفو نشان نمى‏دهد؛ زيرا در آنان آلودگى به گناه مانند بيمارى وبا به جانشان افتاده و روح ايمان را مى‏خورد. كار به جايى مى‏رسد كه سر از تكذيب آيات حق در آورده و فراتر رفته و به استهزا و تمسخر پيامبران و معصومان عليهم السلام وامى‏دارد و سپس حرف حق و راه حقيقت را انكار مى‏كنند و قيامت و بهشت و جهنّم را زير سؤال مى‏برند و به مرحله‏اى مى‏رسد كه ديگر هيچ دليل و اندرز و هشدارى مؤثّر نيست و تنها تازيانه عذاب دردناك، او را بيدار كند. برگهاى تاريخ آكنده است از سيه‏روزى و سرانجام ستمگران و جنايت كارانى كه به كيفر خداوند نابود شده‏اند. خداوند متعال در وصف آنان مى‏فرمايد: ثُمَّ كَانَ عقِبَةَ الَّذِينَ أَسُواْ السُّوأَى‏ أَن كَذَّبُواْ بَايتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» آن گاه بدترين سرانجام، سرانجام كسانى بود كه مرتكب زشتى شدند به سبب اينكه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره مى‏گرفتند. حضرت على عليه السلام در عاقبت آنان كه به باطل ميل نشان مى‏دهند، فرمود: وَ لَئِنْ امْهَلَ اللّهُ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ اخْذُهُ وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصادِ عَلى‏ مَجازِ طَرِيقِهِ وَ بِمَوْضِعِ الشَّجى‏ مِنْ مَساغِ رِيقِهِ. اگر خداوند ستمكار را مهلت دهد هرگز فرصت مؤاخذه او از دستش نمى‏رود، و بر سر راه او در حالى كه گلويش در دست قدرت اوست در كمين است. 2- گروهى، زياد به گناه آلوده نمى‏شوند و با زنگ‏هاى بيدار باش مانند فقر و بيمارى و يا مجازات‏هاى متناسب با اعمالشان كه ناگهانى پديد مى‏آيد؛ هوشيار و به راه حق باز مى‏گردند. اينان هنوز شايستگى هدايت را دارند و با پرده‏پوشى پروردگار در دنيا مشمول شفاعت قرار مى‏گيرند و در حقيقت چوب خداوند و ناراحتى‏هاى وارد بر آنان، نعمت محسوب مى‏شود. خداوند حكيم در حق آنها مى‏فرمايد: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِى الْبَرّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» در خشكى و دريا به سبب اعمال زشتى كه مردم به دست خود مرتكب شدند، فساد و تباهى نمودار شده است تا [خدا كيفر] برخى از آنچه را انجام داده‏اند به آنان بچشاند، باشد كه [از گناه و طغيان‏] برگردند. رسول اللّه صلى الله عليه و آله درباره الطاف خداوند براى تنبيه انسان مى‏فرمايد: إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذا قارَفَ الذُّنُوبَ ابْتُلِىَ بِها بِالْفَقْرِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْمَرَضِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْخَوْفِ مِنَ السُّلطانِ يَطْلُبُهُ، فَإِنْ كانَ ذلِكَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ضَيَّقَ عَلَيْهِ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ، حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ حينَ يَلْقاهُ وَ ما لَهُ مِنْ ذَنْبٍ يَدَّعِيِه عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِ إِلَى الْجَنَّةِ وَ إِنَّ الْكافِرَ وَ الْمُنافِقَ لَيُهَوَّنُ عَلَيْهِما خُرُوجُ أَنْفُسِهِما حَتَّى يَلْقَيانِ اللَّهَ حِيْنَ يَلْقَيانِهِ وَ ما لَهُما عِنْدَهُ مِنْ حَسَنَةٍ يَدَّعِيانِها عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِما إِلَى النَّارِ. هر گاه مؤمن گناه كند، به سبب آن گناهان گرفتار فقر شود. اگر آن فقر، گناهان را پاك نكرد، به بيمارى مبتلا شود و اگر آن هم گناهانش را نزدود به ترس از تعقيب قدرت حكومت گرفتار شود و اگر اين نيز گناهش را پاك نكرد هنگام مردن به سختى جان دهد تا آن كه سرانجام خدا را بدون گناهى كه به سبب آن بازخواست شود، ديدار كند و دستور دهد كه او را به بهشت برند، امّا كافر و منافق در هنگام مرگ، جانشان به آسانى بيرون مى‏رود تا هنگامى كه در محضر عدل پروردگار حاضر مى‏شوند، حسناتى در نامه اعمال آنها نباشد تا ادعايى كنند و سپس دستور مى‏رسد كه آنان را به سوى دوزخ هدايت كنيد. بنابراين تا همه پرده‏ها پاره نشده است و رسوايى‏ها بر سر زبان فرشتگان و مردم نيفتاده، بايد كارى كرد. #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_63 ◀️ اهمیت #شفاعت وَ قَالَ (علیه السلام): الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ. شفاعت كننده چونان بال و پر درخواست كننده است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ نقش #شفاعت كننده: 📋 امام(عليه السلام) در اين جمله كوتاه و پرمعنا اشاره به اهميت شفاعت كرده مى فرمايد: «شفاعت كننده بال و پَرِ طلب كننده است»; (الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ). شفاعت بر دو گونه است: تكوينى و تشريعى; شفاعت تكوينى آن است كه موجودات قوى تر اين جهان به موجودات ضعيف تر براى پرورش و تكامل و نموّ كمك كنند، تابش آفتاب، ريزش باران و وزش نسيم نوعى شفاعت در عالم تكوين نسبت به پرورش گياهان است. باغبان نيز در حدّ خود در مورد گياهان و درختان شفاعت مى كند. اين گونه شفاعت دامنه وسيعى در جهان هستى دارد. در عالم تشريع نيز انسان هايى كه در درگاه خدا مقرب ترند افراد ضعيف و آلوده به گناه و وامانده در راه را كمك كرده آنها را به سرمنزل سعادت مى رساند. به يقين هر دو نوع شفاعت هنگامى مؤثر واقع مى شود كه در شفاعت شونده قابليت و لياقت لازم وجود داشته باشد وگرنه به يك دانه فاسد گياه هر قدر آفتاب بتابد و باران ببارد و نسيم بوزد گياهى از آن نمى رويد و همچنين انسانى كه رابطه خود را با شفيعان به كلى قطع كرده شفاعت شافعان نفعى به حال او نخواهد داشت. اين كه امام در گفتار حكيمانه بالا مى فرمايد: شفاعت كننده بال و پر طلب كننده است واقعيت مسلّم عقلى و نقلى است، همان گونه كه هيچ پرنده اى بدون بال و پر نمى تواند پرواز كند بسيارى از طلب كنندگان نيز بى بال و پر شفاعت پرواز در آسمان قرب خدا براى آنها غير ممكن است. اين جمله كوتاه در واقع هم اشاره اى به فلسفه شفاعت و هم مفهوم و معناى آن و هم شرايط شفاعت كننده و شفاعت شونده دارد. پرنده بايد همه چيز او كامل باشد تا بعد از رويش بال و پر بتواند پرواز كند و استفاده از بال و پر براى پرنده عيب نيست، بلكه افتخار است و عالم اسباب در جهان هستى در واقع چهره هايى از همين شفاعت است. در عالم تشريع نيز گاه معصومان و پيشوايان بزرگ شفاعت مى كنند، گاهى علماى دين و شهدا و صالحان و زمانى اعمال خوب انسان مانند نماز و روزه و جهاد او با دشمن يا با نفس سبب شفاعتش مى شود. در هر حال شفيع به منزله بال و پر محسوب مى شود. براى توضيح بيشتر در مورد حقيقت شفاعت و آثار و شرايط آن به جلد اوّل تفسير نمونه ذيل آيه 48 سوره «بقره» مراجعه فرماييد. #نهج_البلاغه_حكمت_63 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🔴 #شفاعت خواستن شهید حاج قاسم #سلیمانی از #شهيد_محسن_فخري_زاده #فخري_زاده 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هشت_6 بار الها پس بر محمد و آلش درود فرست، و امروز اين اميد را از من مگير، اى كسى كه خواهش هيچ درخواست‏كننده‏اى او را به رنج نمى‏افكند، و هيچ بخششى از او كم نمى‏كند، زيرا من از باب اطمينان به عمل شايسته‏اى كه از خود پيش فرستاده باشم، يا به شفاعت مخلوقى جز شفاعت محمد و اهل‏بيت او- كه صلوات و سلام تو بر او و بر آنان باد- كه اميد داشته باشم به جانب تو نيامدم، «اللهم فصل على محمد و آل محمد، و لا تخيب اليوم ذلك من رجائى». بار خدايا، رحمت كن بر محمد و آل او. و نااميد مكن مرا امروز از اميدوارى من. «يا من لا يحفيه سائل و لا ينقصه نائل». لا يحفيه، اى: لا يبالغ. من الحفاوه بمعنى المبالغه فى الشى‏ء و فى الطلب. و منه حديث انس: «انهم سالوا النبى عليه‏السلام حتى احفوه»، اى: استقصوا فى السئوال. قاله ابن‏الاثير فى نهايته. اى: لا يحمله سوالات السائلين و آمال الموملين على حفاوه و استقصاء فى الجود و تكلف و تجشم فى العطاء. اذ كل عظيم فى مذهب جوده حقير و كل عسير على منه قدرته سهل يسير. و فى بعض النسخ: «لا يحيفه»، من: احافه، اذا حمله على الحيف و الميل. كما ازاره يزيره، اذا حمله على الزياره. اى: لا يوقعه سائل يستصرخ و يستغيث اليه فى الحيف على احد اذا استعداه عليه، بل انما يصرخ المستصرخين و يغيث المستغيثين و ياخذ للمتظلمين من الظالمين بالقسط و العدل. و النائل: العطاء. قال فى الصحاح: النوال: العطاء. و النائل مثله. يعنى: اى آنكه طلب سوال كنندگان حامل و باعث نباشد بر مبالغه نمودن او در جود و عطا- چرا كه هر امر عظيمى كه از او طلب مى‏نمايند در جنب جود او حقير و بى‏مقدار است. يا: آنكه سوال سائلان و دادخواستن دادخواهان و شكوه مظلومان او را بر حيف و ميل ندارد، بلكه هر چه مى‏كند از روى قسط و عدل مى‏كند- و كم نسازد خزانه‏ى جود او را عطايى كه به بندگان خود مى‏نمايد. «فانى لم آتك ثقه منى بعمل صالح قدمته، و لا شفاعه مخلوق رجوته الا شفاعه محمد و اهل‏بيته عليه و عليهم صلواتك و سلامك». پس به درستى كه نيامده‏ام من به نزد تو از روى استوار و اعتماد به كردار نيكى كه پيش فرستاده باشم آن را، و نه به درخواست كردن مخلوقى نزد تو كه اميد داشته‏ام آن را، مگر شفاعت و درخواست كردن محمد و اهل بيت او، صلوات تو و سلام تو بر او و بر اهل‏بيت مطهرين او باد. ادامه دارد ... #چهل_هشت #شفاعت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 خدايا! مرا ناامید از در خانه ات بر مگردان چرا که هیچ امیدی به اعمال و کردار خودم ! و همچنین امیدی به یاری و مدد کسی ندارم! ... به غیر از #شفاعت ، وساطت و عنایت حضرت محمد و آل محمد علیهم السلام قلباً یقین دارم که روی آنها را زمین نمیگذاری!!! #چهل_هشت #دعا_چهل_هشت_6 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود خدايا ز خواهنده‏ ات دستگير ببخشم، خدايا اميدم مگير نكاهد ترا هيچ بخشندگى وثوقم بود بر تو در بندگى نباشم به مخلوق اميدوار نكردم از اين بيش شايسته كار بجز احمد (ص) و آل آن مهربان #شفاعت نمى‏خواهم از ديگران خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود #چهل_هشت #دعا_چهل_هشت_6 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42 #دعای_چهل_دو_صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_دو_14 #قرآن_قیامت 2 ❇️ از جمله دستگیره ‏هاى انسان در روز #قيامت؛ #شفاعت قرآن كريم مى‏باشد كه بسيار براى او سودمند و نجات بخش است. امير المؤمنين عليه السلام در فضل قرآن مى‏فرمايد: وَ اعْلَمُوا انَّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قائِلٌ مُصَدَّقٌ وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيامَةِ شُفِّعَ فِيهِ وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ، فَانَّهُ يُنادى مُنادٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ: «أَلا انَّ كُلَّ حارِثٍ مُبْتَلًى فى حَرْثِهِ وَ عاقِبَةِ عَمَلِهِ غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرآنِ بدانيد كه قرآن شافعى است كه شفاعتش پذيرفته گشته، و گوينده‏اى است كه گفتارش تصديق شده است، آن كه قرآن در قيامت به شفاعتش برخيزد شفاعتش در مورد او قبول است، و از هر كه شكايت نمايد شكايتش پذيرفته است، زيرا ندادهنده‏اى در قيامت ندا مى‏دهد: «امروز هر انسانى دچار بذرى است كه افشانده و گرفتار نتيجه عمل خود است جز آنان كه زارع بذر قرآن در سرزمين حيات خود بودند.» رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: الشُّفَعاءُ خَمْسَةٌ: الْقُرآنُ وَ الرَّحِمُ وَ الْأَمانَةُ وَ نَبِيِّكُمْ وَ أَهْلُ بَيْتِ نَبِيُّكُمْ. منجيان پنج تاست: قرآن، خويشاوندى، امانت، پيامبرتان و خانواده پيامبرتان. و نيز فرمود: تَعَلَّمُوا الْقُرآنَ؛ فَإِنَّهُ شافِعٌ يَوْمَ الْقِيامَةِ. قرآن را بياموزيد؛ زيرا كه قرآن در روز رستاخيز شفاعت كننده است. و نيز فرمود: الصِّيامُ وَ الْقُرآنُ يَشْفَعانِ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيامَةِ. روزه و قرآن براى آدمى پا در ميانى مى‏كنند. امام صادق عليه السلام پيرامون آيه: وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى‏ رَبّهِمْ لَيْسَ لَهُم مّن دُونِهِ‏وَلِىٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ و به وسيله اين قرآن كسانى را كه از محشور شدن به سوى پروردگارشان مى‏ترسند، هشدار ده كه آنان را [در آن روز هول‏انگيز] جز خدا سرپرست و شفيعى نخواهد بود؛ باشد كه بپرهيزند. مى‏فرمايد: أَنْذِرْ بِالْقُرآنِ مَنْ يَرْجُونَ الْوُصُولَ إِلى‏ رَبِّهِمْ بِرَغْبَتِهِمْ فيما عِنْدَهُ فَإِنَّ الْقُرآنَ شافِعٌ مُشَفَّعٌ. به وسيله قرآن هشدار ده كسانى را كه براى رسيدن به پروردگارشان اميد و اشتياق به آنچه نزد خداست دارند؛ زيرا قرآن براى آنان شفاعت كننده و شفاعت پذيرنده است. به راستى ايستگاه‏هاى قيامت غيرقابل تحمّل است، هنگامى كه به حساب‏ها رسيدگى مى‏شود و براى هر عملى بايد پاسخگو باشى، اهل جهنّم به دوزخ مى‏روند و بهشتيان به فردوس برين مى‏شتابند؛ آنگاه فرشتگان بر دوزخيان ندا سر مى‏دهند: مرگ در كار نيست و پيوسته در عذاب خواهيد ماند، چه حالى پيدا مى‏كنند، خدا مى‏داند اين خطاب چقدر براى گرفتاران عذاب، سخت و دلخراش‏ است و نيز وقتى كه به اهل بهشت گفته مى‏شود: اى ساكنان حرمِ امن و امان كه در مينوى دل‏انگيز جاى گرفته‏ايد براى هميشه جاودانه خواهيد بود؛ چه نشاط و لذّتى به آنان دست مى‏دهد؟! 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 182 دعای #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #نساء #نساء_88 فَمَا لَكُمْ فِى الْمُنَفِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَاكَسَبُواْ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُواْ مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً چرا درباره ى منافقانى كه خداوند به خاطر اعمالشان، آنان را سرنگون كرده دو دسته شده اید؟! آیا مى خواهید كسانى را كه خداوند گمراه كرده، به راه آورید؟ (مگر نمى دانید) هر كه را خداوند گمراه كند، هرگز راهى براى نجاتش نخواهى یافت؟ ***در چند آیه ى قبل براى واسطه شدن و #شفاعت در كار خیر و شر آیه اى خواندیم. این آیه نمونه اى از شفاعت براى منافقان را بیان مى كند. گروهى در مكّه به ظاهر مسلمان شدند، ولى هجرت نكردند و در عمل با مشركان بودند. بعدها كه هجرت كردند، (شاید هم براى جاسوسى) مؤمنان درباره ى آنان دو نظر داشتند. بعضى مى گفتند: چون به توحید و معاد شهادت مى دهند، رفتار برادرانه با آنان داشته باشیم، وبعضى به خاطر ترك هجرت وهمكارى آنان با كفّار، طرفدار برخورد منفى با آنان بودند، كه این آیه نازل شد. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

فيض #عفو و مغفرت حضرت بارى تعالى نيز مانند ساير فيضهاى او از مجارى خاصى نصيب گناهكاران مى‏شود. 1. در دنيا كه دار تكليف است، مجراى دست يافتن به عفو الهى #توبه است. گناهكارى كه به خود مى‏آيد، از خواب غفلت بيدار مى‏شود، با نيت خالص و ضمير پاك به سوى خداوند بر مى‏گردد، و از گناهان خويش در پيشگاه الهى اظهار ندامت و شرمندگى مى‏نمايد و خواستار عفوش مى‏گردد، پروردگار مهربان توبه ‏ى او را مى‏پذيرد و لكه‏هاى گناه را از صفحه‏ ى اعمالش مى‏زدايد و آنچنان مى‏شود كه گويى اصلا گناه نكرده است. رسول اكرم (ص) فرموده: : لا شفيع انجح من التوبه. هيچ شفيعى براى نجات گناهكاران همانند توبه پيروزمند و موفق نيست. 2. مجراى دوم براى نيل به مغفرت بارى تعالى، #شفاعت شفعاء در عرصه‏ى قيامت است. كسانى كه در دنيا نتوانسته يا نخواسته‏اند با توبه، خويشتن را مشمول عفو الهى نمايند و از فيض مغفرتش برخوردار گردند، ممكن است در قيامت با اذن بارى تعالى از شفاعت كسانى كه حق شفاعت دارند بهره‏مند شوند، به عفو و بخشش خداوند دست يابند، و به عذاب گناهانشان معذب و مبتلا نگردند.

🔹 بعضي از اين ادعيه صحيفه سجادیه نوراني امام سجاد (علیه السلام) را اگر كسي بخواهد درس بگويد آن وقت معلوم مي‌شود صحيفه سنگين‌تر است يا كفايه ؟! فهمش آسان نيست!!! كفايه را با بناي عقلا، با فهم عرف ميشود حلّ کرد، اما صحیفه فقط برهان و جان‌کندن عقلي ميخواهد. اِصرار وجود مبارك امام سجاد (علیه السلام) در جمله‌هاي نوراني صحيفه سجادیه اين است كه ما را موحّد كند. فرمود: كلّ عالم ابزارند، آن وقت #توسل را براي ما معنا كرده، #شفاعت را براي ما معنا كرده. 👤 آیت الله #جوادی_آملی #امام_سجاد_جوادی_آملی ✳️ کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2