🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت19 #یاس گفت: - پیدا کردم براتون اما توی محله ساده نشینه! همونه که خانوم می خواد . با لبخند گفتم: - همین خوبه! حتما مسجد باید نزدیکی ش باشه. سوار شدیم بریم خونه رو ببینیم. پشت سر ماشین بنگاه دار راه افتادیم. پاشا گفت: - اخه همه دخترا عاشق قصر ان تو چرا نیستی؟ سرمو به صندلی تکیه دادم و گفتم: - گفتم که من فرق دارم جواب این سوال رو هم صد دفعه دادم نمی خوام اسیر لذت های دنیا بشم! پاشا اومد اخرین ترفند خودشو به کار ببره: - خوب تو بیا ولی باید روی خودت کار کنی توی که توی سخت ترین شرایط هم قرار بگیری اسیر لذت های دنیا نشی! ابرویی بالا و انداختم و گفتم: - واسه چی خودمو اذیت کنم؟ برم خودمو وسط مرز گناه قرار بدم بگم گناه نمی کنم؟ خوب چکاریه نمی رم وسط مرز گناه این چه حرفیه! پاشا گفت: - چی بگم دیگه راست می گی . بعد از نیم ساعت رسیدیم. پیاده شدیم درش به رنگ آمیزی نیاز داشت. یه حس خوبی به این خونه داشتم. سمت در همسایه رفتم که بنگاه دار گفت: - خونه اینه! می دونمی گفتم و دوباره در زدم که یه خانوم چادری درو باز کرد.با لبخند سلام کردم و گفتم: - ما اومدیم این خونه رو ببینیم می خواستم ببینم قبل ما چه ادم هایی اینجا بودن؟ خانومه با لبخند گفت: - الهی عزیزم تازه عروسی! والا این خونه خیلی با برکت و خوبه! قبل شما یه خانواده شهید اینجا زندگی می کردن که چون پیر شدن رفتن پیش بچه هاشون عزیزکم. خداروشکری گفتم و خداحافظ ی کردم. بنگاه دار درو باز کرد و داخل رفتیم. با دیدن حیاط ش لبخندی زدم همون بود که می خواستم. ناخوداگاه خونه ی ترانه و مهدی که توی رمان عشق به یک شرط رو توی ذهنم مجسم کردم دقیقا همین جور بود. با ذوق داخل رفتم خیلی خاک خورده بود و معلوم بود چند ساله کسی اینجا نبوده! اما کاملا سالم بود و دستی به روش می کشیدم می شد عروسک! یه حوزه بزرگ داشت وسط حیاط و روبروی حوز 5 تا در با شیشه های رنگی. دوتا در اولی به روی هم باز می شد و پذیرایی بود. یه اشپزخونه و سه تا اتاق. پاشا گفت: - نگو که اینو دوست داری! با لبخند گفتم: - دقیقا همینو می خوام . دستی توی موهاش کشید و گفت: - ما کلی مهمون داریم اخه اینجا؟ کوچیک نیست؟ برگشتم سمت ش و گفتم: - اولا که گفتم مردم و نظر مردم مهم نیست باید نظر خدا رو اولویت گرفت بعدشم ما دو نفریم مگه چقدر جا می خوایم؟ پاشا گفت: - چی بگم دیگه برم سند بزنم تو رو هم برسونم خونه. ابرویی بالا انداختم و گفتم: - نه برو سند بزن من اینجا رو تمیز کنم تو هم جارو و سطل و مواد شونه و شیلنگ و این چیزا بگیر بیا کمکم. دستشو تو هوا تکون داد و گفت: - عمرا کارگر می گیرم. معصوم نگاهش کردم و گفتم: - توروخدا نق نزن دیگه تنبل نباش کارگر بلد نیست خراب می کنه برو دیگه. یه دونه اروم زد تو سرم و گفت: - چیکارت کنم دیگه بمون تا برگردم. نیش مو باز کردم و سر تکون دادم و گفتم: - چشم زود بیا. با خنده گفت: - همیشه همین طور حرف گوش کن باش. پشت چشمی براش ناز کردم و تا رفتن چادر مو در اوردم و یه جا گذاشتم کثیف نشه! #رمان

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت20 #یاس یه تشت کهنه بود که با شیر اب شستمش و بلند ش کردم بردم داخل . هر چی پلاستیک و اشغال بزرگ بود جمع کردم . توی حیاط هم چوب های شکسته رو جمع کردم و باغچه و حیاط و تمیز کردم. شیر اب توی حوز رو باز کردم تا یکم خیس بشه که پاشا رسید. سمت ش رفتم و گفتم: - بدو که کلی کار داریم. پاشا گفت: - اول پیتزا بخوریم گرسنمه تا راه نیوفتم کار نمی کنم. اب توی حوزه و بستم و روی چمن های حیاط که با اب قطره ای رشد می کردن و خشک نشده بودن نشستیم. پاشا گفت: - به نظر این خونه خونه می شه؟ سر تکون دادم و گفتم: - صد در صد. شروع کردیم به خوردن و خیلی زود بلند شدم که پاشا گفت: - بابا بیا غذا تو بخور کار ها فرار نمی کنن! شیلنگ و وصل کردم و گفتم: - سیرم خودت بخور. شونه ای بالا انداخت وگفت: - باشه پس اتفاقا سیر نشده بودم . و پیتزای منم برداشت خورد. کل داخل خونه رو خیس کردم و شستم. پاشا هم وایساده بود نگاهم می کرد و گفت: - خوب الان من چیکار کنم نمی زاری کمک کنم. اب و با طی اروم زدم و گفتم: - نخیر بلد نیستی نگاه کن اب و زدی به دیوار شما باید حیاط و کمکم بشوری. خونه که تمام شد . حیاط و دادم دست پاشا. نالان شلوار شو تا زانو ش زد بالا و گفت: - ای خدا من خسته ام. چپ چپی نگاهش کردم که گفت: - دارم تمیز می کنم دیگه. دست به کمر گفتم: - یالا زود. شیشه پاکن و پارچه رو برداشتم و شیشه ها رو برق انداختم. داخل تکمیل بود دیگه. بعد از دو ساعت اقا حیاط و تمیز کرد. افتاد رو چمن و ها و ناله می کرد. وسایل و جمع کردم و گفتم: - بریم خونه؟ نیم خیز شد و گفت: - خوب نریم دیگه خونه امون که هست می ریم پتو و قالی و و شام می گیریم میایم همین جا بری خونه چیکار؟ ابرویی بالا انداختم و گفتم: - مگه تو خسته نبودی؟ خودشو زد کوچه علی چپ و گفت: - کی؟ من؟ نه؟ شونه ای بالا انداختم و گفتم: - اگه کلی وسایل بگیری برام که تا شب مشغول باشم و حوصله ام سر نره قبوله. یهو پاشد که قلبم ریخت وگفت: - حله بپوش بریم. بلند شدم و چادرمو سرم کردم و راه افتادیم. اول رفتیم فرش فروشی! از نمونه ها یه پالاز موکت سبز چمنی انتخاب کردم که پاشا مسخره ام می کرد و گفت: - من که می دونم تو خونه رو مسجد می کنی! منم می گفتم خوب می کنم. قالی ها هم یه ساده بی طرح و نقش سبز پررنگ گرفتم خیلی ست قشنگی می شد. پادری و این چیزا هم ست اون پررنگه برداشتم. پاشا هم گفت: - من نظر بدم شاهانه است خانومم که می خواد ساده زندگی کنه همون نظر ندم خودت بگیری بهتره. بعدش فرش و اینا رفتیم اینه و شمدون بخریم. به اینه و شمدون ها نگاه کردم. رو به پاشا گفتم: - خیلی زیاده انتخاب سخته برام این جا تو انتخاب کن. بشکنی زد و گفت: - حق ایراد گرفتن و نه اوردن نداری! سر تکون دادم و طبق معمول یه گرون خرید اما ساده و بی نظیر بود! وقتی دید راضی ام گفت: - ما اینیم دیگه. خندیدم و حساب کرد. بعدش رفتیم فروشگاه مذهبی. یه قران خوش خط و خودکار صوتی گرفتم و چند تا تابلو از عکس های سردار و شهدا مهر و تسبیح و جانمازی ست برای خودم و پاشا گرفتم. با کلی وسیله دیگه‌! سر راه یه ۲۰ دونه هم ماهی گرفتیم برای توی حوز. شام هم پاشا کوبیده گرفت و سمت خونه رفتیم. وسایل و بیشتر شو پاشا برد داخل و بقیه اش روهم من. فرش ها رو کارگر ها توی پذیرایی گذاشته بودن. وسایل و پلاستیک ها رو گوشه ای گذاشتیم و اول پالاز موکت های خونه رو گذاشتم و بعدش فرش کوچیک وسط شون رو و پادری و قالی که برای دم در حمام و اشپزخونه بود و یه تابلو فرش که طرح مسجد بود. پاشا میخ زد و وصل ش کرد بقیه میخ ها رو هم زد و روی فرش ها ولو شد و گرفت خابید. حسابی امروز ازش کار کشیده بودم. گذاشتم بخوابه و بقیه تابلو ها رو وصل کردم . چهارپایه رو اوردم و ساعت فانتزی مذهبی رو به دیوار چسبوندم. ماهی ها رو هم توی حوز انداختم و براشون غذا ریختم. کارم که تمام شد دوتا پتویی که فعلا خریده بودیم رو باز کردم و درو خونه رو بستم. یکی و انداختم روی پاشا . خودمم دیگه نا نداشتم ولی پذیرایی سرد بود توی اتاق رفتم و گرفتم خابیدم #رمان

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت21 #یاس با صدای پاشا که با خودش حرف می زد چشم باز کردم: - من که کاری نکردم باز کجا رفت یاس وای کلید کو.. بلند شدم و از اتاق بیرون اومدم و پاشا که داشت کفش می پوشید تند تند یعنی بره منو پیدا کنه گفتم: - کجا اینجام. سر بلند کرد و با دیدنم نفس راحتی کشید. خابالود چشامو مالوندم و گفتم: - سرد بود تو اتاق خواب بودم . پاشا نگاهی به ساعت ش کرد و گفت: - ساعت 10 هست تا نبستن فروشگاه ها بریم بخاری بخریم؟ سر تکون دادم و چادرمو پوشیدم و سمت ش رفتم که گفت: - چادر که سرت نیست خیلی ریزی ولی چادر می پوشی خانوم تر می شی. لبخندی زدم و گفتم: - اهوم. کفش هامو پوشیدم که وایساد روبروم و نگهم داشت. دستاش سمت روسری م اومد و چند جاشو درست و کرد وگفت: - کج شده بود. ممنونی گفتم و باز خجالت کشیدم. راه افتادیم و پاشا خواست بخاری بزنه که گفتم: - نه نزن هوای توی ماشین خوبه که. باشه ای گفت. راه افتاد که گوشیم زنگ خورد. مامان بود. پاشا هم نگاهی به صفحه ی گوشیم انداخت جواب دادم: - سلام بعله؟ مامان گفت: - کجایی؟ نکنه باز اون پاشا ی بدبخت و ول کردی رفتی سر قبرا یا جایی!ابروی ما رو بیشتر از این نبر همه ما رو مسخره می کنن با این رفتار های تو. پاشا گوشی و ازم گرفت و گفت: - الو سلام یاس پیش منه خونه هم نمیاد خدانگهدار. و قطع کرد. خنده ام گرفت حتا نزاشت مامان چیزی بگه! شونه ای بالا انداخت و گفت: - وایسادی سه ساعت چیو گوش می دی غر غر تا گفت می گفتی پیش پاشام و تمام. لبخند تلخی زدم و گفتم: - خیلی وقته به این غرغر ها عادت کردم یه روز نشنوم روزم شب نمی شه. و از به بیرون نگاه کردم. پاشا گفت: - خوب دیگه خوشحال باش داری خلاص می شی! فکر مو به زبون اوردم: - اگه تو مثل اونا یا بدتر از اونا باشی چی! چند ثانیه سکوت حالم شد و پاشا گفت: - نترس هواتو دارم اذیتت نمی کنم قول می دم فقط توهم با من راه بیا یکم اسون بگیر عاشق من بشی تمامه! تو عاشق من نیستی دید خوبی نسبت بهم نداری. لب زدم: - یعنی تو عاشق منی؟! پاشا گفت: - معلوم نیست؟ معلومه که عاشقتم. حرفی نزدم دیگه . پاشا هم نمی دونم از این سکوت ام چی برداشت کرد که رو فرم بود باز. یه بخاری خوشکل گرفتیم و فرستادیم نصب کنن. پاشا سمت خونه نرفت و گفت: - می خوام ببرمت دور دور یه شام خوشمزه بهت بدم. لبخندی زدم. شاید بهتر بود یکم باهاش راه بیام. سر تکون دادم و گفتم: - باشه ببینم سلیقه ات چطوره! گاز داد و گفت: - چشمم بانو. یه رستوران اطراف شهر بود و یکم دور یود. اطراف ش هم درخت بود و رستوران و اون نور ها وسط این سیاهی درخت ها می رخشید. پیاده شدیم و پاشا سمتم اومد دستمو گرفت. پاشا گفت: - داخل بشینیم یا بیرون؟ بیرون راحت نبودم و سرد هم بود پس گفتم: - داخل. هنوز دو قدم نرفته بودیم که پاشا گفت: - عه رفقام. و رفت سمت شون . با پاشا گرم دست دادن و خانوم هاشون هم بود. اما خوب معلوم بود هیچکدوم مذهبی نیست. با گرمی سلام کردم اما با دیدن ظاهرم احساس غریبی کردن باهام و کلی زیاد تحویلم نگرفت ولی دوستای پاشا زیادی باهام گرم گرفتن که خوشم نیومد! و به ممنونم اکتفا کردم. پاشا گفت: - تو برو داخل منم میام. باشه ای زمزمه کردم و داخل رفتم. یه میز که گوشه بود رو انتخاب کردم و نشستم . یه چشم به در بود و یه چشم به ساعت. دوباری گارسون اومد که دست به سرش کردم تا پاشا بیاد باهم سفارش بدیم ولی نیم ساعت شد و نیومد. مجبوری قیمه سفارش دادم و گارسون میز رو چید . نیم ساعت شد یک ساعت و یک ساعت شد دو ساعت! به غذا ها که همون طور دست نخورده مونده بود دست نزدم و بیرون رفتم . انگار کلا منو یادش رفته بود. بیرون رفته ام با رفقا و خانوم های رفقاش حسابی گرم گرفته بود و گل و بلبل بود حالش. واقعا خجالت می کشیدم برم سمت ش و رفیق هاش منو ببین و بگن عه پاشا زن ش یادش رفت! گوشیمو در اوردم و بهش زنگ زدم که جواب داد و زودی بلند شد لب زدم: - بیا حساب کن بریم اگر کارت تمام شد! اگر هم نه تا خودم برم . سریع خداحافظ ی کرد و با دیدن من جلوی در اومد سمتم و گفت: - ببخشید عزیزم اصلا یادم رفت می دونی ....شام خوردی؟ نگاهش نکردم تا اشک توی چشام و نبینه! و گفتم: - خودم می دونم منو یادت رفت نیاز نیست چیزی بگی اره بدو حساب کن بریم. داخل رفتیم تا حساب کنه که گارسون گفت: - ایشون خانوم شما هستن؟ سفارش دادن منتظرتون بودن نیومدین هیچی هم نخوردن دست نزده مونده غذا بزارم ببرین؟ #رمان

‏محمود درویش: "چگونه دلتنگ نمی شوند؟ مگر شهر آنها شب ندارد ...؟!"

♧خواننده :عرفان طهماسبی ♤نام قطعه :خیال ‌‌▷ ●━━─── ♪ ㅤ ◁ 🫧🩵 ▷

‌‌ شب شعرِ بلندی‌ست رنگِ احوالِ پریشانِ دلم...! شبت آروم رفیق😊 #شب_خوش🌙✨

‌🌿- بِسمِ‌‌خُداۍ‌سَتّـٰارُالعیوب(: