eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
210 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
1.5هزار ویدیو
6 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (همسر خواهر حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
جواد از سال ۸۸ که وارد گردان تکاوران لشکر ۲۲ بیت‌المقدس شد، هدفش را انتخاب کرده بود. بچه منطقه «دلبران» استان کردستان تصمیم گرفته بود با خدا معامله کند؛ جان بدهد و برای همیشه زنده بماند. او دلبر دلبران بود! 🍂 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
سیاست پدر و مادر ندارد؟ سه تایى با هم یک حجره گرفتند؛ عبداللّه، رحمت اللّه و مصطفى. حجره شان معروف بود به حجره ى سیاسى ها. آن روزها مى گفتند : «طلبه را چه به کارهاى سیاسى؟ سیاست پدر و مادر ندارد. آدم را بى دین مى کند. هر کس برود دنبالش، از عبادت کم مى آورد.» اما این حجره جور دیگرى بود. درس و بحث جاى خودش، عبادت هاى شب تا سحر جاى خودش، اعلامیه پخش کردن و کتاب سیاسى خواندن هم جاى خودش. 🌱 در کنار 🦋 @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_هشتاد_و_هفتم گوش کشیدم تا ببینم چه #خبر شده که صدای عبدالله را
💠 | من چقدر مشتاق این هم صحبتی بودم که گوشی را از دست عبدالله گرفتم و به انتظار صدای مجیدم، بوقهای آزاد را که آهنگ مهربان و دلواپس صدایش در گوشم پیچید: "عبدالله! الهه رو دیدی؟ حالش خوبه؟" از حرارت محبت کلامش، یخ زده ام تَرک خورد و با شکسته جواب دادم: "سلام مجید..." و چه حالی شد وقتی فهمید الهه اش پشت است که شیشه بغضش شکست و عطر عشقش به مشام جانم رسید: "الهه جان! حالت خوبه؟" و من با همه که به جانم چنگ انداخته بود، باز دلش را آرام کنم که با مهربانی پاسخ دادم: "من حالم خوبه! تو چی؟ خوبی؟" که آرام نشد و به جای من، باز پرسید: "الهه جان! به من راست بگو! الان چطوری؟" چقدر دلم میخواست کنارم بود تا سنگین غمهایم را پیش چشمان زیبا و نگاه زار بزنم که نمیشد و نمیخواستم گلایه های من هم به زخمهایش اضافه کند که به کلامی شیرین جواب دلشوره هایش را دادم: "من خوبم عزیزم! الان که صدای تو رو شنیدم، بهترم شدم! تو چطوری؟" و باز هم باور نکرد که صدای خیسش در گوشم نشست و آهسته کرد: "الهه جان! ، خیلی اذیتت کردم، برم! ای کاش مرده بودم و امشب رو نمیدیدم که انقدر عذاب کشیدی!" ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_هشتاد_و_هشتم من چقدر مشتاق این هم صحبتی بودم که گوشی را از دست
💠 | عبدالله متحیر میکرد که چرا اینچنین بیصدا میریزم و من همچنان گوشم به لالایی های مجیدم بود تا نهایتاً از نوازش نرم نغمه های عاشقانه اش گرفتم و ارتباطمان پایان یافت و باز من در خماری لحظات حضور در این خانه فرورفتم که میشد هم کنارم باشد و درست حالا که سخت محتاج حضورش بودم، از دیدارش شده بودم. عبدالله با سایه از اندوه و ناراحتی، دور اتاق و اسباب شکسته را جمع میکرد و من با صدایی که میان هجوم بیامان گریه هایم شده بود، برایش میگفتم از بلایی که پدر به خاطر خوش به نوریه و خانواده اش، به سر من و آورده بود که نفس بلندی کشید و طوری که پدر نشنود، خبر داد: "مجید میخواست زنگ بزنه . هم بخاطر اینکه بابا سرش رو شکسته، هم بخاطر اینکه تو خودش راهش نمیده. ولی ملاحظه تو رو کرد. نمیخواد یه کاری کنه که تو اذیت شی. میخواد یه جوری بی سر و صدا رو حل کنه." اشکی را که گوشه جمع شده بود، با پشت دستم پاک کردم و مظلومانه پرسیدم: "چی رو حل کنه؟!!! بابا فقط میخواد نوریه برگرده. نوریه هم تا مجید تو این خونه باشه، برنمیگرده. مگه اینکه مجید قبول کنه که سُنی بشه!" از کلام آخرم، عبدالله به صورت چرخاند و با حالتی ناباورانه پرسید: "مجید سُنی بشه؟!!!" و این تنها بود که میتوانست در میان این همه تشویش و ، اندکی مذاق جانم را کند که شاید این آتشی که به زندگیام افتاده، طلیعه معجزه مبارکی است که میتواند قلب پاک همسرم را به مذهب هدایت کند. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
التماس دعا🌹🌱 شبتون شهدایے🍹🍪✨
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین
❤️🍃 أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود، سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود. @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🌱 برادرم آنقدر عاشق خانمش بود که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم بتواند از او دل بکند و به سوریه برود. همیشه می‌گفت : آبجی بچه‌ها نفس من هستند ولی زینب را از بچه‌ها هم بیشتر دوست دارم!‌ 📲منبع : همشهری محله/دفاع پرس @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
📔انتشار کتاب «عروس یمن» نوشته ی جدید زینب پاشاپور همسر بزرگوار و خواهر گرامی به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی بنیاد فرهنگی روایت فتح، هم‌زمان با میلاد باسعادت کریمه اهل‌بیت حضرت معصومه (س) کتاب «عروس یمن» در ۲۴۰ صفحه و  ۳۶ فصل توسط انتشارات روایت فتح منتشر شده است. 📌معرفی کتاب : «عروس یمن»، حکایت مردمانی است که با عقل‌های بیدارشده‌شان دوش‌به‌دوش هم‌مسلکان خویش، قدم در راهی پرپیچ‌وخم اما روشن گذاشته‌اند. داستان مردمی که پیامبر ندیده، عاشقش شده‌اند و با تلنگر بیداری اسلامی پرچم حق‌طلبی را برافراشته‌اند. مردمی از سرزمین خوش‌بوی یمن که با دست‌های خالی و خنجرهای آخته حرف‌شان را به کرسی نشانده‌اند و تا پیروزی نهایی‌شان یک‌قدم باقی ‌مانده؛ قدمی که امید دارند آن‌ها را به خیمه سبز امام عصر (عج) برساند. 📖 برشی از کتاب : شبیه غریبه‌ای که از یک‌زمان و دنیای دیگری افتاده باشد وسط یک معرکه، دور خودم چرخ می‌خورم. نام فاطمه حتی برای لحظه‌ای از خاطرم دور نمی‌شود. انگار از یک خواب عمیق و طولانی بیدار شده باشم و توی بیداری به دنبال چیزی بگردم که تصویر محوی از آن در خاطرم مانده... 🔖پ.ن : این کتاب را هم اکنون از نرم افزار یا سایت باسلام می توانید با قیمت ۴۵۰۰۰ تومان و از سایت روایت فتح که ناشر کتاب است با قیمت ۵۳۰۰۰ تومان خریداری کنید. @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_هشتاد_و_نهم عبدالله متحیر #نگاهم میکرد که چرا اینچنین بیصدا #ا
💠 | مجید همانطور که کنارم نشسته بود، به غمخواری دردهایم گریه میکرد و باز میخواست دلم را به عاشقانه شاد کند که با آهنگ دلنشین صدایش برایم زبانی میکرد. میدیدم که ساحل چشمانش از هجوم موج سرریز شده و دریای نگاهش از غصه به خون نشسته و باز با صدای بلند تا روی طوفان غمهایش سرپوش بگذارد و من که دیگر برای پنهان کاری نداشتم، پیش محرم اسرار دلم گریه میکردم. پرده از جای جراحتهای جانم کنار زده و از اعماق قلب ضجه میزدم و مجید مثل همیشه با همان سرشار از احساس همدردی، دلداری ام میداد. سخت محتاج عشقش شده بودم و دست دراز کردم تا دستش را بگیرم که نیاز روی تن سرد و سفید تشک ماسید و گریه روی گونه هایم شد. مجید کنارم نبود، من در تاریکی اتاق تنها روی تخت خزیده بودم و از آن شیرین فقط بارش حقیقت داشت که هنوز ملحفه سفید تشک از گریه های دلتنگی ام خیس بود. روی تختخواب نیم خیز شدم و هنوز نمیخواستم کنم حضور مجید در این کنج تنهایی فقط یک بوده که چند بار دور اتاق چرخاندم تا مطمئن شوم امشب سومین شبی است که دور از مجیدم با به خواب میروم و با خیالش از خواب میپرم. با چشمان خمارم به ساعت رومیزی کنار کردم. چیزی تا ساعت پنج صبح نمانده و باید مهیای نماز میشدم که از این بد طولانی دل کَندم و با بدن سنگینم از روی تخت شدم. یک دست به کمرم گرفته و با دست دیگر روی دیوار خانه دست میکشیدم که دست دیگری برای نمیدیدم تا بلاخره خودم را به رساندم و به یاد آخرین دیدار مجید، روی چهارپایه ای که در گذاشته بودم، نشستم. حالا سه روز میشد که در این حبس شده و پدر نه تنها همه درها را به رویم قفل میکرد که حتی به هم به سختی ملاقات با این زندانی انفرادی را میداد و عبدالله هر بار باید ساعتی با پدر میکرد تا بلاخره دل سنگش نرم شده و در را برای عبدالله باز کند. ابراهیم و لعیا و محمد و عطیه هم از ماجرا داشتند، ولی جز عبدالله کسی نمیکرد به دیدارم بیاید. شاید ابراهیم و محمد میترسیدند که به ازای برقراری ارتباط با این ، کارشان را از دست بدهند که هیچ سراغی از تنها خواهرشان نمیگرفتند. در عوض، عبدالله هرچه میتوانست و به میرسید برایم می آورد؛ از میوه های نوبرانه ای که به مجید برایم میگرفت تا گوشی موبایل و یک کارت اعتباری که دور از چشم پدر آورده بود تا بتوانم با مجید صحبت کنم و حالا این گوشی کوچک و ، تنها روزنه روشنی بود که هر لحظه دوای دلتنگی هایم میشد. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🌱 صلح اگر جای جنگ ارزش بود یا که اسلام دینِ سازش بود، گیسوی دخترانِ ما امروز بین چنگالِ سرخِ داعش بود... 🦋 🌱 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊