🌙| قࢪاࢪِ شبانگاھ #ناے_سوختہ 📚 #قسمت_سی‌و‌سوم #فصل_چهارم : نقاهت اول🛏🥀 شاید از بین همین‌هایی که هر روز با آنها زندگی می‌کنیم یک روزی صدها و هزاران #شهید انتخاب شود؛ ای کاش عادت کنیم تا کسی زنده است کارهای خوبش را ببینیم👁👁 و روی خوب بودنش حساب باز کنیم؛ قدرش را بدانیم☘، از او یاد بگیریم🤓 و پای درس اخلاقش بنشینیم.☺️ #علی همیشه می خندید🙂، حتی موقعی که از درد به خودش می‌پیچید😓، آن موقع که غذا خوردن🥪 آن قدر برایش سخت شده بود که از جویدن چند تا لقمه کوچک خیس عرق می‌شد!!😔 –چی شده #علی جون!😟 خوبی!؟ این غذا را دوست نداری؟😕 –دستتون درد نکنه😊 خیلی هم خوشمزه اس،😋 شرمنده کردین. –ولی انگار خوب نیستی!؟ چقدر عرق کردی!😓 جون من تا نگی چی شده لب به غذا نمی‌زنم. –هیچی بابا!! دیگه اوراقی شدیم رفته پی کارش،😅 فکمون که دیگه فک نیست، یه لقمه می‌خوریم انگار کوه می‌کَنیم.😄 رنج‌ها، دردها، ناراحتی‌ها، سختی‌ها و تمام ناملایمات💥 در پشت چهره شاد و متبسم😊 او پنهان شده بود. سهم دیگران از همنشینی با او همان چهره شاد و لبخند زیبایش بود و همه آنچه در زیر آن پنهان بود سهم خلوت شبانه‌اش، خلوتی که شاید مادر هم در آن راهی نداشت،💫 #علی عاشق مادر بود💕 و می‌دانست دل نازک او چگونه با ناله‌هایش خراشیده خواهد شد؛💔 برای مبینا برادری دلسوز بود😍 و نگران دوره سنی حساس خواهر و نگران آینده او که پی آن از همین دوره حساس ریخته می‌شد؛ برای خواهر احساس تکلیف می‌کرد.💜 در فرزندی نمونه بود👌🏻 و برادری کم‌نظیر🌼 و در رفاقت عجیب سنگ تمام می‌گذاشت...🌺 #اِدامـہ_دارَد...🎈 ╭━═━⊰🦋***🌷***🦋⊱━═━╮ 📚* @shahidegheirat *📚 ╰━═━⊰🦋***🌷***🦋⊱━═━╯