eitaa logo
شاهکار ادبی
25 دنبال‌کننده
236 عکس
23 ویدیو
1 فایل
گذشت کار من و یار، شهریارا لیک در این میان غزلی ماند شاهکار از من ارتباط با ادمین: @MaABC11 خوشحال می شویم ابیات شاهکار را برای ما بفرستید
مشاهده در ایتا
دانلود
بغض، در حنجره ی من عربی میرقصد بالش خیس شب بیوه زنان است دلم @shahkar_adabi
تماشایت شروع عشق در شب های بارانی‌ست مرا آغاز کن با خود،جهان جای تماشا نیست @shahkar_adabi
شعر می‌بارد از آن چشمِ تو هرگاه که من پیِ مضمونِ غزل، خیره به تو می‌مانم @shahkar_adabi
قضاوت می‌کند تاریخ بین خان دِه با من که از من شعر می‌ماند و از او باغ گردویش @shahkar_adabi
هم موی من و هم قد و بالای تو رعنا همسایه و همزاد سپیدار کشیدن @shahkar_adabi
از دستِ تُو توو سینه‌ی من هلهله برپاست انگار درختی رو پُر از سار کشیدن @shahkar_adabi
برق را ابر نسازد ز نظرها پنهان شوخی حُسن بُتان از ته چادر پیداست @shahkar_adabi
ما بی غمانِ مستِ دل از دست داده ایم همراز عشق و همنفس جام باده ایم ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم @shahkar_adabi
ما بی غمانِ مست، دل از دست داده ایم همراز عشق و همنفس جام باده ایم ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم @shahkar_adabi
دو عکس بالا را امروز در مراتع در دامنه ی البرز با شکوه گرفتم 📸🌷
دشت هایی چه فراخ کوه هایی چه بلند در گلستانه چه بوی علفی می آید ... @shahkar_adabi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
عجب است اگر توانم که سفر کنم ز دستت به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد @shahkar_adabi
پیش از آن دم که شود آدم خاکی ایجاد بر سر ما هوس خاک سر کوی تو بود @shahkar_adabi
آب از هوای روی تو، می‌آید از فرسنگ‌ها وز هیبتِ شاهِ جهان، سرمی‌زند بر سنگ‌ها @shahkar_adabi
مصرع اول شعر بالا منتسب به و مصرع دوم آن نیز منتسب به همسر وی است که از پادشاهان گورکانیان هند بودند. بنای که به بنای عشق معروف است مدفن آن دو نفر می باشد که توسط "شاه جهان" برای "ممتاز محل" ساخته شده بود.
امروز چو حلقه مانده بیرون دریم با حلقه حریف گشته همچون کمریم چون حلقهٔ چشم اگر حریف نظریم باید که ازین حلقهٔ در درگذریم @shahkar_adabi
بی قرار توام و در دل تنگم گِله هاست آه بی تاب شدن ، عادت کم حوصله هاست همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست @shahkar_adabi
پُر نقش تر از فرشِ دلم بافته ای نیست از بس که گره زد به گره حوصله ها را @shahkar_adabi
پلکی بزن‌ ای مخزن اسرار که هر بار فیروزه و الماس به آفاق بپاشی‌ @shahkar_adabi
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام زما و نی‌نشان خواهد بود زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل زین پس چو نباشیم همان خواهد بود @shahkar_adabi
اهلِ نظر دو عالم در یک نظر ببازند عشق است و داوِ اول بر نقدِ جان توان زد @shahkar_adabi
"داو" دادن یعنی در بازی یا در قمار حق تقدم برای حریف قائل شدن؛ نوبت‌دادن.
جانم دریغ نیست ولیکن دلِ ضعیف صندوق سِرّ توست نخواهم که بشکنند @shahkar_adabi
این کشته ی فتاده به هامون، حسینِ توست وین صیدِ دست و پا زده در خون، حسینِ توست @shahkar_adabi
نشانده‌ای به لبانت، چنان تبسم گرمی که از دلِ نگرانم مجال آه گرفتی @shahkar_adabi