eitaa logo
شعر شیعه
7.5هزار دنبال‌کننده
569 عکس
205 ویدیو
21 فایل
کانال تخصصی شعر آئینی تلگرام https://t.me/+WSa2XvuCaD5CQTQN ایتا https://eitaa.com/joinchat/199622657C5f32f5bfcc جهت ارسال اشعار و نظرات: @shia_poem_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
میان بندگانت بدتر از من نیست! تنها من! تو دستم را گرفتی و اسیر دستِ دنیا... من گنهکارم؛ به تاثیرِ دعاهایم امیدی نیست گمانم فاصله افتاده از درگاهِ تو تا من تو در دستانِ پینه بسته، در اشک یتیمان و به دنبالِ تو میگردم چرا عمریست اینجا من؟! چه برکت دادی و شد سفره ام رنگین و رنگین تر ندانستم اگر چه حرمتِ نان و نمک را من به جایِ آبروریزی همیشه آبرو دادی فقط شرمنده ام کردی! نمیدانم که آیا من- تو را آنگونه که باید عبادت کرده ام یا نه! مبادا بندگی کرده ست جنّ و إنس، إلّا من پُر از خوف و رجایم، کار دستم داده عصیانم چه محتاجم به غفرانِ تو بیش از پیش-ترها من شبِ قدر است و بیمارِ گناهم؛ گوشۂ چشمی تویی «نِعمَ الطّبیب» و سخت محتاجِ مداوا من إلهي لاتؤدّبني... نبینم خشم و قهرت را عذابم کن ولی یک لحظه سرسنگین نشو با من! @shia_poem
امشب بخوانم ذاتِ پاک کبریا را یارب ببخشا این گدای بی نوا را تو خواندی و من آمدم برداری از من سنگینیِ بارِ معاصی و خطا را من نا امید از سفره ی احسان نیستم وقتی که دارم خالقی مثلِ شما را ابوابِ رحمت را به رویم می گشایی یعنی تو بخشیدی به من حالِ دعا را من در مجیر و افتتاح و جوشن قدر در نامهایت یافتم عطرِ شفا را من باورم که در شبِ پایانی ماه با مهرِ توحیدی خود بخشی گدا را آری یقین دارم که تو می بخشی امشب هر گونه جرم و لغزشِ این مبتلا را با لحنی محزون و دلی پر از اجابت خواهم امیدِ رحمتِ بی انتها را در این شبِ آخر بخوانم عاشقانه با این دل خونم فقط نامِ خدا را غرقِ امیدم از تو میخواهم کریما! امشب براتِ هم نجف هم کربلا را @shia_poem
شباي قدر گذشته و فرصتا داره مي گذره مثه يه چشم به هم زدن اين شبا داره ميگذره شباي قدر گذشته و تو حسرت لحظه هاشم نكنه كه بين خوبات از قلم افتاده باشم اگه كه بندتو هنوز نبخشيدي چيكار كنم اگه زبونم لال ز من دست كشيدي چيكار كنم شباي قدر گذشته و بارون حسرت مي بارم به اين شباي پيش رو خدا هنوز اميد دارم شباي قدر گذشته و تقديرمو رقم زدن ايشالا چند تا كربلا براي من قلم زدن ايشالا كه تو اين شبا حاجت من روا بشه با سقوط آل سعود راه مدينه وا بشه ايشالا شاملم شده نگاه لطف تو خدا روزيم بشه به دفعات زيارت امام رضا دارم ميون حاجتام يه آرزوي دلنشين به من يه كربلا بده پاي پياده اربعين كرببلا نزيكترين راه رسيدن به خداس راه شبيه حر شدن برا تموم بنده هاس شبهاي جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه آيد به دشت كربلا ..... @shia_poem
ای که دیدار تو رویای شب تار من است یک نگاه تو طبیب دل بیمار من است گر به دادم نرسی می روم از دست، بیا نامت آرامش این قلب گرفتار من است همه جا بخشش و احسان و کرم کار تو است کاسه لیسیِ درِ خانۀ تو کار من است دانم ای دوست که بی ارزشم و بی قیمت ولی آخر چه کسی جز تو خریدار من است بگذری گر شبی از گوشۀ سجاده من بنگری آهِ جگر سوز فقط یار من است کاش آید سحری که تو لیاقت بدهی بعد یک عمر دگر نوبت دیدار من است ای عزیزِ همه عالم تو خودت می دانی کوله باری ز گنه تحفۀ بازار من است پسر فاطمه ما سائل درگاه توایم کرمی کن که گدایان سر راه توایم @shia_poem
با "محبت" آمدی، صید کمندم کرده ای با همین ترفند ساده، پایبندم کرده ای بی بهاتر از همه هستم ولی با لطف خود در میان عاشقانت ارجمندم کرده ای بار سنگین گناهانم ذلیلم کرده بود با نگاه رحمت خود سربلندم کرده ای در پناه گرم آغوشت مرا جا داده ای در پناه خود مصون از هر گزندم کرده ای بیشتر از دیگران دارم صدایت می زنم بیشتر از دیگران چون دردمندم کرده ای راستش این است آقاجان اگر می خواهی ام چون محب مادرت بودم، پسندم کرده ای تا قیامت روزی ام از خوان زهرا می رسد شاکرت هستم که بر او مستمندم کرده ای @shia_poem
همه ش براى خودت، آبرو به ما ندهيد غذا زيادتر از جنبه گدا ندهيد به درد عشق رسيدن دو سوم قرب است هزار درد که داديد، پس دوا ندهيد ميان درد دواى مرا قرار بده که زندگى نمي ارزد اگر بلا ندهيد محل گذاشتى و بى محلى ات کرديم ازين به بعد بياييد رو به ما ندهيد به سينه من محتاج دست رد بزنيد ولى حواله من را به ناکجا ندهيد نداشتن برکت داشت ضايعش کرديم ازين به بعد به نااهل فقر را ندهيد مرا به دردسر انداخت بى خدا بودن به عبد غير خدا را تو را خدا ندهيد براى سوخته فرقى نمي کند اصلاً که آخرش بدهيدش جواب يا ندهيد چو طفل سر به هوا شد، دواش تنبيه است به من که سر به هوايم دو شب غذا ندهيد در اختيار کسى نيست گريه، دست شماست نمي دهند به ما گريه تا شما ندهيد جهنم است بهشتى که آتشم نزند به جان فاطمه از اين بهشت ها ندهيد بيايد نامه ما را نخوانده پاره کنيد بيايد نامه ما را به مرتضى ندهيد اگر بناى تو اين است عده اى نروند ازين به بعد به ما نيز کربلا ندهيد  @shia_poem
با یا علی، خدا را با اشک چشم خواندم با فاطمه دعا را با اشک چشم خواندم وقت اذان مغرب، چشمم به سفره تا خورد آیات هل اتی را با اشک چشم خواندم دل مرده بودم اما زنده شدم دوباره تا ختم الانبیا را با اشک چشم خواندم دیدم دلم گرفته، ذکر حسن گرفتم با دوست ربنا را با اشک چشم خواندم وقتی در اوج گرما بی تاب و تشنه بودم سالار کربلا را با اشک چشم خواندم فورا مرا خریدند، هربار پنج تن را پنهان و آشکارا با اشک چشم خواندم وقتی دلم شکست و یاد حسین کردم با خویش روضه ها را با اشک چشم خواندم عالم به گریه افتاد، تا شرح غارت آن مظلوم سر جدا را با اشک چشم خواندم حتی کفن نکردند آن پیکر رها را جریان بوریا را با اشک چشم خواندم از غربتش زبانم وقتی به لکنت افتاد باقی ماجرا را با اشک چشم خواندم @shia_poem
من دلم را به هوای تو نگه داشته ام کن قدم رنجه که جای تو نگه داشته ام ترسم از اشک غمت چشم من افتد از کار خانه ای را که برای تو نگه داشته ام خاکسار توام و سر نکنم خم بر خلق پاس خاک کف پای تو نگه داشته ام روزگاری است که باغ دلم افسرده و باز این چمن را به صفای تو نگه داشته ام بر سر هر مژه ام ای به لب آب شهید قطره ی اشک عزای تو نگه داشته ام تا شود در کفنم مهر قبول طاعات مهری از کرببلای تو نگه داشته ام معرفت یافته ام از عرفاتت که هنوز گوش جان را به دعای تو نگه داشته ام گوش من پر بود از نغمه عاشورایت اندر این ضبط صدای تو نگه داشته ام تو بپا داشته ای پرچم دین را و خدا گوید ای دوست لوای تو نگه داشته ام تو مرا از نظر لطف میانداز حسین من نه گر پاس وفای تو نگه داشته ام @shia_poem
سفره دارد جمع می گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه ها دارم خجالت می کشم یا رب این شرمنده غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دست خالی آمدم، با دست خالی می روم یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده ات را حفظ کن خوب و بد، در هم بخر، ای یار، ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن های علی، موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین جان اربابم بیا این بنده ها را عفو کن بوده ام این روزها مصداق فابک للحسین گریه کن های غم کرببلا را عفو کن جان آن که دست و پا می زد به زیر تیغ و تیر حُرّ توبه کرده ی بی ادعا را عفو کن @shia_poem
سفره دارد جمع می گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه ها دارم خجالت می کشم یا رب این شرمنده غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دست خالی آمدم، با دست خالی می روم یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده ات را حفظ کن خوب و بد، در هم بخر، ای یار، ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن های علی، موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین جان اربابم بیا این بنده ها را عفو کن بوده ام این روزها مصداق فابک للحسین گریه کن های غم کرببلا را عفو کن جان آن که دست و پا می زد به زیر تیغ و تیر حُرّ توبه کرده ی بی ادعا را عفو کن @shia_poem
سائل آن است که بر خواستن اصرار کند در تکاپوی طلب کوشش بسیار کند سالها در پی آن کهنه شرابی هستم که مرا نیز به عشق تو گرفتار کند نیست در شهر نگاری که دل از من ببرد یا مرا از می الطاف تو سرشار کند مرگ می آید ورخساره بر افروخته است تا مرا لحظه ای از خواب تو بیدار کند عاشق مرگم از آنرو که تو را می بینم کو حبیبی که مرا لایق دیدار کند هیچ کس نیست که مانند تو با قاتل خویش مهربان باشد ومانند تو رفتار کند نخل ها روزه گرفتند وبه این امّیدند که رطب با لب شیرین تو افطار کند کاش با عطر تو این خانه معطر بشود چشم هایم به جمال تو منور بشود @shia_poem
در راه جنون تو کسی دل نگران نیست در بند زمین نیست و در بند زمان نیست جز دیده وابروی تو رنگین وکمان نیست بی نام تو در مأذنه ها نور اذان نیست توصیف کمالات تو در قدرتمان نیست مجذوب تو شد کوخ نشین کاخ نشین هم بر روی زمین بودی و در خلد برین هم یک لحظه در آن بودی و یک لحظه درین هم فهمیده ز تدریس تو جبریل امین هم این ورطه یقین می طلبد جای گمان نیست روح القدس شعر تو برداشته دف را شمشیر تو آموخت به ما راز شرف را ما فوق جنان رفته و دیدیم هدف را یک شعبه ی زیباو دل انگیز نجف را ایوان تو در اصل درین کون و مکان نیست دیوانه شد از شعرجنون خیز تو دعبل عاشق شدن آسان و رسیدن به تو مشکل شمشیر تو بر جنت و دوزخ شده حائل ای خالق و ای رازق و ای شافع و عادل فهمیدن اسرار تو در حد توان نیست انسان شده بی مهر تو محکوم به خسران دارد هوس سجده به ایوان تو شیطان سلمان شده از نور نگاه تو مسلمان در شرح عناوین امینی شده عنوان اعجاز سخن های تو محدود زمان نیست هشیار جهانیم از آن روز که مستیم بگذار بگویند که ما باده پرستیم از بخشش بی حد تو ما توبه شکستیم تا دل به تو بستیم ز غیر تو گسستیم این عشق عیان است نیازی به بیان نیست از جام الست تو سیاهیم و سفیدیم ما در پی دردیم و دوا را نخریدیم در راه تو یک عمر دویدیم و دویدیم در وقت رکوع تو به مسجد که رسیدیم دیدیم به غیر از تو کسی گنج نهان نیست نزدیک شود لحظه به لحظه قدم مرگ با لطف تو در فکر کسی نیست غم مرگ خورشید شدی در شب پر پیچ و خم مرگ فهمیده ام از وعده ی شیرین دم مرگ جز خط کش میزان شما خط امان نیست از خوشه ی انگور نجف باده بگیریم معشوق ندیده به غم عشق اسیریم ما شاعر در باری ایوان امیریم بگذار به این حال خوش خویش بمیریم زیرا که اگر جان نشود خرج تو جان نیست @shia_poem