👌چگونه مزاج خود را تشخیص دهیم؟ ► مزاج گرم و خشک (صفراوی) دارای مزاج گرم و خشک هستند. چهره و سفیدی چشم آنها کم یا زیاد به زردی می‌زند، دهان و بینی‌شان خشک است و زبانشان خشک و زبر و گاهی تلخ می‌شود. عطش این افراد، زیاد و اشتهایشان کم است. لاغر هستند و مطالب را سریع درک می‌کنند. سر آنها کلاه نمی‌رود! خوابشان کم و سبک است. تحریک‌پذیرند و زود #عصبانی و #مضطرب می‌شوند. پوستشان گرم و خشک و بی‌حالت است. دور چشمشان (به علت از دست دادن رطوبت) گود می‌افتد. هنگام لمس، اندام‌های آنها گرم است، از هوای خنک لذت می‌برند و در هوای گرم اذیت می‌شوند. اولین ادرار صبحگاهی آنها پررنگ و گاهی سوزان است. گرمی و خشکی در این افراد در فصل تابستان شدت می‌یابد. سریع راه می‌روند، سریع و جویده حرف می‌زنند و معمولا عجول هستند. افراد صفراوی مزاج در سن جوانی دچار بیشترین مشکلات در سلامت خود می‌شوند و به‌خصوص بیشتر این مشکلات در فصل تابستان بروز می‌کند. ► مزاج گرم و تر (دموی) مزاج این افراد گرم و ‌تر است و رنگ چهره‌شان قرمز و هیکلشان درشت و چارشانه هستند. سر و اندام‌هایشان سنگین است و معمولا کسل هستند و خواب زیاد و سنگینی دارند و در فصل بهار این حالت تشدید می‌شود. دهان‌دره، کش و قوس بدن و کشیدن دست‌ها به اطراف جزو عاداتشان است. این افراد معمولا قوی، خوش‌اخلاق و اهل بگو و بخند هستند و در دیگران ایجاد نشاط می‌کنند. شجاع و فرمانبردار هستند، ولی مطالب جدید را خوب درک نمی‌کنند و زود فراموش می‌کنند. مزه دهان آنها شیرین و پوست و زبان و چشمشان قرمز است. خونریزی از نقاط مستعد مثل بینی و لثه در آنها شایع است. محل فصد و حجامت آنها خارش پیدا می‌کند. در فصل بهار این علائم بیشتر مشاهده می‌شود. ► مزاج سرد و خشک (سوداوی) مزاج این افراد سرد و خشک است. چهره این افراد، تیره و پوستشان، خشک و بی‌طراوت است. سیاهی خون و غلظت آن از علائم دیگر آنهاست. زیادی فکر و خیال و #نگرانی نسبت به آنچه که در اطرافشان می‌گذرد و #خواب‌ آشفته و تیره و تار، از مشکلات این افراد است. به علت سرعت فکر بین این افراد، شاعران و هنرمندان بیشتری یافت می‌شود، ولی در صورتی که روش زندگی و تغذیه این افراد اصلاح نشود، دچار مشکلات روانی جدی می‌شوند. #افسردگی و #گوشه‌گیری و کم جوشیدن با دیگران، یکی دیگر از خصوصیات افراد سوداوی است. سوزش سر معده و زیر جناغ، گرفتگی در عضلات پشت ساق پا، گرفتگی در ناحیه گلو (به صورتی که دائما احساس می‌کنند حلقه‌ای از داخل گلویشان را گرفته است)، اشتهای کاذب و خرده‌خواری، پرمویی و بروز لکه‌های تیره در پوست در این افراد شایع است. این افراد در فصل بهار از وضعیت تعادل بهتری برخوردار می‌شوند و در فصل پاییز بیماری‌هایشان شدت پیدا می‌کند. ► مزاج سرد و تر (بلغمی) مزاج این افراد سرد و تر است. این افراد چهره سفید دارند. پوست آنها سرد، نرم و شفاف است، ولی گاهی اوقات به علت رطوبت زیاد، پوستشان در ناحیه زیر چشم و زیر گلو دچار چین‌خوردگی می‌شود. آب دهان زیاد، کمی تشنگی و عطش، نرم بودن گوشت اندام‌ها، تنبلی، آروغ ترش و ریفلاکس (بازگشت مواد و اسید از معده به مری) از علائم دیگر افراد بلغمی است. حرکات این افراد کند است و حوصله انسان از پرحوصلگی آنها سر می‌رود، آرام حرف می‌زنند و در راه رفتن معمولا عقب می‌مانند و زود خسته می‌شوند. ماست و دوغ و سردیجات، آنها را اذیت می‌کند. خوش‌خوابی، کندفهمی، افت #حافظه ، کمرنگی ادرار صبحگاهی و زبان نرم با پرزهای تحلیل‌رفته و گاهی پوشیده از بار سفید از علائم افراد این گروه است. در فصل زمستان بیماری‌های بلغمی شدت می‌یابد. eitaa.com/slamicpsychology sapp.ir/slamicpsychology

 5 عادت روانشناختی مضر و آسیب زننده که ضریب هوشی را پایین می آورد و باعث اختلال در عملکرد ذهنی می شوند. ۱. فرو رفتن در فکر فکر کردن مدام به اتفاقات ناراحت‌کننده، آزاردهنده، یا استرس‌آور به‌ویژه وقتی از روی عادت این کار را می‌کنیم، می‌تواند باعث شود ذهنمان با افکارمان مسابقه دهد و از نظر هیجانی برانگیخته شویم، و به شدت منابع ذهنیمان را به گونه‌ای منفی تحت تاثیر قرار دهیم. به #فکر فرو رفتن (که #نشخوار_ذهنی نیز نامیده می‌شود) علاوه بر عملکرد شناختی، می‌تواند #سلامت_روان و حتی #سلامت جسمانی‌مان را با خطرات واقعی رو به رو کند. ۲. داشتن احساس گناهی که برطرف نشده غالب ما آدم‌ها گاهی #احساس_گناه داریم، خواه به خاطر کارهایی که باید انحام می‌دادیم و خواه به خاطر آنچه انجام داده‌ایم و نباید انجام می‌دادیم؛ و وقتی چنین احساسی داریم، عموما عذرخواهی می‌کنیم یا برای برطرف کردن احساس گناه کاری می‌کنیم. با این حال، وقتی احساس گناه برطرف نمی‌شود و هم‌چنان مکررا به ذهن خطور می‌کند، حواس پرتی بزرگی در توانایی شناختی ایجاد می‌کند که عملکرد شناختی را به‌طور جدی دچار خلل می‌کند؛ بنابراین بهتر است احساس گناه را به بهترین نحو ممکن برطرف کنیم تا ذهنمان #آرامش و گنجایش کافی را برای انجام وظایف مهم‌تر داشته باشد. ۳. #گلایه کردن بدون فایده غالب ما آدم‌ها گلایه‌ها را طوری بیان می‌کنیم که فایده‌ای ندارد. احتمال اینکه رنجشمان را به دوستانمان منتقل کنیم، خیلی بیشتر از آن است که آن‌ها را خطاب به کسانی بگوییم که می‌توانند مشکلات را حل کنند. مشکل این است که احتمالا هر بار که آن داستان را تعریف می‌کنیم، باز هم حس زنجیدگی و آزردگی به ما هجوم می‌آورد. #خشم و #ناامیدی مستلزم قدرت پردازش بسیار زیادی است، برای همین گلایه‌های بی‌فایده می‌تواند منشأ هدر رفتن قدرت #مغز باشد. ۴. تحلیل کردن بیش از اندازه طرد شدن طرد شدن اتفاق دردناکی است که می‌تواند سبب درد هیجانی چشمگیر شود و در واقع تاثیر زیادی روی روحیه و عملکرد شناختی فرد دارد. این اتفاق در عین حال سبب می‌شود که فرد خودش را نکوهش کند، عادتی که نه تنها به #اعتماد_به_نفس او آسیب زیادی وارد می‌کند، بلکه مدت زمان آشفتگی هیجانی را نیز طولانی‌تر می‌کند و همراه با آن، توانایی‌های شناختی فرد را در معرض خطر قرار می‌دهد. ۵. نگرانی زیاد بیشتر ما نگرانی را مضر نمی‌دانیم. ممکن است با یک لبخند کمرنگ بگوییم: “فقط کمی نگرانم. ” با این حال، #نگرانی فقط یک حالت هیجانی ناراحت‌کننده و ناخوشایند در ما ایجاد نمی‌کند، بلکه می‌تواند به‌طور جدی حواسمان را پرت کند و تمرکزمان را از بین ببرد. وقتی نگران چیزی هستیم، معمولا آن موضوع برای ذهنمان در اولویت قرار می‌گیرد و تمام چیزهای دیگر را به حاشیه می‌راند. خوشبختانه، کنار آمدن با نگرانی و برطرف کردن آن (از طریق فکر کردن به راه‌حل‌های احتمالی) آسان‌تر از برطرف کردن #اضطراب است.   Eitaa.com/slamicpsychology