به نام او برخی دوستان ایمانی اظهار لطف می‌نمودند که مطالب چنین است و چنان. کاش ادامه می‌یافت. پاسخ چنین است: می‌دهی بر مثنوی شرحی تمییز می‌گریزی عشق را چون تیغ تیز شاخه را مشکن اگر میوه نکوست مثنوی را عشق زاییدست ای عزیز

مدتی این مثنوی تاخیر شد مهلتی بایست تا خون شیر شد تا نزاید بخت تو فرزند نو خون نگردد شیر شیرین خوش شنو چون ضیاءالحق حسام‌الدین عنان باز گردانید ز اوج آسمان... چون ز دریا سوی ساحل بازگشت چنگ شعر مثنوی با ساز گشت... بلبلی زینجا برفت و بازگشت بهر صید این معانی بازگشت... #مولوی @sooyesama

امام سجاد (ع) در شب بیست و هفتم ماه رمضان، از آغاز تا انجام شب می‌فرمود: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الِاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْت (الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۱، ص۴۰۲) @sooyesama

بسم الله الرحمن الرحیم دار غرور، همان زندگی دنیاست؛ جایگاهی فریبنده که انسان را از حقیقت هستی دور و به پندار‌های دروغین سرگرم می‌کند؛ «أنما حیاة الدنیا لعب و لهو... و ما الحیاة الدنیا الا متاع الغرور» (حدید؛ ۲۰). گرچه دنیا بخشی از آینه عالم است که حقیقت را بازتاب می‌دهد. اما خودنمایی این تصویر، به‌اندازه‌ای است که گاه دیدن حقیقت در متن آن‌را دشوار می‌سازد. از سوی دیگر خورشید حقیقت آن‌چنان نورانی و سوزنده است که دیدار بی‌واسطه او ممکن نیست. بنابراین برای دیدار او باید به صورت‌های آینه نگریست و در دل آنها او را دید. ازاین‌رو آینه عالم و تعین‌های موجود در او بهترین راه دیدار حقیقت‌اند؛ «فخلقت الخلق لکی اعرف». اما آینه در عین سودمندی یادشده، چالش‌هایی نیز دارد؛ زیرا انسان را به خود سرگرم کرده و از توجه به حقیقت باز می‌دارد. درنتیجه نه می‌توان آینه را شکست و مستقیم به حقیقت نگریست و نه می‌توان در آینه غرق شد و از حقیقت باز ماند. هردوی این تندروی و کندروی نارواست. راهی که پیشوایان دینی پیشنهاد می‌دهند «تجافی» است. تجافی یعنی نیم‌خیز بودن در زندگی فریب‌انگیز دنیا. نه ترک و رهایی دنیا و نه غرق و انغمار در دنیا، بلکه نیم‌خیز بودن. تجافی یعنی عبور از صورت به معنا؛ دیدن شخص در دل عکس؛ رویارویی با اسمایی که در کنه آفریدگان نهاده شده؛ دیدن روی پر فروغ حقیقت در فراز و فرود عالم؛ «اینما تولوا فثم وجه الله». اگر از غرور و فریبندگی آینه رها شدی به سرای جاوید می‌رسی. یعنی حقیقت را در همه صورتهای آینه می‌بینی و این «دار خلود» است؛ زیرا دیدار حقیقت مقصد پایانی و قرارگاه آدمی است. با این شهود می‌یابی که هیچ استقلالی در صورت‌ها نیست و خودنمایی آنها گمانی ناروا بود که اکنون ناپدید شد؛ «الحقیقة محو الموهوم». این شهود تو را به حقیقت تسلیم می‌کند و تو اختیارت را که نماد خودبینی توست در اختیار او فدا می‌کنی و جز به فرمان او رفتار نمی‌کنی. رفته‌رفته ملکوت خود را به حقیقت سپرده و امانت الهی را بازپس می‌دهی. این مرگ، حیات بی‌کران الهی را در تو سرازیر می‌کند. گویی که همه اسما را دریافته و همه ملائکه را پذیرا شده‌ای. پس روح حقیقت در تو دمیده می‌شود و ملائک را به سجده وا می‌دارد. آن‌گاه همه اسما در یکتایی اسم اعظم پیچیده می‌شوند و تو آینه تمام‌نمای او می‌شوی. پس تو را فرمان می‌دهد که از آن‌چه در تو تابیده سخن گویی و تو به ترانه توحید لب می‌گشایی: «قل هو الله احد الله الصمد...». #ر_س #شب_قدر #تجافی_دارغرور #آینه @sooyesama

نماز شب آخر ماه رمضان، ده رکعت است؛ به صورت پنجْ دو رکعتی با کیفت ذیل: - هر رکعت: حمد + ۱۰ توحید - در رکوع: سبحان ربی العظیم و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - در سجده: سبحان ربی الاعلی و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - پس از اتمام نماز: ۱۰۰۰ مرتبه استغفار - سپس به سجده رفته و می‌گوید: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لنا ذنوبنا و تقبل منا صلاتنا و صیامنا و قیامنا. (منبع: مفاتیح الجنان) یادآوری: مرحوم میرزا جواد آقا در «المراقبات» تاکید بسیاری بر این نماز داشته و انجام آنرا موجب غفران نمازگذار و همه روزه داران می‌داند. @sooyesama

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند وان که این کار ندانست در انکار بماند... جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند... از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند... #حافظ @sooyesama

پیامبر خاتم (ص): من أحيا لَيلةَ العِيدِ و لَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ هرکس شب عید (فطر) و شب نیمه شعبان را زنده بدارد، به روزی که دل‌ها می‌میرند، دلش نخواهد مرد. (ثواب الأعمال، ص۷۷) @sooyesama

👆👆👆 نماز شب آخر، در شب عید فطر نیز وارد است. کیفیت آن، همان است با دو تفاوت: ۱- در رکوع سجده، تنها ۱۰ بار تسبیحات اربعه گفته می‌شود، و ذکر رکوع و سجده حذف می‌گردد. ۲- در دعای پایانی، صیغه‌ها مفرد می‌آید، نه جمع: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لی ذنوبی و تقبل منی صلاتی و صیامی و قیامی. (منبع: مفاتیح الجنان) @sooyesama

روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر خرمن سوختگان را همه گو باد ببر... روز مرگم نفسی وعده دیدار بده وان گهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر... حافظ اندیشه کن از نازکی خاطر یار برو از درگهش این ناله و فریاد ببر #حافظ @sooyesama

هو الحی «طعم مرگ» نگرانی از مرگ، بخشی از طبیعت انسانی است؛ زیرا مرگ، به‌یک‌باره انسان را از همه دارایی‌های دنیا جدا کرده و به سرایی ناشناخته رهسپار می‌کند. انسان‌ها می‌کوشند به کمک استدلال‌های عقلی به این دست نگرانی‌ها، پاسخ دهند. برای نمونه عقل استدلال می‌کند که حقیقت انسان، نفس اوست و تعلقات دنیا این مرغ ملکوتی را از پرواز به آسمان حقیقت باز می‌دارد. بااین‌همه هنگامی‌که آدمی با خود خلوت می‌کند وابستگی پنهانی به دارایی‌های دنیا احساس می‌کند که مرگ را در کامش تلخ می‌نماید. اما گروهی از مردم هستند که تجربه‌ای نزدیک به مرگ داشته و برای لحظاتی عروج به عالم بالا را چشیده‌اند. گزارش‌هایی که ایشان از تجربه مرگ و شیرینی آن می‌دهند جالب توجه است. برخی از ایشان پس از مرگ شیرینی و رهایی زایدالوصفی را تجربه می‌کنند که به‌یک‌باره همه نگرانی‌ها و وابستگی‌های دنیا را فراموش می‌نمایند. آن‌چه ایشان در می‌یابند نوری مهربان است که در آغوش او به ادراک همه اسرار زندگی خویش دست می‌یابند. به‌گونه‌ای که می‌یابند همه رویداد‌های تلخ و شیرین زندگی، پروسه‌ای هوشمند برای تربیت و تکامل آن‌ها بوده است. تجربه‌گران مرگ در آغوش نور الهی گونه‌ای گرمای محبت‌بخش را تجربه می‌کنند که در هنگام این تجربه، همه نگرانی‌های پیشن را فراموش کرده و جز شیرینی اتصال به هستی، ادراکی ندارند. با شنیدن این سخنان، با خود می‌اندیشم که آن‌چه تجربه‌گران مرگ چشیده‌اند، خود خداوند نیست؛ زیرا ایشان در آغاز سفر معنوی خویش قرار داشته‌اند که آن‌را نیز رها کرده و به کالبد مادی باز گشته‌اند. بنابراین تنها تجلی‌های مثالی خدا را دریافته‌اند. اکنون اگر بالاتر می‌رفتند و به اداراک تجلی‌های عقلی و الهی می‌رسیدند چه حالی می‌داشتند؟ با این بیان، راز نیایش امام سجاد (ع) در شب ۲۷ رمضان که تا سحر تکرار کرده‌اند، اندکی روشن می‌شود. شاید حافظ نیز همین معنا را نشانه رفته است: روی بنمای و وجودم همه از یاد ببر خرمن سوختگان را همه گو باد ببر... #ر_س #طعم_مرگ @sooyesama

#توحید_عرفانی (همه عالم اسم الله است) #امام_خمینی @aqlemonavar

#علامه_حسن‌زاده #عبودیت @sooyesama

کتاب: در جستجوی کبریت احمر (داستان زندگی محیی‌الدین عربی) نویسنده: کلود عداس مترجم: فریدالدین رادمهر @sooyesama

#آیت‌الله_جوادی_آملی #کرونا #الطاف_پنهان_در_بلایا @sooyesama

نرم‌افزار اندرویدی «جامع الاحادیث» شامل مجموعه روایات موجود در ۱۹۹ عنوان از مصادر حدیثی شیعه (حدود ۴۰۰ هزار روایت) همراه امکانات کوناگون پژوهشی @aqlemonavar

بعد هم پشت همان پنجره رويایی چشم من محو ضريحي که نمي‌ديدم شد خواستم گريه کنم بلکه بر اين زخم عميق گريه مرهم بشود، خون جگر مرهم شد... #سیدحمیدرضا_برقعه‌ای @sooyesama

این‌که امام [خمینی] فرمودند: در میخانه گشایید به رویم شب و روز که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم یعنی «لا اله الا الله» تقلیدی را دیگر نمی‌خواهم و مدرسه یعنی «لا اله الا الله» تحقیقی را هم نمی‌خواهم. یک «لا اله الا الله» می‌خواهم که مرا از خود بی‌خود کند و (لا) بر سرمان بکشد. آن «لا اله الا الله» را می‌خواهم. #استاد_محمود_امامی #توحید_تقلیدی #توحید_تحقیقی #توحید_تحققی #می_توحید @sooyesama @tohideahadi

خداوند عزّوجلّ ایشان [امام خمینی] را برای حکومت اسلام برگزیده است. اینجاست که شما خوب حسّ می‌کنید که انتصاب الهی غیر از انتخاب است. آیا مردم ایشان را انتخاب کردند؟ رأی گیری کردند؟ عنوان اکثریّت بود؟ نه، هیچ‌یک از این مسائل نبود. طبعاً زمینه‌ای پیش آمد و مشیّت حضرت احدیّت عزّوجلّ بر این قرار گرفت که فردی را که لیاقت برداشتن این لوا را که به تمام مسلمین جهان بعد از کهنگی و اندراس، لباس عزّت بپوشاند ایشان را قرار دهد. #علامه_طهرانی (خطبۀ نماز عید فطر سال ۱۳۹۹ قمری، ص۱۸) #انتصاب_الهی #امام_خمینی @sooyesama

پسرم! خود را که به فطرت الله تخمیر شده‌ای دریاب و از گرداب سهمگین امواج خودبینی و خودخواهی نجات ده و به سفینه نوح که پرتو ولایت الله است رکوب کن که «من رکب نجی و من تخلف عنها هلک». پسرم! کوشش کن در صراط مستقیم، که صراط الله است، ولو لنگ‌لنگان حرکت کنی و حرکات و سکنات قلبی و قالبی را رنگ معنویت و الوهیت دهی. #امام_خمینی (آداب الصلاة، ص ۱۲-۱۱) @sooyesama

انسان می‌خواهد به حق مطلق برسد تا فانی در خدا شود... اگر جنابعالى [گورباچف] ميل داشته باشيد در اين زمينه‌ها تحقيق كنيد، می‌توانيد دستور دهيد كه صاحبان اين گونه علوم علاوه بر كتب فلاسفه غرب در اين زمينه، به نوشته هاى فارابى و بوعلى سينا رحمة اللَّه عليهما، در حكمت مشاء... و نيز به كتابهاى سهروردى - رحمة اللَّه عليه- در حكمت اشراق مراجعه نموده... و از اساتيد بزرگ بخواهيد تا به حكمت متعاليه صدرالمتالهين - رضوان اللَّه تعالى عليه و حشره اللَّه مع النبيين و الصالحين- مراجعه نمايند... ديگر شما را خسته نمی‌كنم و از كتب عرفا و بخصوص محى الدين ابن عربى نام نمی‌برم، كه اگر خواستيد از مباحث اين بزرگمرد مطلع گرديد، تنى چند از خبرگان تيزهوش خود را كه در اين گونه مسائل قوياً دست دارند، راهى قم گردانيد، تا پس از چند سالى با توكل به خدا از عمق لطيف باريكتر ز موى منازل معرفت آگاه گردند، كه بدون اين سفر آگاهى از آن امكان ندارد. #امام_خمینی (صحيفه امام ج21 ،ص 224 و 225 ؛ نامه به گورباچف) @sooyesama

می‌نویسم که شب تار سحر می‌گردد یک‌نفر مانده از این قوم که بر می‌گردد #سیدحمیدرضا_برقعه‌ای @sooyesama

امام حسین (ع): كتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِيَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِيَاءِ کتاب خداوند بر چهار چیز [بنا شده] است: عبارت، اشاره، لطائف و حقائق. عبارت برای عموم مردم و اشاره برای خواصّ است. لطائف برای اولیاء خدا و حقائق برای پیامبران است. (بحارالانوار، ج۹۲، ص۲۰) #حدیث #مراتب_قرآن @aqlemonavar

تا هست ز نیک و بد در کیسهٔ من نقدی در کوی جوانمردان عیار نخواهم شد... چون ساختهٔ دردم در حلقه نیارامم چون سوختهٔ عشقم در نار نخواهم شد #عراقی @sooyesama

روزی مرحوم والد (علامه طهرانی) به یکی از شاگردان خود فرمودند: «شخصی که در مکاشفه به تو دستور می‌دهد که بعضی از امور را انجام دهی و تو از من پنهان کرده‌ای، او شیطان است و در صدد اغوای تو برآمده و تو نباید به او اعتنا کنی». ولی آن فرد به تذکر ایشان توجهی ننمود و در ضلالت، عمر خود را به پایان رساند. (تعلیقهٔ کتاب «سر الفتوح ناظر بر پرواز روح»، ص۳۸) #القائات_شیطانی #ضرورت_پی‌روی_از_استاد @sooyesama

بسم اللهِ الرّحمنِ الرّحیم الم تلک آیات الکتاب الحکیم هدیً و رحمهً لِلمُحسنین با سلام و دعای خالصانه، و ارائه اراداتِ بی پیرایه جاودانه به حضور باهِرُ النّور رهبرِ عظیم الشانِ کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت اللهِ معظّم، جناب خامنه‌ای کبیر (متّع اللهِ الأِسلام و المسلمین بطولِ بقائهِ الشّریف). این اثر نمونه دوران را أعنی رساله «انسان در عرف عرفان» را به پاس تجلیل و تکریم و ابراز شادمانگی از نزولِ اجلالِ آن یگانه دوران در دارالأسلام و الأیمان شهر هزار سنگر آمل مازندران، از جانب خودم و از جانب همه شهروندان بزرگوار این بلدِ طیّب و خطّه شهرستان آمل بلکه از جانب همه فرزانگان گرامی و گرانقدر استان مازندران، به پیشگاه مبارکِ آن ولیِّ بحق که مصداق بارز رساله است با کمال ابتهاج و انبساط تقدیم می‌دارم و عزت و شوکت روز افزون آن قائدِ اسوه زمان را همواره از حقیقه الحقائق خداوند سبحان مسئلت دارم. ۱۳۷۷/۰۳/۲۰ ه.ش حسن حسن‌زاده آملی @sooyesama

بر مرکب همت نشستم و عزم کوه قاف نمودم. با شور و شوق می‌تاختم و با نخوتی از حرکت و جریانِ مستمر، به مناظر پیرامونم که یکی پس از دیگری می‌آمد و می‌رفت می‌نگریستم. آهسته آهسته، احساس تفاوت نسبت به انسان‌های اطرافم در وجودم نقش بست و دیگر خود را محیط بر انسان‌ها و حتی ملائک می‌دیدم. راهی تا اظهار ادعای ولایت هم باقی نبود، که ناگاه با دعای دلسوخته‌ای (شاید والدینم، شاید اساتیدم و شاید ‌عزیزی دیگر) نجاتم دادند و حقیقت را برایم روشن ساختند... دیدم خبری از صعود نبود، بلکه «وهم» مرتبا تصاویر را برایم جابجا می‌کرد؛ دقیقا مانند آن‌که در خودرویی می‌نشیند و تصاویری بر شیشه‌ها یکی پس از دیگری برایش به‌نمایش می‌آید، اما هیچ خبری از حرکت نیست... نمی‌دانم شاکر باشم که قدم آخر سقوط را برنداشتم و یا نالان باشم که دانستم عمری‌ ایستا بودم... فقط در حیرت شدم و تمام عالم با تمام هیاهویش برایم در سکوت بود... سرد و خشک شدم..‌. ناگاه چون چنین شدم به عنقا رساندندم.... اما دیگر توان ذوق هم نداشتم؛ مانند کسی‌که تمام توانش را ستاندند و عصاره‌اش را نزد معشوق بردند... از طرف یکی از سالکین راه دوست... @ostadshirvani @sooyesama

این اسم [تسمیه سوره حمد] عظیم‌ترین و بزرگ‌ترین اسماء الهی است و ‏‎‏خلیفه‌ای است که مربی سلسله وجود از غیب و شهود، در قوس نزول و صعود است و بسم‌‎‏الله‌های دیگر از تعینات این اسم شریف و از مراتب آن محسوب می‌شوند. هر تسمیه‌ای هم‏‎ ‎‏که در آغاز هر کار از قبیل خوردن و نوشیدن و مقاربت و غیر آن ذکر می‌شود بر حسب‏‎ ‎‏حدّ و مقام خود تعینی از تعینات این اسم مطلق‌اند. #امام_خمینی (ترجمه شرح دعای سحر، ص۸۸) #بسم‌الله_حمد #آغاز_و_انجام_عالم @sooyesama

#مژده 📚🎧 #کتاب_صوتی_سه_دقیقه_در_قیامت به صورت رایگان منتشر شد. کتاب صوتی سه دقیقه در قیامت با هماهنگی نشر شهید هادی توسط سایت «یار کتاب» تهیه و به صورت رایگان در اختیار عموم قرار گرفته است. قسمت اول قسمت دوم قسمت سوم قسمت چهارم قسمت پنجم قسمت ششم قسمت هفتم قسمت هشتم 🌐 @IranNDE

خدا را با نگاه حضرت صادق عبادت کن و در معراج اندیشه ضریحش را زیارت کن... #سیدحمیدرضا_برقعه‌ای @sooyesama @hamidreza_borghei

امام صادق (ع): «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ» اِسمُ اللّه ِ الأكبَرُ ، أَو قالَ : الأَعظَمُ". «بسم اللّه الرحمن الرحيم» اسم اكبر (يا اعظم) خداست. @sooyesama