إنا لله و انا الیه راجعون حکیم متاله آیت‌الله سیدرضی شیرازی به رحمت الهی پیوست. اساتید ایشان در فلسفه و عرفان عبارتند از: آیات عظام شیخ محمدتقی آملی، میرزا محمّدمهدی الهی قمشه‌ای، میرزا ابوالحسن شعرانی، سیّد ابوالحسن رفیعی قزوینی، میرزا احمد آشتیانی، شیخ حسین فاضل تونی، و آقا محمدعلی حکیم شیرازی. وی سال‌ها به تدریس علوم عقلی در حوزه تهران اشتغال داشت و با بهره‌گیری از استدلال‌های کلامی و فلسفی، شمار زیادی از پیروان ادیان گوناگون، با ملیت‌های متفاوت، را به مکتب اهل بیت (ع) مشرف نموده بود. حمد و ۱۱ توحید را به روح بلندش تقدیم نماییم. @sooyesama

با چنین حسن و ملاحت اگر اینان بشرند از جهانی دگر و از گل و آبی دگرند @sooyesama

بر مزاری چنین نوشته بود: هنگام کودکی می‌خواستم دنیا را تغییر دهم. در جوانی دریافتم دنیا خیلی بزرگ است، باید شهر و دیار خود را تغییر دهم. در پیری تصمیم گرفتم خانواده خود را تغییر دهم... اکنون در آستانه مرگ می‌یابم اگر از آغاز، خود را تغییر داده بودم، شاید می‌توانستم دنیا را نیز تغییر دهم. @sooyesama

پیامبر خاتم (ص): لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَني‌آدمَ لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ اگر شیاطین، گرد دل‌های آدمیان نمی‌چرخیدند، هر آينه ملكوت آسمان‏‌ها را مى‌‏ديدند. (المحجّة البيضاء، ج۲، ص۱۲۵) @sooyesama

فلا یکون خلیفه الا مَن استخلفه الحقُ علی عبادِه، لا مَن اقامه الناسُ و بایَعوه و قدَّموه لانفسهم و علی انفسهم. فهذه هی درجه الکمال. خلیفه نیست مگر کسی‌که حق وی را بر بندگانش خلیفه کرده باشد، نه کسی‌که مردم برپایش کرده و با او بیعت کرده‌اند و ازسوی خود بر خویشتن پیشوا داشته‌اند. این است درجه کمال! #محیی‌الدین_عربی الفتوحات المکّیّه (دوره ۱۳ جلدی)، ج۵، ص۴۷۸، باب۱۶۷ #تشیع_محیی‌الدین @sooyesama

امام سجاد (ع) به زینب کبری (س)، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بی‌تعلیم دانایید، و بی‌تفهیم فهیم هستید!» پیامبران و امامان، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان می‌دارند؛ «ما ینطق عن الهوی». بنابراین زینب (س) دارای علم لدنی الهی است، که گونه‌ای عصمت علمی به‌دست می‌دهد. و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» (انفال/۲۹). باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارند که نهایت آن، در پیامبر خاتم (ص) و حضرات ائمه (ع) پدیدار شده است. #ر_س @sooyesama

#استاد_شجاعی #صبر #رضا #شکر @sooyesama

هنگامى که ابوبکر، کارگزاران حضرت زهرا (س) را از فدک، اخراج و آن‌جا را به‌زور تصرف کرد، امیرمومنان ‏(ع) در احتجاج با وی چنین فرمود: ای ابوبکر! آیا قرآن مى‌‏خوانى؟ بگو آیه تطهیر (إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) درباره چه کسى نازل شده است؟ درباره ما یا دیگران؟ ابوبکر گفت: درباره شما. علی (ع) فرمود: اگر جمعى گواهی دهند که فاطمه (س) دختر پیامبر (ص)، کار زشتى انجام داده، چه مى‌‏کنى؟ ابوبکر گفت: همان‌گونه که بر دیگر زنان مسلمان حدّ جارى مى‏‌کنم بر او نیز حدّ جارى مى‌‏کنم. حضرت فرمود: دراین‌صورت از کافران خواهى بود! زیرا خداوند به پاکی فاطمه (س) گواهی داده و تو گواهی خدا را نپذیرفته و گواهی مردم را پذیرفته‏‌اى! چنان‌که حكم خدا و پیامبر را در مسئله فدک (كه فاطمه آنرا در زمان حيات پيامبر دریافت کرد) ردّ کرده و شهادت فردى اعرابى دور از تمدّن را پذيرفتى، و فدك را از او غصب کردى، و پنداشتی كه آن فى‏ء (مال همه) مسلمانان است. (طبرسی، احتجاج، ج‏۱، ص۹۲) #حقانیت_اهل‌بیت #مظلومیت_اهل‌بیت @sooyesama

#مقام_معظم_رهبری #دوام_یاد_اهل‌بیت @sooyesama

امام سجاد (ع): افْضَلُ الْبِقَاعِ مَا بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ- وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا عُمِّرَ مَا عُمِّرَ نُوحٌ فِي قَوْمِهِ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَاماً يَصُومُ النَّهَارَ وَ يَقُومُ اللَّيْلَ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ ثُمَّ لَقِيَ اللَّهَ بِغَيْرِ وَلَايَتِنَا لَمْ يَنْفَعْهُ ذَلِكَ شَيْئاً برترین مکان‌ها میان رکن و مقام است. اما اگر کسی به اندازه عمر نوح میان قومش (پنجاه سال کمتر از هزار سال) عمر کند، و در آن مکان روزها را روزه و شب‌ها را به عبادت بگذراند، و بدون ولایت ما خدا را ملاقات کند، این اعمال هیچ سودی برای او نخواهد داشت. (وسائل الشیعة، ج۱، ص۱۲۲) @sooyesama

دعای نور حضرت زهرا (س) برای دوری از تب (غلبه حرارت) مادی و معنوی، بسیار توصیه‌شده و مجرب است. #استاد_محمود_امامی #دعای_نور @sooyesama

#شهید_سلیمانی #عنایات_فاطمی #محبت_مادری @sooyesama

#آیت‌الله_دستغیب #کمال_عبودیت @sooyesama

#امام_خمینی #ضرورت_تهذیب @sooyesama

#استاد_محمود_امامی #خواب_دنیا #مرگ #بیداری @sooyesama @tohideahadi

قالَتِ الْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى: يَا رُوحَ اللَّهِ مَنْ نُجَالِس؟ُ قَال:َ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُه‏ «حواریّون به عیسی (ع) گفتند: «ای روح خدا، با که بنشینیم؟» فرمود: «با کسی که دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد؛ و کلامش به علمتان بیفزاید، و رفتارش موجب رغبت شما به آخرت بشود.» (اصول کافی، ج۱، ص۳۹) @sooyesama

عیسی (ع) در ادبیات عرفانی نماد قلب است. زیرا قلب خاستگاه حیات شی است و معجزه حضرت عیسی نیز احیای مردگان بوده است. البته قلب حیوانی تنها مایه حیات حیوانی است؛ زیرا حواس پنج‌گانه و حرکت ارادی را در بدن پدیدار می‌کند. این قلب با انتشار حیات حیوانی، بدن را زندگی می‌بخشد. اما قلب آدمی (حقیقی)، حیاتی الهی به قوای نفس می‌بخشد که گونه ژرف‌تری از ادراک را به ارمغان می‌آورد. تپش‌های قلب آدمی، حیات تازه‌ای به قوا می‌بخشد که آنها را به ادراک حقیقت توانا می‌سازد. اما قلب آدمی چگونه شکوفا می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی این نکته را در داستان حضرت عیسی (ع) روشن کرده است. تولد عیسی نتیجه نزول جبرائیل (ع) نزد حضرت مریم (س) است؛ «فتمثل لها بشراً سویاً... قال إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا». این واقعه آفاقی یک حقیقت أنفسی را روشن می‌کند که هرگاه جبرائیلِ عقل برای مریمِ نفس تمثل یافت، عیسای قلب متولد می‌شود. اکنون ما باید بکوشیم تا عقل جبرئیلی را بر نفس خویش حاکم کنیم تا قلب آدمیِ ما شکوفا گردد. جبرائیل (ع) فرشته وحی است و نزول جبرائیل بر نفس، به‌معنای پی‌روی از وحی است. اگر شریعت وحیانی را بر نفس خویش حاکم کردیم آنگاه قلب، رفته‌رفته شکوفا شده و حیات الهی را به قوای نفس سرازیر می‌کند. سپس قلب ما نیز، همان‌گونه که عیسی (ع) به بنی‌اسرائیل گفت، به قوای گونان نفس می‌گوید: «إنّی عَبْدُاللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ... وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَياً». #استاد_محمود_امامی #ولادت_عیسی #عقل_جبرئیلی #قلب_آدمی @sooyesama

#آیةالله_شجاعی #معنای_محبت_خداوند @sooyesama

#علیرضا_افتخاری #رقص_خون @sooyesama

امام صادق (ع): فيمَا نَاجَى اللَّهُ بِهِ مُوسَى علیه السلام قَالَ: يَا مُوسَى لَا تَنْسَنِي عَلَى كُلِّ حَالٍ فَإِنَّ نِسْيَانِي يُمِيتُ الْقَلْبَ. خداوند در نجوایی که با موسی علیه السلام داشت، فرمود: ای موسی! مرا در هیچ حالی فراموش مکن، که فراموشی من، دل را می میراند. (کلینی، الکافی، ج۲، ص۴۹۸) @sooyesama

#سرباز (کلیپی زیبا از ولادت تا شهادت سرباز خدا) @sooyesama

«هو الشهید» شهید گشتی و آن‌گه شدی دوباره شهید گزیده گشتی و آن‌دم خدا تو را بگزید سلوک خاص تو این بود: مرگِ پیش از مرگ حیات کشتهٔ جانان، شود چنین جاوید هرآنکه روید از این خانه غرور انگیز به آسمان حقیقت نهال او برسید اگرچه شیر نبردی، ولی مهم اینجاست گشوده‌ای دو پر خویش بر یتیم و فقید دلت بریده ز اغیار و طالب دیدار چنان‌که موسیِ عمران به طور حق را دید دلم به صدق و صفای دلت گواهی داد نه من که در دل مردم، غمت به‌حق رویید اگرچه مدرسه را این منم مدرّس، لیک گرفتی از لب ساقی، تو بوسه توحید رها شدی ز خود و به خون چو رقصیدی به مِهر، در دل ساغر، دلت چو مِیْ، غلطید عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد درخت ناب حقیقت ز خون تو بالید ببین که خون تو خواهد قیام در عالم به‌نام «قاصم جبار»، نام نیک «شهید» #ر_س @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش #حرکت_وضعی_زمین @sooyesama

یکی از عزیزانم که آزادمردی است و در عرفان عملی دارای حظّی وافر است و به القائات سبّوحی نایل است و به دستور یاد شده (شهادت به عصمت حضرت زهرا در میان اذان و اقامه) عامِل است، در اثنای فصول اقامه نماز مغرب شب یکشنبه دهم ربیع‌الاول ۱۴۱۹ ه‌ق، خواست که فصل مذکور را اداء کند، از نهاد دیوار مقابلش می‌شنود که کسی می‌گوید: (اَشهَدُ اَنَّ فاطمةَ الزهراء حُجّةُ اللهِ عَلَی الحُجَج). شگفت این‌که همین عبارت شریف یاد شده، صورت روایت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام است، چنان‌که سیّد عبدالحسین طیّب رحمة الله تعالی علیه آن‌را در تفسیر اطیب البیان (ج ۱۳، ص ۲۲۵) نقل کرده است: "قال الامام العسکری علیه السلام: نحنُ حُجَجُ الله علی خلقه، و جَدّتُنا فاطمة حجّة علینا". #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک کلمه، ج۵، کلمه ۴۷۲) #عصمت‌الله_الکبری #حجت‌الله_علی_الحجج @sooyesama