سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است و آن کس که از مصیبتى که
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
#قسمت_اول
💠در این گفتار حکیمانه به پنج #رذیله_اخلاقى و آثار #سوء آن اشاره کرده.
1⃣نخست مى‌فرماید: «کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است»
🔸آنچه در عالم رخ مى‌دهد به #اراده خداست، بنابراین اگر بر اثر حوادثى بخشى از امکانات دنیوى ما از دست برود در واقع #قضاى_الهى بوده و اگر کسى به سبب آن اندوهگین گردد در واقع به قضاى الهى خشمگین شده است.
🔺به تعبیر دیگر، گاه ضررها و زیان‌ها و حوادث نامطلوب بر اثر کوتاهى‌ها و ندانم کارى‌هاى خود ماست که باید #خود را درباره آن #ملامت کنیم و گاه بر اثر امورى است که #خارج از #اختیار ماست و این همان چیزى است که به عنوان #قضاى_الهى تعبیر مى‌شود.
✅اندوهگین شدن براى این امور در واقع اظهار ناراحتى در برابر قضاى الهى است.
✨از سوى دیگر توجه به این حقیقت که انسان باید در برابر قضاى الهى تسلیم باشد دو اثر مثبت در انسان دارد:
🔹نخست موجب #آرامش روح انسان است
🔹و دیگر این که #یأس و #نومیدى را از انسان دور مى‌دارد و وى را از حالت انفعالى دور ساخته به سوى آینده‌اى بهتر حرکت مى‌دهد.
💠دشمنان اسلام اصرار داشتند که مسلمانان و شخص پیامبر را در برابر حوادثى که رخ مى‌دهد ناراحت کنند، لذا هنگامى که #مصیبتى براى مسلمانان پیش مى‌آمد اظهار #خوشحالى مى‌کردند و آن را دلیل بر #عدم_حقانیت اسلام مى‌گرفتند. خداوند به پیغمبر گرامى‌اش مى‌فرماید: «بگو این حوادث قضاى الهى است او مولاى ماست (و براى ما غیر از نیکى نمى‌خواهد و به همین دلیل ما بر او #توکل مى‌کنیم).
🔺این منطق منافقان را مأیوس و دوستان را امیدوار مى‌کرد.
❇️البته #طبیعى است که انسان با از دست دادن مال و ثروت یا مقام و فرزند و امثال آن غمگین مى‌شود؛ ولى براى مؤمن این غمگینى امر #موقتى است، هنگامى که در قضاى الهى فکر کند و به این نکته توجه نماید که خداوند هم #حکیم است هم #رحمان و #رحیم است و چیزى جز #خیر بندگانش را نمى‌خواهد در این حال غم و اندوه فروکش مى‌کند و جاى خود را به رضا و تسلیم مى‌دهد.
2⃣در دومین جمله حکیمانه مى‌فرماید: «و آنکس که از مصیبتى که به او رسیده شکایت کند از پروردگارش شکایت کرده است»
🔺این جمله در واقع جمله سابق را تکمیل مى‌کند، زیرا حوادث تلخ گاه به شکل ضرر و زیان خودنمایى مى‌کند و گاه به صورت مصیبت؛ آن کس که ایمان و توحیدش #کامل است مى‌داند در این مصائب نیز حکمت‌ها و رحمت‌هایى است و به همین دلیل زبان به شکایت نمى‌گشاید که اگر زبان به شکایت بگشاید در واقع از خداوندى که این مصیبت را مقدر کرده شکایت کرده است.
✅البته همان طور که در بالا گفتیم اینها مربوط به ضررها و مصائبى است که #خودساخته نباشد، بلکه از دایره #اختیار ما بیرون باشد.
💠البته گاه انسان براى جلب آرامش، مصیبت خود را با دوستان مؤمن در میان مى‌گذارد تا آن ها به او تسلى دهند، این ضررى ندارد، ولى گاه نزد غیر آنها شکایت مى‌کند که این کار، زیان‌بار است.
🔺البته شکایت کردن به درگاه خداوند نه تنها عیبى ندارد، بلکه نوعى #دعا و #تضرع و #درخواست از اوست و در دعاهاى معصومان هم آمده است؛ همان‌گونه که یعقوب پیغمبر بعد از آنکه یوسف و بنیامین را از دست داد در برابر سرزنش افراد گفت: «من غم و اندوهم را تنها به #خدا شکوه مى‌کنم، و از خدا چیزهایى مى‌دانم که شما نمى‌دانید!».
✨...ادامه دارد
@syed213
🔰تضرّع موقع #دعا زیباست اما تفکّر در متن دعا، گاهی قیمتش بیشتر است
🔰یک‌بار از سر کنجکاوی، متن مناجات خصوصی علی(ع) با خدا را مطالعه کنیم
🔻 #پیام‌به‌مناسبت‌آغازماه‌شعبان
🔸 اساساً دعاها را به چند صورت، میشود خواند؛ یک‌بار میشود دعا را بابت مطالعه و «از سر کنجکاوی» خواند، یک‌بار میشود دعا را «از سر تفکر» خواند و یک‌بار هم میشود دعا را با حالت تضرّع و گریه خواند.
🔸 وقتی یک #مناجات خصوصی بین #امیرالمؤمنین (ع) و خداوند متعال در جایی ثبت شده، واقعاً باید کنجکاوی انسان برانگیخته شود؛ انسان باید سَرک بکشد و ببیند آنجا چه گفتگویی صورت گرفته است؟ فرض کنید شما پشت درِ اتاقی هستید که در آن اتاق، علی(ع) دارد با خدا مناجات می‌‌کند و صدای مناجات ایشان بلند است. اگر شما مجاز باشید این صدا را بشنوید، آیا کنجکاو نمی‌شوید که بفهمید امیرالمؤمنین(ع) چه موضوعاتی را در مناجاتش با خدا مطرح می‌‌کند؟
🔸 دعایی که از یک #امام به ما می‌رسد، در واقع #عصاره‌ایمان، #تقوا و #معرفت ایشان است و #مناجات_شعبانیه هم عصارۀ وجود معنوی امیرالمؤمنین(ع) است. فرازهای این دعا خیلی تأمل‌برانگیز هستند؛ هم می‌‌توانند ما را به فکر وادار کنند و هم اگر کسی اهل فکر باشد، بهترین متن برای تفکر، همین دعاست.
🔸 یکی از با فضیلت‌ترین عبادت‌ها، #تفکر است، اما «چگونه فکر کنیم؟» یک راهش این است که متن این #دعا را در مقابل خودمان بگذاریم و بعد از اینکه یک‌بار آن را با ترجمه‌اش، مطالعه کردیم و با مضامینش آشنا شدیم، برگردیم و یک‌بار دیگر با «تفکر» با این دعا برخورد کنیم.
🔸 البته #تضرّع و #گریه در موقع دعاخواندن هم در جای خودش بسیار زیباست اما تفکر هم کم کاری نیست، بلکه گاهی از اوقات ممکن است قیمتش از آن اشک‌ریختن، بالاتر برود. اگر کسی بعد از مطالعه و تفکر، این مناجات به جانش نشست، شروع کند در یک خلوتی بین خودش و خدا، فرازهای این دعا را به‌عنوان یک «نجوا» بخواند و مطرح کند؛ اصلاً «مناجات» یعنی درِگوشی سخن‌گفتن.
👤علیرضا پناهیان
🔻پیام به مناسبت #ماه_شعبان