✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️روایات اسلامی چگونه اهمیت «صدق» و «راستی» را تبیین نموده است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸اهميت اين #فضيلت_اخلاقى در روايات اسلامى بيش از آن است كه در سخن بگنجد؛ رواياتى كه در این زمینه از #رسول_اکرم (صلی الله علیه و آله)، #ائمه_هدى (عليهم السلام) نقل شده، بيش از حدّ احصا و شمارش است. در ادامه تنها گلچينى از آن بيان مى شود كه به عنوان مشت نمونه خروار، بيانگر موقعيت اين صفت در ميان تمام صفات انسانى است. از اين روايات به خوبى استفاده مى شود كه همه فضايل انسانى از #صدق و #راستى سرچشمه مى گيرد.
7⃣#امام_على(عليه السلام) در اهميت #صدق می فرماید: «اَلصِّدْقُ رَأْسُ الدِّين» (صدق و #راستگويى اساس دين است). و در حديث ديگرى مى فرمايد: «اَلصِّدْقُ صَلاحُ كُلِّ شَىء» (#راستى سبب اصلاح هر چيزى است). و در حديث مشابه ديگرى مى فرمايد: «اَلصِّدْقُ اَقْوى دَعائِمِ الاْيمانِ» (#صدق قوى ترين ستون هاى ايمان است). و در تعبير ديگرى مى فرمايد: «اَلصِّدْقُ جَمالُ الاْنْسانِ وَ دَعامَةُ الاْيْمانِ» (#صدق جمال انسان و ستون ايمان است). و بالأخره در تعبير مهم ديگرى مى فرماید: «اَلصِّدْقُ اَشْرَفُ خَلائِقِ الْمُوْقِنِ» [۱] (#صدق شريف ترين اخلاق افراد صاحب يقين است).
8⃣#رسول_خدا (صلى الله عليه و آله) مى فرمايد: «اِنَّ رَجُلا جاءَ اِلَى النَّبِى فَقالَ يا رَسُولَ اللهِ ما عَمَلُ الْجَنَّةِ؟ قالَ الصِّدْقُ اِذا صَدَقَ الْعَبْدُ بَرَّ، وَ اِذا بَرَّ آمَنَ، وَ اِذا آمَنَ دَخَلَ الْجَنَّةَ قالَ: يا رَسُولَ اللّه وَ ما عَمَلُ النّارِ؟ قالَ اَلْكِذْبُ، اِذا كَذِبَ الْعَبْدُ فَجَرَ وَ اِذا فَجَرَ كَفَرَ، وَ اِذا كَفَرَ دَخَلَ النّارَ» [۲] (كسى از #رسول_خدا پرسيد: #عملى كه انسان را #بهشتى مى كند چيست؟ فرمود: #راستگويى، زيرا هنگامى كه انسان راست بگويد #نيكوكارى مى كند و هنگامى كه نيكوكارى كند #ايمان آورد و هنگامى كه ايمان بياورد داخل #بهشت مى شود؛ عرض كرد اى رسول خدا! #عملى كه انسان را #دوزخى كند چيست؟ فرمود: #دروغ است، هنگامى كه #دروغ بگويد #كار_بد انجام مى دهد، و هنگامى كه كار بد انجام مى دهد #كافر مى شود، و هنگامى كه كافر شود داخل #دوزخ مى گردد).
🔹جالب اين كه در اين حديث #راستگويى سرچشمه نيكوكارى و نيكوكارى سرچشمه #ايمان شمرده شده است؛ اين به خاطر آن است كه #افراد_بدكار براى توجيه اعمال خود معمولا به #دروغ پناه مى برند، #دروغ نیز با تاثیر در روح آدمى، تدريجاً #ايمان را تضعيف کرده، و سرانجام به #كفر مى انجامد، همانگونه كه #قرآن ميفرمايد: «ثُمَّ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ اَسائُوا السُّوء اَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِئُونَ» [۳] (سپس سرانجام كسانى كه #اعمال_بد مرتكب شدند به جايى رسيد كه #آيات_خدا را تكذيب كردند و آن را به سخريه گرفتند).
9⃣#امام_على (عليه السلام) در حديث ديگرى میفرماید: «اِذا اَحَبَّ اللهُ عَبْداً اَلْهَمَهُ الصِّدْقُ» [۴] (هنگامى كه خدا كسى را دوست بدارد خداوند #راستگويى را به قلب او مى افكند).
🔟آن حضرت در حديث ديگرى میفرماید: «اَرْبَعٌ مَنْ اُعْطِيَهُنَّ فَقَدْ اُعْطِىَ خَيْرُ الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ، صِدْقُ حَدِيث وَ اَداءُ اَمانَة وَ عِفَّةِ بَطْن وَ حُسْنِ خُلْق» [۵] (چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده؛ #راستگويى در سخن، اداء امانت، نگهدارى شكم از حرام و حسن خلق).
💠از مجموع اين احاديث، نكات مهم زير به خوبى استفاده مى شود: ۱) يكى از طرق آزمايش مردم. آزمايش افراد صاحب ايمان، بوسیله #راستگويى است. ۲) دعوت به #راستگويى جزء برنامه اصلى تمام پيامبران بوده است. ۳) #راستگويى سبب پاكى عمل است. ۴) مقام والاى انسان در پيشگاه خدا در گرو #راستگويى است. ۵) گرامى ترين مردم #راستگويانند. ۶) #راستگويى سبب نجات در آخرت است. ۷) #راستگويى قوى ترين ستون دين است. ۸) #راستگويى كليد بهشت است. ۹) #راستگويى نشان محبوبيت انسان در پيشگاه خدا است. ۱۰) آن كس كه #راستگو است، خير دنيا و آخرت را نصيب خود مى كند. و با توجه به اين آثار دهگانه اى كه براى #راستگويى ذكر شد به خوبى روشن میشود كمتر صفتى از فضايل اخلاق است كه به پاى اين صفت برسد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] غررالحكم و دررالكلم، محقق: رجائى، سيدمهدى، دارالكتاب الإسلامي، قم، چ۲، ص۶۷ (قصار ۱۳۰۰) و ص۱۲۱ (قصار ۲۱۴۲) و ص۸۴ (قصار ۱۶۱۵) و ص۵۹ (قصار ۱۱۵۸) و ص۳۶ (قصار ۵۷۰)
[۲] إرشاد القلوب إلى الصواب، ديلمى، الشريف الرضي، قم، چ۱، ج۱، ص۱۸۵
[۳] سوره روم، آيه۱۰
[۴] غررالحكم و دررالكلم، همان، ص۲۸۸ (قصار ۱۲۷)
[۵] همان، ص ۱۲۴ (قصار ۲۱۶۴)
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابیطالب (ع)، ۱۳۷۷ش، چ۱، ج۳، ص۲۰۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#صدق #راستگویی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) چه روشی را برای مواجهه با «دشمن» پیشنهاد می کند؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) زمانى كه در ماجراى صفين شنيد بعضى از يارانش به «اهل شام» بدگويى مى كنند، فرمود: «إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ، وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ، وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ، كانَ أَصْوَبَ فِی الْقَوْلِ، وَ أَبْلَغَ فِی الْعُذْرِ». (من دوست ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد؛ ولى اگر #اعمال_زشتشان را شرح دهيد و #احوال آنها را بيان كنيد به گفتار صحيح نزديكتر و براى اتمام حجّت رساتر است).
🔹«سبّاب» به كسى گفته مى شود كه زیاد «بدگويى» مى كند و حقيقت «سبّ» بدگويى كردن و دشنام دادن توأم با هتك طرف است؛ مانند خطاب كردن طرف به احمق، بى شعور، پست، رذل و امثال آن. #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در خطبه ۲۰۶ نهج البلاغه يارانش را از اين كار باز مى دارد، هر چند حق داشتند #دشمن را به اين گونه خطابها مخاطب سازند، و به جاى آن دستور مى دهد #صفات_زشت و #اعمال_بد آنها را مورد نقد قرار دهند و حجّت را بر آنها تمام كنند، كه هم تأثير بيشترى دارد و هم بهانه به دست #دشمن براى مقابله به مثل نمى دهد.
🔹سپس امام علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن با بيان مصداق روشنى، شيوه برخورد با #دشمن را در اين گونه موارد تعليم داده و مى فرمايد: «وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ: اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ، وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ، وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلاَلَتِهِمْ، حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ». (شما بايد به جاى #دشنام چنين مى گفتيد: پروردگارا خون ما و آنها را حفظ كن! ميان ما و آنها را #اصلاح فرما! و آنان را از گمراهيشان #هدايت نما، تا كسانى كه جاهلند، حق را بشناسند و آنها كه گمراهند و بر دشمنى با حق اصرار می ورزند از آن دست بردارند و [به راه راست] بازگردند).
🔹حضرت در اين عبارت پرمعناى خود سه دعا فرموده، و يا به تعبير ديگر سه تقاضا از پيشگاه خدا دارد: نخست اينكه #آتش_جنگ خاموش گردد، و خون های طرفين ريخته نشود. ديگر اينكه علاوه بر آتش بس، #صلح و دوستى در ميان دو گروه، برقرار گردد، و #مسلمين متّحد و يكپارچه شوند. سوم اينكه #گمراهی هايى كه دامان آنها را گرفته و آنان را از رسيدن به حق باز مى دارد از ايشان دور شود؛ #ناآگاهان حق را بشناسند، و #آگاهان از ستيزجويى و دشمنى با حق دست بردارند.
🔹اين دعاها به خوبى نشان مى دهد كه تا چه حد #امیرالمؤمنین (عليه السلام) داراى سعه صدر بوده و لطف و رحمت حتّى نسبت به #دشمنان خود داشته است، و با آن همه #ظلم و جنايتى كه در حق امام و يارانش روا داشتند، كمترين سخنى كه دليل بر #انتقام_جويى باشد، بيان نمى فرمايد و حتّى دوستانش را از سبّ و #دشنام و بدگويى به #دشمن، نهى مى كند.
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۸، ص ۹۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اثرات گناه در انسان
🔹[تاثیر گناهان] در انسان چیست؟ یکی از تأثیرات این است که وقتی انسان مبتلا است به #گناه، در یک نقطه‌ی حسّاس و #بزنگاه کم می‌آورد. آیه‌ی قرآن می‌فرمايد که: «إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُوا...». [۱] (کسانی که در روز روبرو شدن دو جمعیت با یکدیگر (در جنگ احد)، فرار کردند، #شیطان آنها را بر اثر بعضی از #گناهانی که مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت...).
🔹در #جنگ_اُحد، آن کسانی که نتوانستند طاقت بیاورند و دلشان در هوای غنیمت آنچنان تپید، که فراموش کردند چه #مسئولیّت_حسّاسی در اختیار آنها و بر عهده‌ی آنها است، و جنگ پیروز را به جنگ مغلوب تبدیل کردند، «اِستَزَلَّهُمُ الشََّیطانُ بِبَعضِ ما کَسَبوا»، اینها قبلاً خطاهایی انجام دادند، آن خطاها اینجا خودش را نشان داد. این یک مرحله است؛ یعنی #گناه ما موجب میشود که در یک #نقطه_حسّاس، در یک نقطه‌ی #بزنگاه، نتوانیم تاب بیاوریم، نتوانیم #مقاومت کنیم.
🔹اگر چنانچه کاری بکنیم که نتیجه آن باشد که «اِنَّمَا استَزَلَّهُمُ الشََّیطان» و پایمان بلغزد و نتوانیم طاقت بیاوریم در آنجایی که باید تاب آورد و طاقت آورد، خطر بزرگی ما را تهدید می‌کند. این یک مرحله است. مرحله‌ی بالاتر از این و بدتر از این، آن است که ما گاهی #خطایی می‌کنیم، آن خطا موجب میشود که ما دچار #نفاق بشویم؛ یعنی دل‌مان با زبان‌مان اختلاف پیدا کند. آیه‌ی شریفه [میفرماید]: «فَاَعقَبَهُم نِفاقًا فی قُلوبِهِم اِلی یَومِ یَلقَونَه‌ُ بِمآ اَخلَفُوا اللهَ ما وَعَدُوهُ وَ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ». [۲] (این عمل، (روح) #نفاق را، تا روزی که خدا را ملاقات کنند، در دلهایشان برقرار ساخت. این بخاطر آن است که از #پیمان_الهی تخلّف جستند؛ و به خاطر آن است که #دروغ می‌گفتند).
🔹[اگر] انسان با #عهد_خدایی در یک‌جا وفادار نمانَد و #تعهّدی را که پیش خدا کرده عمل نکند، این موجب میشود که «فَاَعقَبَهُم نِفاقًا فی قُلوبِهِم»؛ البتّه این یک سازوکار کاملاً منطقی هم دارد که حالا وقت نیست من شرح بدهم که چطور میشود یک «گناه» در یک انسان به «نفاق» منتهی میشود. از این بالاتر، گاهی اوقات #گناه ما و خطای ما و کج‌روی ما موجب میشود که - پناه بر خدا - به تکذیب «ما انزل الله» مبتلا بشویم؛ «ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللهِ وَ كَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ». [۳] (سپس سرانجام کسانی که #اعمال_بد مرتکب شدند به جایی رسید که #آیات_خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند!).
🔹راه علاج هم #مراقبت است؛ باید مراقبت کنیم؛ باید #نظارت کنیم بر خودمان، بر مجموعه مان، انگیزه مان را افزایش بدهیم، کارمان را متراکم‌تر کنیم، پُرکاری، پرهیز از #لغزشگاه‌ها، خلاصه در یک جمله #تقوا. «تقوا» یعنی مراقبت از خویش؛ دائم باید #مراقب خودمان باشیم. البتّه خطاب این حرفها در درجه‌ی اوّل به خود بنده است؛ همه‌مان مسئولیم.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره آل عمران، آيه ۱۵۵
[۲] سوره توبه، آيه ۷۷
[۳] سوره روم، آیه ۱۰
بیانات مقام معظم رهبری در جمع مسئولین نظام ۹۵/۰۳/۲۵
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای #گناه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آيا روايات اسلامی جنبه تربيتی «مصائب و بلايا» را تأييد می كند؟
🔸در روايات اسلامى تعبيرات روشنى كه حاكى از رابطه ميان بعضى از #مصائب و #مشكلات زندگى با «امور تربيتى» مى باشد، ديده مى شود كه آنچه را از طريق عقل و آيات قرآن درک می کنیم تأييد مى كند؛ مانند:
1⃣در يكى از خطبه هاى اميرمؤمنان #امام_على (عليه السلام) در نهج البلاغه مى خوانيم: «اِنَّ اللهَ يَبْتَلى عِبادَهُ عِنْدَ الأَعْمالِ السيِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمراتِ وَ حَبْسِ الْبَرَكاتِ وَ اِغْلاقِ خَزائِنِ الْخَيْراتِ، لِيَتُوْبَ تائِبٌ وَ يُقْلِعَ مُقْلِعٌ وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ وَ يَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ!». [۱] (خداوند بندگان خويش را به هنگامى كه #اعمال_بد انجام مى دهند، با كمبود ميوه ها و جلوگيرى از #نزول_بركات و بستن درهاى گنج هاى خيرات به روى آنان، مبتلا مى سازد، تا توبه كاران #توبه كنند و آنها كه بايد دست از #گناه بكشند خوددارى نمايند و پند پذيران پند گيرند و آنها كه آماده اند از گناه باز ايستند).
2⃣در حديث ديگرى از #امام_علی (عليه السلام) مى خوانيم: «اِنَّ الْبَلاءَ لِلظّالِمِ اَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ اِمْتِحانٌ وَ لِلأَنْبِياءِ دَرَجَةٌ وَ لِلأَوْلياءِ كَرامَةٌ!». [۲] (#بلا براى ظالم «ادب»، و براى مؤمن «آزمايش» و براى انبياء «درجه» و براى اولياء «كرامت» است).
3⃣در حديث ديگرى از #امام_صادق (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلْمُؤْمِنُ لايَمْضى عَلَيْهِ اَرْبَعُونَ لَيْلَةً اِلاّ عَرَضَ لَهُ اَمْرٌ يُحْزِنُه يَذَّكَّرُ بِهِ». [۳] (مؤمن چهل شب بر او نمى گذرد، مگر اين كه حادثه غم انگيزى براى او رخ مى دهد كه مايه #تذكر و #بيدارى او گردد).
4⃣در حديث ديگرى از #امام_صادق (عليه السلام) آمده است: «اِذا اَرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْد خَيْراً فَاَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنِقْمَة، فَنُذكِّرُهُ الاِْسْتِغْفارَ وَ اِذا اَرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْد شَرّاً فَاَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنِعْمَة، لِيُنْسِيَهُ الاْسْتِغْفارَ وَ يَتَمادى بِه وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ: سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعاصى!». [۴] (هنگامى كه خداوند خير و سعادتى براى بنده اى بخواهد، اگر #گناهى كند او را به ناراحتى مبتلا مى سازد و #توبه و #استغفار را به ياد او مى آورد، و هنگامى كه براى بنده اى [بر اثر طغيانگرى زياد] شرّى بخواهد، اگر گناهى كند نعمتى به او مى دهد! تا استغفار را فراموش كند و به راه خود ادامه دهد! و اين همان چيزى است كه خداوند فرموده: ما آنها را از آنجا كه نمى دانند تدريجاً به سوى #عذاب مى بريم به اين گونه كه به هنگام #معصيت، نعمت به آنها مى دهيم).
5⃣اين بحث را با حديث ديگرى از #امام_على (عليه السلام) پايان مى دهيم. امير مومنان (عليه السلام) فرمود: «اِذا رَأَيْتَ اللهَ سُبْحانَهُ يُتابِعُ عَلَيْكَ اَلبَلاءَ فَقَدْ اَيْقَظَكَ، اِذا رَأَيْتَ اللهَ سُبْحانَهُ يُتابِعُ عَلَيْكَ النَّعَمَ مَعَ الْمَعاصى فَهُوَ اِسْتِدراجٌ لَكَ». [۵] (هنگامى كه مشاهده كنى [بعد از ارتكاب گناه] خداوند #بلاهايى پشت سر هم بر تو مى فرستد تو را #بيدار كرده، و هنگامى كه خداوند متعال با انجام #معاصى نعمت هايش را بر تو مى فرستد اين، نوعى #عذاب_استدراجى است).
پی نوشت‌ها؛
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، چ۱، ص۱۹۹، خطبه۱۴۳. [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۷۸، ص۱۹۸. [۳] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ۴، ج ۲، ص ۲۵۴. [۴] الكافی، همان، ص ۴۵۲. [۵] عيون الحكم و المواعظ، محقق / مصحح: حسنى بيرجندى، حسين، دار الحديث، قم، چ۱، ص۱۳۵
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۴، ص ۵۴۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#بلا #آزمايش
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد