eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨💎✨💎✨💎✨💎✨ 💎✨ ✨ 🔺 ✅آشنايي اجمالي با ⭕️ب ـ و ولايت فقيه: 💠برهان عقلي 🔷حيات اجتماعي انسان و نيز كمال فردي و معنوي او، از سويي نيازمند در ابعاد فردي و اجتماعي است كه مصون و محفوظ از ضعف و نقص و خطا و نسيان باشد و از سوي ديگر، نيازمند و است براي تحقّق و اجراي آن كامل، در بُعد فردي و اجتماعي‌اش، بدون اين دو و يا با يكي از اين دو، متحقّق نمي‌شود و فقدان آن دو، در بُعد اجتماعي، سبب و و مي‌شود كه هيچ انسان خردمندي به آن رضايت نمي‌دهد اين برهان كه دليلي عقلي است و مختصّ به زمين يا زمان خاصّي نيست، هم شامل زمان انبياء ـ عليهم السّلام ـ مي‌شود كه نتيجه‌اش است و هم شامل زمان پس از نبوت رسول خاتم ـ صلّي الله عليه و آله ـ است كه را نتيجه مي‌دهد، و هم ناظر به امام معصوم - عليه السلام - است كه حاصلش، ضرورت ولايت فقيه مي‌باشد.[3] 💠دلايل نقلي 🔷در مورد ، مي‌توان اجمالاً به چند روايت معروف اشاره كرد: 1⃣ ـ عليه السّلام ـ به نقل از ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند: پيامبر فرموده‌اند بار خدايا جانشينان مرا مورد لطف و رحمت خود قرار ده. سؤال شد: جانشينان شما چه كساني هستند؟ پاسخ فرمود: كساني كه پس از من مي‌آيند و حديث و سنّت مرا روايت مي‌كنند.[۴] 2⃣پيامبر اسلام (ص) مي‌فرمايند: « امين پيامبرانند.»[۵] امام خميني (ره) در تفسير اين حديث خاطر نشان مي‌كنند: يعني كليه اموري كه به عهده پيامبران است، فقهاي عادل موظف و مأمور انجام آن هستند.[۶] 3⃣ ـ عجّل الله تعالي فرجه الشريف ـ مي‌فرمايند: در مورد حوادث واقعه به ما مراجعه كنيد كه آن‌ها بر شما هستند. و من حجت خدا هستم.[۷] مراد از راويان حديث و سنّت پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ كساني نيستند كه تنها نقل حديث مي‌كنند، بي آنكه از آگاهي كامل داشته باشند. توضيح اينكه، راوي حديث و سنت هر چند با تقوا نيز باشد، تنها از آنرو كه راوي حديث است، نمي‌تواند چنين شايستگي ولايي را بيابد تا از او تعبير به خليفه شود. از اين رو، نقل حديث بدون فهم و درك آن موجب شايستگي خلافت رسول خدا (ص) نمي‌شود. افزون بر اين، مناسبت بين حكم و موضوع نيز مانع از آن است كه خلافت رسول خدا (ص) بر عهده شخصي باشد كه تنها تعدادي از احاديث پيامبر را حفظ است و نقل مي‌كند.[۸] 👇👇👇
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️مردم و حکومت اسلامی (بخش سوم) 💠 در نظام (شکل گیری و استمرار) 🔷با روشن شدن جایگاه مردم در نظام اسلامی این سؤال مطرح می شود، که اگر مردم در مشروعیت بخشیدن به حکومت در نظام اسلامی نقشی ندارند، در کجاست؟ و آیا اکثریت و رأی آنها در نظام اسلامی اعتبار دارد یا نه؟ در پاسخ باید گفت ، با شعار حکومت های بشری و به ویژه غربی متفاوت است. 🔷 دین و است و شعار حکومت های بشری و دموکراسی غربی پیروی از اکثریت است؛ البته در در بعضی موارد و مراحل «اکثریت» معتبر است و جایگاه ویژه ای دارد، که همان مقام «تشخیص حق است، نه تثبیت حق»؛ یعنی را تبیین و تثبیت می کند، و در مقام اجرای حق، رأی اکثریت سازگار است، 🔷و گاهی در مواردی که تشخیص حق دشوار باشد، و صاحبنظران با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند، رأی اکثریت معیار است. تفاوت اساسی اکثریت در نظام دموکراسی غربی با اکثریت در نظام اسلامی، در این است که در و ، و مقدم بر آن است و اکثریت کاشف حق است، نه مولد و به وجود آورنده آن، ولی در نظام دموکراسی و غیر دینی، اکثریت، پیش از حق و قانون و به وجود آورنده آن است». [۱] 🔷بنابراین در و اسلامی دو نوع رأی اکثریت محترم و معتبر است: یکی در مقام اجرا و عمل، و دیگری در مقام تشخیص قانون الهی، که توسط وحی و دین ارائه گردیده است. را با رأی اکثریت تعیین میکنند، و قانون شناسان با رأی اکثریت خود، را می شناسند. [۲] پی‌نوشت‌ها [۱] عبدالله جوادی آملی، ولایت فقیه، ولایت فقه و عدالت، ص ۹۰-۹۱ [۲] همان، ص ۹۲ منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا آیه «وَ مَن نُعَمِّرهُ نُنَکِّسهُ فی الخَلق» با طول عمر امام زمان (عج) منافات دارد؟ 🔹آیه مذکور [۱] در حقیقت یک قاعده طبیعى و را توضیح مى دهد؛ یعنى، مطابق ، پس از آن که به سر حدّ رسیدند، تدریجاً نیروهاى خود را یکى پس از دیگرى از دست داده و به و ناتوانى روز اوّل بازگشت مى کنند. این «منحنى» ضعف و قدرت یک براى تمام موجودات زنده است، و همگى روى سیر طبیعى و معمولى، این سرنوشت را خواهند داشت؛ 🔹ولى در موضوع (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با این که یک سلسله مطالعات علوم طبیعى چنین طول عمرى را طبق موازین علمى امرى کاملا ممکن معرّفى مى کند، در عین حال باید اعتراف کرد که این طول عمر فعلا دارد. به عبارت دیگر، عمر هزار ساله و بیشتر انسان مطابق اصول علمى امروز به هیچ وجه محال نیست؛ به دلیل این که دانشمندان علوم طبیعى براى طولانى ساختن عمر انسان همواره مشغول مطالعاتى هستند، 🔹و به ما نوید مى دهند که روزى موفّق خواهند شد از طرق علمى حدّاکثر طول عمر انسان را به مراتب افزایش دهند. این خود نشانه ممکن و معقول بودن چنین طول عمرى است. ولى نمى توان انکار کرد که فعلا چنین طول عمرى دارد، و هنوز انسان از طرق معمولى موفّق به آن نشده است. بنابراین براى اصلاح جامعه بشریّت، یکى از خود را داده که در موقع معیّنى کند و را مملوّ از گرداند. 🔹پُر واضح است که نظر به و عادى دارد، شامل حال چنین انسانی نخواهد شد، چرا که وضع او یک است و از جریان هاى معمولى برکنار مى باشد. خلاصه، همان خدایى که بر خلاف وضع عادّى، چنین را به آن حضرت داده، و به صورت فوق العاده او را زنده نگه داشته، از که ضعف و ناتوانى و بازگشت به قهقراست نیز حفظ مى نماید، و این مطلب با آیه مذکور که نظر به افراد عادى معمولى دارد، هیچ گونه منافاتى نخواهد داشت. پی نوشت؛ [۱] قرآن کریم، سوره یس، آیه ۶۸ 📕پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبیطالب(ع)، چ دوم، ص ۲۱۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه می توان با استدلال به «وجوب اطاعت الهی» حق «قانون گذاری» را برای «خداوند» اثبات كرد؟ 🔹«آيه ۵۱ سوره نور» سخن از «ايمان و تسليم مطلق» در برابر حكم خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به ميان آورده و مى فرمايد: «انَّماكانَ قَولَ المُؤمِنينَ اِذا دُعُوا اِلَى اللّهِ وَ رَسوُلِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُم اَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا و اَطَعْنا و اُولـئكَ هُمُ المُفلِحُونَ» (سخن ، هنگامى که به سوى و دعوت شوند تا میان آنان داورى کند، تنها [و در هر حال] این است که مى گویند و کردیم و اینها همان [واقعى] هستند). 🔹از شأن نزولى كه در بعضى از تفاسير براى آيات بعد از آن آمده است ـ كه جمعى از منافقان هنگامى كه وضع خود را متزلزل ديدند خدمت (صلی الله علیه و آله) رسيدند و سوگند ياد كردند كه ما تسليم فرمان تو ايم ـ روشن مى شود كه منظور از آيه فوق كه سخن از نقطه مقابل اين گروه يعنى مى گويد در مقابل است، و هر قانونى را غير آن از درجه اعتبار ساقط مى كند، و اگر منظور تنها مسأله قضاوت و داورى باشد باز دلالت بر مقصود ما دارد؛ 🔹زيرا مسأله نيز بر اساس صورت مى گيرد؛ بنابراين تسليم بودن در برابر قضاوت خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به معنى «تسليم بودن در مقابل » است؛ و لذا هميشه قضات هنگام صدور احكام خود، استناد به يك يا چند ماده قانون مى كنند و بر اساس آنها حكم صادر مى كنند، بنابراین بايد تنها به موارد استناد جويند. همچنين «آيه ۱۵۳ سوره انعام» در مورد ترك شرك، نيكى كردن به پدر و مادر، ترك فرزندكشى و به طور كلّى ريختن خون بى گناهان، و اعمال زشت ديگر مى فرمايد: 🔹«وَ اِنَّ هذا صِراطى مُسْتَقيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لاتَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِهِ ذلِكُمْ وَصّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (این من است؛ از آن پیروى کنید؛ و از راههاى پراکنده [و انحرافى] پیروى نکنید، که شما را از راه او، دور مى سازد؛ این چیزى است که خداوند شما را به آن سفارش مى کند، تا پرهیزگارى پیشه کنید). از اين تعبير به خوبى روشن مى شود كه همان «حكم و قانون و فرمان الهى» است، و هر آنچه غير از آن است، راههاى كج و معوج و نادرستى است كه مردم را از صراط مستقيم خداوند دور مى سازد، و نيز از اين تعبير استفاده مى شود كه پيمودن راه هاى ديگر، مايه تفرقه و پراكندگى و اختلاف است. 🔹دليل آن هم روشن است، زيرا نظر انسان ها حتّى دانشمندان بزرگ در تشخيص مصالح و مفاسد كارها با هم تفاوت بسيار دارند؛ هر گاه به دست سپرده شود دائماً و بر جوامع انسانى حاكم خواهد بود. ابن مسعود در حديثى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) نقل مى كند كه: «پيامبر كشيد؛ سپس فرمود: اين راه صحيح است، سپس از طرف راست و چپ آن، خطوط مختلفى كشيد و فرمود: اينها هم راه هایی [متفرّق] است، در كنار هر يك از آنها شيطانى نشسته كه افراد را به سوى آن مى كشد!». [۱]  🔹علاوه بر اين در «آيه ۳ سوره مائده» گرچه مستقيماً سخنى از مسأله انحصار قانون گذارى به خداوند به ميان نيامده، ولى تعبيرى دارد كه از آن به خوبى استفاده مى شود موردى براى قانون گذارى غير خدا وجود ندارد؛ مى فرمايد:  «اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً» (امروز شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و را به عنوان آيين [جاويدان] شما پذيرفتم). 🔹در واقع به معنى واقعى آن، شامل تمام شئون زندگى بشر مى شود، و با توجّه به اينكه خاتم اديان است و تا پايان جهان برقرار خواهد بود، مفهوم آيه اين است كه تمام آنچه مورد نياز انسان ها از نظر تا پايان جهان است در پيش بينى شده، و بنابراين زمينه اى براى قانون گذارى ديگرى باقى نمى ماند. البته بخشى از اين قوانين خاص و جزيى، و بخشى عام و كلّى است؛ وظيفه «علماى دين» و «قانون گذاران اسلامى» آن است كه آن كليّات را بر مصاديق آن تطبيق كنند و مورد نياز را از آنها و نمايند. پی نوشت‌؛ [۱] مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، دار احياء التراث العربى، چ سوم، ج ‏۱۴، ص ۱۸۵ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ نهم، ج ۱۰، ص ۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel