🔸 #معرفت_نفس
🔸 نشناختن نفس؛ بدترین #جهالت
🔸 كَفى بِالمَرءِ مَعرِفَةً أن يَعرِفَ نَفسَهُ
✍🏻 کسی که خودش را نشناسد جاهل است و به معنای واقعی جهل دارد؛ زیرا اگر #نفس خودش را که مُدرِک است درک نکند، چگونه میتواند چیزهای دیگر را درک کند؟!
ما از حیات خودمان چیزکی میفهمیم؛ این نفس است که حیات را درک میکند. نفس است که حقایق را درک میکند؛ اگر نفس را نشناختید فقط با اشیا تماس دارید. تجلیات اصل حقیقت در عالم هستند. چیزی که میتواند به اینها نزدیک شود و از معرفت اینها بهره بگیرد، #نفس_انسانی است.
🛑 اگر انسان نفس را نشناسد از قافله عقب میماند و کُمیتش لنگ است.
✍برگرفته از کتاب #آیینه_رخ_دوست ص ۱۲۲ و ۱۲۳
@tabyinchannel
@daneshgahevelyat
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از منظر عقل، آیا «دوستان» بر رفتار و اخلاق انسان تاثیر می گذارند؟
🔸مى گويند: بهترين دليل بر امكان چيزى وقوع آن است؛ در موضوع مورد بحث، مشاهده نمونه هاى عينى كه #معاشرت با #بدان سرچشمه انواع #انحرافات_اخلاقى مى شود و معاشرت با #نيكان در #پاكسازی_روح و جان انسان اثر مى گذارد، بهترين دليل است. اين تشبيه قديمى كه #اخلاق_زشت و بد، همانند بيماری هاى #واگيردار است، كه به سرعت به نزديكان و همنشينان سرايت مى كند، تشبيه صحيح گويايى است؛ مخصوصاً در مواردى كه بر اثر كمى سنّ و سال يا كمى معلومات و يا سستى ايمان و اعتقاد مذهبى، زمينه هاى روحى براى پذيرش #اخلاق_ديگران آماده است. معاشرت اين گونه افراد با #افراد_آلوده سمّ مهلك و كشنده اى است. بسيار ديده شده است كه #سرنوشت_افراد خوب و بد بر اثر #معاشرت ها بكلّى دگرگون شده و #مسير_زندگانى آنها تغيير يافته است؛ و اين امر دلائل مختلفى از نظر روانى دارد:
1⃣از جمله مسائلى كه روانكاوان در مطالعات خود به آن رسيده اند، وجود #روح_محاكات در انسانها است؛ يعنى افراد آگاهانه يا ناآگاه آنچه را در #دوستان و #نزديكان خود مى بينند حكايت مى كنند؛ #افراد_شاد بطور ناآگاه شادى در اطرافيان خود مى پاشند، و «#افسرده_دل افسرده كند انجمنى را». #افراد_مأيوس، دوستان خود را مأيوس و #افراد_بدبين، همنشينان خود را بدبين بار مى آورند، و همين امر سبب مى شود كه دوستان با سرعت در يكديگر تأثير بگذارند.
2⃣مشاهده #بدى و زشتى و #تكرار آن، از #قبح آن مى كاهد و كم كم به صورت يك امر عادى در مى آيد؛ و مى دانيم يكى از عوامل مؤثّر در #ترك_گناه و زشتی ها، احساس قبح آن است.
3⃣تأثير #تلقين در انسانها غير قابل انكار است؛ و #دوستان_بد همنشينان خود را معمولا زير بمباران #تلقينات مى گيرند، و همين امر سبب مى شود كه گاه #بدترين_اعمال در نظر آنان تزيين يابد و #حسّ_تشخيص را بكلّى دگرگون سازد.
4⃣معاشرت با #بدان، #حسّ_بدبينى را در انسان تشديد مى كند و سبب مى شود كه نسبت به همه كس بدبين باشد، و اين #بدبينى يكى از عوامل #سقوط در پرتگاه گناه و #فساد_اخلاق است. روشنى اين موضوع، يعنى سرايت حسن و قبح اخلاقى از دوستان به يكديگر سبب شده كه شعرا و ادبا نيز در اشعار خود هر كدام به نوعى درباره اين مطلب دادِ سخن بدهند.
🔹در يك جا مى خوانيم: «كم نشين با #بدان كه صحبت بد - گر چه پاكى، تو را #پليد كند ؛ آفتاب ار چه روشن است آن را - پاره اى ابر ناپديد كند». در جاى ديگر آمده است: «با #بدان كم نشين كه بد مانى - خو پذير است #نفس_انسانى». اشعار در اين زمينه بسيار فراوان است و اين بحث را با شعر معروفى از سعدى كه با تكرار هرگز كهنه نشده است پايان مى دهيم: «گِلى خوشبوى در حمام روزى - رسيد از دست محبوبى به دستم ؛ بدو گفتم كه مشكى يا عبيرى - كه از بوى دل آويز تو مستم ؛ بگفتا من گِلى ناچيز بودم - و ليكن مدّتى با گُل نشستم ؛ كمال همنشين در من اثر كرد - وگرنه من همان خاكم كه هستم».
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، چ۱ اول، ۱۳۷۷ش، ج ۱،ص ۱۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دوست #دوستی #دوستان #معاشرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۳۲۷ نهج البلاغه، چه راهکاری برای مهار «نفس سرکش» ارائه می دهند؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۳۲۷ #نهج_البلاغه می فرماید: «امْرُؤٌ أَلْجَمَ نَفْسَهُ بِلِجَامِهَا، وَ زَمَّهَا بِزِمَامِهَا، فَأَمْسَكَهَا بِلِجَامِهَا عَنْ مَعَاصِی اللهِ، وَ قَادَهَا بِزِمَامِهَا إِلَى طَاعَةِ اللهِ» [۱] (انسان بايد #نفس_سركش را با لگام [تقوا] مهار كند و #افسار آن را در اختيار گيرد، و به وسيله اين لگام او را از #معصيت خدا باز دارد، و با اين زمام به سوى اطاعت فرمان حق رهبرى كند».
🔹#امام (علیه السلام) در این جملات، #نفس_انسانى را به «مركب سركشى» تشبيه كرده، كه اگر «لجام مناسبى» نداشته باشد، انسان را به #پرتگاههای_گناه مى كشاند و از مسير طاعت منحرف مى كند. معمولاً براى مهار كردن مركب هاى سركش از دو وسيله استفاده مى شود: يكى #لجام كه طناب يا فلزى است كه در دهان حيوان گذارده مى شود و با طنابى بسته شده و در دست كسى كه سوار مركب است قرار مى گيرد؛
🔹و #زمام آن ريسمانى است كه از سوراخى كه در بينى حيوان است مى گذرانند، و به وسيله طنابى به دست سواركار مى دهند؛ و از آنجايى كه هم دهان حيوان و هم بينى حيوان جاى حساسى است، با كشيدن اين مهار مى توان حيوان را از حركت باز داشت و با كشيدن به يك سو مى توان آن را به همان سو هدايت كرد.
🔹تعبير به #لجامها و #زمامها اشاره به اين است كه بايد لجام و زمام مناسبى در خور #نفس_سركش تهيه شود، كه هم بتوان به وسيله آن او را از گناهان باز داشت و هم به سوى طاعت پروردگار هدايت نمود. بسيارند كسانى كه #نفس خود را به لجام و زمام نامناسب و سستى مهار مى كنند، و به هنگام هيجان #شهوات، اين مهار از دست مى رود و آلوده انواع #گناهان مى شوند.
🔹امّا با چه وسيله اى مى توان #نفس را مهار زد؟ در سخنان ديگرى كه از #امام_علی (علیه السلام) در غررالحكم و بحارالانوار نقل شده، پاسخ اين سخن را مى توان يافت. در حديثى، حضرت #قناعت را عامل #اصلاح_نفس مى شمرد و مى فرمايد: «اَعْوَنُ شَىْء عَلى صَلاحِ النَّفْسِ الْقَناعَةُ». [۱] در جاى ديگر #سخت_گرفتن بر #نفس را وسيله مهار او مى شمرد و مى فرمايد: «إذا صَعِبَتْ عَلَيْكَ نَفْسُكَ فَاصْعَبْ لَها تَذِلُّ لَكَ» [۲] (هنگامى كه #نفس بر تو سخت گيرد تو هم [در طعام و استراحت و...] بر او سخت بگير تا رام تو شود). [۲]
پی نوشت:
[۱] غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ دوم، ص ۲۰۴، ح ۳۶۷
[۲] همان، ص ۲۸۸، ح ۱۳۳
📕پيام امام امير المومنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۸، ص ۵۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نفس #گناه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد