eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
591 عکس
77 ویدیو
496 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖 تازه منتشر شده واکاوی نظریه «وقوع در مشیخه [کتاب] من ‌لایحضره ‌الفقیه و دلالت آن بر وثاقت مؤلّف» با تأکید بر کتاب «النّوادر» ابراهیم بن هاشم قمی 🖊 استاد محقق سید علی‌رضا حسینی شیرازی زید عزه 🌐 http://majaleh-a.ir/WebUsers/majaleh-a/UploadFiles/OK/13990809250485-F.pdf ✔️ بر پایه مقدّمه «کتاب من لایحضره الفقیه»، پشتوانه شیخ صدوق برای تدوین کتابی که به و روایاتش از معصومان علیهم السلام دارد، کتاب‌هایی حدیثی است که ضمن در جامعه علمی آن‌روز، مورد عمل و مراجعه نیز بوده است. علّامه مجلسی، نخستین اندیشمندی است که از یادکرد نام در صدوق، مدح او را برداشت می‌کند. برخی رجالیان، این مسأله را حاکی از دانسته و برخی، هرگونه دلالتی را برای آن نفی کرده‌اند. در برخی جوامع رجالی ، از این قاعده برای توثیق بهره‌برداری شده است. پس از تحلیل و ارزیابی قاعده، این نتیجه به‌دست آمد که نه راویان واقع‌شده در آغاز اَسناد کتاب، همگی صاحب کتاب‌اند و نه مقدّمه الفقیه، همه‌جانبه منابع کتاب را می‌رساند؛ بلکه تنها در صدد بیان «اعتبار نسبی و فی ‌الجمله» منابع خود می‌باشد. از این رو نمی‌توان حکم شیخ صدوق را بر صاحب تألیف‌بودن و وثاقتِ افراد نام‌برده در آغاز سندها حمل کرد. نگاشته حاضر، پس از تحلیل ۱۰ روایت ابراهیم بن هاشم در الفقیه، با نظر به این‌که آوردن نام وی در آغاز اَسناد، گزارش‌گر نقل از کتاب «النوادر» اوست و نیز شیخ صدوق در ابواب فقه مانند و به این روایات، فتوا داده، می‌توان نتیجه گرفت که این کتاب در شمار کتاب‌های مشهور و مُعتمَدبه بوده است. تدوین کتابی متقن که مورد اعتماد شیخ صدوق واقع شده، می‌تواند نشان‌گر و اعتماد به نویسنده آن باشد. هرچند نباید از نظر دور داشت که پذیرش روایت‌های کتاب النوادر، می‌تواند به دلیل بهره‌گیری آن از منابع مورد اعتماد پیشین مانند کتاب‌های یا تکیه بر شواهد اطمینان‌بخش بوده باشد که در این صورت، الزاما وثاقت نگارنده آن را نتیجه نخواهد داد. @tafaqqoh
۲۷ آبان ۱۳۹۹