#عزت_ملی #انتخابات #انسجام_ملی #دموکراسی #امنیت #مردمسالاری_دینی ✅ دشمن رأی مردم 🔰 قسمت دوم 🔶 نکته بعدی این است که بسیاری تلاش می‌کنند از طریق گروه یا حزب و افرادی که مخالف اجرای یک سیاستی در کشور هستند، نهایت بهره‌برداری در ضربه زدن به امنیت و اقتدار را از طریق ایجاد شورش، فتنه و اغتشاش داشته باشند. بنابراین برای این افراد یا گروه و... برای اینکه حرف خود را به حکومت برسانند و در عین حال نیز به امنیت کشورشان ضربه نزنند، انتخابات بستر مناسبی است. به بیانی دیگر، انتخابات تدبیری است که می‌تواند جایگزین شورش، اعتراض و اغتشاش و حتی نافرمانی مدنی شود و مخالفان به سیاست‌های کشور از طریق انتخاب نمایندگان خود، رویکرد خود را به حکومت برسانند. در واقع کارویژه اصلی انتخابات، مشروعیت‌بخشی به نظام حاکمیت است که با گردش نقش میان نخبگان، شرایط را برای حفظ ثبات و امنیت ملی فراهم می‌آورد. 🔶 انسجام ملی و انتخابات در عین حال که انتخابات را مظهر امنیت ملی معرفی کردیم، می‌توان از انتخابات به منزله یک تحول برای ایجاد انسجام ملی نیز سخن گفت. از این رو نبود انسجام ملی در کشور می‌تواند دشمن را نسبت به ضربه زدن به منافع ملی جسور کند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد ایالات متحده و کشورهای همسو زمانی به دنبال عملیات‌های تروریستی و تحریم در ایران بودند که تصور نبود انسجام ملی در ایران را داشتند. برای نمونه، آمریکا در مهر 1389 دستور اجرایی ۱۳۵۵۳ را با عنوان نقض حقوق بشر و مشخصاً به علت فتنه سال ۱۳۸۸ صادر کرد و تعدادی از ایرانیان را در فهرست تحریم گذاشت. در گام‌های بعدی بانک مرکزی ایران و خرید نفت خام از ایران طی «قانون اختیارات دفاع ملی برای سال مالی ۲۰۱۲» تحریم شد و در «قانون آزادی و مقابله با ایران» وضعت سخت‌تری بر همکاری با نظام بانکی ایران، افراد و نهادهای تحریم شده ایرانی ایجاد شد. بنابراین، بی‌جهت نیست که «هانتینگتون» نظریه‌پرداز آمریکایی اذعان می‌کند مشارکت در انتخابات به‌دلیل افزایش ضریب حکمرانی خوب، می‌تواند به ایجاد فرصت‌های جدید برای تثبیت نظام تبدیل شود. 🔶 با توجه به مباحثی که گفته شد، باید به علل تأکید رهبر معظم انقلاب بر انتخابات پرشور پی برد و فهمید معظم‌له از دل انتخابات به دنبال به چالش کشاندن سیاست‌های ضدایرانی محور عبری‌ـ غربی هستند. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای اکبر معصومی؛ کارشناس مسائل بین الملل 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #مشارکت_حداکثری #مجلس #امنیت ✅ مشارکت در انتخابات؛ حق است یا تکلیف؟ 1️⃣ شرکت در انتخابات یک حق است، حقی که بسیاری از ملت ها برای به دست آوردن آن می جنگند و هزاران شهید و مجروح اهداء می کنند. مردم بحرین سالها است با شعار "هر بحرینی یک رای"، مبارزه می کنند و برای بدست آوردن این حق، صدها شهید، مجروح و هزاران زندانی تقدیم کرده اند. استفاده نکردن از این حق، خود از مصادیق بزرگ ناسپاسی و کفران نعمت است. لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْۖ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ. ﴿ابراهیم،۷﴾ 2️⃣ شرکت در انتخابات یک تکلیف، الهی، ملی، انسانی و اجتماعی نیز هست. کسی نمی تواند بگوید این یک حق است و من نمی خواهم از آن استفاده کنم، چرا که در مقابل این حق یک تکلیف هم وجود دارد. 🔶 اگر تضمین امنیت و اقتدار کشور در گرو مشارکت و حضور حداکثری است، که قطعاً چنین است، پس تک تک آحاد جامعه موظف و مکلف به حضور در این صحنه و دعوت دیگران به این امر عظیم سرنوشت ساز هستند. 🔶 کسی حق ندارد از این امنیت که به واسطه شهادت مظلومانه و تکه تکه شدن هزارن شهید و یتیم شدن و بی سرپرست شدن هزاران زن و کودک و داغدار شدن جمع کثیری از پدران و مادران حاصل شده، استفاده کند و کمال بهره را ببرد و به تکلیف خود در راستای حفظ این امنیت، عمل نکند. 🔶 اگر عدم مشارکت در انتخابات منجر به امیدوار شدن دشمن شود و امنیت موجود آسیب ببیند، این امر نه گناه کبیره بلکه "در راس گناهان کبیره" است! و موجب خفت و خواری در دنیا و غذاب الهی در آخرت خواهد بود. "وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ" "آﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻣﻮﺭﺩ مواخذه ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ." (صافات،٢٤) 🔶 بدترین افراد یک جامعه کسانی هستند که از مواهب امنیت موجود که با هزینه ای سنگین حاصل شده، حداکثر استفاده را در جهت زندگی و اشتغال و تفریح می برند و نه تنها در راستای حفظ و نگهداری آن تلاشی نمی کنند، بلکه با عدم پایبندی به تکلیف، دینی ملی، فردی، اجتماعی و انسانی خود، موجب آسیب دیدن این امنیت می شوند. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای غلامعلی کریمی 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #جمهوری_اسلامی #مردمسالاری_دینی #دموکراسی ✅ دموکراسی در ایران اسلامی 🔰 قسمت اول 🔶 دموکراسی را چطور با ولایت فقیه جمع می­کنند؟ این سؤال هیچ وقت تا قبل از انقلاب در دوره جدید مطرح نبوده؛ حتی در دوران مدرن نیز مطرح نبوده چه برسد به پست مدرن. این اولین بار است که دارد در تاریخ سیاسی بشر در عصرهای جدید مطرح می­گردد چون دوران قبل که انتخابات و صندوق آراء نبوده، از وقتی هم که این موضوع در دنیا مطرح شده، حکومت دینی، ولایت فقیه، حکومت شرع و این حرف­ ها در هیچ جا مطرح نشده. بنابراین این تجربه جمهوری اسلامی در تاریخ بشر، اولین تجربه است که هم مشروعیت را با ضوابط الهی مطرح کند و هم بگوید تمام حاکمان را باید مردم انتخاب کنند؛ یعنی از رهبر که مردم با انتخابات دو مرحله­ ای انتخابش می­کنند، تا کل قوه مجریه و وزارتخانه­ ها، تا شورای شهر و روستا، شهردارها و مدیریت­ های شهر و روستا، تا قانون­گذاران و مجلس. کل مسئولین را از بالا تا پایین، مردم باید انتخاب کنند اما در عین حال حکومت دینی می­باشد و ولایت فقیه هم هست. ولایت فقیه منتخب مردم از طریق خبرگان. نه ولایت هر فقیهی بلکه اولاً؛ فقیهی که واجد شرایط باشد، صرف فقه دانستن کافی نیست. دوماً؛ نه هر فقیه واجدالشرایطی، بلکه فقیه واجد شرایطی که مردم قبولش داشته باشند. الآن در اغلب دموکراسی­ های دنیا انتخابات دومرحله ای است یعنی مردم، پارلمان تعیین می­کنند، و پارلمان، شخص اول کشور را که نخست وزیر است تعیین می­کند؛ یا گاهی رئیس جمهور را. دموکراسی­ هایی که مستقیم شخص اول کشور را با رأی­ گیری انتخاب می­کنند، اکنون در جهان در اقلیت هستند. اکثراً انتخابات دومرحله‌­ای است؛ مثل انتخاب رهبر در کشور ما که مردم، خبرگان را انتخاب میکنند و خبرگان رهبر را. همچنین در اغلب کشورها از جمله همین پاکستان و هند تا ترکیه و اروپا. رئیس جمهورمان را نیز به سبک آن جمهوری­ها، انتخابات و دموکراسی­ های ریاستی انتخاب می­کنیم؛ یعنی ما عملاً در کشور دو نوع دموکراسی داریم چون در دنیا دموکراسی یا ریاستی است یا پارلمانی. 🔶 پارلمانی مثل خبرگان ما می­شود. ریاستی مثل رئیس جمهور می­شود. الآن عملاً هر دوی این­ها را داریم انجام می­دهیم؛ یعنی ولایت فقیه را به روش دموکراسی پارلمانی و رئیس جمهور به روش دموکراسی ریاستی برمی­ گزینیم. بنابراین تقریباً از تمام روش های رایج دموکراسی در دنیا، در جمهوری اسلامی و در قانون اساسی استفاده شده و همه آن آمده است؛ از انتخابات شوراها بگیرید تا روش های دیگر. خب معنی­اش این است که ما انتخاب حاکمان به دست مردم و نظارت مردم بر حاکمان، و ادواری بودن انتخاب آنها و نظارت نمایندگان‌شان بر آنها را پذیرفتیم. این­ها را شما با مبانی مشروعیتی که خودتان تعریف می­کنید به عنوان دموکراسی و جمهوری قبول دارید؟ ما همین ها را بر اساس مبانی مشروعیت اسامی قبول داریم. چون ما هم امر به معروف و نهی از منکر داریم، هم رضاً عامّه و رضاً الناس داریم. ما مفهوم بیعت را داریم، مفهوم همه این­ها عملاً این است که حاکمان باید مرضیّ مردم باشند و مردم باید حاکمان را سر کار بیاورند. پس این مفهوم اگر به تعریف غربی دموکراتیک است، به تعریف شیعی، در عصر غیبت اسلامی هم هست. 🔶 مردم سالاری دینی در جمهوری اسلامی مردم سالاری دینی و جمهوری اسلامی (یعنی شیعه و فقه شیعه) می­گوید در عصر غیبت، ما نصب خاص نداریم. هیچ شخص خاصی از طرف خدا تعیین نشده است اما نصب عام داریم. یعنی چه؟ یعنی ضوابط حاکم را تعیین کردیم اما این که چه شخصی یا چه اشخاصی مصداق این ضوابط هستند و صلاحیت این را دارند که طبق ضوابط الهی به مجلس و دولت بروند و یا رئیس جمهور، شهردار و یا حتی رهبر بشوند، تشخیص آن با مردم و با مؤمنین است. اما از چه طریق؟ 🔸 #منبع: برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #جمهوری_اسلامی #مردمسالاری_دینی #دموکراسی ✅ دموکراسی در ایران اسلامی 🔰 قسمت دوم 🔶 از طریق انتخاب دو مرحله ای؛ یعنی برای این که عوام بازی، عوام زدگی و جنگ قدرت نشود و مسئله لوث نشود، مردم به متخصص رأی بدهند و متخصص، شخص اول را که از او شناخت دارد تعیین کند ولی مردم حق دارند هم مستقیم و هم غیر مستقیم (از طریق نمایندگان­شان) سؤال کنند. حتی مطابق با فقه شیعه می­ توان از رهبر سؤال کرد و وی را امر به معروف و نهی از منکر کرد. این فرق شیعه با غیر شیعه و تفاوت تفکر اسلامی با تفکر غیر دینی است؛ به شرطی که توهین نکنی و ضوابط را رعایت کنی، آن وقت هر سؤالی داری می­توانی مکتوب و شفاهی بپرسی. 🔶 چرا امام (ره) مدام با مردم صحبت می­کرد؟ چرا رهبری هر هفته با مردم صحبت می­کند و مرتب راجع به همه چیز توضیح می­دهد؟ چون مردم می­گویند: آقا انتخابات اینطوری شد، به این دلیل شد، آنها این را گفتند، ما این کار را کردیم و... این­ها توضیحاتی است که در واقع دارد جواب شما را می­دهد «سر قضیه هسته­ ای این طوری شد»، «بعد اینطوری شد»، «ما این کار را کردیم»، یعنی چه؟ یعنی مردم، شما حق دارید که سؤال کنید من هم وظیفه دارم که جواب بدهم و توضیح می­دهم که چه تصمیمی گرفتیم و چرا؟ اصلاً مردم­سالاری واقعی این است. در لیبرال دموکراسی که این کارها را نمی­کنند بلکه عوام فریبی می­کنند و شستشوی مغزی می­دهند. جواب هم نمی­دهند. مردم برایشان ابزار هستند و کاره ای نیستند. در نظام­ های استبداد و سلطنت و قبیله ای هم که اصلاً مردم آدم نیستند! یعنی در 90 درصد کشورهای جهان (چه به اصطلاح مسلمان و چه غیر مسلمان) اصلاً مردم آدم حساب نمی­شوند. یک مشت آدم فاشیست فاسد که کل خانواده­شان مشکل دارند، در حال حکومت هستند. اغلب کشورهای مسلمان حکومت­ هایشان نه دموکراتیک است نه اسلامی؛ دیکتاتور المانی اند یعنی دیکتاتور سکولارند و جالب است همه حکومت ها را همین غرب سر کار آورده و از آن­ها حمایت می­کند. تمام حکومت ها در کشورهای منطقه و کشورهای مسلمان نه دموکراتیک هستند و نه اسلامی اند. طبیعتاً مردم سالاری اسلامی نیستند؛ همه آنها هم دیکتاتوری اند، هم سکولار و المانی اند. همه این­ها را همین غربی که شعار دموکراسی می­دهد، در صد سال گذشته به شکل کودتا، سلطنتی، خانوادگی و... سر کار آورد و تا همین الآن هم از آن­ها حمایت می­کند. 🔶 تفاوت مردم سالاری دینی و غیردینی در عین حال در مقایسه با بسیاری از روش­ های حکومت، انتخابات، روش اسلام ستیزی است بخصوص در عصر غیبت که نصب خاص نداریم و نصب عام داریم. این روش به شرطی که در چارچوب ارزش های الهی و شریعت باشد و به این شرط که رعایت بشود، مصداق «اوفوا بالعقود» است و باز بهترین شرایط است. ضمن این که در پشت پرده اکثریت و یا اقلیت اینها، عملاً تابع یک اقلیت دیگری به نام الیگارشی اند که نباید بگذاریم در جمهوری اسلامی سر کار بیایند. این که می­گویند نفوذ، یکی اش همین نفوذ در زمان انتخابات در حاکمیت هاست. چون نمایندگان برای این که رأی بیاورند، پول می­خواهند، تریبون می­خواهند بعد می­گوید تو چقدر پول داری؟ همین الآن اگر یک نماینده بخواهد تبلیغات کند، حداقل 70 میلیون تومان باید خرج کند! خب حالا یک آدم معمولی 70 میلیون و 100 میلیون را از کجا بیاورید یا دارد که بخواهد تبلیغات کند؟ یا باید یک جوری از طریق حکومتی­ ها در اموال عمومی و بیت­المال دست بیندازی! یا دستت در جیب سرمای ه­دار باشد که فردا هم باید جواب او را بدهی، بدهکار می­شوی یا مردم را باید تیغ بزنی و کلاه مردم معمولی را برداری! یا باید بروی از وجوهات شرعی برداری که آن هم امام (ره) اجازه نمی داد که راجع به اشخاص، پول وجوه خرج بشود. 🔶 راه حل چیست؟ باید یک مکانیزمی طراحی شود که نه تصرف در بیت المال بشود، نه سرمایه دار نماینده مجلس بشود و نه دزدی بشود. تهیه این مکانیزم، کاری است که به عقل، تجربه، اجتهاد، فکر و برنامه ریزی نیاز دارد که فرق دموکراسی اسلامی و غیراسلامی همین جاست. الآن باز انتخابات است باید مراقب باشی چقدر خرج می­کنی و این پول را از کجا می­ آوری؟ اصلاً این پول را برای چه اینطوری خرج می­کنی؟ یک فکری باید برای این تبلیغات درست اسلامی کرد. اینها تفاوت­ های مردمسالاری دینی و غیر دینی است. خود ما یک مقدار و در بعضی جاها به مفاسد دموکراسی غربی آلوده شدیم، باید آن­ها را اصلاح کنیم. 🔸 #منبع: برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #سیاستهای_کلی_نظام #انتخابات #مردمسالاری_دینی #مجلس ✅ جزوه سبز "حل شد!" 🔰 مسائلی که با ورود مجلس به سرانجام رسید. 🔶 با بررسی اولیه مسائل کشور و صحبت‌های کارشناسی حول آنها اولین گزاره‌ای که دریافت می‌کنیم، وجود راهکار و نبودن بن‌بست است. برای اکثر قریب به اتفاق مسائل، راه حل های مطرح شده‌ای وجود دارد؛ لیکن پله دوم پس از وجود راه حل، تصمیم و اقدام است. شاید بتوان گفت مهمترین نهاد کشور برای ارائه راه حل و سپس پیگیری برای تصمیم و اقدام، مجلس شورای اسلامی است. 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #مشارکت_حداکثری #مجلس #پیشرفت #مردمسالاری_دینی ✅ راه حل مشکلات، صندوق رأی است 🔶 مجلسی که پشتوانه رأی بالاتری داشته باشد، جایگاه خود را بهتر و قوی‌تر می‌بیند و به همین دلیل معمولاً در پیگیری مشکلات مردم و ارائه راه‌حل‌ها و ظرفیت‌هایی که می‌تواند ایجاد کند موفق‌تر خواهد بود. مجلس کار قانون‌گذاری، ریل‌گذاری و سیاست‌گذاری کشور را انجام می‌دهد. هرچه مجلس قوی‌تر باشد احتمال اینکه ایده‌های بهتر و خلاقانه‌تر و راه‌های ابتکاری‌تری به ذهنش برسد خیلی بیشتر است. مسئله تحول هم به مقداری خلاقیت و ابتکار احتیاج دارد؛ یعنی اگر قرار است مجلس منشأ تحول باشد، یک مجلس مقتدر و قوی با پشتوانه مردم و با صلاحیت‌های کارشناسی و صلاحیت‌های عمومی، شکل می‌گیرد. 🔸 #گفتگو_با_اساتید: آقای دکتر محمد شفیعی فر؛ استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #دموکراسی #مشارکت_حداکثری #مردمسالاری_دینی ✅ چند شبهه انتخاباتی! 🔰 قسمت اول 🔶 شبهاتی راجع به اصل انتخابات در جمهوری اسلامی مطرح می­شود؛ یکی اینکه، شما بالاخره اسلامی هستید یا مردمی؟ چطور می­شود هم مردمی باشید هم اسلامی؟ اگر این را بفهمند که خود مردم وقتی مسلمانند و به یک نظام اسلامی رأی دادند، یعنی خودشان با رأیشان، اموالشان، جان­شان، شعارشان و انتخابشان حمایت کردند، پس شبهه باید برطرف شود. در فرهنگ اسلامی و شیعی و فرهنگ انقلاب ما، "دینی بودن "قطب مقابل" مردمی بودن" نیست. خود دین، مردمی­ترین نهاد است و اتفاقاً مردم، دینی­ترین نهاد هستند. مردم، جمهوری اسلامی را نگه داشتند و اگر دست برخی مسئولین بود که تا حالا جمهوری اسلامی ده بار سقوط کرده بود! پشت تمام این دعواها و فتنه­های داخلی، برخی مسئولین هستند؛ یا مسئولین سابق یا مسئولین لاحق! از اول انقلاب و در قضیه بازرگان، بنی صدر، منتظری و همینطور تا الان ادامه دارد. 🔶 هرچه مصیبت و درگیری و مشکل پیش می آید، زیر سر مسئولین است و باز مردم به داد می­رسند. در 9 دی، 22 بهمن، روز قدس، انتخابات و... مردم آمدند و هر چه تلاش می­کنند جمهوری اسلامی را سرنگون کنند نمی­شود چون مردم نمی­گذارند! دینی ترین نهاد در این جامعه مردم هستند. مردمی­ترین نهاد در این جامعه، دین است. پس چطور نمی­فهمید مردم­سالاری دینی چیست؟ 🔶 بعد سؤال می­کنند که اسلام چه کم داشت که انتخابات و پارلمان و قانون اساسی اضافه شد؟ اسلام چیزی کم ندارد. مگر اسلام راجع به تک تک روش­ ها، مصادیق و موضوعات در همه زمانها نظر داده و آیا باید نظر بدهد؟ خدای متعال و قرآن و سنت، هدف­ها و ارزش­ها و احکام کلی را تعیین می­کند و جهت را به شما می­گوید اما برای جزئیات آن، عقل و تجربه داده شده و نیز اخلاق و روش یاد داده شده که خودت تلاش کنی و به مقصود برسی. مگر خداوند گفته است بیعت قبیله­ای که الان بگوید صندوق آراء! این­ها را خداوند نگفته، همان قدر که بیعت قبیله ای می­تواند اسلامی باشد، به همان اندازه نیز می­تواند غیر اسلامی باشد؛ یعنی هم می­توانی با حسین(ع) بیعت بکنی هم با یزید؟ مردم، هر دو را انجام دادند و اتفاقاً بیشتر بیعت با یزید و معاویه کردند تا اهل بیت(ع). 🔶 خب نتیجه بیشتر همان بیعت­ها خلاف اسلام شد! حال شما می­گویید به چه اعتماد کنیم؟ به رأی ملت؟ مگر مردم همه چیز را می­دانند و میفهمند؟ خب همان مردمی که آن زمان بیعت می­کردند (یک اقلیتی با حسین و یک اکثریتی با یزید) چطور آن زمان مشکلی نبود ولی الان از طریق صندوق رأی این کار را می­کنند، این بدعت است؟ اگر میگفتند هرکسی را بدون توجه به احکام شرع رأی دادند، این بدعت بود. یعنی به یک عرق­خور و فاسدالاخلاق یا یک آدم بی­سواد بی­تشخیص و یا به یک آدمی که صلاحیت علمی و عملی ندارد، بگویند بیا مملکت را به دست بگیر. با چنین کسی نه حق بیعت دارید و نه حق دارید به او رأی بدهید. از این جهت فرقی نمی­کند. 🔶 انواع دعوت به خود در انتخابات یک سؤال دیگر که مطرح می­باشد این است که در بحث تبلیغات نامزدها در انتخابات، ذات آن دعوت به خود می­باشد. فلانی دارد می­گوید من می­خواهم بیایم رئیس شوم! پس چطور دموکراسی را با اسلام جمع می­کنید؟ مگر اسلام نمی­گوید که ریاست طلبی، جاه­ طلبی، من خوبم و او بد است، من از همه بهترم و... جزو رذیلت­ های اخلاقی می­باشد؟ مگر انبیاء (ع) نیامدند که با این منم منم ها مبارزه کنند؟ مگر قرآن نمیفرماید: «استعلاء علی الارض»؛ علامت بی دینی، دنبال برتری و برتری­ طلبی بر روی زمین است در حالی که در انتخابات، کاندیداها باید خودشان را جلو بیندازند و حتی رقیبشان را عقب بیندازند تا بشوند رئیس! از طرف دموکرات­ها این اِشکال به مردم­سالاری دینی گرفته می­شود و می­گویند: بیخود ادای دموکراسی در نیاورید! شما اصلاً معتقدید که رقابت انتخاباتی، فعل غیر اخلاقی است! چرا ادا در می­آورید؟ 🔶 باید گفت که این­ها پوشش است و شما واقعاً دموکرات نیستید، دموکراسی و رأی مردم را زینتی می­دانید! از این طرف، یک عده از دین­داران مثل اخباریون شیعه و وهابی­ های سنّی، موافق با دموکرات­ها می­گویند: راست میگویند! اسلام به کتمان خود دعوت می­کند. گمنام باش. برو لابلای مردم مخفی شو. هرچه تو را نشناسند بهتر است! جمع این دو چطور می باشد؟ 🔸 #منبع: برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #دموکراسی #مشارکت_حداکثری #مردمسالاری_دینی ✅ چند شبهه انتخاباتی! 🔰 قسمت دوم 🔶 جواب این است که عرضه کردن خود، شهرت، ریاست، محبوبیت و عوام فریبی است و روش آن هم نامشروع می­شود؛ یعنی تهمت به دیگران، دروغ گفتن، وعده دروغ، عوام فریبی و منم منم گفتن و اینکه شخص به خودش به عنوان هدف نگاه کند، جزو رذیلت­های اخلاقی است. اما یک عنوان شرعی دیگری به نام مسئولیت پذیری داریم که اگر یک کار یا یک خلأئی در جامعه اسلامی به وجود آمد، به عنوان واجب کفایی است که هرکسی در خودش این توان را می بیند (به شرط آنکه واقعاً این توان را داشته باشد) باید خودش را عرضه کند. در جامعه اسلامی اگر برخی شغل­ ها نباشد در حالیکه جامعه به آن احتیاج داشته باشد، بر همه واجب است که به دنبال آن رفته و آن را یاد بگیرند. 🔶 مثلاً بگویند شهر، پزشک ندارد، بر تک تک افراد واجب می­شود بروند پزشک شوند تا به حد کفایت برسد. می­ گویند این شهر موسیقی درست و حسابی کم دارد (با توجه به اینکه وقتی موسیقی درست و مجاز نباشد، بچه­ ها سراغ موسیقی­ های باطل می روند نه این که ترک موسیقی کنند) لذا واجب کفایی می­شود که موسیقی صحیح را تأمین کنی که این خود یک شیوه تربیتی است که خلأها پر شود و دیگر کسی به سمت موسیقی فاسد و مفسد نرود. می­ گوید اگر جنابعالی برای وکالت، برای ریاست جمهوری این توان را واقعاً داری و خودت را اعلم می­دانی، وارد میدان شو. روایت داریم (خطاب به همه نامزدها در تمامی انتخابات­ ها): اگر فردی وارد شود و خودش را برای یک ریاستی عرضه کند، در حالیکه کسانی از او متخصص تر و آگاه ترند، او جهنمی است! 🔶 این روایت را باید به آنها نشان دهیم. هرکس خودش را جلو می­اندازد که برود مجلس یا رئیس جمهور شود یا شورای شهر شود، در حالی که می­ داند شایسته ترین فرد نیست و فلانی و فلانی از او صالح تر، عالم تر، باتقواتر و باعرضه ترند (مثلا اگر کسی خودش را برترین هم بداند نمی­ گوید برای این مقام شایسته نیست بلکه می­ گوید شایسته است ولی از او شایسته تر هستند) روایت می­گوید: اگر خودت را عرضه کنی «خائن هستی!» این عین روایت است. بعد در یک روایت دیگر دیدم که فرمود «فمن خائن الله و رسوله و المؤمنین» به خدا، پیامبر، جامعه دینی و به کل امت خیانت کرده است. آن کسی که نامزد می­شود برای یک کاری که می­داند از همه شایسته تر نیست؛ و کسی از او شایسته تر هست و می­تواند بیاید انتخابات و آمده، باز او برود با او رقابت کند، این حرام است. انتخابات اسلامی این است. 🔶 دموکراسی دینی با دموکراسی غربی، فرق­ه ای زیادی دارد از جمله اینکه اگر خودت را صالح ترین شخص نمی­دانی ولی آن کسی که صالح ترین است نمی­ آید، واجب کفایی بر خودت می­بینی که بروی و اگر نروی و خودت را عرضه نکنی، فعل حرام انجام دادی! چون واجب کفایی است که بروی. بعد که می­روی در روش آن هم تأثیر دارد. اگر یک کسی واقعاً برای تکلیف آمده، هرگز در انتخابات و در تبلیغات، دروغ و عوام فریبی، وعده الکی و تهمت زدن و این کارها را نمی­کند، پس روش او هم فرق می­کند. روش دموکراسی اسلامی با دموکراسی غربی فرق می­کند. تبلیغات انتخابات در مردم سالاری دینی باید کاملاً تحت نظارت باشد، انتخابات طبقاتی و سرمایه داری نشود، خرید رأی نشود. دعوت به خود هم دو جور است؛ یکی دعوت به خود برای خودپرستی که این حرام است. یکی دعوت به خود برای این که من می­توانم به شما خدمت کنم، شما من را بگذارید مسئول فلان فدراسیون ورزشی چرا که من می­توانم مشکل فساد در آن فدراسیون را حل کنم. آن وقت وظیفه شرعی ات هست بروی و باید خودت را به مردم معرفی کنی. حضرت علی (ع) که اوج خضوع اخلاقی را دارند، در عین حال یک تعابیری راجع به خودشان دارند که اگر یک آدم کج فهمی نگاه کند، فکر می­کند که ایشان چقدر خودمحور هستند! 🔶 تعابیری از ایشان با این مضمون که: حقیقت از من می­ آید، حقیقت به من برمی­گردد، من فلانم، من کوهی هستم که پرنده‌­ها به قله­‌های آن نمی رسند. من کوهی هستم که تمام آب و طراوت و سیلاب از آن می­ آید. من اینم، من آنم و... اما مولای ما که اسوه اخلاق می­ باشد پس این «من من ها» چیست که می­ گویند؟ جواب این است که ما دو تا «من» داریم. یک وقتی می­گویم "من" که من بشوم رئیس شما و بیایم از شما سواری بگیرم. یک وقت می­گویم "من" که راه نجات شما و راه خدمت به شما دست من است. اینها تفاوت­ های آن است. 🔸 #منبع: برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #روشنگری #بصیرت #مجلس ✅ در مکتب امام 🔶 آرمان در کنار مصلحت باید قرار بگیرد مصلحت بخشی از حقیقت است. (اگر با این جملات مشکل دارید تا اینجا بدانید فرمایشات آقاست) سیاست و قدرت چیز بد و اخی نیست. اما باید در خدمت معنا و روح و فرهنگ باشد نه سرمایه ی خصوصی افراد و منافع و هواهای نفسانی و حزبی و... 🔶 تصمیم در عالم سیاست، تصمیم در دنیای واقع گرایی است. پس برادر و خواهر آرمانخواهم طوری باید زندگی خود را تنظیم کنی که نه ذره ای از آرمان ها کوتاه بیایی نه در مقام واقع گرایی حقیقتِ مصلحت را نفهمی و خود را از عقلانیت عمیق و اصیل تاریخی شیعی که عمیقاً عدالت‌خواه است و در عین حال کاملا روی زمین و سیاسی و تدبیرگر و مصلحت بین است و حقیقت را چنین پی میگیرد، عاری باشی. 🔶 من بعنوان برادر شمای خواهر و برادر آرمانخواه و‌ دانشجویم در مقام عمل باید با همراهی شما تمرین کنم که چگونه هر حرف را سر جایش داشته باشی. 🔶 چگونه باید فکر کنی و عمل کنی که همیشه درون خودت احساس تناقض یواشکی بین فکر خودت و فکر رهبر انقلاب اسلامی - حفظه الله- را نداشته باشی؟ که در انقلابی بودن این مجلس و این همه رضایت ایشان از مجلس یازدهم که می شود در مقایسه بیانات نشان داد از مجلس هفتم هم بیشتر بوده چه رسد مجلس‌های ۶ و ۸ و ۹ و ۱۰! چطور تو اینها را اصلا انقلابی و حتی صالح نمی‌دانی ایشان همین مجلس را اینقدر خوب می‌داند؟ و گذر زمان یا تو را از این سو محافظه کار و توجیه گر همه اشکالات همین ها کند یا از آن سو ضد انقلاب و ضد رهبری کند که بگویی اصلا مشکل خود ایشان است... بله وظیفه معلمی امثال بنده حرف زدن نیست بلکه، تمرین عملی جمع این‌ نگاه‌ها ست... 🔶 ادعایی ندارم، حتما تشخیصم درست است اما به حد همان فهم تلاش میکنم واجد پختگی و با قابلیت توضیح همین پیچیدگی های دنیای عمل باشد. ما باید تمرین کنیم تک خطی نباشیم. 🔸 #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام مجتبی عرب 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #دشمن_شناسی #امنیت #مشارکت_حداکثری ✅ خون دلی که خورده ایم 🔰 سرنوشت، امنیت، مسئولیت 🔶 انتخابات، هم حق است و هم مسئولیت. انسان می تواند از حق خود استفاده نکند یا به آن بی اعتنا باشد، اما نمی تواند از بار مسئولیت شانه خالی کند. مسئولیت پذیری، نشانه بلوغ اندیشه است. حتی شرط احقاق حق هم الزاما استیفای تمام آن نیست، چه رسد به مسئولیت، که الزام آور است. افراد ممکن است به درستی یا به خاطر تلقی نادرست، تصور کنند که تمام حقوق آنها در انتخابات ادا نمی شود. در عین حال، منطقا نباید از استیفای بخشی از آن چشم پوشید. 🔶 اما به همان اندازه مهم بلکه مهم تر، مسئولیتی است که افراد دارند. یکی ممکن است سقف احساس مسئولیتش، خانواده و نزدیکانش باشند. دیگری شهر و ملت و میهنش؛ و سومی در کنار همه اینها، ادای دین به همه آنها که در راه دفاع از حق و عدالت و امنیت جان فشانی کردند. مسئولیت پذیری یکایک ما، حداقلی باشد یا حداکثری، فقط خود و خانواده خویش را مهم بدانیم، یا ایران و اسلام، و یا همه اینها را در طول هم ببینیم، یک چیز روشن است: سرنوشت همه ما در ایرانی که زندگی می کنیم، به هم گره خورده است. 🔶 برای همه ما، امنیت محیط زندگی، بسیار حیاتی است، فراتر از دیگر نیاز های زندگی. امنیت اگر فراهم باشد، می توان به تدارک دیگر نیاز های مادی و معنوی هم اندیشید و تدارک کرد؛ اما اگر امنیت نبود، تدارک دیگر نیاز ها دشوار خواهد بود و حتی اگر فراهم شود هم به کار نمی آید. کشور بزرگ ما دشمنانی تاریخی دارد. برای آنها فرقی نمی کند که سلیقه سیاسی آحاد ملت ایران چیست یا چقدر با هم تفاوت دارد؛ مهم این است که با یک ملت همدل و متوجه نسبت به امنیت ملی مواجه نباشند و بتوانند ادوار اشغالگری و سلطه و گماشتن حاکمان سر سپرده طی دو قرن اخیر را احیا کنند. 🔶 آنها در همین چند دهه گذشته، ملت های افغانستان و عراق و سوریه و لبنان و فلسطین و یمن و لیبی و... را به خاک و خون کشیدند، زیر ساخت های شان را نابود کردند و سایه ویرانی و نا امنی و جنایت و ترور را بر سرشان کشاندند. فقط ظرف کمتر از پنج ماه، نزدیک چهل هزار شهروند فلسطینی در خاک خود قتل عام یا مفقود، و چند برابر این تعداد مجروح شدند؛ به علاوه آوارگی و بی خانمانی دو میلیون انسان بی گناه که جرم شان، مطالبه زیستن در سرزمین آباء و اجدادی شان است. 🔶 می شد ایران هم مانند کشورهای مذکور، به میدان جنگ و نا امنی .ترور تبدیل شود و آب خوش از گلوی کسی پایین نرود. می شد اشغالگران و تروریست ها جولان بدهند و به جان و مال و ناموس ایرانی رحم نکنند. این کابوس به حقیقت نپیوست، چون مردانی از جان گذشته، احساس مسئولیت و تکلیف نموده و در برابر تهدید سینه سپر کردند. ما به آن حماسه ها و جان فشانی ها تا ابد مدیونیم، فارغ از این که دین و آیین و سلیقه سیاسی یکایک ما چیست. 🔶 شدت و ضعف امنیت و آرامش در کشور، نسبت مستقیمی با میزان مشارکت آحاد مردم دارد. دشمنانِ در کمین نشسته، همچنان که در برابر مشارکت مردم مایوس شده و پا پس می کشند، از غفلت آنها نسبت به حق- تکلیف بزرگ شان به طمع می افتند. 🔶 هر یک از ما فارغ از همه گلایه ها و نقد ها و دلخوری ها، برای اقتدار و امنیت کشور در برابر دشمنان گرگ صفت مسئولیتی داریم و باید دین و دونگ خود را ادا کنیم؛ این مکمل حق تعیین سرنوشتی است که داریم و حتما باید استیفا کنیم. ما برای آنكه ایران، گوهری تابان شود، خون دلها خورده ایم. ما برای آنكه ایران، خانه خوبان شود، رنج دوران برده ایم. ما برای خواندن این قصه عشق به خاك، خون دل ها خورده ایم. ما برای جاودانه ماندن این عشق پاك، رنج دوران برده ایم. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای محمد ایمانی 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #مشارکت_حداکثری #مردمسالاری_دینی ✅ لبخند چه کسی 🔶 یکی از بهترین روشها برای تصمیم گیری هنگام تردید، توجه به آن است که چه کسی را شاد میکنیم. کدام تصمیم دل جنایتکارها را شاد میکند، کدام تصمیم دل قهرمانها را شاد میکند. حتی خدا ارزش این شاد شدن دلها برایش آنقدر مهم است که امام سجاد (ع) با همین استدلال با او سخن میگوید و طلب عفو میکند. 🔶 إِلَهِی إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ فَفِی ذَلِکَ سُرُورُ عَدُوِّکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی الْجَنَّهَ فَفِی ذَلِکَ سُرُورُ نَبِیِّکَ وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِیِّکَ أَحَبُّ إِلَیْکَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّکَ. مرا به بهشت ببری، پیامبرت شاد میشود، مرا به جهنم ببری دشمنت شاد میشود، من که میدانم تو عاشق شاد کردن دل پیامبرت هستی نه دشمنت. 🔶 وقتی «دل خدا» عاشق لبخند صف خوبان تاریخ است و متنفر از شادی دشمنانش، این یعنی قلب همه انسانها همینگونه است. کسانی که درباره حضورشان در یک صف هیچ تردیدی نیست را تصور کنید. 🔶 به همه تردید کننده ها میگویم، یک مسیر را انتخاب کنی، معنوی ترین آدمها دلشان شاد میشود با تو همراه میشود، در صفشان قرار میگیری، آنها اگر بودند همین کار را میکردند. دیدید رهبر انقلاب چه گفت؟ «در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست». اگر حاج قاسم بود چه میگفت؟ چه میکرد؟ سخن رهبر انقلاب را تکرار نمیکرد مثل همیشه؟ 🔶 الان نتانیاهو و یوآف گالانت و بن گویر و ترامپ و بایدن و خلاصه کثیف ترین آدمهایی که میشناسی چه تصمیمی بگیری می پسندند. بی خیال شدنت را می پسندند یا شش دنگ بودنت را؟ پای کار آمدن و حضورت را می پسندند یا کنار کشیدنت را. 🔶 حالا فقط چهره ها و لبخندهایشان را تصور کن و ببین مردد می مانی یا نه؟ 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #انتخابات #مشارکت_حداکثری #پیشرفت #مردمسالاری_دینی #اتحاد ✅ مشارکت گسترده؛ اتحاد ملّی؛ اعتلای ایران 🔶 مشارکت در انتخابات، نشانه رشد سیاسی و بیانگر برخورداری یک ملت از فرهنگ سیاسی مشارکتی است که از نشانه‌های رشد و پیشرفت در عرصه سیاسی به حساب می‌آید. کشور ما با وقوع انقلاب اسلامی از یک فرهنگ سیاسی غیرمشارکتی و بی تفاوت به فرهنگ مشارکتی و نقش مهم مردم در حکومت، تبدیل گردید. 🔶 مشارکت پرشور در انتخابات، باعث نظارت و آینده‌نگری ملی بهتر و در نتیجه هدفمندی دقیقتر برنامه‌های تدوینی به منظور رشد و پیشرفت کشور است. با این مشارکت است که دسترسی به عدالت بهتر در عمل میسر می‌گردد و حل مشکلات و معضلات روزمره نیز آسان‌تر تحقق و قدرت عملی آرمانها و ارزش‌های اسلامی نیز بیشتر نمود می‌یابد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای دکتر مصطفی ملکوتیان؛ عضو هیئت‌علمی و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران 🆔 @tahlil_shjr