#روابط_خارجی #مرزبندی_با_دشمن #تحلیل_کننده #منطقه #لبنان #غرب #فرانسه ✅ ناجی دروغین! 🔶 با فاصله کوتاهی از انفجار مهیب در بندر بیروت، امانوئل مکرون راهی لبنان شد و در خیابان‌های بیروت قدم زد تا خود را فرشته نجات لبنان جا بزند. 🔸 بازی رندانه‌ای که با سخن گفتن علیه حزب الله و ایران کامل شد! اما حال بیش از یک سال پس از آن روزها، تحریم‌ها و دشمنی‌های غرب و رژیم غاصب صهیونیستی، لبنان با بحران‌های متعدد دسته و پنجه نرم می‌کند! 🔸 دارو کمیاب شده، پمپ بنزین‌ها تعطیل هستند! و کالاهای اساسی هم به سختی یافت می‌شود! 🔸 اما در میان این همه مشکل به یکباره این سید حسن نصرالله است که در سخنرانی خود خبر از واردات بنزین ایرانی به لبنان می‌دهد! او خبر می‌دهد که تجار لبنانی از جمهوری اسلامی ایران بنزین خریداری کردند و کشتی‌های حامل سوخت در مسیر لبنان هستند! 🔸 کشتی‌هایی که حالا در سوریه پهلو گرفته‌اند و تانکرهای حامل سوخت در مسیر بیروت هستند! اما فراتر از شکست تحریم‌های آمریکایی، صهیونیستی و اروپایی علیه لبنان آنچه در این میان خود نمایی می‌کند! در کنار هم قرار گرفتن سه نام است، ایران، سوریه و لبنان! 🔸 این سه کشور در کنار هم قرار گرفتند و یک تصمیم مشترک دشمنان مردم منطقه را در هم شکستند، اتحادی که نامی نمی‌توان برای آن گذاشت جز: اکسیر مقاومت 🔸 #به_قلم_اساتید: سید فخرالدین موسوی ⚡️ #شتاب بگیرید 🆔 @masale_shetab

#عزت_ملی #روابط_خارجی #مرزبندی_با_دشمن #تحلیل_کننده #فرانسه ✅ آینده نگران‌کننده فرانسوی‌ها 🔸 با ورود به سال ۲۰۲۲، بازار انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نزد سیاستمداران این کشور گرم‌تر شده است. 🔸 آن‌چه در این میان قابل تأمل است، به ترکیب آرای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در نظرسنجی‌ها بازمی‌گردد. 🔸 آن‌چه مسلم است این‌که حضور هریک از نامزدها، حکایت دهشتناکی را از آینده سیاسی - امنیتی - اجتماعی فرانسه به تصویر می‌کشد. 🔸 #به_قلم_اساتید: دکتر حنیف غفاری؛کارشناس مسائل بین الملل ⚡️ #شتاب بگیرید 🆔 @masale_shetab

#عزت_ملی #روابط_خارجی #مرزبندی_با_دشمن #فرانسه ✅ سه شنبه سیاه و رئیس جمهور روسیاه! 🔶 قسمت اول 🔸 اوضاع داخلی در فرانسه هر لحظه بحرانی تر می شود! در روزی که به «سه‌شنبه سیاه» در فرانسه معروف شده است، بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی نیز در ۱۸ اکتبر به کارگران اعتصابی پیوستند. دانش آموزان اغلب دبیرستان‌های پاریس و برخی از شهرهای بزرگ در حمایت از ادامه اعتصاب های کارگری در این کشور، ورودی‌های مدارس خود را مسدود کردند و اجازه ندادند دانش آموزان و معلمان وارد شوند. همچنین اعتراض دبیرستانی‌ها در مخالفت با پروژه جدید دولت مبنی بر اصلاح روند ورودی به دانشگاه ها و مدارس مهم این کشور در راستای تحصیلات عالیه نیز هست. 🔸 به گفته اتحادیه‌های دانش آموزی، فقط تا ساعت ۱۱ صبح به وقت فرانسه (در روز سه شنبه) بیش از ۱۰۵ دبیرستان در این کشور به اعتصاب‌ها پیوستند و ناگزیر تعطیل بودند. وزارت آموزش پرورش فرانسه می گوید دست کم در ۳۰ دبیرستان، اغلب در پاریسِ، میان نیروهای پلیس و دانش آموزان درگیری‌هایی رخ داده است. در یکی از بزرگترین دبیرستان‌های پاریس، دبیرستان ولتر که در منطقه یازدهم قرارداد بیش از ۲۰۰ دانش آموزان لاستیک‌هایی را برای مقابله با پلیس به آتش کشیدند. نیروهای پلیس هم در واکنش گاز اشک آور پرتاب کردند. دانش آموزان دبیرستان نانتر در شمال پاریس بیش‌تر از یک هفته است که در اعتراض و اعتصاب هستند. در حمایت از اتحادیه های دانش آموزی، اغلب اتحادیه‌های معلمان نیز در فرانسه خواهان ادامه اعتصابها در روزهای آینده شده‌اند. 🔸 به جز پاریس، پایتخت، ورودی دبیرستان‌هایی در شهرهایی چون مارسی، آنژه، مولوز، ناربون و تولوز نیز مسدود شد. علاوه بر معلمان و دانش آموزان، ده‌ها اتحادیه کارگری و مشاغل گوناگون خواستار اعتصاب و برگزاری اعتراض در فرانسه هستند. بیش از ۱۵۰ تظاهرات کارگری در مخالفت با کاهش بی‌سابقه قدرت خرید و افزایش تورم در سراسر فرانسه در حال شکل‌گیری و برگزاری است. این اعتصابها طی روزهای آتی نیز ادامه خواهد یافت. بسیاری از اتحادیه‌های فرانسوی در پاریس میزبانیکی از بزرگترین تظاهرات‌های هفته‌های اخیر خواهند بود. 🔸 شرایط اعتصابها و اعتراضها در فرانسه برای مکرون و همراهانش در کاخ الیزه بهت آور است. این رخداد، انعکاسی از خشم عمومی فرانسوی ها نسبت به سیاستهای نامتوازن دولت این کشور می باشد. دولت فرانسه نه تنها کمترین اهمیتی برای مطالبات داخلی در این کشور قائل نیست، بلکه با مداخله گرایی در دیگر نقاط دنیا و حتی تشویق اوکراینی ها مبنی بر ادامه جنگ با روسیه، بر شدت و حدت این بحرانها افزوده اند. استمرار این وضعیت برای بسیاری از شهروندان فرانسوی غیر قابل تحمل است. کارکنان حمل و نقل شهری و بین شهری، فروشگاه‌های زنجیره‌ای مواد غذایی همراه با کارمندان در بسیاری از بخش‌های دولتی و خصوصی به معترضان و اعتصاب کنندگان پیوسته‌اند. 🔸 اولین اعتصاب‌ها در مخالفت با تورم بی‌سابقه و افزایش قیمت و نیز کمبود بنزین، از سوی کارگران پالایشگاه ها و انبارهای سوختی در سراسر کشور بیش از یک هفته پیش آغاز شد. در همین راستا بسیاری از پمپ بنزین‌ها بسته شده‌اند و بنزین و گازوييل در روزهای اخیر در فرانسه کمیاب شده است. 🔸 #به_قلم_اساتید: فخرالدین اسدی، تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#عزت_ملی #روابط_خارجی #مرزبندی_با_دشمن #فرانسه ✅ سه شنبه سیاه و رئیس جمهور روسیاه! 🔶 قسمت دوم 🔷 پیامهای سه شنبه سیاه در فرانسه 🔹 تبعات آنچه در روز سه شنبه سیاه در فرانسه رخ داد، بیانگر واقعیتی به نام پوشالی بودن دموکراسی و ادعای احترام به مردم در این کشور محسوب می شود. 🔹 در این معادله، می توان به محور و مولفه ای مهم به نام " انرژی" به عنوان پاشنه آشیل امنیتی-اجتماعی در فرانسه اشاره کرد. طی دو هفته اخیر نشستهای اضطراری زیادی در فرانسه بر سر مهار اعتراضها و اعتصابها صورت گرفته که هیچیک به سود منافع دولت و نهادهای امنیتی این کشور نتیجه بخش نبوده است. 🔹 امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در پی تداوم اعتصاب کارکنان پالایشگاه ها یک نشست اضطراری در کاخ الیزه تشکیل داد. وی این انتقاد را وارد کرد که برای پایان دادن به بحران سوخت در سریع ترین زمان ممکن سنگ تمام گذاشته نمی شود. 🔹 ژان لوک ملانشون، نامزد شکست خورده جناح چپ در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، دوباره در تظاهرات اخیر در پاریس وعده تغییر قدرت به چپ ها را داده و تأکید کرده است که اعتراضات اجتماعی جبهه مردمی جدیدی را به قدرت خواهد آورد. 🔹 استمرار این روند، می تواند وضعیتی مشابه دوران ظهور جلیقه زردها در خیابانهای پاریس و مارسی و دیگر شهرهای فرانسه را در ذهن تداعی کند. با این حال تحلیلگران معتقدند که دامنه و عمق این اعتراضات نسبت به اعتراضاتی که منجر به شکل گیری تجمعات گسترده جلیقه زردها در سال ۲۰۱۸ گردید به مراتب وسیع تر است. 🔶 ادامه بحران انرژی در فرانسه 🔸 فرانسوی ها درحالی به بازی نامتوازن و سرسختانه خود در تقابل با خواسته های عمومی ادامه می دهند که اعتصاب ها به طور فزاینده‌ای به یک آزمون استرس زا برای زندگی عمومی در فرانسه تبدیل شده و اتحادیه های کارگری همچنان به مخالفت خود با توافقنامه انجام شده در توتال انرژی که توسط دو اتحادیه دیگر تایید شده است، ادامه می دهند. 🔸 وضعیت عرضه بنزین در منطقه پایتخت به ویژه متشنج است. ۴۲ درصد از پمپ بنزین ها در منطقه بزرگ پاریس تحت تأثیر کمبود سوخت قرار گرفتند. سه پالایشگاه از هفت پالایشگاه و پنج انبار سوخت اعتصاب کرده اند. فراتر از آن، کارکنان راه آهن دولتی "اس ان.سی.اف"و شرکت حمل و نقل عمومی "آر.آ.تی.پی" نیز به جرگه اعتصاب کنندگان پویسته اند. 🔸 نکته جالب توجه اینکه امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه مدعی شده بود که قدرت حل و فصل بحران انرژی را پیدا کرده و شهروندان این کشور هرگز با کمبود گاز در زمستان سر اروپا مواجه نخواهند بود. با این حال اعتصابهای صورت گرفته در فرانسه از یک سو و افزایش تصاعدی قیمت سوخت، این ادعای دولت ناتوان و حداقلی مکرون را به چالش کشیده است. 🔸 فراموش نکنیم که رئیس جمهور فرانسه با اقبالی بسیار اندک در رأس معادلات سیاسی و اجرایی پاریس قرار گرفته و همین مسئله، ادامه کار را برای او دشوارتر می سازد. اکنون مکرون به خوبی می داند که در کشورش، به عنوان سیاستمداری منفور مورد شناسایی قرار گرفته است. در چنین شرایطی امکان دارد دولت مکرون قبل از فرا رسیدن سال ۲۰۲۷ میلادی (زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بعدی) ناچار به استعفای اجباری شود. 🔸 #به_قلم_اساتید: فخرالدین اسدی، تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #فرانسه #اعتراضات #تحولات_داخلی #رژیم_صهیونیستی ✅ حکومت نظامی در فرانسه/ سانسور خیزش علیه کاخ الیزه 🔶 در حالی که فرانسه یکی از کم سابقه‌ترین بحران‌های خود را بر اثر خیزش و اعتراض کشاورزان تجربه می‌کند، بسیاری از رسانه‌های غربی ترجیح داده‌اند به سانسور این موضوع پرداخته و به جای آن، مواضع دولت مکرون در حمایت از رژیم اشغالگر قدس را مورد توجه قرار دهند! 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای فخرالدین اسدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #استعمار #فرانسه #غرب_شناسی #فلسطین ✅ ساده‌انگاری یک جنایت بزرگ 🔰 قسمت اول 🔶 در حالی که ملت‌های آفریقایی روز به روز بیشتر نسبت به جنایات گذشته و کنونی فرانسه و دیگر کشور‌های غربی در قاره خود متنفر می‌شوند، شاهد اثبات نقش پاریس در کشتار گسترده سه دهه گذشته در رواندا هستیم. نکته قابل توجه اینکه امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه نسبت به انفعال (عامدانه) کشور فرانسه در جریان نسل‌کشی رواندا اقرار کرده، بدون آنکه نسبت به عوارض و تبعات سخنانش ترسی داشته باشد! عضویت دائمی فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد در کنار کشور‌هایی مانند انگلیس و آمریکا این امکان را به پاریس می‌دهد که مانع از محکومیت رسمی خود در این پرونده خونین شود. 🔶 مکرون چه گفت؟ امانوئل ماکرون که قرار است به مناسبت سی‌اُمین سالگرد نسل‌کشی رواندا سخنرانی کند، تأکید کرد: «فرانسه با متحدان غربی و آفریقایی خود می‌توانست جلوی نسل‌کشی در رواندا را بگیرد، اما اراده‌ای نداشت. هنگامی که مرحلۀ نابودی کامل و نسل‌کشی توتسی‌های رواندا آغاز شد، جامعۀ بین‌الملل با تکیه بر اطلاعاتی که از طریق نسل‌کشی ارامنه به‌دست آورده بود، ابزاری برای شناخت و اقدام داشت». 🔶 بر اساس بیانیۀ کاخ الیزه، امانوئل ماکرون در سخنرانی خود به مناسبت سی‌اُمین سالگرد نسل‌کشی رواندا، ظاهرا تأکید خواهد کرد که «فرانسه در کنار رواندا و مردم این کشور می‌ایستد تا یاد یک میلیون کودک و زنان و مردانی را که به خاطر توتسی به‌دنیا آمدن کشته شدند، گرامی دارد». امانوئل ماکرون پیش از این در سال ۲٠۲۱ «مسئولیت» فرانسه در نسل‌کشی رواندا را پذیرفته و به رسمیت شناخته بود. 🔶 مسئولیت فرانسه در نسل‌کشی روندا مارسل کاباندا مورخ فرانسوی رواندایی و رئیس انجمن غیردولتی «ایبوکا» در فرانسه که فعالیت آن متمرکز بر «عدالت و حمایت از بازماندگان نسل‌کشی توتسی‌های رواندا» است، در واکنش به اظهارات اخیر امانوئل ماکرون گفت: «او این بار حتی از سخنرانی بی‌سابقه‌ای که در مقر یادبود قربانیان نسل‌کشی رواندا در کیگالی ایراد کرد و بر مسئولیت فرانسه تأکید کرد نیز فراتر رفته است». 🔶 ونسان دوکلر مورخ و پژوهشگر فرانسوی نیز در واکنش به اظهارات اخیر امانوئل ماکرون در آستانۀ سی‌امین سالگرد نسل‌کشی رواندا گفت: «بدون شک این یک گام به جلو است که در آن پذیرش تمام خطا‌هایی که فرانسه از آغاز دهه ۹۰ در رواندا مرتکب شد، به چشم می‌خورد». 🔶 در سال ۱۹۹۴ حدود یک میلیون نفر توتسی به فجیع‌ترین وضع و در کمتر از سه ماه در رواندا قتل عام شدند. بسیاری از مورخان فرانسوی و رواندایی معتقدند که نظامیان فرانسه در نسل‌کشی رواندا همدست حاکمان نزدیک به قبیله «هوتو» بودند. امانوئل ماکرون همدست بودن دولت وقت فرانسه در این کشتار را نپذیرفته، اما «مسئولیت» تاریخی فرانسه در نسل‌کشی رواندا را پذیرفته است. با این حال شواهد موجود نشان می‌دهد که نقش فرانسه در نسل‌کشی روندا، فراتر از یک انفعال ساده بوده است! فرانسوی‌ها به عنوان بازیگرانی که دارای نفوذ گسترده در آفریقا بوده اند، نه تنها مولد این بحران، بلکه مشوق قبایل رواندا در استمرار منازعه بوده اند. به عبارت بهتر، نمی‌توان نقش فرانسه در نسل‌کشی روندا را به یک بی عملی و سکون ساده تقلیل داد! از این رو باید مراقب آدرس‌های هدفمندی که از سوی رئیس جمهور فرانسه مخابره می‌شود، بود. 🔶 حدود سه سال پیش، یک کمیسیون تحقیق تاریخی که به دستور امانوئل ماکرون در باره نقش فرانسه در نسل‌کشی رواندا تشکیل شه دبود، گزارش خود در این زمینه را منتشرکرد. چهارده مورخ در تنظیم این گزارش تحقیقی که از سال ۲۰۱۸ آغاز شده بود شرکت داشتند. 🔶 با این حال این کمیسیون، گزارش خود را در این خصوص به صورتی هدفمند و به نوعی در راستای تبرئه فرانسه در خصوص اتهام اصلی (مشارکت عامدانه در نسل‌کشی) تنظیم کرده است. به عبارت بهتر، فرانسوی‌ها با تحریف تاریخ، از یک سو مسئولیت خود در کشتار شهروندان رواندا و ساکنان قبایل آن را نادیده گرفته و آن را به نوعی انفعال غیر قابل قبول تقلیل داده اند. در مواجهه با این مسئله، قطعا اسناد و مدارکی از سوی محققان مستقل در جنگ روندا ارائه خواهد شد که ادعا‌های مکرون را ابطال خواهد کرد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای سعید سبحانی 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #استعمار #فرانسه #غرب_شناسی #فلسطین ✅ ساده‌انگاری یک جنایت بزرگ 🔰 قسمت دوم 🔶 نکته دیگر اینکه مکرون به سبب اذعان نسبت به "انفعال" کشورش در قبال نسل‌کشی روندا خود را مستحض تشویق می‌داند و رسانه‌های غربی نیز از وی بابت این مواضع تمجید کرده اند! این وقاحت بی حد و حصر، بر گرفته از ساختار ناعادلانه سازمان ملل متحد و عدم وجود مکانیسمی واقعی برای مجازات فاتلان بشریت است. با توجه به این گزارش، دولت وقت فرانسه به ریاست جمهوری فرانسوا میتران، «مسئول» معرفی شده، اما از هرگونه «همدستی» در این نسل‌کشی مبرا شده است! 🔶 تاریخ تکرار می‌شود! بدون شک حدود سه دهه دیگر نیز رئیس جمهور مستقر در کاخ الیزه، سخن از نقش کشورش در سال ۲۰۲۴ در جنگ غزه به میان می‌آورد، البته بدون آنکه مشارکت هدفمند پاریس و تل آویو در کشتار ونسل‌کشی غزه را بپذیرد! این دور باطل در سیاست خارجی فرانسه سالهاست ادامه دارد. پاریس به عنوان متحد آمریکا و رژیم اشغالگر قدس، یکی از اعضای ارشد ناتو و یکی از اعضای ثابت شورای امنیت سازمان ملل متحد نقش به سزایی در ایجاد و استمرار بحران‌های بشری در جهان داشته که جنگ غزه یکی از نمونه‌های واضح و مبرهن آن به شمار می‌آید. 🔶 واقعیت امر این است که فرانسه، آلمان، انگلیس و آمریکا به عنوان چهارکشور اصلی حامی جنایات رژیم اشغالگر قدس، در طول ماه‌های اخیر تلاش کرده اند عملیات هفتم اکتبر را به مثابه "نقطه آغاز بحران"در منطقه قلمداد کرده و متعاقبا، اقدامات ددمنشانه و وحشیانه رژیم اشغالگر قدس در غزه، رفح و خان یونس را در چارچوب یک "واکنش طبیعی"مورد تحلیل قرار دهند. این برداشت دروغین و وقیحانه، منبعث از ارتباطات گسترده ایست که میان غرب و صهیونیست‌ها وجود دارد. 🔶 نباید فراموش کرد که افرادی مانند امانوئل مکرون رئیس جمهورفرانسه به اندازه‌ای نسبت به موج ضد صهیونیستی فراگیر ایجاد شده در کشورهایشان نگران هستند که حتی هر گونه ابراز مخالفت با نسل‌کشی فلسطینیان را "جرم انگاری"کرده اند. محدودیت برگزاری تظاهرات ضد صهیونیستی در پاریس و دیگر شهرها، موید همین حقیقت تلخ است. در چنین شرایطی دولت فرانسه که طبق اسناد و شواهدمتقن، در عرصه نظامی و اطلاعاتی نیز کمک کار صهیونیست‌ها در نسل‌کشی کودکان غزه است، بلافاصله در رد اظهارات گزارشگر سازمان ملل متحد بیانیه می‌دهد و آن را محکوم می‌کند! بدون شک نام‌های مکرون و اولاف شولتس و سوناک را نیز باید در کنار نام‌های بایدن و نتانیاهو، به عنوان بانیان نسل‌کشی غزه و همچنین شکست خوردگان بی آبروی عملیات هفتم اکتبر مورد توجه قرار داد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای سعید سبحانی 🆔 @tahlil_shjr

#غرب_شناسی #انتخابات #جنگ_اوکراین #فرانسه ✅ انتخابات پارلمان اروپا؛ شکست ها و پیروزی ها 🔶 شهروندان ۲۷ کشور اروپایی در انتخابات پارلمان اروپا برای انتخاب ۷۲۰ نماینده خود پای صندوق‌های رأی رفتند. بین ۳۶۰ تا ۳۷۳ میلیون نفر واجد شرکت در انتخابات و رأی گیری بودند. اما نکته مهم، نتایج انتخابات در دو کشور فرانسه و آلمان است که از قضا بیشترین کرسی‌های نمایندگی پارلمان اروپا را در اختیار دارند و احزاب دولت‌های آنها نتایج خوبی را کسب ننمودند که اگر بگوییم این نتایج برای اروپا مثل یک زلزله بوده است اغراق نکرده ایم. 🔶 در فرانسه شکست سنگین حزب «رنسانس» متعلق به رئیس‌جمهور فرانسه در انتخابات پارلمان اروپا در برابر راستگرایان مارین لوپن، امانوئل مکرون را وادار به انحلال پارلمان کرد؛ تصمیم مهمی که به اعتقاد بسیاری برای امانوئل ممکن است حکم قمار را داشته باشد. مکرون خطاب به مردمش گفت: «تصمیم گرفتم تعیین آینده پارلمان را به رأی شما بازگردانم. بنابراین مجمع ملی را منحل می‌کنم. تصمیم جدی و سنگینی است اما مهم‌تر از همه، مسئله اعتماد به شماست». 🔶 اینها بخشی از سخنان امانوئل مکرون پس از شکست حزب «رنسانس» وی در برابر حزب راست‌ موسوم به «اجتماع ملی» در انتخابات پارلمان اروپا می باشد که راستگرایان موفق به کسب ۳۱.۵ درصد از آراء شدند که تقریباً دو برابر حزب «رنسانس» مکرون است که با ۱۵.۲ درصد در جایگاه دوم انتخابات پارلمان اروپا قرار گرفت و حزب سوسیال‌ها هم با ۱۴.۳ درصد در جایگاه سوم قرار گرفت. 🔶 نتیجه انتخابات پارلمان اروپا برای «حزب اجتماع ملی» فرانسه بسیار مهم است چرا که پس از مدت‌ها در حاشیه قرار گرفتن اینبار برای پیروزی در این انتخابات زودهنگام بسیار امیدوار می باشد تا بلکه قدرت را از دست مکرون بگیرد. البته یکی از ابعاد زلزله انتخابات اروپا در فرانسه سقوط بورس در پاریس است و علت آن احتمال قدرت گرفتن حزب رقیب و در پی آن ملی‌سازی شرکت‌های بزرگ می باشد و سرمایه‌گذاران در شرکت‌های بزرگ فعال در بخش‌های مختلف از جمله انرژی از این بابت که منجر به نظارت دقیق‌تر بر برخی فعالیت‌ شرکت‌ها خواهد شد نگرانند. 🔶 نتایج انتخابات پارلمان اروپا حاکی از در راه بودن تحولات جدید در سیاستهای اتحادیه اروپا خواهد بود. جنگ اوکراین، تغییرات آب و هوا، بحران انرژی، مسأله مهاجرت و ...از جمله مواردی است که در دستور کار این اتحادیه می باشد. صدر اعظم آلمان هم با ابراز نگرانی از این نتایج در کشورش هشدار داد که نتایج انتخابات اتحادیه اروپا برای همه احزاب ائتلاف دولت آلمان بد بوده است. 🔶 به نظر می‌رسد یکی از پیام‌های شکست احزاب حاکم در فرانسه و آلمان و در چند کشور دیگر به خاطر سیاست‌های جنگ طلبانه دولت‌های آنان در جنگ اوکراین با روسیه می‌باشد. البته روس ها خرسند از این نتایج هستند و آن را نتیجه سیاست های غلط اروپایی ها در ادامه جنگ اوکراین با کشورش و همچنین نتیجه چندین سال بی‌توجهی به نیازهای واقعی مردم و جامعه می دانند. راستگرایان در مواجهه با آمریکا در جنگ اوکراین چه تصمیماتی را خواهند گرفت؟ آیا لوپن بعد از چندین بار ناکامی در کنکور! انتخابات فرانسه اینبار به همراه جردن باردلا پیروز خواهد شد؟ تعامل اتحادیه اروپا با کشورهای عضو بریکس چگونه خواهد بود و .... باید منتظر تحولات و اخبار جدید از این دست باشیم. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای محسن صیاد قنبری 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #غرب_شناسی #آمریکا #فرانسه #جنگ_اوکراین ✅ چشم نگران کاخ الیزه به کاخ سفید 🔰 قسمت اول 🔶 «امنیت ملی و سیستم دفاعی کشور ما نباید هر چهار سال یک‌بار به آرای مردم ویسکانسین وابستگی داشته باشد.» این جمله که چند روز پیش از زبان وزیر امور خارجه‌ فرانسه بیان شد، بار دیگر مرهم‌ها بر یک زخم کهنه را کنار زد؛ وابستگی بیمارگونه‌ اروپا به آن سوی اقیانوس اطلس. این سخنان زمانی معنادارتر می‌شود که به راهبردهای رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده نگاه کنیم؛ راهبردی مبنی بر تضعیف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا همان «ناتو»ی معروف که به صورت جدی در دستور کار دونالد ترامپ و تیمش قرار دارد. 🔶 با وجود سال‌ها و بارها تلاش اروپایی‌ها برای ایجاد یک سامانه‌ دفاعی - امنیتی مشترک، «ناتو» همچنان تنها گزینه‌ بروکسل برای تأمین امنیت قاره‌ سبز است و به همین دلیل، حضور مجدد آقای پرحاشیه در کاخ سفید، بر شدت نگرانی‌های دفاعی اروپا - به طور ویژه در میانه‌ جنگ اوکراین - افزوده است. 🔶 انجماد اروپا در «طرح مارشال» بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 میلادی، زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی اروپای غربی به شدت آسیب دید و کشورهایی مانند فرانسه، انگلیس و آلمان، توانایی احیای مجدد اقتصاد خود را نداشتند؛ تا جایی که هشدارِ خطر فروپاشی و تجزیه‌ این کشورها، از سوی کارشناسان مطرح می‌شد. در همین راستا، طرح «مارشال» توسط آمریکا اجرا شد و کمک‌های بلاعوض واشنگتن به کشورهای اروپای غربی - به شرط تعهد به بازسازی اقتصادی خود تحت نظارت و مدیریت آمریکا - پرداخت شد. طبق این طرح که توسط «جرج مارشال»، وزیر خارجه‌ وقت ایالات متحده مطرح شد، اروپا به صورت غیررسمی به یکی از ایالات آمریکا تبدیل شد و این مسیر، نهایتاً منجر به تشکیل اتحادیه اروپا شد؛ اتحادیه‌ای که بیشتر از تأمین منافع اعضای خود، حامیِ روند نظارتیِ آمریکا بر قاره‌ سبز است. 🔶 این روند تا حوالی سال 2016 میلادی با فراز و نشیب‌هایی دنبال شد؛ اما حضور غیرمنتظره‌ «دونالد ترامپ» در کاخ سفید، آن را به شدت مختل کرد. «دشمن نامیدن» اروپا، تندترین واکنشی بود که از سوی ترامپ خطاب به سران بروکسل مطرح شد و البته واکنش نرم اتحادیه را به دنبال داشت. «دونالد تاسک»، رئیس وقت شورای اتحادیه اروپا، در توییتی گفت «آمریکا و اتحادیه اروپا بهترین دوستان هم‌اند» و «فدریکا موگرینی»، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم گفت «آمریکا همچنان دوست این اتحادیه است و تغییر دولت، دوستی بین ملت‌ها و کشورها را تغییر نخواهد داد.» انگار هنوز اروپا گروگان آمریکاست و بندهای طرح «مارشال» که قرار بود سند ترقی و پیشرفت قاره سبز باشد، حالا تبدیل به دستبند شده است. 🔶 حالا اتحادیه اروپا در بحرانی‌ترین شرایط از زمان تأسیس خود است. روند اتحادیه از همان سال‌های پس از پایان جنگ جهانی دوم که با شکل‌گیری جامعه زغال سنگ و فولاد آغاز شد تا سال 1991 که اتحادیه اروپا به شکل رسمی و کنونی تأسیس شد، همیشه شیبی مثبت داشت و کشورهای مختلف اروپایی - به ویژه اروپای شرقی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به دنبال بازیابی قدرت اقتصادی و سیاسی خود بودند - تقاضای عضویت در اتحادیه را داشتند. حتی در اوج بحران اقتصادی حوالی سال 2008 میلادی هم اتحادیه توانست ساختار خود را ترمیم و تثبیت کند. 🔶 با این حال، این روند مثبت با شوک بزرگی به نام برگزیت در سال 2016 مواجه شد؛ شوکی که نه فقط یکی از ستاره‌های پرچم آبی رنگ اتحادیه، بلکه یکی از ارکان و استوانه‌های اصلی آن را از مدار اروپا خارج کرد. تبعات این مسئله تا اندازه‌ای بود که شعار «فرگزیت» (خروج فرانسه از اتحادیه اروپا) را تبدیل به شعار اصلی یکی از احزاب در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه کرد و هر‌چند موفق نشد تا «ماری لوپن» را به کاخ الیزه برساند؛ اما نشان داد اقبال زیادی به این مسئله وجود دارد. 🔶 از سه ستون اصلی اتحادیه اروپا - انگلیس به‌عنوان ستون سیاسی، فرانسه به‌عنوان ستون فرهنگی، آلمان به‌عنوان ستون اقتصادی - یک ستون فرو ریخته و ستون دیگر هم ترک برداشته است. افزایش نارضایتی‌ها در آلمان و وضعیت دشوار دولت شولتز در انتخابات اخیر این کشور هم نشان داد که چندان نمی‌توان روی استواری طولانی‌مدت ستون سوم تکیه کرد. حالا، اتحادیه اروپا بیشتر از هر زمان دیگری به «کشتی تایتانیک» شبیه است؛ مجموعه‌ای زیبا و رؤیایی که قرار بود نماد نظم نوین جهانی و برچیده شدن مرزها باشد؛ اما صخره‌‌ برگزیت در کمتر از چند ماه، این رؤیا را تبدیل به یک کابوس بزرگ کرد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مهدی خانعلی‌زاده 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #غرب_شناسی #آمریکا #فرانسه #جنگ_اوکراین ✅ چشم نگران کاخ الیزه به کاخ سفید 🔰 قسمت دوم 🔶 پاریس؛ اضطراب بیکران حالا بیشتر از دو سال از دومین دوره‌ رأی مردم فرانسه به امانوئل مکرون گذشته است و خیابان‌های پاریس و سایر شهرهای بزرگ فرانسه، مملو از تظاهرات‌کنندگان و معترضانی است که او را عامل وضعیت نامناسب اقتصادی کارگران و دانشجویان معرفی می‌کنند. این وضعیت، یادآور وضعیت دولت اوباما در ماه‌های پایانی آن است. به نظر می‌رسد که شرایط به سمتی در حال حرکت است که فرانسوی‌ها به دنبال یک «ترامپ فرانسوی»‌اند؛ فردی که بتواند «اول فرانسه» (برگرفته از شعار «اول آمریکا» ترامپ) را برای مردم این کشور به ارمغان بیاورد. 🔶 مارین لوپن، دقیقاً چنین شخصیتی دارد؛ یک ملی‌گرای بدون تعارف که روابط بسیار گرمی با مسکو و شخص ولادیمیر پوتین دارد و از هر فرصتی برای تاختن به مدیران ارشد اتحادیه اروپا استفاده می‌کند. او البته تا چند سال پیش به دنبال اجرای طرح «فرگزیت» و خروج رسمی پاریس از اتحادیه هم بود؛ اما با روندی که در سال‌های اخیر شکل گرفته، به نظر می‌رسد این مسئله جای خود را به ادامه‌ عضویت در اتحادیه ولی با تلاش برای انتقال قدرت تصمیم‌گیری از بروکسل به پاریس داده است؛ رویکردی شبیه به آن چیزی که این روزها از سوی کشور مجارستان و رئیس‌جمهور جنجالی آن یعنی «ویکتور اوربان» صورت گرفته است. 🔶 لوپن که سال‌هاست به‌عنوان یک چهره‌ راستگرای رادیکال در عرصه سیاسی فرانسه شناخته می‌شود، در جریان جنگ اوکراین و به دلیل مواضع حمایتی خود از مسکو، اندکی با تخریب چهره از سوی رسانه‌های جریان اصلی روبه‌رو شد که زمینه را برای شکست او در انتخابات ریاست‌جمهوری پیشین فراهم کرد؛ اما حالا و با فرسایشی شدن جنگ اوکراین و همچنین بالا گرفتن مشکلات جدی اقتصادی شهروندان فرانسوی، مجدداً با اقبال گسترده روبه‌رو شده و توانست جریان متبوع خود را به برنده‌ بلامنازع انتخابات پارلمان اروپا تبدیل کند. 🔶 آن چیزی که مشخص است، گرایش عمومی به سمت راست رادیکال در اروپاست. این مسئله اگرچه نمایش پررنگ‌تری در فرانسه دارد؛ اما منحصر به این کشور نیست و موج راست‌گرایی در حال فتح تک‌تک کشورهای این قاره است؛ موضوعی که با روی کار آمدن شخصی مانند دونالد ترامپ در کاخ‌سفید، می‌تواند منجر به تغییرات راهبردی در تصمیم‌گیری‌های فراآتلانتیکی شود؛ رویدادی بسیار مهم که خود می‌تواند یکی از نشانه‌های اصلی پایان جهان هژمونیک باشد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مهدی خانعلی‌زاده 🆔 @tahlil_shjr