این رو هم باید همینموقع شنید :))

بكوش تا صاحب «عزم» و داراى اراده شوى، كه خداى نخواسته اگر بى عزم از اين دنيا هجرت كنى، انسان صورى بي مغزى هستى كه در آن عالم به صورت انسان محشور نشوى، زيرا كه آن عالم محل كشف باطن و ظهور سريره است و جرئت بر معاصى انسان را بی عزم می كند و اين جوهر شريف را از انسان می ربايد. [ سید روح الله خمینی (ره) ]

بشنویم :))

ولی خب هنوزم میگم با وضو از دنیا رفتن شهادته ؛)

همش تو ذهنم میپیچه الهی عظم البلاء :))

مولودی باید بذاریم ولی این یه چیز دیگه ست :)

حسن را می‎نشاند روی پاهایش برایش بداهه شعر می‌خواند : «انتَ شبیهٌ بأبی ، لستَ شبیهاً بعلی!»* علی نگاهشان می‌کرد و لبخند می‌زد ... فاطمه راست می‌گفت . حسن (ع) خیلی شبیهِ پیامبر(ص) بود. بعدترها روزی گوشه‌ای کنار معبر نشسته بود ، هر کس از آن‌جا عبور می‌کرد ؛ می‌ایستاد و محو تماشای چهره‌اش می‌شد. انگار رسولِ خدا زنده شده باشد! آن‌قدر ایستادند به تماشا که معبر پر ازدحام شد ! امام بلند شدند که مسیر مردم مسدود نشود ... *یعنی تو شبیه پدرم هستی ، شبیه علی نیستی ...

مگه دستِ خالی برمیگرده کسی که امشب در بزنه خونه ی عزیزِ دلِ مدینه رو ؟ مگه امشب دستِ رد به سینه ی کسی میزنه مادری که اولین غنچه‌شُ بغل گرفته ؟ مگه امشب بی جواب میذاره سائلی رو بابای عالم؟ مگه میشه نظرِ لطف نندازه رحمةُ للعالمینی که امشب بدو بدو میره خونه ی نازنین‌دخترش تا اولین نوه رو ببینه ؟ که ذوق کنه واسه بابابزرگ خطاب شدن ؟ مگه میشه از کرامت کم بیاره کسی که امشب بشینه پای گهواره ی کریم‌ترین ؟ که دست به دامنِ سبزش بشی و بگی خوش اومدی اول‌امام‌زاده ی عالم چه خوب شد که اومدی حبیب ابنِ حبیب مبارکِ دلِ ما باشی کریم ابنِ کریم ...💙

ما را غلام کوی حسن آفریده اند مبهوت و مات روی حسن آفریده اند

ما را پیاله نوش شرابش رقم زدند مست از خم و سبوی حسن آفریده اند

خورشید را به این همه نقش و نگارها از طلعت نکوی حسن آفریده اند

روشن ز نور روی مهش گشته روزها شب را اسیر موی حسن آفریده اند

آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت گل را ز رنگ و بوی حسن آفریده اند

از انبیا و اولیا همه را صف به صف ببین مدهوش خلق و خوی حسن آفریده اند

میل نگاه هر چه گدایان شهر را ولله سمت و سوی حسن آفریده اند

[ میلاد یعقوبی ]

به من که نوکر توام ثواب میدهد حسین :) صدا که میزنم حسن جواب میدهد حسین :)

پدر من تو یه کارخونه ای مشغوله که خیلی کارش با خاک و اینهاست بعد خستگی و خشکی دهان و سر پا ایستادن از هشت صبح تا هفت غروب و .. تموم این ها هست !

یه عده اومدن دایه مهربان تر از مادر شدن گفتن آقا بیکاری ها ! روزه نگیر حالا ، چی میشه ؟ می ارزه این همه خستگی ؟

بعد یه عده هم اومدن گفتن امسال کرونا هست میگن فضای دهان نباید خشک بشه باید اب زیاد خورد امسال رو بیخیال روزه بشو

پدر من خیلی کم حرفه خیلی خیلی ! یعنی من هم که حرف میزنم با ایشون خیلی مختصر و مفید جواب میدن و همیشه میگن خودت عقل داری ببین عقلت چی میگه ...

جواب همه ی این ادمهارو همیشه با همین دو جمله میدن | وظیفمه ، خود خدا هم هست | یعنی دیگه خیلی بحث نمیکنن خیلی توضیح نمیدن

حالا بگذریم . همه ی اینهارو گفتم که بگم ۱۵ روز گذشت تموم این مدت پدر سر کار رفتن و اومدن با تموم سختی‌ها روزه داری هم کردن کرونا هم نگرفتن ؛)

به اونهایی که روزه نگرفتن میخواستم فقط بگم روسیاهی و شرمندگی شون در خونه خدا واسشون میمونه !

اخه اونها هیچوقت نفهمیدن | وظیفه | یعنی چی ! و اینکه | خدا هست | یعنی چی !