💎امیرالمومنین عليه السّلام فرمودند: شَرُّ النّاسِ مَنْ كانَ مُتَتَبِّعا لِعُيوبِ النّاسِ عَمِيّا لِمَعايِبِهِ. بدترين مردم كسى است كه در پى عيوب مردم باشد و عيوب خود را نبيند. 📖غررالحكم، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۷۳۹ 🌹

«کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹» 👆👆گوش کنید دلتون شکست مارو هم دعا کنید

پرسمان خانواده باکارشناسی دکتراخوی «کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

پرسمان قرآنی باکارشناسی استاد ملکی «کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

السلام علیک یا اباصالح المهدی عزیزی می‌گفت: با خودم حساب کردم دیدم از هشتاد میلیون جمعیت ایران حداقل 50 میلیون نفر روزانه دست کم بیست بار از کرونا حرف می‌زنند یا می‌شنوند. چرتکه انداختم که اگر هر کدام روزی بیست بار گفت و شنود کرونایی داشته باشند، می‌شود روزی یک میلیارد. با خودم گفتم اگه به جای کلمه کرونا هر کدام خدا را تلفظ می‌کردند چه می‌شد!؟ حرفش خیلی به دلم نشست دیدم عجب دردی است این دلمشغولی کرونایی. با خودم فکر کردم و گفتم: امام زمان علیه السلام صاحب و مولای ماست. خودش فرموده به واسطه من بلا از شما دور می‌شود. ای کاش به جای آن یک میلیارد کرونا گفتن، به نیت امام زمانمان صلوات می فرستادیم. اصلا بیایید با هم قراری بگذاریم. هر جا اسم کرونا آمد، برای سلامتی امام زمان صلوات بفرستیم. امام هم، مهربان است و کریم. خیالتان راحت زیر دین کسی نمی ماند... #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🔊 فایل صوتی برنامه سمت خدا 👤 #حجت_الاسلام_سعیدی 📚 با موضوع: آرامش در زندگی بر مبنای کتاب چهل حدیث امام خمینی(ره)- توصیه هایی جهت دستیابی به آرامش و شرح حدیث چهل 🗓 چهارده اسفند ماه 1398 🗂 حجم : 13 مگابایت «کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

منشاء ايدز در دنيا؛ آمريكا. منشاء كرونا در دنيا؛ چین. منشاء آنفولانزای مرغی در دنیا؛هنک کنگ. منشاء آنفولانزای خوکی در دنیا؛خوک خوارها. منشاء وبا در دنیا؛اروپا. منشاء طاعون در دنیا؛لندن انگلیس. منشاء تمامی این بیماریهای عجیب کشورهای غیر اسلامی است ........ ولی رسانه های غربی مسلمانان را آلوده وبیمار معرفی میکنند تا کسی به نجس بودن آنها پی نبرد.

بلا ها،نردبانی به آسمان «کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

خدایا 🙏 امشب به حرمت امام جواد (ع)💚 و دستان کوچک علی اصغر (ع)💚 هرکسی هرگونه گرفتاری یا غم و اندوهی داره برایش چاره ساز و رفعش فرما🙏 دل دردمندان را شــــاد و دوستانم را حاجت روا بفرما🙏 آمیـــن یا رَبَّ 🙏 در این شب معنوی ✨ ان شاء الله بحق حضـــــرت جواد الائمه ع💚 و باب الحوائج کوچک حضـــــرت علی اصغر ع💚 همگی دوستان حاجت روا باشند🙏 #عیدتون_مبارک 🎉 🌹 #التماس_دعا 🙏 #شبتون_خوش ✨ 🌹🌼🌺💐🌷🧤🥀🧤🌸

«کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

✍داستانی واقعی و تکان دهنده از یک پزشک!" توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دکتر مظفری بودم. روزی از روزها دکتر مظفری ناغافل صدایم کرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان ‌دادن که باید پایش را بعلت عفونت می‌بریدیم. دکتر گفت که این بار من نظارت می‌کنم و شما عمل می‌کنید. به مچ پای بیمار اشاره کردم که یعنی از اینجا قطع کنم و دکتر گفت: «برو بالاتر!» بالای مچ را نشان دادم و دکتر گفت: «برو بالاتر!» بالای زانو را نشان دادم و دکتر گفت: «برو بالاتر!!!» تا اینکه وقتی به بالای ران رسیدم دکتر گفت که از اینجا ببر. عفونت از این جا بالاتر نرفته! لحن و عبارت «برو بالاتر» خاطره بسیار تلخی را در من زنده می‌كرد خیلی تلخ. دوران کودکی همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می‌کردیم. قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی‌ها تعطیل. مردم ایران و تهران بشدت عذاب و گرسنگی می‌کشیدند که داستانش را همه می‌دانند. عده‌ای هم بودند که به هر قیمتی بود ارزاق‌شان را تهیه می‌کردند و عده‌ای از خدا بی‌خبر هم بودند که با احتکار از گرسنگی مردم سودجویی می‌کردند. شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه‌مان که دلال بود و گندم و جو می‌فروخت برویم و کمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم! پدرم هر قیمتی که می‌گفت همسایه دلال ما با لحن خاصی می‌گفت: «برو بالاتر...» «برو بالاتر...!!!» بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم. چقدر آشنا بود. وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت: «بچه پامنار بودم.‌ گندم و جو می‌فروختم. خیلی سال پیش. قبل از اینکه در شاه عبدالعظیم ساکن بشم...» دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم. خود را به حیاط بیمارستان رساندم. من باور داشتم که «از مکافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید جو ز جو»؛ اما به هیچ وجه انتظار نداشتم که چنین مکافاتی را به چشمم ببینم

🌹🌹🌹 قافله صاحبدلی ازقبرستان می آمد، از او پرسیدند: ازکجا می آیی ؟ گفت : ازپیش این قافله که دراین سرزمین نزول کرده اند . گفتند : آیا از آنها سوالا تی هم کرده ای ؟ فرمود :آری ، از آنها پرسیدم کی از اینجا حرکت و کوچ خواهید نمود ، جواب دادند که: ما انتظار شما را داریم تا هروقت همگی به ما ملحق شدید، حرکت کنیم . 🌹🌹🌹 وفادارترین مرد از بزرگی پرسیدند وفادارترین مردی که دیدی که بود؟ گفت:" جوانی که هنوز ازدواج نکرده بود و هنوز نمی دانست همسرش کیست و چه شکل و قیافه ای خواهد داشت اما با این وجود هرگاه با دختری جوان برخورد می کرد از همسر آینده اش شرم و حیا پیشه می کرد وخود را کنار می کشید. او وفادار ترین مردی بود که در تمام عمرم دیده بودم . کم فروشی و چپاول 🌹🌹🌹 کم فروشی وچپاول روزی عبدالملک (پنجمین خلیفه اموی) از امام زین العابدین علیه السلام درخواست موعظه کرد. حضرت فرمود: آیا واعظی بالاتر از قرآن وجود دارد؟ خداوند می‏فرماید: وَیْلٌ لِلْمُطَفَّفین؛ وای بر کم فروشان. (مطففّین: 1) وقتی سخن خدای متعال درباره کم فروشان چنین است، پس چگونه است حالِ کسی که همه اموال مردم را چپاول کند؟ 🌹🌹🌹 نمیدانم از عالمی مسئله‏ای پرسیدند، گفت: نمی‏دانم. سؤال کننده گفت: شرم نمی‏کنی که به جهل و نادانی خود اعتراف می‏کنی. گفت: چرا شرم کنم از گفتن کلمه‏ای که فرشتگان به آن سخن گفتند و هنگامی که خداوند درباره «اسماء» از آنها پرسید، گفتند: سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا الاّ ما عَلَّمْتَنا؛ خدایا ما چیزی نمی‏دانیم، جز آنچه تو به ما آموختی

🌹🌹🌹 دارد باران می‌بارد و به‌قدر چند دقیقه حواس مرا از اوضاع جهان پرت می‌کند، دارد باران می‌بارد و یادم می‌افتد که بیرون فعلا جای قدم زدن نیست، دارد باران می‌بارد و یادم می‌افتد چقدر تنها و غریب و دور از همه‌ام این‌روزها... گوشی را بر می‌دارم و پناه می‌برم به صدای مادرم، خودش را قرنطینه کرده توی اتاق و نشسته برای من یک کلاه زمستانیِ خوشگل بافته. او دارد در نهایت شوق تعریف می‌کند و من بی‌صدا و پنهانی اشک می‌ریزم و به خدا التماس می‌کنم که مراقبش باشد. می‌گوید برای دلخوشی‌ات یک گلوله‌ی پشمی بزرگ هم بالای کلاهت چسبانده‌ام که دوستش داشته‌باشی و سرش کنی. او تعریف می‌کند و من اشک می‌ریزم. ته دلم کولی دیوانه‌ای نشسته و رخت می‌شوید، از رخت و لباس خودمان و فامیل گرفته تا تمام آدم‌های دنیا... مدام نگرانم، نگران مردم سرزمینم، از طفل چند روزه تا پیر 80 ساله... خدایا انصافا جهانت چقدر دارد با ما بد تا می‌کند!!! پدربزرگ خدابیامرزم، آن‌روزها داستان هفت خان رستم را تعریف می‌کرد، برایم سوال بود همیشه که یک آدم چقدر می‌تواند دوام بیاورد و از شر شیر و جادوگر و دیو و امثالهم، زنده بماند؟! بزرگ شدم و خودم را وسط بحبوحه‌ی غریب مشکلات دیدم و فهمیدم دوام آوردن یعنی چه. خان سیل و سقوط و زلزله و تورم و شیوع را که پشت سر گذاشتیم؛ وارد مرحله‌ی چند می‌شویم خدا؟ سِر شده‌ایم در مقابل اینهمه درد، ولی بازهم به هر جان‌کندنی شده دوام می‌آوریم، جان‌سخت می‌شویم و بالآخره این غول کریه را هم می‌کُشیم، ولی کاش بگویی چند خان دیگر مانده تا رستمِ قصه به دیو سفید برسد، جگرش را بیرون بکشد و کیکاووس‌ها را بینا کند؟ که ما هرچه می‌کشیم از همین دیده‌های کور و نابیناست ... پناه می‌برم به عشق، به صدای مادران سرزمینم، به باران، پناه می‌برم به چشمان معصوم کودکی که هنوز به معجزه‌های پروردگارش ایمان دارد. این ویروس ناشناخته همان دیو سفید است، آخرین خان، آخرین درد، می‌دانم، ما خوب می‌شویم‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ «کانال نورالشهدا (شهید سلیمانی)🌹🌹»

طالوت و جالوت پس از درگذشت موسى وهارون، قوم بنی اسرائیل روز به روز ضعیف تر شدند و صندوق عهد(صندوقی که حضرت موسی در زمان نوزادی با آن به نیل انداخته شد) را که یادگار حضرت موسی (ع) و بسیار مقدس بود از دست دادند.. آن ها فراز و نشیب های بسیارى دیدند از جمله اینکه دربرهه اى از زمان دشمنان بر آنها غلبه کردند و آنها را از خانه و کاشانه شان بیرون راندند و فرزندان آنها را به اسیرى گرفتند و قوم بنی اسرائیل ذلیل و آواره شدند در این هنگام خداوند پیامبرى بر آنها فرستاد که نام او اشموئیل بود. آنها گرد آن پیامبر جمع شدند و از وى خواستند که آنها را سر و سامان دهد و براى آنها فرماندهى تعیین کند که تحت فرمان او با دشمنان خود بجنگند.اشموئیل که از سستى و ضعف نفس این گروه آگاه بود و میدانست اینها قومی بهانه جو هستند به آنها گفت: آیا شما به راستى این آمادگى را دارید؟ و اگر من کسى را به فرماندهى برگزینم شما واقعاً تحت فرمان او و به دستور او مردانه جنگ خواهید کرد؟ آنها که از شکست خود رنج مییردند، به پیامبر خود قول دادند که شجاعانه بجنگند و گفتند: چگونه تن به جنگ ندهیم در حالى به ما ظلم شده و از خانه و کاشانه خود رانده شده ایم؟ پیامبرشان براى آنها فرماندهى انتخاب نمود که نام او طالوت بود. طالوت چوپان فقیرى بود که از هیچ شهرت و معروفیتى برخوردار نبود ولى شخص بسیار لایق و کاردانى بود و از لحاظ جسمى و کاردانى بر دیگران برترى داشت و آن پیامبر از جانب خدا دستور داشت که طالوت را به فرماندهى برگزیند. ولى آنها گفتند: طالوت قدرت مالى ندارد و ما از او براى فرماندهى شایسته تر هستیم . اشموئیل گفت: خدا او را بر این کار برگزیده است و او را از لحاظ جسمانى و علم و دانش فزونى داده است و یک نشانه براى شایستگى او این است که به زودى صندوق عهد را به شما بر می‌گرداند. همانگونه که پیامبر گفته بود، طالوت صندوق عهد را به آنها برگرداند و آنها فرماندهى او را قبول کردند. طالوت به جمع آورى نیرو پرداخت و آنها را سازماندهى کرد و براى جنگ با دشمنان آماده ساخت. طالوت با سپاه خود به سوى دشمن حرکت کرد در بین راه سپاهیان تشنه شدند طالوت به آنها گفت: به زودى به نهر آبى خواهیم رسید ولى شما حق ندارید بیش از یک مشت از آن آب بخورید و بدینگونه میخواست فرمان بردارى واستقامت و قدرت اراده آنها را آزمایش کند اما وقتى به آن نهر آب رسیدند جز اندکى از آنها، همگى از آن آب سیر خوردند و بدینگونه ضعف اراده خود را نشان دادند.طالوت آن اکثریتى را که از فرمان او سرپیچى کرده بودند رها کرد و با گروه اندکى به راه خودادامه داد. وقتى آنها با سپاه عظیم دشمن روبرو شدند، بعضى از آنها به طالوت گفتند: ما قدرت رویارویى با این سپاه را نداریم ولى بعضى از آنها گفتند: با همین تعداد اندک با آنها می جنگیم. فرماندهى سپاه دشمن را شخصى به نام «جالوت» بر عهده داشت. او میان دو لشگر آمد و مبارز طلبید. طالوت فرمانده سپاه بنی اسرائیل، وعده کرده بود که به قاتل او مال فراوان دهد و دخترش را به همسری وی درآورَد. داوود جوان وقتی ندای مبارزطلبی جالوت را شنید، پس از متقاعد کردن طالوت، آماده جنگ تن به تن با او شد. جالوت چون داوود (ع) را دید که بدون شمشیر و تنها با چوب و سنگ به جنگ او آمده‌است، وی را تحقیر و تهدید کرد و درمقابل، داوود نیز او را تهدید کرد و گفت که او را خواهد کشت تا همگان بدانند خدایی هست. سپس داوود با فلاخن سنگی به پیشانی جالوت زد و او را از پای درآورد. آنگاه بر سر جنازه او آمد و با شمشیرِ خودِ او سر از تنش جدا کرد و این پیروزی موجب شکست کامل دشمن و فرار آنان شد. سرِ جالوت به اورشلیم برده شد و شمشیر او در معبدی در شهر نوب ماند تا اینکه به داوود (ع) برگردانده شد. ‏

#حکایت جریح عابد  در میان بنی اسرائیل عابدی مشغول عبادت در صومعه خود بود، روزی مادرش نزد وی آمد. عابد مشغول دعا و راز و نیاز بود، هر چه مادر صدا می زد، عابد اعتناء نمی کرد، و به اصطلاح عشق مناجات را با چیزی معاوضه نمی نمود. بار آخر مادر چون جواب فرزند را نشنید از بی اعتنائی فرزند ناراحت شد و نفرین کرد و گفت: به روزی بیفتی که بی عفتها برای تماشای تو بیایند. چوپانی در آن حوالی مشغول چرای گوسفندانش بود چشمش به دختری که به مزرعه می رفت افتاد نگاه چشم به تمایل دل کشیده شد.                                                                      چوپان وی را تهدید کرد و مرتکب گناه شد، مدتی از این جریان گذشت و شکم دخترک هر روز برآمده تر می شد، خانواده اش فهمیدند و بالاخره وی را وادار به سخن گفتن کردند، گفتند: از کیست؟ گفت: مردی در فلانجا. وقتی آنجا رفتند دیدند کسی غیر از عابد زندگی نمی کند، وی را آوردند و نشان دختر دادند دختر دید او نیست ولی با خود فکر کرد پس چه کسی بوده و او چه بگوید، لبان را جنباند و گفت: خود اوست. حاکم دستور داد صومعه اش را ویران کردند و ریسمان بر گردنش انداختند و در شهر می گرداندند، بی عفتها همه برای تماشای او دست و پا می شکستند، یاد نفرین مادرش افتاد. چون دل با مادرش صاف نمود، مادر صدا بلند کرد که پسرم بی گناه است، گفتند: دختر اقرار کرده و شهادت داده است. مادرش به یکباره گفت: از بچّه بپرسید! گفتند: بچّه که متوجه نیست، گفت: بپرسید. مادر خود نیز از ته دل حاجت خویش را به خدای عرضه کرد، بچّه به حرف آمد و گفت: پدر من فلان چوپان است و «جریح عابد» از من بری است. بار دوم پرسیدند، باز تکرار نمود. رفتند چوپان را آوردند وی به گناه خویش اقرار نمود، خواستند عابد را اکرام کنند، صومعه اش را بسازند و... گفت: می روم خدمت مادر می کنم. منبع : ره رستگاری، ج 3، ص: 68 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌