بسم الله الرحمن الرحیم ترکیب‌بند مدح‌ومرثیه امام حسن مجتبی علیه‌السلام «حسن،جان» از هر نظر تو از همه زیباتری حسن پس نام توست زینت هردفتری حسن تمثیل صبر فاطمه و صولت علی در قابی از شمایل پیغمبری حسن بازار داغ یوسف کنعانیان شده است در پیشگاه حُسن تو بی‌مشتری حسن تو ماه هاشمی نسبی و بدون شک بی‌اختیار از همه دل می‌بری حسن من حاضرم قسم بخورم در نبود تو دنیا نداشت در صدفش گوهری حسن از بس یگانه‌ای که در عالم نبوده است پیش از تو نام هیچ کس دیگری، حسن نام تو تا به دفتر ایجاد جا گرفت دنیا به لطف بردن نامت صفا گرفت با ذکر نام تو دل من زنده می‌شود بلبل به‌شوق روی چمن زنده می‌شود ای آن که در تن همه مانند جان تویی جان با تو جان گرفته و تن زنده می‌شود اعجاز توست این که دل هر غریبه‌ای در خانه‌ی تو مثل وطن زنده می‌شود تاثیر خطبه‌های تو اعجاب‌آورند صدمرده از حدیث سخن زنده می‌شود یک‌دم برای شادی یک‌شهر کافی است از برکت اویس، قرن زنده می‌شود دل‌های ما اگرچه که از دست رفته‌‌اند اما به لطف ذکر حسن زنده می‌شود از نام بی‌نظیر حسن، جان‌گرفته‌ایم عمری اگر که ذکر حسن‌جان گرفته‌ایم هرجا رسیده است گدا در حوالی‌اش پر بوده از کرامت او دست خالی‌اش شهری که میزبان کریمی شبیه اوست هرگز نرفته فقر به سمت اهالی‌اش حاتم گدای او شده تا بلکه رو شود یک‌گوشه از مقام کرامات عالی‌اش باشند اگر تمام جهان میهمان او پایان ندارد این کرم لایزالی‌اش دنیا برای دشمن او چون جهنّم است اما بهشت بوده برای موالی‌اش هرکس که ناامید به لبخند او رسید مرهم گذاشت بر غم آشفته‌حالی‌اش خوب است حال هر دوجهان با نگاه تو گمراه شد هرآن‌که نیامد به راه تو هم وقت‌خنده گفتم و هم وقت‌غم حسن یعنی که بوده دم حسن و بازدم حسن کوچه قُرُق شده به هوای عبور او وقتی گذاشته‌ست به‌هرجا قدم حسن بخشیده‌است زندگی‌اش را هزاربار پس می‌توان نوشت؛ «خدای‌کرم حسن» هر شاعری برای تو شعری نوشته است هرچند گفته از وجنات تو کم حسن با احترام پیش تو افتاد روی خاک تا پای ناقه شد به دودستت قلم حسن در حسرت زیارت صحن تو مانده‌ایم دل‌خون شدیم از این که نداری حرم حسن روزی به آستان رفیع تو می‌رسیم از کربلا به صحن بقیع تو می‌رسیم ای روشنای شمع شب‌افروز کربلا صلح تو بود نهضت پیروز کربلا امروز حُسن کرببلا ماند، چون که بود مرهون التفات تو دیروز کربلا باید که با اشاره‌ی تو سر درآوریم از رمز و راز عالم مرموز کربلا از کینه‌ی غدیر به قربان رسید و شد رخت عزا به قامت نوروز کربلا از پای منبر تو بصیرت گرفته‌ایم شد غمزه‌ی تو مسئله‌آموز کربلا از کوچه‌های تنگ بنی‌هاشم آمده تا روضه‌ی تو داغ جگرسوز کربلا در لشکر تو حرّ و حبیبی ندیده‌ایم ما در جهان چنان تو غریبی ندیده‌ایم آه! ای امام مانده میان وطن غریب عالم ندیده مثل‌تو در مردوزن غریب آرام روح‌وجان رسول خدا تویی اما میان امت او دائما غریب... هر پنج‌تن غریب شدند و تو بوده‌ای اندازه‌ی تمامی این پنج‌تن غریب زخم زبان شنیدی و راهت سکوت بود پس در تمام عمر شدی با سخن غریب جای کفن، بگو که زره بر تنت کنند یک‌عمر بوده جسم تو با پیرهن غریب لفظ «کریم» قسمتی از بخشش تو بود هم‌معنی است در غم تو با حسن؛ «غریب» با تو به‌دست غیر ندارد نظر کسی از سفره‌ی تو نان‌و‌نمک خورد هرکسی نوبت به عرض حاجت سائل نمی‌رسد «دارایی کریم به منزل نمی‌رسد» قبل از ورود روزی خود را گرفته‌ایم اینجا نیازمند به داخل نمی‌رسد لطف تو را تمام گداها چشیده‌اند هرچند گفته‌اند؛ به کاهل نمی‌رسد چون غربت تو بانی یک‌عمر گریه است پس فرصت مرور مقاتل نمی‌رسد غرق غم است قلب تو از کوچه‌ای هنوز کشتی که زخم‌خورده به ساحل نمی‌رسد وقتی شهید ‌کوچه‌ی تنگ مدینه‌ای پس فیض کشتن تو به قاتل نمی‌رسد روزی به انتقام تو از راه می‌رسد مردی که مثل توست -تو ای ماه- می‌رسد #مجتبی_خرسندی #امام_زمان #امام_حسن_مجتبی_علیه‌السلام 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @Yaqoote_sorkh @Mojtaba_khorsandi

بسم الله الرحمن الرحیم یا کریم بن کریم امامی که چنان حیدر کلامش تیغ بران بود ولی بعد از جمل تنهاترین سردار دوران بود فقط از قدرت شمشیر او دشمن نمی‌ترسید که حتی بعد صلحش هم معاویه هراسان بود اگرچه منبرش از دوستان خالی ولی هر روز گدا دور و بر بیت امام ما فراوان بود همیشه در جواب ناسزاها خنده بر لب داشت اگرچه خون‌جگر از دست بی‌مهری یاران بود به وقت رزم مصداق اشدا علی الکفار ولی وقت کرم آیات رحمانی قرآن بود حدیث فضلش اینگونه‌ست وقتی سفره می انداخت تمام شهر پای سفره‌ای شاهانه مهمان بود حدیث حسن او را اینچنین تاریخ آورده‌ست مسیر منتهی تا خانه ی او راه‌بندان بود حدیث غربتش را قبرخاک آلوده می‌گوید زمانی مرقدش دارای حوض و صحن و ایوان بود #علی_کاوند #امام_حسن #ماه_رمضان #امام_زمان 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @Alikavand333

#غزل #امام_حسن_علیه‌السلام کریما دستگیرا فاتحا شاها جوانمردا! بزرگا یکه تازا بی همانندا یلا فردا! چه کس مثل تو صفین و جمل را زیر و رو کرده‌است!؟ الا شیر علی فرزند زهرا بی‌هماوردا! به روی دوش داری کیسه‌ی خرما و نان هر شب تو تکرار علی هستی، اباالایتام و شبگردا! کشید از زیر پا سجاده‌ات را جهل سرداران «شگفتا و دریغا حسرتا واویلتا دردا!» از آن یک مشت نامردی که دورت بود معلوم است تو را زهر جفا از پای در می‌آورد؛ مردا! بگو هر شب فدای غربت آن قبر خاکی که بدون سایه بان خورشید میتابد بر آن فردا! #میثم_کاوسی 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @mkavoosi110 @yaqoote_sorkh

بسم الله الرحمن الرحیم #امام_حسن_علیه_السلام روی ضریحت می‌گذارم تا سرم را انگار در آغوش خود دارم حرم را با گریه آمد هرکسی با خنده برگشت فهمیدم اینجا معنی جود و کرم را با دست خالی آمدم چیزی ندارم آورده‌ام با خود فقط چشم ترم را من رو به روی گنبد تو نذر کردم تنها النگوهای دست مادرم را مثل کبوتر های صحنت پهن کردم در زیر پای زائران بال و پرم را حالا که دقت میکنم صحنی نداری هرچند میگردم همه‌ دور و برم را با این خیالات دلم جای ضریحت باید به روی خاک بگذارم سرم را ✏️شعر : #سجاد_روانمرد گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @sajad_ravanmard

"تحلیل ابیات و اشعار در ستایش امام حسن مجتبی(ع) تا قرن ششم" مقاله‌ای از دوست شاعر جناب آقای مجتبی خرسندی #شعر_دینی #امام_حسن @mmparvizan

#غزل #امام_حسن_علیه‌السلام به دربار تو حاتم نیز از خیل خدم باشد؛ کنار سفره‌ات هر وعده سائل بیش و کم، باشد! به عشق تو قمر دور زمین میگردد و باید قد ماه از ادب پیش بلندای تو خم باشد چه کس مثل تو میبخشد سه دفعه زندگیش را!؟ چه کس مثل تو نام خانه‌اش دارالکرم باشد!؟ ندیدم جز تو شاهی را که حتی با جذامی ها شود هم سفره و آن لقمه پیشش محترم باشد! ندیدم جز تو شاهی را که رعیت را به یک لبخند کند دلخوش ولی قلب خودش دریای غم باشد... ندیدم جز تو شاهی را که دنیا سائلش، اما؛ تمام سهمش از دنیا مزاری بی حرم باشد! برای افتخار مردم ایران همین کافیست همین که کار صحنت دست معماری عجم باشد سراسر در رواقت از طلا با خط نستعلیق صد و هجده کتیبه شعرهای محتشم باشد النگو های خود را نذر صحنت کرده تا شاید کمی از گنبدت هم یادگار مادرم باشد #میثم_کاوسی 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @mkavoosi110 @yaqoote_sorkh

بسم الله الرحمن الرحیم #زمینه #امیرالمومنین_علیه‌السلام #حضرت_زهرا_سلام‌الله‌علیها سی ساله _ که خنده رو لب هام نیست سی ساله _ امیدی توو دنیام نیست سی ساله _ اونجوری که می‌خوام نیست بعد از تو تنها _ غریبی‌مو سر می‌کنم حق دارم بی تو _ که چشمامو تر می‌کنم توو خونه هر روز _ به چادرت زل می‌زنم سی ساله هر شب _ شریک درد حسنم فریادت توو گوش من _ تابوتت رو دوش من سی ساله که شرمنده‌م تو از غصه آب شدی _ هی سوختی کباب شدی سی ساله که شرمنده‌م بند دوم شرمنده _ دچار زحمت بودی شرمنده _ سه ماه اذیت بودی شرمنده _ خمیده قامت بودی پیش چشم من _ می‌سوختی دم نمی‌زدی آرامشم رو _ ولی بهم نمی زدی شرمنده زهرا _ تو رو زدن جلو چشام شرمنده خانوم _ که اومدی توو ازدحام دیدم نیمه‌جون شدی _ زهرا غرق خون شدی سی ساله که شرمنده‌م دیدم میخ در نشست _ پهلوی زنم شکست سی ساله که شرمنده‌م بند سوم یادم هست _ با ناله مونس داشتی یادم هست _ که دست بی حس داشتی یادم هست _ توو سینه خس خس داشتی غصه می‌خوردم  _ ازم که می‌گرفتی روت دق می کردم تا _ مضاف می‌شد آب وضوت می دیدم هرشب _ توو تب می‌سوختی فاطمه با دسته خسته _لباس می‌دوختی فاطمه گفتی توو محن حسین _ شاه بی کفن حسین با سر توو گودال افتاد خونی میشه پیکرش _ میره رو نیزه سرش لب تشنه از حال افتاد #علی_کاوند 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @Alikavand333

#زمینه #امیرالمومنین_علیه‌السلام #حضرت_زهرا_سلام‌الله‌علیها 🔹سی ساله که شرمندم 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @Alikavand333

بسم الله الرحمن الرحیم #زمینه_احساسی #سیدالشهداء_علیه‌السلام بند اول تنهام نزاری من به تو خیلی نیاز دارم آقا _ دار و ندارم از تو می خونم حتی وقتی که کفن پوشم کنن _ توی مزارم سینه زنی هام چیزی جز عرض ارادت کردنم _ توو محضرت نیست خوشبختی غیر از اینکه لبخند رضایت می گیرم _ از مادرت نیست جوونیمم بزارم پای جوونت کم گذاشتم خوشم وقتی که دستم رو روی سینم گذاشتم چقد خوشحالم از اینکه یه عمره توی روضه من از اشک چشام رو زخم تو مرهم گذاشتم بند دوم لیلی عالم من که دیوونت شدم دیوونگیت _ همراهه با من چیزی نمیخوام کل دنیا یک طرف کرب و بلات _ باشه برا من پای پیاده غیر از اینکه اربعین راهی بشم _ میلی ندارم توی اتاقم کلی عکس یادگاری دارم از _ ایوون طلا من مثه اون مستی که درداشو هی میگه به ساقی منم تنها تو رو دارم بگیر از من سراغی شبای جمعه وقتی که دلم می گیره میگم من ایرانم ولی تو توو عراقی چه فراقی بند سوم شرمنده آقا اینکه یادم رفته توو درد و بلا _ اسمت دوا بود شرمنده آقا این روزا اصلا حواسم نیست که تو _ ذکرت شفا بود مادر بزرگم حاجتش رو می گرفت از سفره ی _ باب الحوائج شرمنده آقا من نفهمیدم که خوشبختی فقط _ توو کربلا بود خجالت می کشم وقتی میوفتم یاد حرفام همون حرفا که می گفتم تویی درمون دردام چی شد اون حرفا که گفتم واست جونم میزارم حالا با یه مریضی حتی هیات هم نمیام #علی_کاوند 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @Alikavand333

#زمینه_احساسی #سیدالشهداء_علیه‌السلام 🔹تنهام نذاری #علی_کاوند 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh @Alikavand333