🕌در محضر امام روح الله (۹۳) 💠یک مساله سیاسی در کار بوده است 📌 امام خمینی (ره): 💢اینکه برای عزاداری، برای مجالس عزا، برای نوحه‌خوانی، برای این‌ها، این همه ثواب داده شده است، علاوه بر آن امور عبادیش و روحانیش، یک مساله مهم سیاسی در کار بوده است. #امام_خمینی 📌 بازنشر کلیه مطالب جهت روشنگری عموم مردم ، با ذکر #صلوات، بدون ذکر منبع هم مجاز است. @zandahlm1357

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫ 💢 یا ایتها النفس المطمئنه ... 🔹️ صل الله علیک یا اباعبدالله 🖤 #عبدالباسط #محرم 🆔@zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

بيماري پوستي كه من مدتي به مرض برص « بيماري پوستي که با بي رنگ شدن آن در نقاطي از بدن و پر رنگ شدن در نقاط مجاور مشخص مي‌شود » مبتلا شده بودم تا روزي پاي منبر ميرلوحي سبزواري نشسته بودم و آن جناب گفت كه حضرت رضا (ع) به مرو ميرفت در يكي از منازل به حمام تشريف برد ودر آنجا شخصي مبروص بود کاسه اي پر از آب كرد و بر پاهاي امام (ع) ريخت آن بزرگوار کاسه آبي بر سر آن شخص ريخت آن مرد يك مرتبه متوجه شد كه بيمارياش كاملاً شفا يافته است. طباخ مي‌گويد چون اين معجزه را شنيدم فوراً به حمام رفتم وکاسه اي پراز آب كردم و رو به جانب مشهد نمودم و با حال گريه توسل به آن سرور جسته و شفاي مرض برص خود را از او خواستم. پس کاسه آب را با آن نيت بر سر خود ريختم فوراً به بركت نظر امام (ع) مرض برصم برطرف شد پس به همان مجلس بازگشتم و قضيه را بيان كردم و خدا را بسيار شكرگزاري نمودم. (كرامات رضويه ج ۱ ص ۲۱۸) #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥 حرم امام رضا علیه السلام پس از مسجد الحرام و مسجد النبی؛ با گنجایش یک ملیون و دویست هزار نفر نمازگزار در رتبه سوم گنجایش قرار دارد. @zandahlm1357

💠 سلسله جلسات #سیر_مطالعاتی_آثار_علامه_مصباح_یزدی 9 🔰 جلسه 9️⃣ ✳️ #فصل_اول تدریس کتاب #نظریه_سیاسی_اسلام ( جلسه نهم) 🎤 #استاد_عبادی 👈 با توجه به اهمیت کتب ایشان طبق بیانات رهبری معظم، این فایلها را حتی با نام و لینک خودتان نشر دهید 👉 @zandahlm1357

#امام_حسین ع #امام_زمان عج ▪️راه نجات در آخرالزمان از زبان امام حسین علیه السلام... استاد رحیم‌پور @zandahlm1357

مرثیه‌خوانی شهید حاج قاسم سلیمانی در مسجد روستای قنات ملک در جمع عزاداران حسینی 🆔️ @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

علم ازلی و تکوین موجودات چون فاعل مختار و مؤثّر تامّ الآثار است و عموم ذرات موجودات آفاقی و انفسی از حیث عبودیت تامّه و مملوکیت محضه در حیطه تصرّف و تقلیب او است، لهذا از روی علم و حکمت و ملاحظه مصلحت برای هر یک، در حرکات جوهریه و ترقیّات معنویه ترتیب اموری در علم ازلی خود تعیین و تشخیص داده، که هر فردی از افراد و هر ذره از ذرات، از ابتدای وجود نفسی تا انتهای آن به حسب تکوین در آن مجری و مَعبر مشی نمایند، اعمّ از سیر و حرکات و مقارنات کواکب و اثرات سعادت و نحوست که بر آنها مترتّب می‌شود، از حرکات و سکنات اهالی ارض از ذی روح و غیر ذی روح، ذوی العقول مکلّف و غیر مکلّف، آنچه در مدّت محدود و اجل ممدود از نتیجه حرکات و سکنات آنها به ظهور آید، از باب آن که: « مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ [۱] » در تحت نفوذ فرمان و امر تکوینی او است، تعالی شأنه أی سبق فی علم اللّه حدوث الکائنات علی هذا الترتیب المشهود، و أوجب صدورها من العباد، و إلاّ لانقلب العلم جهلاً، و ذلک لاینافی القدرة الاختیاریة للعبد من حیث الإمکان الذاتی، لإمکان اجتماع الإمکان والوجوب باعتبارین. ---------- [۱]: ۱ - سوره مبارکه اعراف، آیه ۵۴. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

فرو بردن خشم بزرگی گوید: هرکه بر تو پرخاش کند، تو بر او پرخاش منما. همنشینی با ستمگران با ستمگران ننشین هرچند تو را احترام کنند. اکرام دوست از جمله نیکی‌های تو با دوستت این است که او را در مجالس احترام کنی. تجارت در تجارت آسانترین چیز خرید و سخت ترین آن فروش است. پارسایی قرب الاسناد از امام صادق علیه السلام روایتی نقل می‌کند که: وقتی زهرا علیها السلام وارد خانه امام علی علیه السلام شدند، فرش امام پوست گوسفندی بود که هنگام خواب بر خود می‌کشیدند، متکای ایشان پوستی پر از لیف خرما و مهریه حضرت زرهی آهنین بود. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_257 و قال عليه‌السلام لِكُمَيْلِ‌ بْنِ‌ زِيادِ النَّخَعي: يَا كُمَيْلُ‌، مُرْ أَهْلَكَ‌ أَنْ‌ يَرُوحُوا فِي كَسْبِ‌ الْمَكَارِمِ‌، وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ‌ مَنْ‌ هُوَ نَائِمٌ‌. فَوَ الَّذِي وَسِعَ‌ سَمْعُهُ‌ الْأَصْوَاتَ‌، مَا مِنْ‌ أَحَدٍ أَوْدَعَ‌ قَلْباً سُرُوراً إِلَّا وَ خَلَقَ‌ اللّهُ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ ذلِكَ‌ السُّرُورِ لُطْفاً. فَإِذَا نَزَلَتْ‌ بِهِ‌ نَائِبَةٌ‌ جَرَى إِلَيْهَا كَالْمَاءِ فِي انْحِدَارِهِ‌ حَتَّى يَطْرُدَهَا عَنْهُ‌ كَمَا تُطْرَدُ غَرِيبَةُ‌ الْإِبِلِ‌. امام عليه السلام به كميل بن زياد نخعى فرمود: اى كميل! خانواده‌ات را دستور ده كه روزها در كسب فضايل و مكارم بكوشند و شامگاهان در انجام حوائج مردمى كه در خوابند تلاش كنند. سوگند به كسى كه تمام صداها را مى‌شنود، هركس سرور و خوشحالى در قلبى ايجاد كند خدا از آن سرور برايش لطفى مى‌آفريند كه هرگاه مصيبتى بر او وارد شود اين لطف همچون آب (در يك سطح شيب‌دار، به سرعت) به سوى او سرازير شود تا آن مصيبت را از وى (بشويد و) دور سازد، همان‌گونه كه شتر بيگانه از گله (يا از چراگاه خصوصى) رانده مى‌شود.

شرح و تفسير شاد كردن ديگران امام عليه السلام خطاب به كميل بن زياد نخعى كه يكى از ياران عالم و دانشمند و باتقواى او بود دو نكتۀ مهم را گوشزد كرده، مى‌فرمايد:«اى كميل! خانواده را دستور ده كه روزها در كسب فضايل و مكارم بكوشند و شامگاهان در انجام حوائج مردمى كه در خوابند تلاش كنند»؛ (يَا كُمَيْلُ‌، مُرْ أَهْلَكَ‌ أَنْ‌ يَرُوحُوا فِي كَسْبِ‌ الْمَكَارِمِ‌، وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ‌ مَنْ‌ هُوَ نَائِمٌ‌) . سپس مى‌افزايد:«سوگند به كسى كه تمام صداها را مى‌شنود، هركس سرور و خوشحالى در قلبى ايجاد كند خدا از آن سرور برايش لطفى مى‌آفريند كه هرگاه مصيبتى بر او وارد شود اين لطف همچون آب (در يك سطح شيب‌دار به سرعت) به سوى او سرازير شود تا آن مصيبت را از وى (بشويد و) دور سازد، همان‌گونه كه شتر بيگانه از گله (يا از چراگاه خصوصى) رانده مى‌شود»؛ (فَوَ الَّذِي وَسِعَ‌ سَمْعُهُ‌ الْأَصْوَاتَ‌، مَا مِنْ‌ أَحَدٍ أَوْدَعَ‌ قَلْباً سُرُوراً إِلَّا وَ خَلَقَ‌ اللّهُ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ ذلِكَ‌ السُّرُورِ لُطْفاً. فَإِذَا نَزَلَتْ‌ بِهِ‌ نَائِبَةٌ‌ جَرَى إِلَيْهَا كَالْمَاءِ فِي انْحِدَارِهِ‌ حَتَّى يَطْرُدَهَا عَنْهُ‌ كَمَا تُطْرَدُ غَرِيبَةُ‌ الْإِبِلِ‌) . امام عليه السلام در نكتۀ اوّل، برنامۀ زندگى را چنين تنظيم مى‌فرمايد كه در بخشى از آن انسان باايمان بايد به خودسازى و كسب فضايل مشغول باشد، بر علم خود بيفزايد، از تجارب ديگران استفاده كند، صفات برجستۀ انسانى را در خود پرورش دهد، رذايل اخلاقى را دور نمايد و به سوى كمال انسانى سير كند، و در بخش ديگر به دنبال حل مشكلات مردم باشد. بنابراين كسانى كه تنها به اصلاح خويش مى‌پردازند و كارى براى حل مشكلات ديگران انجام نمى‌دهند از حقيقت اسلام دورند. همچنين كسانى كه براى انجام حوائج مردم تلاش مى‌كنند و از خود غافلند آن‌ها نيز بيگانه‌اند؛ مسلمان واقعى كسى است كه هم به اصلاح خويش بپردازد و هم به حل مشكلات مردم توجّه كند. تعبير به «يروح» كه از مادۀ «رواح» به معناى سير در روز يا سير در بعد از ظهر است (و در اين‌جا مناسب معناى اوّل است، زيرا آن را در مقابل سير در شب قرار داده) نشان مى‌دهد كه بخش اول تلاش و فعاليت انسان بايد در كسب فضايل و مكارم باشد، چراكه انسان تا خود را نسازد نمى‌تواند به ديگران بپردازد. البته مكارم اخلاق، تمام فضايل اخلاقى را كه در آيات و روايات و كتب علماى اخلاق وارد شده است شامل مى‌شود؛ ولى در بعضى از روايات، انگشت روى موارد خاصى گذاشته شده كه در واقع بخش‌هاى مهم مكارم اخلاق است؛ از جمله در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم:«مكارم اخلاق ده چيز است. اگر مى‌توانى تمام آن‌ها در تو باشد انجام ده... راوى سؤال مى‌كند: آن‌ها چيست‌؟ امام عليه السلام مى‌فرمايد: «صِدْقُ‌ الْيَأْسِ‌ (البأس) وَ صِدْقُ‌ اللِّسَانِ‌ وَ أَدَاءُ الأَمَانَةِ‌ وَ صِلَةُ‌ الرَّحِمِ‌ وَ إِقْرَاءُ الضَّيْفِ‌ وَ إِطْعَامُ‌ السَّائِلِ‌ وَ الْمُكَافَأَةُ‌ عَلَى الصَّنَائِعِ‌ وَ التَّذَمُّمُ‌ لِلْجَارِ وَ التَّذَمُّمُ‌ لِلصَّاحِبِ‌ وَ رَأْسُهُنَّ‌ الْحَيَاءُ؛ راستگو بودن در اظهار يأس از آنچه در دست مردم است و نظر به لطف خدا داشتن (يا راستگو بودن در مقام ابراز شجاعت در برابر دشمنان) و راستگويى و اداى امانت و صلۀ رحم و پذيرايى از ميهمان و سير كردن گرسنگان و جبران كردن نيكى‌هاى مردم و تعهد داشتن در برابر همسايگان و تعهّد داشتن در برابر دوستان و رأس همۀ آن‌ها حياست». ١ تعبير به «يُدْلِجُوا» از مادۀ «اِدْلاج» كه به معناى سير در ابتداى شب يا تمام شب است اشاره به اين است كه انسان بايد خدماتش به مردم بى سر و صدا و غالباً مخفيانه باشد مخصوصاً با تعبير «مَنْ‌ هُوَ نائِمٌ‌» (كسى كه در خواب است) تا آبروهاى آن‌ها محفوظ‍‌ بماند و در برابر ديگران شرمنده نشوند. اين يك برنامۀ جامع و كامل است كه زندگى فردى و اجتماعى را كاملاً اصلاح مى‌كند. دنياى مادى امروز، كمك‌رسانى به نيازمندان را تحت برنامه‌هاى محدود، در اختيار دولت‌ها قرار مى‌دهد و افراد، كمتر مسئوليتى براى خود قائلند، در حالى كه در اسلام چنين نيست؛ همۀ كسانى كه توانايى دارند، در برابر مشكلات و نيازهاى حاجتمندان مسئوليت دارند تا آن‌جا كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در حديث معروفى مى‌فرمايد: «وَ الَّذِي نَفْسُ‌ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ‌ لا يُؤْمِنُ‌ بِي عَبْدٌ يَبِيتُ‌ شَبْعَانَ‌ وَ أَخُوهُ‌ أَوْ قَالَ‌ جَارُهُ‌ الْمُسْلِمُ‌ جَائِعٌ‌؛ سوگند به كسى كه جان محمد در دست قدرت اوست كسى كه شب سير بخوابد و برادر مسلمانش (يا فرمود: همسايۀ مسلمانش) گرسنه باشد به من (كه پيغمبر اسلام) ايمان نياورده است». ٢ در نامۀ معروف امام عليه السلام به «عثمان بن حنيف انصارى»(نامۀ ٤٥) نيز همين معنا با تعبير جامع ديگرى آمده است، آن‌جا كه مى‌فرمايد: «هَيْهَاتَ‌ أَنْ‌ يَغْلِبَنِي هَوَايَ‌ وَ يَقُودَنِي جَشَعِي إِلَى

تَخَيُّرِ الأَطْعِمَةِ‌ وَ لَعَلَّ‌ بِالْحِجَازِ أَوِ الْيَمَامَةِ‌ مَنْ‌ لا طَمَعَ‌ لَهُ‌ فِي الْقُرْصِ‌ وَ لا عَهْدَ لَهُ‌ بِالشِّبَعِ‌ أَوْ أَبِيتَ‌ مِبْطَاناً وَ حَوْلِي بُطُونٌ‌ غَرْثَى وَ أَكْبَادٌ حَرَّى؛ هيهات كه هواى نفس بر من چيره شود و حرص و طمع مرا وادار به انتخاب طعام‌هاى لذيذ نمايد در حالى كه شايد در سرزمين حجاز يا يمامه (يكى از مناطق شرقى عربستان) كسى باشد كه حتى اميد براى به دست آوردن يك قرص نان نداشته و هرگز شكمى سير به خود نديده باشد. آيا من با شكمى سير بخوابم در حالى كه در اطراف من شكم‌هاى گرسنه و جگرهاى تشنه باشد». آن‌گاه امام عليه السلام در ادامۀ اين سخن به نكتۀ ديگرى پرداخته كه نكتۀ اوّل را كامل‌تر مى‌كند و آن، دستور به شاد كردن دل‌هاى افسرده است. در اين‌جا امام عليه السلام پاداش بزرگى را براى چنين اشخاصى ذكر مى‌كند و آن اين‌كه اين ادخال سرور در قلب انسان نه‌تنها در سراى ديگر به يارى انسان مى‌شتابد، بلكه در همين دنيا نيز مأموريت دارد كه در مشكلات، او را يارى كند و مصائب و حوادث تلخ را به شدت از او دور سازد. امام عليه السلام براى بيان تأثير سرعت آن به دو مثال پرداخته است: نخست جريان آب در يك سراشيبى و دوم دور ساختن شترهاى بيگانه از مرتع اختصاصى. در احاديث اسلامى نيز در مورد ادخال سرور در قلب مؤمنان به‌طور خاص، يا انسان‌ها به‌طور عام، روايات زيادى وارد شده است؛ از جمله كلينى رحمه الله در جلد دوم كافى بابى تحت عنوان «اِدْخالُ‌ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤمِنينَ‌» ذكر كرده و شانزده روايت در آن آورده است؛ از جمله در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند. «مَنْ‌ سَرَّ مُؤْمِناً فَقَدْ سَرَّنِي وَ مَنْ‌ سَرَّنِي فَقَدْ سَرَّ اللَّهَ‌؛ كسى كه مؤمنى را مسرور كند مرا مسرور ساخته و كسى كه مرا مسرور كند خدا را مسرور كرده است». ١ در حديث ديگرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «إِنَّ‌ أَحَبَّ‌ الأَعْمَالِ‌ إِلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ إِدْخَالُ‌ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ‌؛ محبوب‌ترين اعمال نزد خداوند، وارد كردن سرور بر مؤمنان است». ٢ از امام صادق عليه السلام روايت گويايى در اين زمينه نقل شده است كه خلاصه‌اش اين است:«هنگامى كه در قيامت انسانِ‌ باايمان از قبرش خارج مى‌شود شخصى (نورانى) از قبر با او برمى‌خيزد و او را بشارت به خير مى‌دهد و در تمام مراحل قيامت با اوست و از ترس و وحشت او مى‌كاهد تا زمانى كه او را وارد بهشت مى‌سازد. شخص مؤمن از او مى‌پرسد: تو كيستى كه همراه من آمدى و در تمام اين مسير مونس من بودى‌؟ مى‌گويد: «أَنَا السُّرُورُ الَّذِي كُنْتَ‌ تُدْخِلُهُ‌ عَلَى إِخْوَانِكَ‌ فِي الدُّنْيَا خُلِقْتُ‌ مِنْهُ‌ لِأُبَشِّرَكَ‌ وَ أُونِسَ‌ وَحْشَتَكَ‌؛ من همان سرورى هستم كه بر برادرانت در دنيا وارد ساختى. من از آن آفريده شدم كه تو را بشارت دهم و مونس تنهايى و وحشت تو باشم».