eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
462 عکس
243 ویدیو
7 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
از امام سؤال شد، خیر (خوبى و خوشبختى) در چيست؟ فرمود: خیر در اين نيست كه مالت فراوان و فرزندانت زياد شوند، خوشبختى آن است كه علمت افزون گردد و حلمت زياد شود و با پرستش پروردگارت به مردم مباهات كنى و اگر نيكى كنى شكر خدا به جاى آورى و اگر بدى كنى استغفار كنى. و در دنيا جز براى دو كس خیری وجود ندارد: كسى كه گناهانى كرده و مى‌خواهد با توبه جبران كند، و كسى كه با سرعت به كارهاى نيك مشغول است. نهج البلاغه حکمت 94 .
من هرجا تحقیق کردم به این نتیجه رسیدم حدیث رفع القلم جعلیه چون راویانش مجهول و ضعیف هستن و دو اینکه اگه هم درست باشه با عقل شیعه جور در میاد که سه روز هرکاری که دوس دارن بکنن و گناه هم واسشون نوشته نمیشه ... در رابطه با سند حدیث مذکور بیان کردیم که روایت مذکور را علمای بزرگ در کتب معتبر خود آورده اند و تصریح به صحت آن کرده اند و دیگران از علما مانند صاحب و صاحب (العروه مع تعلیقات ج1 ص371) تصریح به صحت و عمل به آن کرده‌اند و بر اساس آن داده‌اند ، شیعیان نیز همواره در گذر زمان به مضمون آن عمل کرده اند ، بنابراین تشکیک در صحت سند مذکور پسندیده نمی باشد ؛ آنچه مورد اشکال شده فرازی از روایت است که در روز نهم ربیع الاول قلم از بندگان برداشته می شود . در روایت آمده خداوند می فرماید: در روز نهم ربیع الاول « کرام الکاتبین را امر کرده‌ام تا سه روز قلم را از تمام خلق بردارد ، و چیزی از خطاهایشان را ننویسد ، و این به خاطر تکریم تو (پیامبر) و وصی تو می‌باشد» بحار الانوار ج31 ص125 امیرمؤمنان علیه السلام نیز از روز مذکور به عنوان روز رفع قلم یاد می کند ؛ همان مدرک ص127 آیا براستی قلم تکلیف از بندگان برداشته می شود و بندگان آزاد هستند که هر گناهی بکنند یا رفع قلم اشاره به مطلب دیگری است این که بگوییم قلم تکلیف از بندگان برداشته می‌شوند و آنان در گناه کردن آزاد هستند ، تفسیری است که هیچ محققی از حدیث مذکور نمی کند زیرا خلاف صریح آیات و روایات است . چگونه می‌توان چنین تفسیری را قبول کرد در حالی که در همان روایت ، از روز نهم ربیع الاول به عنوان روز و از گناهان کبیره و و و بازگشت به خدا و عبادت یاد شده است . همان مدرک تفسیر بهتر آن است که بگوییم بر اساس روایات ، خداوند به مومنین و شیعیان لطف کرده و در صورت گناه کردن ، گناه آنان را تا هفت ساعت در پرونده عمل آنان ثبت نمی‌کند تا اگر توبه کنند گناه آنان را بیامرزد بدون آنکه پرونده آنان سیاه شود ، اما اگر توبه نکنند ، پس از گذشته هفت ساعت گناه آنان را ثبت می کند . امام صادق علیه السلام فرمود : «بنده مومن زمانی که گناه می‌کند ، خداوند به او هفت ساعت فرصت می‌دهد ، اگر استغفار کند ، چیزی از گناه برای او نمی‌نویسد ، اما اگر ساعات مذکور بگذرد و استغفار نکند ، گناهش برایش ثبت می شود » الکافی ج2 ص437 بر اساس این روایت ، قلم از مومنین گناهکار به مدت هفت ساعت برداشته می شود و چیزی از گناهان آنها نوشته نمی شود تا توبه کنند . اما در روز نهم ربیع الاول به واسطه آن روز ، قلم تا سه روز از بندگان برداشته می شود و گناهان آنها نوشته نمی شود و آنان تا سه روز فرصت توبه و بازگشت دارند ، اگر توبه کردند ، چیزی در پرونده آنها ثبت نمی شود و اگر توبه نکردند ، گناهان آنها ثبت می شود . برداشته شدن قلم برای هفت ساعت اختصاص به مومنین دارد و مدت آن هم محدود به چند ساعت است ، اما برداشته شدن قلم به خاطر نهم ربیع برای همه بندگان است و مدت آن هم تا سه روز می باشد . کپی از کانال دکتر عصیری
أباصلت هروی نقل میکند که در آخرین جمعه ماه شعبان ، خدمت حضرت رضا علیه السّلام مشرّف شدم. حضرت فرمود ای أباصلت ، اکثر ماه شعبان گذشت و هم اکنون آخرین جمعه این ماه است ، پس در باقیمانده این ماه ، کوتاهی خود را جبران کن ، لذا لازم است که به آنچه برای تو نافع است روی آوری ، دعا و استغفار بسیار انجام دهی ، قرآن زیاد بخوانی ، از گناهان خویش به سوی خداوند توبه نمایی تا آنگاه که ماه خدا به تو روی می آورد ، خود را برای خداوند خالص کرده باشی ، امانتی بر گردنت نباشد مگر آنکه آن را اداء کرده باشی ، کینه مؤمنی در قلبت نباشد مگر آنکه آن را از قلبت بیرون کرده باشی ، گناهی را که قبلاً مرتکب میشدی ترک نمایی ، تقوا پیشه سازی ، در امور پنهانی و آشکار خویش به خداوند توکّل نمایی که هر کس به خداوند توکّل نماید او را کافی است ، و در باقی مانده این ماه این ذکر را زیاد تکرار نما ، اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِيمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِىَ مِنْهُ ، که همانا خداوند در این ماه بخاطر حرمت ماه رمضان ، بنده های بسیاری را از آتش جهنم آزاد می کند. بحارالأنوار ۹۷ / ۷۳
رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ لِعَلِيٍّ (صلوات الله علیه) يَا عَلِيُّ إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ لَا يَحْرِمَ شِيعَتَكَ التَّوْبَةَ حَتَّى تَبْلُغَ نَفْسُ أَحَدِهِمْ حَنْجَرَتَهُ فَأَجَابَنِي إِلَى ذَلِكَ وَ لَيْسَ ذَلِكَ لِغَيْرِهِمْ روایت شده پیامبر صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علی (صلوات الله علیه) فرمود: ای علی! من از خداوند عز و جل درخواست نمودم که شیعیان تو را گر چه جان آنها به حلقومشان برسد از توبه کردن محروم نکند و او خواستهٔ مرا پذیرفت و این مخصوص شیعیان توست و برا غیر آنها چنین چیزی نیست. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏27، ص: 137 .
عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) فَقَالَ يَا زَيْدُ جَدِّدْ عِبَادَةً وَ أَحْدِثْ تَوْبَةً قَالَ نَعَيْتَ إِلَيَّ نَفْسِي جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَقَالَ لِي يَا زَيْدُ مَا عِنْدَنَا خَيْرٌ لَكَ وَ أَنْتَ مِنْ شِيعَتِنَا قَالَ وَ قُلْتُ وَ كَيْفَ لِي أَنَا أَكُونُ مِنْ شِيعَتِكُمْ قَالَ فَقَالَ لِي أَنْتَ مِنْ شِيعَتِنَا إِلَيْنَا الصِّرَاطُ وَ الْمِيزَانُ وَ حِسَابُ شِيعَتِنَا وَ اللَّهِ لَأَنَا أَرْحَمُ بِكُمْ مِنْكُمْ بِأَنْفُسِكُمْ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْكَ وَ رَفِيقِكَ فِي دَرَجَتِكَ فِي الْجَنَّة زید شحام می گوید: بر امام صادق (صلوات الله علیه) وارد شدم به من فرمود: ای زید عبادت را از سر بگیر و توبه ای تازه کن. عرض کردم: فدایت شوم خبر مرگ به من می دهید؟ حضرت به من فرمود: ای زید! آنچه نزد ماست برای تو بهتر است و تو از شیعیان ما هستی. عرض کردم: آقا اگر من از شیعیان شما باشم حالم چگونه می شود؟ فرمود: تو از شیعیان ما هستی و صراط و میزان و حساب شیعیان ما به دست ماست؛ به خدا قسم من به شما از خودتان مهربان ترم و گویی می بینم تو و رفیقت در بهشت در یک درجه هستید. بصائر الدرجات، ج‏1، ص: 265 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏47، ص: 78