eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
451 عکس
239 ویدیو
6 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿زمر ٥٦﴾ تا آنكه [مبادا] كسى بگويد: «دريغا بر آنچه در حضور خدا (جنب الله) كوتاهى ورزيدم؛ بى ترديد من از ريشخندكنندگان بودم.» ●حَدَّثَنَا هَاشِمُ بْنُ أَبِي عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) يَقُولُ أَنَا عَيْنُ اللَّهِ وَ أَنَا يَدُ اللَّهِ وَ أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ أَنَا بَابُ اللَّهِ. هاشم بن ابی عمار روایت می کند که شنیدم امیرالمومنین (صلوات الله علیه) می فرمود: من عین الله (چشم خدا) هستم و من ید الله (دست خدا) هستم و من جنب الله هستم و من باب الله (دروازه الهی) هستم. بصائر الدرجات، ص: 61 ‏ .
هدایت شده از اعتقادات اهل سقیفه
لعنت الله علیه وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿زخرف ٦٢﴾ و مبادا شيطان شما را از راه به در برد، زيرا او براى شما دشمنى آشكار است. ما رواه علي بن ابراهيم عن أبي عبد اللّه عليه السلام في قوله تعالى: وَ لا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‏ (الزخرف: 62) (قال) يَعْنِي الثَّانِيَ،عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ». امام صادق صلوات الله علیه در مورد قول الهی: و مبادا شيطان شما را از راه به در برد، زيرا او براى شما دشمنى آشكار است. (زخرف 62) فرمود: منظور دومی (عمر بن خطاب) است از (راه) امیرالمومنین (صلوات الله علیه). قطعا او برای شما دشمنی آشکار است. تفسير القمي، ج‏2، ص: 287 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏31، ص: 603 تفسیر البرهان، ج‏4، ص: 880 ‏
وَ مَا نُرِيهِم مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿زخرف ٤٨﴾ ما هیچ آیه (و معجزه ای) به آنان نشان نمی دادیم مگر اینکه از دیگری بزرگتر (و مهمتر) بود؛ و آنها را به (انواع) عذاب گرفتار کردیم شاید بازگردند! قال الامام الصادق صلوات الله علیه: فَأَيُّ آيَةٍ أَكْبَرُ مِنَّا وَ اللَّهِ إِنَّ بَنِي هَاشِمٍ وَ قُرَيْشاً لَتَعْرِفُ مَا أَعْطَانَا اللَّهُ وَ لَكِنَّ الْحَسَدَ أَهْلَكَهُمْ كَمَا أَهْلَكَ إِبْلِيسَ امام صادق صلوات الله علیه: كدام آيه (نشانه) بزرگتر از ما است. به خدا قسم بنى هاشم و قريش ميدانند چه چيز خدا به ما عطا كرده ولى حسد موجب هلاك آنها شده همان طور كه شيطان را هلاك كرد. كامل الزيارات، النص، ص: 329 باب 108 حدیث 2 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏25، ص: 375 تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 874 .
علیه السلام امیرالمؤمنین علی علیه‌‌‌السلام فرمودند: «فَيُرِيكُمْ كَيْفَ عَدْلُ اَلسِّيرَةِ وَ يُحْيِي مَيِّتَ اَلْكِتَابِ وَ اَلسُّنَّةِ» «او (مهدی علیه‌السلام) به شما نشان خواهد داد که روش عادلانه چگونه است؛ و کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی‌الله علیه و آله را که در جامعه مرده بود، زنده می‌سازد.» بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۳۰
هدایت شده از اعتقادات اهل سقیفه
علیه‌السلام لعنت الله علیه وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‏ شیطان شما را [از پذیرفتن حقایق] باز ندارد، مسلّماً او دشمن آشکار شما است سورة الزخرف، آیة:62 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصادق عليه السلام،قَالَ:وَ لاٰ يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطٰانُ يَعْنِي الثَّانِيَ،عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ. در تفسیر البرهان ذیل آیه شریفه از امام صادق عليه السلام روایت کرده که فرمودند: شیطان شما را از راه راست باز ندارد یعنی دومی [عمر] از امیرالمؤمنین عليه السلام باز ندارد. همانا او برای شما دشمنی أشکار است.
علیه السلام «در نيکی‌ها و اعمال خير، بر يكديگر سبقت جوييد. هر‌جا باشيد، خداوند همه‌ٔ شما را (در روز قیام) حاضر مى‌كند؛ ‌زيرا او بر هر چيزى تواناست!» (بقره/۱۴۸) امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «این آیه درباره‌ٔ یاران گمنام قائم عجل‌الله فرجه نازل شده است؛ خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: «هر‌جا باشيد، خداوند همه‌ٔ شما را حاضر مى‌كند. آن‌ها هنگام شب از روی فرش خانه‌ٔ خود ناپدید می‌شوند و صبح را در مکّه خواهندبود؛ بعضی از آن‌ها نیز در آن روز روی ابرها حرکت می‌کنند و همگان، نام پدر و حسب و نسب آنان را می‌دانند. عرض کردم: «کدام یک از از این دو دسته از لحاظ ایمان برتر هستند»؟ فرمود: «آنها که در هنگام روز، روی ابرها حرکت می‌کنند.» «الصّادق لَقَدْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ فِی الْمُفْتَقَدِینَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللهُ جَمِیعاً إِنَّهُمْ لَمُفْتَقَدُونَ عَنْ فُرُشِهِمْ لَیْلًا فَیُصْبِحُونَ بِمَکَّهًَْ وَ بَعْضُهُمْ یَسِیرُ فِی السَّحَابِ نَهَاراً یُعْرَفُ اسْمُهُ وَ اسْمُ أَبِیهِ وَ حِلْیَتُهُ وَ نَسَبُهُ قَالَ فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ أَیُّهُمْ أَعْظَمُ إِیمَاناً؟ قَالَ: الَّذِی یَسِیرُ فِی السَّحَابِ نَهَاراً.» تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱،ص۷۲۶ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۸۶ کمال الدین، ج۲، ص۶۷۲
یکی از شگفت‌آورترین موجودات و باورنکردنی‌ترین حقایق خلقت را ببینید و خداوند را بهتر ستایش کنید دانشمندان جانورشناس با میکروسکوپ‌های مجهز دریافته‌اند که : ۱_با اینکه وزن پشه یک‌در هزارم گرم هست، ۲-در سرش صد چشم ۳_در سینه اش دو قلب ۴_در دهانش ۴۸ دندان وجود دارد ۵_همه‌چیز را بادستگاه حرارتی خود میبیند
وَ سُئِلَ الصَّادِقُ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً كَيْفَ نَقِيهِنَّ قَالَ تَأْمُرُونَهُنَّ وَ تَنْهَوْنَهُنَّ قِيلَ لَهُ إِنَّا نَأْمُرُهُنَّ وَ نَنْهَاهُنَّ فَلَا يَقْبَلْنَ قَالَ إِذَا أَمَرْتُمُوهُنَّ وَ نَهَيْتُمُوهُنَّ فَقَدْ قَضَيْتُمْ مَا عَلَيْكُمْ‌ از امام صادق صلوات الله علیه سوال شد در مورد کلام خداوند عز و جل: خودتان و خانواده خود را از آتش حفظ کنید. (تحریم 6) چگونه آنان (زنان) را حفظ کنیم؟ فرمود: «آنان را امر و نهی کنید». به حضرت گفته شد: آنها را امر و نهی می کنیم؛ امّا نمی پذیرند؟ فرمود: «هر گاه آنان را امر و نهی کردید ، دیگر وظیفه خود را انجام داده اید» . من لا يحضره الفقيه جلد 3 صفحه 442 تفسير نور الثقلين جلد 5 صفحه 373 الكافي- ط الاسلامية جلد 5 صفحه 62
علیه السلام یک دوستی حدیثی مطرح کردند که امام باقر علیه السلام فرمودند عمر و ابوبکر هردوعادل بودند و گفتند این حدیث درکتاب احقاق الحق و اهزاق الباطل جلد یک اومده لطفا من را راهنمایی کنید و بگید آیا درست هست ؟ جواب: روایتی است که در کتاب شریف احقاق الحق و الصوارم المهرقه آمده است ؛ راوی می گوید یکی از مکتب اهل بیت از مولای ما امام صادق علیه السلام سوال کرد ای فرزند رسول خدا نظر شما در مورد ابو بکر و عمر چیست؟ امام علیه السلام پاسخ داد ؛ « هما امامان عادلان قاسطان کانا علی الحق و ماتا علیه فرحمه الله علیهما یوم القیامه » « آنها دو امام عادل بودند که بر اساس قسط ، رفتار می کردند ، بر حق بودند و بر حق مردند ، رحمت خدا بر آنها در روز قیامت » راوی می گوید وقتی آن فرد مخالف رفت ، یکی از خواص و شیعیان سوال کرد ای فرزند رسول خدا من از سخن شما که در مورد ابوبکر و عمر گفتید تعجب کردم . امام علیه السلام پاسخ داد ؛ منظور من از این که آن دو امام بودند ، امامان اهل بوده است چنان که قرآن می فرماید ؛ « ما آنها را امامانی که دعوت به آتش دوزخ می کنند قرار دادیم و روز رستاخیز یاری نخواهند شد» (قصص 41) منظور من از این که آن دو قاسط بودند این آیه شریفه است ؛ « اما و ظالمان آتشگیره دوزخند »(جن/15) ( قاسط هنگامی که به صورت ثلاثی مجرد استعمال شود به معنای ظلم و انحراف از حق است ) اما این که گفتم آنها عادل بودند به آن جهت است که از حق کرده اند چنان که قرآن می گوید ؛ « ثم الذین کفروا بربهم یعدلون » « اما کافران برای پرودگار خود شریک و شبیه قرار می دهند » و منظور از حقی که آنان بر آن حق مستولی بودند ، علی علیه السلام است که او را اذیت کرده و را غصب کردند . منظور من از موت آنها بر حق آن است که آنها در حال عداوت و دشمنی با حق که علی علیه السلام است و توبه نکردند . منظور من از رحمت خدا بر آنها در روز قیامت پیامبر گرامی است که قرآن می گوید تو رحمت برای جهانیان هستی ( انبیاء 107 ) زمانی که قیامت شود رسول خدا بر آن دو غضب کرده و دشمن آنها بوده و از آنها انتقام می گیرد . احقاق الحق ج1 ص70 الصوارم المهرقه ص155
علیه السلام احمد بن محمد السیاری رضوان الله علیه در کتاب شریف القراءات (ص۱۳۴ ح۵۰۱) از یکی از ائمه معصومین علیهم السلام روایت کرده است: «اولین چیزی که خدا خلق فرمود قلم بود پس به قلم فرمان داد بنویس قلم گفت چه بنویسم؟ خداوند فرمود: بنویس «وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ»؛ همانا او در ام الکتاب نزد ما، علیِ حکیم (علیه السلام) است». .
علیهم السلام عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْحَنَفِیَّهًِْ عَنِ الْحَسَنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) قَال کُلُّ مَا فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ إِنَّ الْأَبْرارَ فَوَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهِ إِلَّا عَلِیَّ‌بْنَ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ أَنَا وَ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) لِأَنَّا نَحْنُ أَبْرَارٌ بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ قُلُوبُنَا عَلَتْ بِالطَّاعَاتِ وَ الْبِرِّ وَ تَبَرَّأَتْ مِنَ الدُّنْیَا وَ حُبِّهَا وَ أَطَعْنَا اللَّهَ فِی جَمِیعِ فَرَائِضِهِ وَ آمَنَّا بِوَحْدَانِیَّتِهِ وَ صَدَّقْنَا بِرَسُولِهِ. امام حسن صلوات الله علیه : هرچه در قرآن مجید لفظ إِنَّ الْأَبْرارَ هست به خدا سوگند! جز علیّ‌بن‌ابی‌طالب و فاطمه و من و حسین (علیهم السلام) کسی دیگری را منظور نکرده‌اند. زیرا ما پاکان و نیکان از نظر پدرها و مادرانیم و دل‌های ما شیفته‌ی اطاعت خدا و نیکوکاری است و از دنیا و علاقه به آن بیزار است و در تمام فرایض و واجبات خدا را اطاعت نموده‌ایم و به یکتایی او ایمان داریم و پیامبرش را تصدیق نموده‌ایم. بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳ .
سیّد الشّهداء أبا عبدالله الحسین علیه السّلام ؛ لله درُّك يا حَبِيب ، لَقَدْ كُنْتَ فاضِلًا ، تَخْتِمُ الْقُرْآنَ فِی لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ. آفرين بر تو اى حبيب ، تو شخص فاضلى بودى كه يك شبه همه قرآن را تلاوت میكردى. معالى السبطين ۱ / ۳۷۶. نفس المهموم  / ۲۴۶
علی بن ابراهیم قمی رضوان الله علیه روایت کرده است که چ از حضرت امير المومنین علیه السلام روایت شده است آنگاه که دشمن خدا و رسولش صلی الله علیه و آله از پیش او گذشت، فرمودند: «اینان کسانی هستند که آسمان و زمین بر ایشان نگریستند و در عذاب مهلت داده نمی‌شوند.» (سوره دخان، آیه ۲۹» سپس امام حسین علیه السلام فرزند ایشان، بر او گذشت، آن حضرت فرمودند: «وليكن او آن کسی است که آسمان و زمین بر وی خواهند گریست.» امیر المومنین علیه السلام فرمودند: «آسمان و زمین نگریست، مگر بر یحیی بن زکریا و بر حسین بن علی علیهم السلام.» تفسیر قمی ۲۹۱/۲
سفيان بن محمد ضبعى می گويد: به امام حسن عسكرى عليه السلام نامه نوشتم و از آن حضرت راجع به "وليجه" پرسيدم، كه در قول خداى تعالى [سوره توبه،آیه ١٦] است: ﴿وَ لَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اَللّٰهِ وَ لاٰ رَسُولِهِ وَ لاَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً﴾ یعنی؛ جز خداوند متعال و پيغمبر و مؤمنين، وليجه‌‌ای ندارند. و بدون آنكه در نامه بنويسم، پيش خود فكر می‌كردم كه آيا مقصود از مؤمنين در اين آيه كيانند؟ جواب آمد كه: كسى است غير از امامِ بحق، بجاى او منصوب مى‌شود؛ و در خاطرت گذشت كه آيا مؤمنين در اين آيه كيانند؟ ايشان ائمهٔ بر حق هستند كه از خداوند براى مردم امان می‌گيرند و خداوند هم امان آنها را لحاظ می‌کند. الکافی، ج١، ص۵٠٨
امام صادق عليه السلام ما مِنْ عَمَلٍ حَسَنٍ يَعْمَلُهُ الْعَبْدُ اِلاّوَلَهُ ثَوابٌ فِى الْقُرْآنِ اِلاّ صَلاةُ اللَّيْلِ فَاِنَّ اللّهَ لَمْ يُبَيِّنْ ثَوابَها لِعَظيمِ خَطَرِهِ عِنْدَهُ فَقالَ: «تَتَجا فى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفا وَطَمَعَا وَمِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما اُخْفِىَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِّ اَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْملُونَ» هيچ كار خوبى نيست كه انسان انجام دهد جز اينكه براى آن در قرآن پاداشى بيان شده است مگر نماز شب، كه خداوند پاداش آنرا مشخص نكرده بخاطر بزرگى و عظمت آن پيش خودش بلكه فرموده است: پهلو از بستر از خواب حركت مى دهند (در دل شب) با بيم و اميد خداى خود را مى خوانند و از آنچه روزى آنها كرديم انفاق مى كنند، هيچ كس نمى داند كه پاداش نيكوكاريش چه نعمت و لذتهاى بى نهايت كه روشنى بخش ديده است در عالم غيب براى او ذخيره شده است. وسائل الشيعه، ج 5، ص 281 .
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام فِی قَوْلِهِ تَعَالَى إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ نَذِيرًا لِلْبَشَر (المدّثر) قال ؛ يَعْنی فاطِمَةَ عَلَیْها السّلام. إمام باقر علیه السّلام فرمودند ، منظور خداوند تبارک و تعالی در آیه شریفه از یکی از نشانه های بزرگ ، حضرت فاطمه علیها السّلام است. بحار الأنوار ۲۴ / ۳۳
صلوات الله علیه صلوات الله علیه لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ‎﴿فتح ٢٥﴾ اگر مؤمنان از کافران جدا بودند یقیناً کافران را به عذابی دردناک عذاب می کردیم عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْكَرْخِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) أَوْ قَالَ لَهُ رَجُلٌ أَصْلَحَكَ اللَّهُ أَ لَمْ يَكُنْ عَلِيٌّ (صلوات الله علیه) قَوِيّاً فِي دِينِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ بَلَى قَالَ فَكَيْفَ ظَهَرَ عَلَيْهِ الْقَوْمُ وَ كَيْفَ لَمْ يَدْفَعْهُمْ وَ مَا يَمْنَعُهُ‌[1] مِنْ ذَلِكَ قَالَ آيَةٌ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنَعَتْهُ قَالَ قُلْتُ وَ أَيَّةُ آيَةٍ هِيَ قَالَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ‌ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَلِيماً إِنَّهُ كَانَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَدَائِعُ مُؤْمِنُونَ فِي أَصْلَابِ قَوْمٍ كَافِرِينَ وَ مُنَافِقِينَ فَلَمْ يَكُنْ عَلِيٌّ (صلوات الله علیه) لِيَقْتُلَ الْآبَاءَ حَتَّى يَخْرُجَ الْوَدَائِعُ فَلَمَّا خَرَجَتِ الْوَدَائِعُ ظَهَرَ عَلَى مَنْ ظَهَرَ فَقَاتَلَهُ وَ كَذَلِكَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ لَنْ يَظْهَرَ أَبَداً حَتَّى تَظْهَرَ وَدَائِعُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا ظَهَرَتْ ظَهَرَ عَلَى مَنْ يَظْهَرُ فَقَتَلَهُ. ابراهیم کرخی گوید به امام صادق (صلوات الله علیه) گفتم: خدای به سامانت بدارد! آیا علی (صلوات الله علیه) در دین خدای عز و جل، نیرومند نبود؟ فرمود: بله. [یکی از ما] گفت:پس چگونه آن دسته بر او چیره شدند؟ و چرا آنان را دفع نکرد؟ و چه چیز جلویش را گرفت که آن کار را بکند؟ فرمود:«آیه ای در کتاب خدای عز و جل، او را مانع شد». گفتم: آن چه آیه ای است؟ فرمود: «سخن خدای عز و جل که: «اگر آنان از هم متمایز بودند، کافرانِ آنها را عذابی دردناک می کردیم» (فتح 25) خداوند عز و جل ودیعه هایی در پشت کافران و منافقان داشت و علی (صلوات الله علیه) پدران را نکُشت تا فرزندانِ به ودیعت نهاده شده (در صلب ایشان) ، بیرون آیند. هنگامی که ودیعه ها بیرون آمدند، به جنگ پرداخت و بر آنها غلبه کرد. قائمِ ما اهل بیت نیز چنین است. هرگز ظهور نخواهد کرد، تا آن که ودیعه های خداوند عز و جل آشکار شوند و هنگامی که ودیعه ها آشکار شوند، بر دشمنان چیره می شود و آنها را می کشد». كمال الدين و تمام النعمة جلد 2 صفحه 642 تفسیر البرهان جلد 5 صفحه 90 تفسیر کنز الدقائق جلد 12 صفحه 298 إثبات الهداة جلد 5 صفحه 106 بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء جلد 29 صفحه 436 .
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ حِینَ یَخْرُجُ مِنْ مَنْزِلِهِ عَشْرَ مَرَّاتٍ لَمْ یَزَلْ فِی حِفْظِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ کِلَاءَتِهِ حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی مَنْزِلِهِ. امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس هنگامی که از منزلش خارج می شود، ده مرتبه سوره قل هو الله احد را بخواند، دائماً در حفاظت و حراست خداوند است تا زمانی که به خانه اش باز گردد. الکافی ٫ جلد 2 ٫ صفحه 542
لعنت الله علیهما (علیه السلام) مجلسی رحمه الله در کتاب بحار الانوار : به متوکل[عباسی] خبر دادند که امام علی نقی (علیه السلام) آیه شریف: يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً  فرقان ۲۷ را بر خلیفه اول و دوم تطبیق داده است. متوکل با شنیدن این خبر گفت: با او چکار کنیم؟ یکی از اطرافیان متوکل گفت: مردم را جمع کن و از او در حضور مردم بپرس! اگر همان جواب را داد، مردم به حسابش می‌رسند و اگر غیر آن را گفت نزد یاران خود رسوا می‌شود. متوکل همه قضات وبنی هاشم و یاوران خود را فراخواند و در [جمع آنان] از امام علی نقی (علیه السلام)  سؤال خود را پرسید. امام (علیه السلام) فرمودند: اینان کسانی هستند که خدا با کنایه از ایشان سخن گفته است، وبر ایشان منت نهاده و عیبشان را پوشانده است. آیا امیر می‌خواهد آنچه را خدا پوشانده است را آشکار نماید؟ متوکل در جواب گفت: [نه] نمی‌خواهم. بحار الأنوار ج‏30، ص۲۴۶ح۱۱۳
عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ عُبَیْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ «أَلْهاکُمُ اَلتَّکاثُرُ» عِنْدَ اَلنَّوْمِ وُقِیَ فِتْنَهَ اَلْقَبْرِ. حضرت امام صادق صلوات الله علیه می فرمایند : رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرموده است : هر که در وقت خواب ، سوره «أَلْهاکُمُ اَلتَّکاثُرُ» را بخواند از فتنۀ قبر محفوظ بماند. الکافی ج2 ص623
أباصلت هروی نقل میکند که در آخرین جمعه ماه شعبان ، خدمت حضرت رضا علیه السّلام مشرّف شدم. حضرت فرمود ای أباصلت ، اکثر ماه شعبان گذشت و هم اکنون آخرین جمعه این ماه است ، پس در باقیمانده این ماه ، کوتاهی خود را جبران کن ، لذا لازم است که به آنچه برای تو نافع است روی آوری ، دعا و استغفار بسیار انجام دهی ، قرآن زیاد بخوانی ، از گناهان خویش به سوی خداوند توبه نمایی تا آنگاه که ماه خدا به تو روی می آورد ، خود را برای خداوند خالص کرده باشی ، امانتی بر گردنت نباشد مگر آنکه آن را اداء کرده باشی ، کینه مؤمنی در قلبت نباشد مگر آنکه آن را از قلبت بیرون کرده باشی ، گناهی را که قبلاً مرتکب میشدی ترک نمایی ، تقوا پیشه سازی ، در امور پنهانی و آشکار خویش به خداوند توکّل نمایی که هر کس به خداوند توکّل نماید او را کافی است ، و در باقی مانده این ماه این ذکر را زیاد تکرار نما ، اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِيمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِىَ مِنْهُ ، که همانا خداوند در این ماه بخاطر حرمت ماه رمضان ، بنده های بسیاری را از آتش جهنم آزاد می کند. بحارالأنوار ۹۷ / ۷۳
أُمُّ هَانِی قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوارِ الْکُنَّسِ فَقَالَ یَا أُمَ هَانِی إِمَامٌ یَخْنِسُ نَفْسَهُ سَنَهًَْ سِتِّینَ وَ مِائَتَیْنِ ثُمَّ یَظْهَرُ کَالشِّهَابِ الثَّاقِبِ فِی اللَّیْلَهًِْ الظَّلْمَاءِ فَإِنْ أَدْرَکْتَ زَمَانَهُ قَرَّتْ عَیْنُکَ یَا أُمَّ هَانِی. امّ هانی گوید: از امام باقر صلوات اللَّه علیه درباره‌ی این آیات: فَلَا أُقْسِمُ بِالخُنَّسِ * الجَوَارِ الْکُنَّسِ پرسیدم، فرمودند: ای امّ هانی! امامی است که در سال دویست‌وشصت، خود را از دیده پنهان می‌کند، سپس مانند شهاب درخشان در شب تاریک نمایان می‌شود. ای امّ هانی! اگر در آن زمان باشی، چشم تو روشن خواهد شد. بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۸ کافی، ج۱، ص۳۴۱
عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی قَوْلِهِ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ غَیْرِ الضَّالِّینَ قَالَ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ النُّصَّابُ وَ الضَّالِّینَ الشُّكَّاكُ الَّذِینَ لَا یَعْرِفُونَ الْإِمَامَ ابن اذینه از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ و غیر الضالین» فرمودند: (الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ) ناصبیان اند و (الضَّالِّینَ) شکاکانی که عارف به امام نیستند. بحارالانوار ج۲۴،ص۲۰ .
علیه السلام قَالَ اَلْإِمَامُ اَلسَّجَّادُ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ : إِنَّ لِعَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ صلوات اللَّه علیهما فِی کِتَابِ اللَّهِ اسْماً وَ لَکِنْ لَا یَعْرِفُونَهُ قَالَ قُلْتُ مَا هُوَ قَالَ أَ لَمْ تَسْمَعْ إِلَی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ أَذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسُولِهِ إِلَی النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأَکْبَرِ هُوَ وَ اللَّهِ کَانَ الْأَذَانَ. حضرت امام سجاد صلوات الله علیه می فرمایند : امیرالمومنین علیّ‌ بن‌‌ ابی‌ طالب صلوات الله علیهما در کتاب خداوند نامی دارند که آن را نمی شناسند. عرض کردم : این نام چیست؟ فرمودند : مگر آیه : وَ أَذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسُولِهِ إِلَی النَّاسِ یَوْمَ الحَجِّ الْأَکْبَرِ را نشنیده‌ای؟ به خدا سوگند أَذان خود امیرالمومنین علی صلوات الله علیه است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶ ص۳۰ بحار الأنوار ج۳۵ ص۲۹۹ .
روزى رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) در جمع يارانش در مسجد نشسته بودند. مردی بلند قامت وارد شد و سلام کرد و نشست. سپس گفت: يا رسول اللَّه! شنيده‏ ام كه خداوند در قرآن فرموده است‏ «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» (همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد و پراكنده نشويد) آن ريسمانى كه خداوند به ما دستور فرموده تا به آن چنگ بزنيم و از آن پراكنده نشويم چيست؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اندكى سر به زير انداخت سپس سر برداشت و با دست خود به على ابن ابى‌طالب اشاره كرد و فرمود: اين است همان ريسمان خدا، كه هر كه به آن دست گيرد در دنيايش محفوظ است و در آخرتش گمراه نيست. آن مرد برگشت و امیرالمؤمنین عليه‌السّلام را در آغوش كشيد و مى‌گفت: به ريسمان خدا و ريسمان رسولش چنگ زدم! الغیبة (نعمانی)؛ باب2، ح2 .
قَالَ اَلْإِمَامُ اَلْبَاقِرُ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ :فِی قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَکُبْکِبُوا فِیهٰا هُمْ وَ اَلْغٰاوُونَ » قَالَ هُمْ قَوْمٌ وَصَفُوا عَدْلاً بِأَلْسِنَتِهِمْ ثُمَّ خَالَفُوهُ إِلَی غَیْرِهِ. حضرت امام باقر صلوات الله علیه می فرمایند :راجع به گفتار خدای عز و جل (۹۴ سوره ۲۶) گمراه کنندگان و گمراه شدگان بدوزخ سرنگون گردند میفرماید: ایشان گروهی باشند که عدالت را به زبان بستایند (ولی در مقام عمل) مخالفت نموده به ستم گرایند [عادل را ستایند و بظالم گرایند]. الکافی , جلد ۱ , صفحه ۴۷ در این روزها مواظب باشیم توسط بازی الفاظ ، گول نخوریم .
اِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَومٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِم خدا هم در سرنوشت شما دخالتی نمیکند؛ اگر مردم خودشان را تغییر ندهند... رعد،۱۱ .
«فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ» «(چون از حضرت ابراهیم دعوت كردند كه شبانه به مراسم عیدشان برود) نگاهی به ستارگان انداخت، و گفت: به راستی من بیمارم» [صافات - 88]. [الكافی] عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ رَفَعَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ قَالَ حَسَبَ فَرَأَی مَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ لِمَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام. امام صادق علیه السلام راجع به سخن خداوند عزوجل: «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ» «ابراهیم نگاهی به ستارگان کرد و گفت من بیمارم» فرمودند: إبراهیم حساب کرد و آنچه را به حسین علیه السلام وارد می شود (از اوضاع کواکب) فهمید، سپس گفت: من بیمارم، از آنچه به حسین علیه السلام وارد می شود. بحارالأنوار ٫ جلد 44 ٫ صفحه 220 .
[الكافی] عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ قَالَ النُّورُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةُ علیهم السلام. علی بن إبراهیم به اسناد خود از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که درباره آیه «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِيٓ أُنْزِلَ مَعَهُٓ» «و از نورى كه با رسول خدا نازل شده است پيروى كردند» فرمودند: نور در اینجا حضرت أمیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام هستند. بحارالأنوار ٫ جلد 23 ٫ صفحه 310
علیه السلام عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام یَقُولُ ؛ مَا أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ یَدِینُ بِدِینِ إِبْرَاهِیمَ علیه السلام إِلَّا نَحْنُ وَ شِیعَتُنَا ، وَ لَا هُدِیَ مَنْ هُدِیَ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ إِلَّا بِنَا ، وَ لَا ضَلَّ مَنْ ضَلَّ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ إِلَّا بِنَا. أبی حمزة میگوید از إمام باقر سلام الله علیه شنیدم که فرمود ؛ از این امّت هیچکس به دین ابراهیم نیست جز ما و شیعیان ما ،  از این امّت هیچکس هدایت نشد مگر بواسطه ما ، از این امّت هیچکس دچار گمراهی نشد مگر بواسطه عدم إطاعت از ما.  کافی ۸ / ۲۵۴ ، حدیث ۳۵۹ .