eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
462 عکس
243 ویدیو
7 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
السلام عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: قَالَ: اتَّقُوا عَلَى دِينِكُمْ فَاحْجُبُوهُ بِالتَّقِيَّةِ فَإِنَّهُ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا تَقِيَّةَ لَهُ إِنَّمَا أَنْتُمْ فِي النَّاسِ كَالنَّحْلِ فِي الطَّيْرِ لَوْ أَنَّ الطَّيْرَ تَعْلَمُ مَا فِي أَجْوَافِ النَّحْلِ مَا بَقِيَ مِنْهَا شَيْ‏ءٌ إِلَّا أَكَلَتْهُ وَ لَوْ أَنَّ النَّاسَ عَلِمُوا مَا فِي أَجْوَافِكُمْ أَنَّكُمْ تُحِبُّونَّا أَهْلَ الْبَيْتِ لَأَكَلُوكُمْ بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ لَنَحَلُوكُمْ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً مِنْكُمْ كَانَ عَلَى وَلَايَتِنَا. به خاطر حفظ دينتان تقيه كنيد و آن را با تقيه زير پرده داريد؛ زيرا هر كه تقيه ندارد ايمان ندارد؛ همانا شما در ميان مردم مانند زنبور عسل در ميان‏ پرندگان هستید؛ اگر پرندگان بدانند در درون زنبور عسل چيست؛ همه آنها را بخورند؛ و اگر مردم بدانند آنچه در دل شماست كه ما اهل بيت را دوست داريد؛ شما را با زبانشان بخورند و در نهان و آشكار ناسزا گويند، (از شما سعايت و سخن چينى كنند و به شما تهمت زنند تا گرفتار زندان و شكنجه و اعدام شويد) خدا بيامرزد آن بنده اى را از شما كه ولايت ما را داشته باشد. وسائل الشيعة، ج‏16، ص: 205 - - بَابُ وُجُوبِ التَّقِيَّةِ مَعَ الْخَوْفِ إِلَى خُرُوجِ صَاحِبِ الزَّمَانِ (عجل الله فرجه)
لعنت به کسی که گفته لعنت نکنید قال رسول الله صلی الله علیه و آله: أَلَا وَ لَعَنَ اللَّهُ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ (صلوات الله علیه) وَ مُحِبِّیهِمْ وَ نَاصِرِیهِمْ وَ السَّاكِتِینَ عَنْ لَعْنِهِمْ مِنْ غَیْرِ تَقِیَّةٍ یُسْكِتُهُمْ آگاه باشید! خدا قاتلان حسین (صلوات الله علیه) را همراه افرادی که آنان را دوست داشته و یاور ایشان باشند، و افرادی که بدون شرایط تقیه از لعن فرستادن بر آنان سکوت کنند، لعنت کرده است. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 44 صفحه 304
‍ ‍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام) قَالَ رُفِعَ الْقَلَمُ عَنْ شِيعَتِنَا فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي كَيْفَ ذَاكَ قَالَ لِأَنَّهُمْ أُخِذَ عَلَيْهِمُ الْعَهْدُ بِالتَّقِيَّةِ فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ يَأْمَنُ النَّاسُ وَ يُخَوَّفُونَ وَ يُكَفَّرُونَ فِينَا وَ لَا نُكَفَّرُ فِيهِمْ وَ يُقْتَلُونَ بِنَا... حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند: قلم از شیعیان ما برداشته شده ..... راوی پرسید : چگونه ؟.... حضرت فرمود: از آنها پیمان گرفته شده که در دولت باطل تقیه را رعایت کنند. مردم ایمن هستند ، ولی آنها خائف و هراسناک هستند. آنها را به جهت ولایت ما تکفیر می‌کنند ، ولی ما به جهت آنها تکفیر نمی‌شویم و آنها را به جهت (محبت و ولایت ) ما می‌کُشند... عيون أخبار الرضا(علیه السلام) شيخ الصدوق جلد : 2 صفحه : 236 .
علیهاالسلام امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند می‌خواهد تا وقتی که زمان اظهار دین فرا می‌رسد، در نهان پرستش شود. همان طور که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با (علیها السلام) پنهانی عبادت می‌کردند، تا وقتی که دستور رسید که آشکار کنند. راوی پرسید: آیا رواست که صاحب این دین پنهان باشد؟ فرمود: مگر امیرالمومنین علیه السلام روزی را که همراه رسول خدا صلی الله علیه وآله اسلام آورد، تا زمان علنی نمودن امرش، پنهان نکرد؟ عرض کرد: بله. حضرت فرمود: وضع ما نیز چنین است تا زمانی که وقتش فرا رسد. 📗الکافی، ج۱، ص۲۴۹-۲۵۰ قَالَ اَلسَّائِلُ يَا أَبَا جَعْفَرٍ كَانَ هَذَا أَمْرٌ خَاصُّ لاَ يَحْتَمِلُهُ اَلْعَامَّةُ قَالَ أَبَى اَللَّهُ أَنْ يُعْبَدَ إِلاَّ سِرّاً حَتَّى يَأْتِيَ إِبَّانُ أَجَلِهِ اَلَّذِي يَظْهَرُ فِيهِ دِينُهُ كَمَا أَنَّهُ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ مَعَ خَدِيجَةَ مُسْتَتِراً حَتَّى أُمِرَ بِالْإِعْلاَنِ قَالَ اَلسَّائِلُ يَنْبَغِي لِصَاحِبِ هَذَا اَلدِّينِ أَنْ يَكْتُمَ قَالَ أَ وَ مَا كَتَمَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَوْمَ أَسْلَمَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُهُ قَالَ بَلَى قَالَ فَكَذَلِكَ أَمْرُنَا «حَتّٰى يَبْلُغَ اَلْكِتٰابُ أَجَلَهُ» . .
عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ يُلْقِي فِي قُلُوبِ شِيعَتِنَا اَلرُّعْبَ فَإِذَا قَامَ  قَائِمُنَا وَ ظَهَرَ مَهْدِيُّنَا كَانَ اَلرَّجُلُ أَجْرَأَ مِنْ لَيْثٍ وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ امام صادق علیه‌السلام فرمود: خدای عزوجل در دل‌های شیعیان ما رعب و وحشت می‌افکند (که تقيه کنند و خود را نگهدارند)؛ پس وقتی قائم ما عجل‌الله فرجه، قیام می‌کند و مهدی ما ظهور فرمود، هر مردی از آنها از شیر دلیرتر و بُرنده تر از نیزه می‌شود. کشف الغمة ج ۲ ص ۱۳۳ .
علیه السلام یک دوستی حدیثی مطرح کردند که امام باقر علیه السلام فرمودند عمر و ابوبکر هردوعادل بودند و گفتند این حدیث درکتاب احقاق الحق و اهزاق الباطل جلد یک اومده لطفا من را راهنمایی کنید و بگید آیا درست هست ؟ جواب: روایتی است که در کتاب شریف احقاق الحق و الصوارم المهرقه آمده است ؛ راوی می گوید یکی از مکتب اهل بیت از مولای ما امام صادق علیه السلام سوال کرد ای فرزند رسول خدا نظر شما در مورد ابو بکر و عمر چیست؟ امام علیه السلام پاسخ داد ؛ « هما امامان عادلان قاسطان کانا علی الحق و ماتا علیه فرحمه الله علیهما یوم القیامه » « آنها دو امام عادل بودند که بر اساس قسط ، رفتار می کردند ، بر حق بودند و بر حق مردند ، رحمت خدا بر آنها در روز قیامت » راوی می گوید وقتی آن فرد مخالف رفت ، یکی از خواص و شیعیان سوال کرد ای فرزند رسول خدا من از سخن شما که در مورد ابوبکر و عمر گفتید تعجب کردم . امام علیه السلام پاسخ داد ؛ منظور من از این که آن دو امام بودند ، امامان اهل بوده است چنان که قرآن می فرماید ؛ « ما آنها را امامانی که دعوت به آتش دوزخ می کنند قرار دادیم و روز رستاخیز یاری نخواهند شد» (قصص 41) منظور من از این که آن دو قاسط بودند این آیه شریفه است ؛ « اما و ظالمان آتشگیره دوزخند »(جن/15) ( قاسط هنگامی که به صورت ثلاثی مجرد استعمال شود به معنای ظلم و انحراف از حق است ) اما این که گفتم آنها عادل بودند به آن جهت است که از حق کرده اند چنان که قرآن می گوید ؛ « ثم الذین کفروا بربهم یعدلون » « اما کافران برای پرودگار خود شریک و شبیه قرار می دهند » و منظور از حقی که آنان بر آن حق مستولی بودند ، علی علیه السلام است که او را اذیت کرده و را غصب کردند . منظور من از موت آنها بر حق آن است که آنها در حال عداوت و دشمنی با حق که علی علیه السلام است و توبه نکردند . منظور من از رحمت خدا بر آنها در روز قیامت پیامبر گرامی است که قرآن می گوید تو رحمت برای جهانیان هستی ( انبیاء 107 ) زمانی که قیامت شود رسول خدا بر آن دو غضب کرده و دشمن آنها بوده و از آنها انتقام می گیرد . احقاق الحق ج1 ص70 الصوارم المهرقه ص155
روزى هارون الرشيد مقدارى لباس از جمله جُبّهٔ (تن پوش)زرباف سياه رنگى را - كه پادشاه روم برای هارون فرستاده بود - به عنوان قدردانى به على بن يقطين ، هديه كرد. على بن يقطين تمام آن لباسها، همراه همان جبه و مبلغى پول و خمس اموال خود را كه معمولا به حضرت مى داد، به محضر امام كاظم علیه السلام فرستاد. امام پول و لباسها را قبول كرد اما جُبه را به وسيله آورنده بازگرداند و نامه اى به على بن يقطين نوشت و در آن تأكيد كرد جُبه را نگهدار و آن را هرگز از دست مده ! چون به زودى به آن نيازمند خواهى شد. على بن يقطين علت برگرداندن جبه را نفهميد و به شك افتاد در عين حال آن را محفوظ نگه داشت . چند روز گذشت ، على به يكى از غلامان خدمتگزارش خشمناك شد و او را از كار بركنار كرد. غلام متوجه بود على بن يقطين هوادار امام كاظم علیه السلام است ، ضمنا از فرستادن هديه ها نيز باخبر بود لذا پيش هارون رفت و از او سخن چينى كرد، گفت : على بن يقطين موسى بن جعفر را امام مى داند و هر سال خمس اموال خود را برای ايشان مى فرستد، به طورى كه جُبّه اى را كه خليفه براى احترام از وى داده بود همراه خمس اموال فرستاد. هارون الرشيد بسيار غضبناك شد گفت : بايد اين قضيه را كشف كنم اگر صحت داشته باشد على را خواهم كشت . همان لحظه دستور داد على را بياوريد همين كه آمد، گفت : جُبه اى را كه به تو دادم چه كردى ؟ گفت : نزد من است آن را عطر زده ، در جعبه اى در بسته محفوظ نگه مى دارم ، هر صبح و شام دَرب جعبه را باز كرده به عنوان تبرك آن را مى بوسم و دوباره به جايش مى گذارم . هارون گفت : هم اكنون آن را بياور! على گفت : هم اكنون حاضرش مى كنم ، به يكى از غلامان خود گفت : برو كليد فلان اتاق را از كنيز كليددار بگير اتاق را كه باز كردى فلان صندوق را بگشا! جعبه اى را كه رويش مهر زده ام بياور! طولى نكشيد غلام جعبه مهر شده را آورد و در مقابل هارون گذاشت . دستور داد جعبه را باز كردند. هنگامى كه هارون جُبه را با آن كيفيت ديد كه عطرآگين است خشمش فرو نشست ، به على بن يقطين گفت : جُبّه را به جايش بازگردان و به سلامت برو! هرگز حرف سخن چينان را دربارهٔ تو نخواهم پذيرفت و نيز دستور داد به على جايزه بدهند. سپس امر كرد به سخن چين هزار تازيانه بزنند در حدود پانصد تازيانه زده بودند كه از دنيا رفت . بحارالأنوار ج۷۸ ص ۲۰۲ .
عَنْ عَمَّارِ بْنِ أَبِي الْأَحْوَصِ عَنْ أبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَا تَخْرَقُوا بِهِم‏، أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ إِمَارَةَ بَنِي أُمَيَّةَ كَانَتْ‏ بِالسَّيْفِ وَ الْعَسْفِ وَ الْجَوْرِ وَ أَنَّ إِمَارَتَنَا بِالرِّفْقِ وَ التَّأَلُّفِ وَ الْوَقَارِ وَ التَّقِيَّةِ وَ حُسْنِ الْخُلْطَةِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فَرَغِّبُوا النَّاسَ فِي دِينِكُمْ وَ فِيمَا أَنْتُمْ فِيهِ. الخصال، ج‏2، ص355 حضرت امام صادق علیه السلام به عمّار فرمود: شما (در دیندار کردن افراد) به مردم فشار نياوريد. مگر نمى‏ دانى كه فرمانروایى دولت بنى اميه به زور شمشير و فشار و ستم بود، ولى فرمانروایى ما با نرمى و مهربانى و متانت و تقيه و حسن معاشرت و تقوی و تلاش است، پس كارى كنيد كه مردم به دين شما و مسلکی که دارید، رغبت پيدا كنند. .
قال الامام الصادق علیه السلام: وَ اللَّهِ مَا لَکُمْ سِرٌّ إِلَّا وَ عَدُوُّکُمْ أَعْلَمُ بِهِ مِنْکُمْ امام صادق علیه السلام: به خدا قسم شما هیچ رازی ندارید مگر اینکه (به خاطر افشا کردن آن اسرار برای نااهلش) دشمن شما به آن داناتر است. تحف العقول/ص310 مستدرك الوسائل/ج12/ص290 بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج75/ص289 دشمنان قسم خورده شیعه بیکار ننشستند و یقینا با تلاش های زیاد سعی در التقاط و تلبیس و مخلوط کردن حق و باطل و در نهایت بی دین و ایمان کردن شیعیان دارند. ها