#محبوبتر #فقیه_تر #پرهیزگارتر #حدیث #تسلیم #اقبال #انکار امام باقر علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند كه محبوب‌ ترين يارانم نزد من با ورع‌ ترين (پرهیزگارترین) آنها و فقيه‌ ترين آنها و نهان دارترين (کتمان کننده ترین) آنها نسبت به احادیث ماست و (بخدا سوگند) بدترين و مبغوض‌ ترين و قبیه ترین اصحابم نزد من ، كسی است كه هرگاه حديثی را شنید كه نسبت داده میشود به ما و از ما روايت میشود ، آنرا نپذيرد و قبول نکند و بدش آيد و انكار ورزد و هر كه را به آن معتقد باشد تكفير كند در صورتی كه او نمی داند ، شايد آن حديث از ما صادر شده و به ما منسوب باشد ، و او به خاطر انكارش از ولايت ما خارج می شود . اصول کافی : ج ۲، ص ۲۲۳ #حجاب_نماد_غیرت

#دفع_بلا #آداب #دفع_نحوست #علامه علامه مجلسی رحمه الله: «بدان که توکل و اعتماد بر جناب اقدس الهی و استمداد از حضرات معصومین علیهم السلام در تمام امور، هر نحوستی را به سعادت مبدّل می‌گرداند و توسل به آیات کریمه قرآن و دعا و صدقه دادن بسیار در رفع نحوست مؤثر است.» رسالهٔ اختیارات، ص ١٣٠ #اللهم_العن_ابابکر_عمر_عثمان_عایشه

#عید_غدیر #روز_شمار

#محرم_الحرام #روز_شمار

#ذی_القعده #امام_جواد علیه السلام #شهادت #غیبت امام جواد علیه‌السلام: إِنَّ لَهُ غَيْبَةً يَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ يَكْذِبُ فِيهَا الْوَقَّاتُونَ وَ يَهْلِكُ فِيهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهَا الْمُسْلِمُون‏. «او را غیبتی است که زمانش زیاد است و پایانش به طول می‌انجامد، پس مخلصین، چشم‌انتظار قیام او می‌مانند و شک‌کنندگان به انکار او بر می‌خیزند و منکرین به استهزای او می‌پردازند و تعیین‌کنندگان وقت ظهور، مورد تکذیب قرار می‌گیرند و عجله‌کنندگان در آن هلاک می‌شوند و تسلیم‌شدگان نجات می‌یابند.» بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحهٔ ۱۵۸ #اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج

#زیارت_مخصوص #ذی_القعده #زائر #عرش_رحمان #بیتوته #خوابیدن #قرب_زائر #درجه_زائر سليمان بن حفص می‌گوید: از موسى بن جعفر عليهماالسّلام شنيدم‏ که فرمودند: «هركس قبر فرزندم على را زيارت كند، براى او در نزد خداوند ثواب هفتاد حجّ خالص باشد»، عرض كردم: «هفتاد حجّ؟!» فرمودند: «بلكه هفتاد هزار حجّ». و افزودند: «چه بسا حجّى كه مورد قبول نباشد، و هركس زيارت كند او را و يک شب را در كنار آن مزار بسر برد، مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده است»، عرض كردم: «خدا را در عرش زيارت كرده است؟!» فرمودند: «آرى، چون روز قيامت شود، بر عرش خداوندى چهار تن از اوّلين و چهار تن از آخرين قرار گيرند، امّا چهار نفر اول: نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السّلام باشند، و اما چهار تن آخرين: محمّد و علىّ و حسن و حسين كه درود و سلام خدا بر ايشان باد باشند، آنگاه ريسمانى در اطراف عرش بكشند و حصارى معيّن كنند و ما با زوّار قبور امامان بنشينيم، آگاه باشید كه درجه و مقام زائر قبر فرزند من از ديگران بالاتر است و عطايش از تمامى زوّار ائمّه ديگر، نزديک‌تر و بهتر است‏». عيون أخبار الرّضا علیه السّلام، ج‏۲، ص۲۵۹ کافی شریف جلد ۴ صحفه ۵۸۵ این همان حدیثی است که در هیات رضیع الحسین علیه السلام هیات مدافعان حضرت رقیه علیهاالسلام عسکریه صاحب الزمان علیه السلام مدار منبر حقیر در ایام زیارت مخصوصه و دحو الارض بود.

#ادای_قرض #استغفار #سوره_قدر اسماعيل بن سهل گويد: به امام جواد عليه السّلام طى نامه‌اى نوشتم: به راستى كه قرض سنگينى بر گردن من است. حضرت در پاسخ فرمودند: بسيار استغفار كن، و زبانت را با خواندن سورۀ قدر تازه نگهدار. ( مداومت داشته باش) الکافی، ط_الاسلامیه، ج ۵ ص ٣١٦ #اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج

#ذی_القعده #شهادت #عبدالجواد علیه السلام #غلام #بنده #عبد عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (سلام الله علیه) جَالِساً بِالْمَدِينَةِ وَ كُنْتُ أَقَمْتُ عِنْدَهُ سَنَتَيْنِ أَكْتُبُ عَنْهُ مَا يَسْمَعُ مِنْ أَخِيهِ يَعْنِي أَبَا الْحَسَنِ (صلوات الله علیه) إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الرِّضَا (صلوات الله علیه) الْمَسْجِدَ- مَسْجِدَ الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) فَوَثَبَ عَلِيُّ بْنُ جَعْفَرٍ (سلام الله علیه) بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاءٍ فَقَبَّلَ يَدَهُ وَ عَظَّمَهُ فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) يَا عَمِّ اجْلِسْ رَحِمَكَ اللَّهُ فَقَالَ يَا سَيِّدِي كَيْفَ أَجْلِسُ وَ أَنْتَ قَائِمٌ فَلَمَّا رَجَعَ عَلِيُّ بْنُ جَعْفَرٍ (سلام الله علیه) إِلَى مَجْلِسِهِ جَعَلَ أَصْحَابُهُ يُوَبِّخُونَهُ وَ يَقُولُونَ أَنْتَ عَمُّ أَبِيهِ وَ أَنْتَ تَفْعَلُ بِهِ هَذَا الْفِعْلَ فَقَالَ اسْكُتُوا إِذَا كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَبَضَ عَلَى لِحْيَتِهِ لَمْ يُؤَهِّلْ هَذِهِ الشَّيْبَةَ وَ أَهَّلَ هَذَا الْفَتَى وَ وَضَعَهُ حَيْثُ وَضَعَهُ أُنْكِرُ فَضْلَهُ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِمَّا تَقُولُونَ بَلْ أَنَا لَهُ عَبْدٌ. محمّد بن حسن بن عمار می گوید: در مدینه خدمت علی بن جعفر بن محمّد (پسر امام صادق صلوات الله علیه) نشسته بودم و دو سال بود که شاگردش بودم و هر چه از برادرش موسی بن جعفر (صلوات الله علیه) حدیث شنیده بود می فرمود و من می نوشتم. ناگاه ابو جعفر محمّد بن علی (پسر امام رضا صلوات الله علیه) بر او وارد شد. وارد مسجد پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) شد. علی بن جعفر (سلام الله علیه) بدون کفش و رداء، پای برهنه از جا پرید و دست او را بوسید و بسیار تعظیم کرد. حضرت جواد (صلوات الله علیه) به او فرمود: بنشین عمو جان! خدا تو را رحمت کند. عرض کرد: آقای من! چطور بنشینم با اینکه شما ایستاده هستید؟! وقتی علی بن جعفر (سلام الله علیه) به مجلس خود برگشت، اصحابش او را سرزنش کردند و می گفتند تو عموی پدر او هستی! این چنین نسبت به او این کار را می کنی؟ فرمود: ساکت باشید! و دست به ریش خود گرفت و فرمود: وقتی خداوند عز و جل مرا با این ریش شایسته (مقام امامت) نداند و این جوان را شایسته دانست و او را به این مقامی که دارد رساند، من منکر فضیلت او شوم؟ به خدا پناه می برم از آنچه شما می گویید، بلکه من بنده (غلام) او هستم. الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 322 #انا_عبدالجواد صلوات الله علیه #اللهم_عجل_لولیک_الغریب_الفرج