🥋 هنرهای رزمی 📜 نمی توان تاریخ دقیقی برای پیدایش هنرهای رزمی ذکر کرد. اما می توان تصور کرد که اگر هنرهای رزمی را مجموعه مهارت‌هایی جهت افزایش توانایی‌های بشر برای دفاع از خود درنظر بگیریم قدمت آن با قدمت تاریخ برابری می‌کند. با این حال پیدایش این هنرها به آن شکلی که ما امروز می شناسیم را به چندهزار سال قبل و #معبد_شائولین واقع در چین منتسب می‌کنند. ✅ هنرهای رزمی ارتباط عمیقی با #تفکرات، #مذهب و #فرهنگ_شرق داشته و در کنار افزایش مهارت‌های جسمی، به #رشد روحی و معنوی هنرجویان نیز می پردازد. البته امروزه ما بیشتر با #ورزش های_رزمی روبرو هستیم که در حقیقت شکل ساده شده ای از هنرهای رزمی هستند و در اکثر آنها خصوصاً در رشته های رقابتی آن چنان اثری از آن بخش معنوی به چشم نمی خورد. هم هنرهای رزمی و هم ورزش های رزمی به علت فواید بی شمار خصوصاً تاثیر بر سلامت جسمانی، افزایش اعتماد به نفس و خودباوری و... از محبوبیت زیادی در دنیا برخوردارند. ☯ هنرهای رزمی را معمولاً به دو دسته هنرهای رزمی #سخت یا #بیرونی، و هنرهای رزمی #نرم یا #درونی تقسیم می‌کنند. هنرهای رزمی سخت یا بیرونی در این دسته از هنرهای رزمی بیشتر به جنبه بیرونی و #فیزیکی هنرجو توجه شده و به روی افزایش قدرت جسمی تاکید میش۶ود. برخی از رشته هایی که می توان آنها را جزو هنرهای رزمی سخت به حساب آورد عبارتند از: بعضی از سبک های #کونگ‌فو، #کاراته، #نینجوتسو، #تکواندو و... ☯ هنرهای رزمی نرم یا درونی در این دسته از هنرهای رزمی بیشتر به پرورش و در اختیار گرفتن نیروهای درونی که به #نیروی_چی معروف است و گفته می شود از نقطه‌ای به نام #تان_تین (وسط بدن کمی پایین تر ‌از ناف) سر چشمه گرفته و در تمام بدن پخش می‌شود تاکید می‌شود. برخی از هنرهای رزمی چینی مثل #تای_چی از این دسته از هنرهای رزمی هستند. البته باید توجه داشت که در اکثر هنرهای رزمی هم به جنبه بیرونی و هم به جنبه درونی توجه می شود، اما تأکید سبک های مختلف بر یکی از این دو باعث به وجود آمدن این تقسیم بندی شده است. 🧘‍♂ ذن در هنرهای رزمی همان طور که پیش تر اشاره شد هنرهای رزمی کمابیش با مفاهیم و #اعتقادات شرقی از جمله #ذن نسبت و رابطه دارند، چه هنرهای رزمی نرم و چه هنرهای رزمی سخت. تاکنون صدها #کتاب در مورد ذن نوشته شده است ولی تعداد کمتری از آنها به اهمیت ذن در هنرهای رزمی پرداخته‌اند. این در حالی است که هنرهای رزمی در ظریف ‎ترین شکل خود، چیزی بیش از رقابت جسمی بین دو حریف، یعنی وسیله‌ای برای تحمیل #قدرت_اراده فرد بر حریف یا وارد آوردن ضربه فیزیکی بر او می‌باشد. 😇 در واقع ذن برای #استاد واقعی کاراته، کونگ‌فو، آیکیدو، تای چی، و دیگر هنرهای رزمی راهی برای دست یابی به #آرامش روحی و روانی و استراحت فکری و عمیق‎ترین نوع #اعتماد_به_نفس می‌تواند باشد. عمیق‌ترین و اساسی‌ترین هدف هنرهای رزمی این است که: به مثابه ابزاری برای #تعالی روحی و رشد عقلانی شخص به کار رود. 🔶 نقش ذن در هنرهای رزمی تعریف ساده آن را غیر ممکن می‌سازد زیرا ذن فاقد هرگونه #نظریه جامع است، از این رو ذن دانشی ست درونی و از درون شخص سرچشمه می‌گیرد و برای آن هیچ توضیح خاصی به راحتی نمی‌توان در نظر گرفت. ذن در هنرهای رزمی بر قدرت فکر و ارتقا سطح هوش فرد تاکید چندانی ندارد بلکه تاکید آن بر عمل #شهودی است و هدف نهایی ذن: آزادسازی فرد از #خشم، #پندارهای باطل و #هیجان‌های عاطفی است. #تاریخچه_رزم 📚 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای رزمی.. #ورزش پهلوانی🇮🇷 🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

🥋 تاریخچه هنرهای رزمی از تاریخ باستان تا غرب مدرن امروز (۱) 💣 از پایان جنگ جهانی دوم به بعد، روند تأثیر شرق در آمریکا رشد فزاینده ای داشته است. اگر چه غربی‌ها از زمان پیش از جنگ هم علاقه‌مند به مسائل شرقی‌ها بودند اما در طول ۵۰ سال گذشته به طور گسترده ای به آموزش مدیتیشن، یوگا و ذن روی آوردند... ☯ یکی از مشخص ترین تأثیرات آسیایی‌ها، تأسیس و ایجاد هنرهای رزمی شرقی در امریکا است. تا دهه ۱۹۸۰ میلیون‌ها آمریکایی این نوع تمرین‌ها را فرا گرفته و تعداد بیشتری هم تحت تأثیر قرار گرفتند. مایک استون در مصاحبه ای با برنامه جهان ورزش شبکه ABC در فوریه ۱۹۷۴، برآورد کرده بود که کم و بیش ۳ میلیون آمریکایی در هنرهای رزمی آموزش دیده اند که البته امروزه این رقم ۲ یا ۳ برابر شده است. 🎥 تأثیر گسترده مجموعه برنامه‌های تلویزیونی از قبیل: سریال، فیلم‌های کونگ‌فو، افسانه #بروس‌لی و اخیراً هم ظهور مجدد علاقه عمومی با برنامه هایی از قبیل فیلم‌های کاراته، لاک‌پشت‌های نینجا و رنجرهای قدرتمند حاکی از این رشد فزاینده است. 💪 هنرهای رزمی در آمریکا به شدت مورد توجه قرار گرفته و شمار باشگاه ها و سبک ها بیش از حد است. این عقیده که هنرهای رزمی آمریکایی عصر حاضر، ریشه در آسیا دارد تا اندازه ای درست است. زیرا هنرهای رزمی در آمریکا بعد از ارتباط آمریکایی‌ها با #اوکیناوا، کره و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم رایج شد. احتمالاً و به دلایل متعددی به دست آوردن تاریخچه دقیق هنرهای رزمی غیرممکن است؛ 👊 تقریباً هر کشوری سبک مبارزه بومی خودش را دارد. گفته می‌شود که #کونگ‌فوی چینی، در سال ۱۷۰۰ پیش از میلاد، در چین آغاز شده و #جوجوتسو و جود و جزو ورزش‌های بومی #ژاپن است. نوعی از کاراته مربوط به اوکیناوا بوده و #تکواندو هم ورزش کره‌ای است. فرانسوی ها ورزش #ساواته و روس‌ها هم نوعی هنر رزمی ملی به نام #سامبو دارند. 📚 مشکل بزرگ دیگری که در تاریخچهٔ هنرهای رزمی وجود دارد، این است که اسناد مکتوب اندکی برای بررسی تاریخچهٔ این هنرها، حداقل تا پیش از قرن بیستم موجود است. تکنیک‌های هنرهای رزمی به طور گسترده‌ای در برابر تحقیق و نشر مدارک مقاومت کرده‌اند. چرا که طبق عقاید سنتی، تکنیک‌ها محرمانه انگاشته می‌شوند و لذا چیزی از آنها مکتوب نشده است. ⛔️ تمرین‌کنندگان هنرهای رزمی در طول قرن‌ها به دلایل گوناگونی از انتقال دانش خود به خارجی ها امتناع ورزیده‌اند که می‌توان به دلایل زیر اشاره کرد: 🔶 خاصیت بالقوه مرگ‌بار این تکنیک‌ها، 🔶 شیوه خاص اعتقادی که مطابق آن افراد ملزم به انحصار آموزش این دانش در میان اعضای معتقد به یک مذهب، یک مکتب مبارزه، یک نقطه نظر سیاسی یا یک طبقه اجتماعی بودند. حتی هنگامی که فردی موفق به یافتن سندی مکتوب می‌شود مشکل دیگری به وجود می‌آمد. ✅ روح و جوهره هنرهای رزمی را تنها در عمل می‌توان تجربه کرد. به گفته جورج ب لئونارد: به جای مفاهیم ذهنی باید با نوعی و ارتباط فیزیکی و بدنی به هنرهای رزمی نزدیک شد. 💪 پانکریشن ورزشی بود که در سال ۶۲۸ قبل از میلاد به بازی‌های المپیک معرفی شد اما در عین حال نوعی هنر، همانند شرقی‌ها بود که در آغاز برای تمرین و تفریح سربازان بوجود امده بود. در واقع انواع ورزش‌ها در یونان باستان در ابتدا برای امنیت و بقای دولت یونان که متکی به مهارت‌های ورزشی و نظامی شهروندان بود مورد توجه و تشویق قرار می‌گرفته است. 👊 اسپارتان ها هر تکنیک قابل تصوری را در سبک پانکریشن خود برای آمادگی در جنگ به کار می‌بردند. در پانکریشن المپیک دو مرد در یک مبارزه بدون سلاح تمام نیرویشان را به کار می‌برند تا سرانجام تسلیم شود و فرد تسلیم شونده با بالا بردن یک دست خود، مثل حرکتی که در مبارزات بعدی #گلادیاتوری در رزم‌گاه رومی ها انجام میشد، مشخص می‌گشت هر فرد می‌توانست از: لگد، مشت، گرفتن و پرت کردن و در واقع هر حرکتی به جز گاز گرفتن یا فشار دادن قسمت‌های حساس و نرم بدن مثل چشم گلو و اعضای تناسلی استفاده کند. 🔷 شباهت پانکریشن با کاراته و جوجوتسو واضح است و البته مثل حالت بعدی گلادیاتوری رومی ها، یک مربی با چوب یا شلاق در کناری می‌ایستاد و مراقب بود تا از همان اندک قوانین جاری تخلفی صورت نگیرد. #ادامه_دارد.. #تاریخچه_رزم 📜 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🥋🏹🥷🇮🇷⚔🥊🤺 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می‌کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)🎴

🥋 تاریخچه هنرهای رزمی از تاریخ باستان تا غرب مدرن امروز (۲) 🤛 هم‌چنین یونانی‌ها برای آماده سازی خود در این هنر رزمی، به تمرین مشت زدن بر پوست بزرگ و پر شده از دانه‌ها، غلات یا شن می پرداختند. درست همانند ورزش‌کاران #کاراته مدرن که از کیسه‌های بزرگ استفاده می‌کنند. 👊 شباهت دیگر بوکس یونانی و هنرهای رزمی مدرن، استفاده از دست باز بود که تقریباً ویژگی کلی هنرهای رزمی شرقی است. از دیگر شباهت‌های بین هنرهای رزمی شرقی و یونانی، حرکات رقص مانند (فرم و کاتا) ورزش‌کاران است. 🤸‍♂در حدود سال ۵۰۰ قبل از میلاد در آتن یونانی‌ها، نوعی رقص #ژیمناستیک به نام پیریک انجام می‌دادند که در ایجاد چابکی، عامل مهمی به حساب می‌آمد و مردان جوان را برای مبارزات واقعی آماده می‌ساخت. این رقص‌ها اغلب با موسیقی انجام می‌شد و در عین حال گاهی اوقات اجرا کنندگان از سلاح‌هایی به عنوان قسمتی از رقص شان استفاده می کردند. 🎻 اویاما بین موسیقی و کاراته نوعی ارتباط روحانی و معنوی قابل بود. در عین حال که ارتباط ریتمیک و زمان‌بندی شده را هم در نظر داشت. این تعریف دقیقاً منطبق با کاتا در کاراته و کونگ‌فوی مدرن (ووشو) است. کاتا یک سری حرکات رقص رزمی مانند و از پیش تنظیم شده ای است که به منظور نمایش فرم صحیح دفاع و حمله هنر رزمی به خصوصی به کار می‌رود. همانند پیریک، کاتا به منظور ایجاد چابکی و آماده شدن تمرین کنندگان برای مبارزه واقعی است. هم در #کاتا و هم در پیریک گاهی از سلاح‌هایی استفاده می‌شود و اغلب رقص با موسیقی انجام می‌شود و در نهایت اینکه بین رقص کنندگان پیریک، مسابقات متعددی انجام می‌شده است درست شبیه مسابقاتی که بین ورزشکاران کاراته با انجام کاتا صورت می گیرد. 🇮🇳 در پی‌گیری مسیر اصلی تاریخچه هنرهای رزمی شواهد مستقیمی از نوع کاراته هندی صرفاً از طریق مجسمه های ژاپنی نوی یا بودهیساتوا و یا محافظان معبد موجود است که نسخه هایی از نمونه های اولیه بودایی‌های هندی است. پیوند و ارتباط بین فرهنگ و ورزش یونانی و ظهور اولیه مبارزات شبیه به کاراته در هند و چین را شاید بتوان در بودیسم یافت. 🗿 مهم‌ترین منبع و سندی که همه جا از آن صحبت می شود و آن را ریشه تولد هنرهای رزمی در آسیا می‌دانند این است که: یک راهب هندی به نام #بودیدارما، ذن و نوعی فرم اولیه کونگ فو را در حدود سال ۵۲۰ میلادی در #چین معرفی و متداول نمود. دلایل و مسائل پیچیده ای به شکل افسانه های مختلف در علت رفتن بودیدارما از هند به چین وجود دارد. (البته الان مدارکی وجود دارد که می گوید بودیدارما، یک ایرانی بوده و زمانی که هند جزو ایران بوده است به آنجا سفر کرده است.) اما همگی در اینکه او همراه خود، دانشی از هنرهای رزمی را هم به آنجا برده اشتراک نظر دارند. اگر چه این مسئله در حد یک نظریه است، اما از آنجایی که بودیدارما یکی از اشراف بود لذا به طور یقین با هنر رزمی هندی‌ها یعنی واجرامـوشتی، آشنا بوده است. در هر حال او در معبد #شائولین در سانگشان، واقع در استان هنان #چین سکنی گزید. در اینجا او به راهبان، شیوه ذن خود را به همراه مهارت‌های مبارزه با دست خالی را که به احتمال زیاد شامل اصول رزم سنتی خود و واجراموشتی #هندی بود آموخت. 😎 بودیدارما به طور مشخص دو انگیزه داشته است: اول اینکه ذن، نیاز به مراحل طولانی مدت #مراقبه داشت که در آن صورت، تمرین هنرهای رزمی ظرفیت و استعداد راهبان را در انضباط جسمی و روحی مورد نیاز مراقبه تا کسب حالات برتر روحی، بالا می‌برد. و دوم آنکه راهبان پس از کسب مهارت در مبارزه بدون سلاح و به واسطهٔ آموزش دفاع از خود، قادر به پی‌گیری تعالیم معنوی و روحانی رزمی می شدند. #ادامه_دارد.. #تاریخچه_رزم 📜 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🥋🏹🥷🇮🇷⚔🥊🤺 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می‌کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)🎴

🥋 تاریخچه هنرهای رزمی از تاریخ باستان تا غرب مدرن امروز (۳) 🏯 کاهنان شائولین، تعالیم ذن و دانش هنرهای رزمی شان را در خارج از محدوده معبد گسترش دادند. احتمالاً آنها هم اصول ذن و هم کاراته را به دهقانان چینی که در آن زمان توسط راهزنان غارت می‌شدند آموختند. بنابر هر علتی این دانش در بیرون از معبد گسترش یافت و با فرم‌های کونگ‌فوی چینی که از حیوانات و حشرات تقلید می‌کرده و سابقه‌ای سه‌ تا پنج هزار ساله در چین داشته است، ترکیب شد. ⚔ سربازان امپراطور افسانه ای چین، هوانگ، اوائل سال‌های ۲۷۰۰ پیش از میلاد از حرکات ببر، عقاب، آخوندک، مانتیس و میمون استفاده می‌کردند. امروزه نفوذ و تأثیر بودیدارما را می توان در سبک های کونگ‌فو که به صورت خطی به هم نزدیک می‌شوند را مشاهده کرد که با سبک های نزدیک شدن به صورت دایره ای که احتمالاً قبل از ورود او وجود داشته است متفاوت است. تا همین اواخر هم جزئیات اندکی از کونگ‌فو (که غربی‌های ناآشنا، به آن بوکس چینی می‌گویند) مشخص شده است. زیرا گروه‌هایی که به تمرین این تکنیک‌ها می‌پرداختند به طور سنتی مخالف دولت، و از قرن هفدهم به بعد هم، ضد غربی بودند. 🇨🇳 این جریان اصلی دوباره از چین به شرق حرکت کرد. بین سال‌های ۶۰۰ و ۹۰۰ میلادی کونگ‌فوی #شائولین در اوکیناوا معرفی شد. (کاراته مدرن، محصول این کونگ‌فو و سبکی از مبارزه بدون سلاح اکیناوایی به نام تده Tode است.) مسئله‌ای که به ظهور و گسترش #کاراته اوکیناوایی، قوت زیادی بخشید توقیف و ضبط گسترده سلاح‌های اوکیناوایی بود که توسط ژاپن در قرن هفدهم قبل و در حین پیروزی بر این سرزمین اتفاق افتاد. 🗡 در اوایل سال ۱۴۲۹ هاشی، پادشاه #اوکیناوا استفاده از هر نوع سلاح را به دلیل مغایرت با تأکید وی بر فرهنگ والای هنرهای زیبا، ممنوع کرد. مجدداً، کمی پس از پیروزی سال ۱۶۰۹ ژاپنی‌ها، این بار توسط خاندان فاتح، ساتسوما و به منظور راحتی و تسهیل وظایف نیروهای اشغال‌گر ژاپنی، استفاده از هر نوع سلاحی ممنوع شد. 🔶 در سال ۱۵۸۸ در خود #ژاپن به طور گسترده، یک طرح «شکار شمشیر» پدید آمد که پادشاه ژاپنی هیده یوشا، برای ایجاد استیلای سامورایی‌ها بر دهقانان، دستورش را داده بود. در این مرحله مردم اوکیناوا، در ترس و نفرت خود از ژاپنی‌ها متحد شدند و نوعی مبارزه مرگ‌بار بدون سلاح را به نام «ته» ابداع کردند که ترکیبی از کونگ‌فوی چینی و Tode بومی خودشان بود. از آن موقع به بعد، سبک‌های گوناگون مبارزه ته که در اواخر قرن نوزدهم، کاراته یعنی «دست خالی» نام گرفت گسترش یافت. 📣 آشنایی و معرفی خود کاراته در ژاپن، تا قرن بیستم به تأخیر افتاد چرا که گروه‌های هنرهای رزمی اوکیناوایی، مانند چینی‌ها، تجمعات محرمانه داشتند و با سلسله حاکم خارجی دشمن بودند. لذا با کمال تعجب کاراته اوکیناوایی تا بین سال‌های ۱۹۰۴ و ۱۹۱۵، در ژاپن تعلیم داده نشد. در ژاپن هم، مانند هند، چین و اوکیناوا، اشکال مختلف مبارزات بومی بدون سلاح از قبل وجود داشته که می‌توان به: #سومو و جوجوتسو، اشاره کرد. 🎎 همان‌گونه که #جوجوتسو دانشی انحصاری در بین اشراف ژاپنی - #سامورایی‌ها ـ بود آموزش و تعالیم کاراته هم در ژاپن، ابتدا محدود به نخبگان جامعه بود. #ادامه_دارد.. #تاریخچه_رزم 📜 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🥋🏹🥷🇮🇷⚔🥊🤺 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می‌کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)🎴

🥋 تاریخچه هنرهای رزمی از تاریخ باستان تا غرب مدرن امروز (۴) 🔶 گیچین #فوناکوشی استاد اکیناوایی دانشگاه، که کاراته را در ژاپن معرفی نمود، از آموزش مهارت‌هایش به افراد معمولی امتناع می ورزید و فقط به دانشجویان دانشگاه و ارتش آموزش می‌داد. تا قبل از سال ۱۹۴۷ در #ژاپن علاقه فراگیر مردمی نسبت به ظهور و گسترش #کاراته وجود نداشت. در آن سال نیروهای اشغال‌گر آمریکا، ممنوعیت آموزش کاراته را در جزایر #اوکیناوا ملغی کردند. بدین ترتیب برخلاف تصور، آموزش کاراته به طور گسترده و تقریباً هم‌زمان بین آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها آغاز شد. 💣 به علت مسئله اشغال ژاپن، اوکیناوا و #کره بعد از جنگ در منطقه اقیانوس آرام بود که هنرهای رزمی شرقی در #آمریکا گسترش یافت. علی رغم هجوم افراد برجسته و ماهر در #کونگ‌فو به هاوایی و ساحل غربی آمریکا در قرن نوزدهم، دانش آنها به طور موفقیت آمیزی از دستیابی آمریکایی‌ها به دور ماند. اما به خاطر اشغال خاور دور، صدها سرباز آمریکایی پس از آنکه فرماندهان ارتش اجازه آموزش هنرهای رزمی را در پایگاه های خود دادند، با این هنر آشنا گشتند. 💪 در اوایل دهه ۱۹۵۰ نیروی هوایی، امر تعلیم کاراته به کارکنان خود در ژاپن و آمریکا را مورد حمایت قرار داد و افراد ژاپنی متبحر در کاراته، سفرهایی به آمریکا انجام دادند و قدرت تکنیک‌های خود را به نمایش گذاردند؛ به عنوان مثال می‌توان به سفر سال ۱۹۵۲ #اویاما به عنوان سلطان #کیوکوشین اشاره کرد. 🕰 در اواخر دهه ۵۰ و اوائل دهه ۶۰ در آمریکا، مدارس کاراته کم‌کم پا گرفته و ریاست مدارس هم تقریباً به طور انحصاری در اختیار ارتشی‌های با سابقه نیروهای اشغال‌گر آمریکایی بود. بدون وجود این نیروی نظامی، معرفی کاراته در غرب برای مدت زیادی به تأخیر می افتاد. اما از همان ابتدا تفاوت‌های مهمی بین کاراته شرقی و کاراته اروپایی و آمریکایی وجود داشت. مدارس کاراته مدرن غربی، در پذیرش سبک‌های کاراته، خیلی راحت و انعطاف پذیر برخورد می‌کنند همانند خود جامعه غربی آنها اهمیت خیلی کمی برای مسائل سنتی قائل اند. 👊 مردانی مثل #اد_پارکر، سبک های ویژه خود را بر اساس اصول برگرفته از چند مدرسه سنتی ژاپنی و سپس اضافه نمودن اصولی از خود به آن، بسط و گسترش داده اند. آمریکایی‌ها کاراته را نه به عنوان امری مقدس و واجب الاحترام، بلکه صرفاً به عنوان هنر مبارزه بدون سلاح می‌دانند که باید با شیوه زندگی آمریکایی منطبق شود. 😒 نه تنها این هنرهای رزمی تنوع سبک دارند، بلکه به راحتی در اختیار همه مردم قرار می‌گیرند. به جای اینکه همانند ژاپنی‌های قدیم، این دانش را در میان نخبگان جامعه محصور کنند کاراته در غرب به طور گسترده ای در میان هزاران باشگاه و میلیون‌ها تمرین کننده بسط و گسترش یافته است. ☯ 🗞 نشریه هنرهای رزمی با تغییر و ویرایش #تاریخچه_رزم 📜 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🥋🏹🥷🇮🇷⚔🥊🤺 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می‌کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)🎴