eitaa logo
کلبه اندیشه و فرهنگ
588 دنبال‌کننده
341 عکس
1.1هزار ویدیو
192 فایل
تاملات و یادداشت های تحلیلی در حوزه فرهنگ، سیاست و حکمرانی @Kolbe_Andishe_Farhang ادمین @mohsenmohammadi63
مشاهده در ایتا
دانلود
💠ایجاد و تکثیر فضاهای مذهبی به شرط مردمی بودن ها برای فرزندانشان دنبال مدرسه ای هستند که جو داشته باشد و فرزندشان در یک محیط تربیت شود، مذهبی ها پارک یا ورزشگاه، کافه و ... نمیروند یا اگر بروند دنبال مکانی هستند که جو آن نامناسب نباشد. مذهبی ها سینما نمیروند اگر هم بروند فقط برای فیلم ها ارزشی میروند. مذهبی ها از لحاظ شغلی هم حتی به بسیاری از نهادها و ادارات علاقه ندارند و دنبال عضویت در نهادهای ارزشی هستند و عملا نهادها از حضور عناصر مذهبی اثر گذار خالی میشود... استدلال اصلی شان هم این است که محیط سالم نیست و برای حفظ خود مجبوریم محدود به جامعه خودمان باشیم. از اینرو برخی از مذهبی ها به سمت رفته اند و چند سالی است که این فضاها در حال است. البته در گذشته نیز چنین ای را سراغ داریم، ولی این امر به جهت مذهبی بودن حکومت و به نهادهای رسمی آموزشی مثل مدارس و دانشگاه ها بوده است اما امروزه فهرست این فضاها به کافه ها، پارک و سایر فضاهای اجتماعی و مردمی هم کشیده شده است! به نظر می رسد بخشی از این دغدغه ها و تکثیر چنین فضاهایی معلول ها و است، از اینرو همراه با از جامعه بوده و اغلب به و محدود شدن جمع مذهبی و شکاف مذهبی ها از غیر مذهبی ها و نهایتا به دین از عرصه های اجتماعی و شدن بخشی از جامعه منتج خواهد شد. و آن تصور و پیش فرض نادرست اینکه مردم غیر مذهبی اند و باید برای مصون ماندن خود به سمت حداقل کردن ارتباطات و ایجاد فضاهای اختصاصی برای خود بود! غافل از اینکه در جامعه ما، دین باورند و اسلام را می خواهند، این امر با حضور در بین مردم و با نگاهی به نطرسنجی ها و پیمایش های معتبر مشخص است و مناسک مذهبی ایام محرم و فاطمیه و شبهای قدر، پیاده روی اربعین، راهیان نور و حتی مناسبت های انقلاب مثل راهپیمایی ها و انتخابات و... هم موید همین مطلب است و بلاشک اگر در جامعه عملیاتی شود، عده و عده جریان مذهبی بیشتر هم خواهد شد، که بخشی از این با و انقلابی مسولان مربوط است و بخش دیگری هم به موجه و ها. در ضمن نکته اساسی دیگری که باید بدان توجه داشت این است که نمی شود با عدم ارتباط و از جامعه داشت، چرا که اساسا اسلام هویت و دارد و همه ساحت‌‌های و و ، و را می‌پوشاند. از اینرو بسیاری از اعمال و ملکات اخلاقی تنها در عرصه و با جامعه و است که فرصت می‌یابند و کما این که اسلام بی‌توجهی به امور اجتماعی را نفی کرده و کسی که به امور مردم و دیگر مسلمانان ندارد را مسلمان نمی داند... لذا هر گونه سالم ماندن و خودسازی از مسیر ارتباط با دیگران و مواجهه با جامعه است و آن‌که درصدد اصلاح اجتماعی نیست، بخشی از وظایف دینی اش را کرده است. از اینرو نسخه اسلام و تکلیف یک فرد مذهبی با حضور در جامعه و ارتباط با دیگران است، به قول سیدنا الشهید آوینی باید خانه ها را در دامنه بنا کرد، چرا که مطلوب طبع کسانی است که به می اندیشند و دنبال و آسان و بی زحمت اند! البته از آنجا که ما در مسیریم و حکومت به تمامی دینی و در بخش هایی درستی از دین و خواست مردم نبوده یا تلقی هم بوده، مدیریت بخشی از فضاها مطلوب که غالبا مذهبی اند نیست، از اینرو لازم است جریانهای مذهبی درصدد ایجاد فرهنگی غیر دولتی مثل مدرسه و های کار فرهنگی مردمی مثل راهیان نور و جشنواره عمار و... باشند و آن را تکثیر کنند تا فراگیر شود، البته همه این ها که تاکید بر هویت خودی دارد منوط به و تداوم ارتباط موثر با جامعه است و گرنه همان هایی که ذکر شد نتیجه اش خواهد بود. ✍محسن محمدی http://eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang
💠 نامسأله گی کاندیدای مجتهد! (مجتهدِ نظری یا جامعِ عملی خلوص و وحدت؟!) آیا میدان ریاست جمهوری۱۴۰۳، مجتهدِ فقه نظام بودن یا نبودن است؟! یا خلأ کسی که بتواند نیروهای درون نظام در راستای جمع بین دوگانه سخت: وحدت و خلوص۱ باشد؟! که نه دولت را سهامی و چندپاره کند و به نام وحدت، راهبری در مسیر انقلاب و آرمانهایش را گم کند و نه صرفا با خلوص گرایی توان و مقبولیت کار با بخشی از نیروهای انقلاب -به زعمش خالص تر- را داشته و به ضربه بزند! اینها (مجتهدِ فقه نظام / جامع ظرفیت ها و فعلیت های نظام) دو حد وسط متفاوتند و هریک به سمتی می برند. حتی اگر "از قضا" بر یک معمم بنشینند اما "لزوما" شرط دومی، معمم بودن نیست. می توانم درک کنم که طرح کنندگان این پیشنهاد، حتی رئیس جمهور شهید را دیده اند که جمع کننده بوده اما نسخه های دیگری هم به او در اقتصاد و... تحمیل شده است لذا در اینباره از او بیشتر را خواسته اند. بنظر حقیر -اقلا در مقطع کنونی- دومی مساله ماست و نباید با صورت اولی صورت بندی شود! حتی اگر منصب ریاست جمهوری -به تعبیر رهبر انقلاب- جای مطهری ها باشد، اقلا در مقطع کنونی آیین نامه شورای نگهبان نه او را، که حتی رجایی و خامنه ایِ سال۶۰ را هم طبق ضوابطش تایید صلاحیت نمی کند! فعلا -درست یا غلط- قرار است بروکراسی از خود ارتزاق کند و نصاب های اجرایی و بروکرات بودن بر مطهری بودن چربیده است. از آنسو، مجتهدان فقه نظام -که حتی کارنامه اجرایی هم داشته باشند- فقط اگر جامع آن ظرفیت ها و فعلیت ها شوند، مفیدند نه صرفا مجتهد فقه نظام بودن!(پس از حد وسط اصلی سخن بگوییم نه عوارض دیگر) ای بسا صاحب نظر شدن در عرصه ای از نظامات -بخصوص وقتی به کلمه هم تیک بخورد- راه بر نظرات دیگر که بسا در همان مسیر انقلاب و آرمان هایش، صائب تر یا کارآمدترند ببندد و مخل به جهت جامع بودن گردد! وای اگر یافته های اجتهادی فقه نظامشان مثلا "جمهوریت" اش کمتر از استاندارد امام و قانون اساسی باشد! یا مثلا در مساله اساسی کشور -یعنی "اقتصاد"- فقه نظامش به بار ننشسته باشد! آنوقت قاتق نان، قاتل جان میشود! اینکه الان چند مجتهد فقه نظام داریم که در "همه مسائل اساسی کشور" مطابق با استانداردهای قانون اساسی به نظام رسیده و شخصیت اجرایی مورد تایید شورای نگهبان هم داشته باشد را بیشتر از قبیل "قصد و عدم وقوع" می بینم! بهشتی در این مقیاس -به تعبیر رهبر انقلاب اسلامی- تکرار نشده است! ۲ نمی دانم چرا بجای خواستن رئیس جمهوری که قانون اساسی را اجرا کند دائم دنبال اختراع چرخی هستیم که در فرآیند حکمرانی از مجامع تصمیم سازی متعددی باید بگذرد و به یک فرد منحصر نیست؟! اما آن نگرانی که برخی، جامع کامل بین وحدت و خلوص نبوده یا نیستند؛ هم دغدغه درست و بجایی است که البته حلش منحصر به مجتهد فقه نظام نیست. جمع کننده ای مثل به شرط اطلاع کامل از مکتب و رویکردهای اساسی انقلاب و قانون اساسی به اقتصاد و فرهنگ و سیاست، هم می تواند "خلوص انقلابی" را حفاظت و هم به سمت وحدت و "ملی ماندن امر ملی" راهبری کند. بگردیم همچین کسی را بیابیم یا با تغییر رویه ها -ولو به شکل نسبی- بسازیم! هنوز به حسب نظر سنجی ها میزان مشارکت زیر۵۰٪ است!۳ "امر ملی" با حماسه ملی رقم می خورد؛ "حماسه ملی" ، "رقابتِ" جمع کننده های نیروها و ظرفیت های کشور را می خواهد. ۱. ر.ک: رهبر انقلاب اسلامی۸۹/۵/۳۱ ۲. https://t.me/m_ghanbarian/4787 ۳. https://t.me/rushdisu/4865?single این یادداشت له یا علیه هیچ کاندید معلوم یا احتمالی نوشته نشده است. ✍ محسن قنبریان