💠رویکرد انحرافی به انتظار در نگاه اسلام ناب محمدی(ص)، #انتظار یک #عمل و نه یک حالت است؛ چرا که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «برترین اعمال امت من، انتظار فرج است.» مبتنی بر این نگاه، انتظار فرج، آمادگی و تلاش برای اجرای احکام اسلام و همراهی با امام عصر(عج) است. در برابر این نگاه اصیل، نگاه های انحرافی نیز به مرور زمان شکل گرفت. یکی از این نمونه ها رویکردی است، که حاضر نیست به تمامی وظایف عمل شود و از مسئولیت های اساسی در دوران غیبت، شانه خالی می کند. یعنی یک دین عافیت طلب، متحجر و مخالف مبارزه که مهم ترین و معروف ترین نمونه اش در زمان ما، #انجمن_حجتیه است.  البته در مورد انجمن حجتیه به تفصیل باید صحبت کرد و از انحرافات و تفاوتی که با #اسلام_ناب دارد، چرا که تفاوت هایش چندان تبیین نشده، خصوصا که بعد انقلاب شیوه ها و بروز آن هم شکل دیگری داشته است... «تا دیروز مشروب فروشی و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان برای ظهور امام زمان را مفید و کارگشا می دانستند، امروز از اینکه در گوشه ای خلاف شرعی که هرگز خواست مسولین نیست رخ می دهد فریاد وا اسلاما سر می دهند.» (منشور روحانیت) و همان طوری که گفته شد خطر آن هنوز هم هست، البته منظور #جریان_فکری انجمن حجتیه ای هست نه #تشکیلات آن، چرا که چه بسا بسیاری از تشکیلات حذف شوند اما تفکر آن باقی بماند! اعوجاجات فکری انجمن را می شود در زمینه های مختلفی بررسی و در موردش صحبت کرد ولی آن چیزی که اساس تفکر آن است یک #دینداری_خنثی است که هیچ خطری برای دیندار ندارد و با همه می سازد و این از #راحت_طلبی و قایل نبودن به مبارزه ناشی می شود، البته گاهی هم با یک دشمن فرعی که اولویت ندارد درگیر می شوند ولی از خود این هم نوعی فرار از مسولیت و رفع تکلیف در می آید؛ برای مثال انجمن حجتیه روزگاری بهاییت را به عنوان اصلی ترین دشمن خود معرفی می کرد در صورتی که با عقبه ی آن و حامی آن که حکومت پهلوی بود کاری نداشت. ایراد دیگر این رویکرد، ارائه تفسیر عوامانه از دین است، یعنی تلفیق جهالت و عوام گرایی با تقدس، یعنی ایمان منهای معرفت! چیزی که در طول چهارده قرن گذشته اکثر ضرباتی که متوجه اسلام و مسلمانان گشته از همین ناحیه بوده، از اینرو در این رویکرد به انتظار این مسایل بارز است: خواب محوری، مشاهده محوری، ارتباط محوری، تطبیق علایم ظهور و مصداق شناسی ها و... که راه را بر مدعیان دروغین گشوده است. و مطلب مهم تر خلاصه کردن اسلام در مسایل #فردی است و تحجری که دربرابر اجتماعیات اسلام دارند، چنانچه جدایی دین از سیاست یا عدم قایل بودن به تشکیل حکومت و ورود نکردن به فقه اجتماعی نتیجه چنین رویکردی است. ✍محسن محمدی t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠ایجاد و تکثیر فضاهای مذهبی به شرط مردمی بودن #مذهبی ها برای فرزندانشان دنبال مدرسه ای هستند که جو #مناسبی داشته باشد و فرزندشان در یک محیط #سالم تربیت شود، مذهبی ها پارک یا ورزشگاه، کافه و ... نمیروند یا اگر بروند دنبال مکانی هستند که جو آن نامناسب نباشد. مذهبی ها سینما نمیروند اگر هم بروند فقط برای فیلم ها ارزشی میروند. مذهبی ها از لحاظ شغلی هم حتی به بسیاری از نهادها و ادارات علاقه ندارند و دنبال عضویت در نهادهای ارزشی هستند و عملا نهادها از حضور عناصر مذهبی اثر گذار خالی میشود... استدلال اصلی شان هم این است که محیط سالم نیست و برای حفظ خود مجبوریم محدود به جامعه #بسته خودمان باشیم. از اینرو برخی از مذهبی ها به سمت #ایجاد #فضاهای_اختصاصی رفته اند و چند سالی است که این فضاها در حال #تکثیر است. البته در گذشته نیز چنین #تجربه ای را سراغ داریم، ولی این امر به جهت #غیر مذهبی بودن حکومت و #محدود به نهادهای رسمی آموزشی مثل مدارس و دانشگاه ها بوده است اما امروزه فهرست این فضاها به کافه ها، پارک و سایر فضاهای اجتماعی و مردمی هم کشیده شده است! به نظر می رسد بخشی از این دغدغه ها و تکثیر چنین فضاهایی معلول #پیش_فرض ها و #نگاه_های_نادرست است، از اینرو همراه با #قطع_ارتباط از جامعه بوده و اغلب به #انزواگزینی و محدود شدن جمع مذهبی و #تعمیق شکاف مذهبی ها از غیر مذهبی ها و نهایتا به #حاشیه_رفتن دین از عرصه های اجتماعی و #سکولار شدن بخشی از جامعه منتج خواهد شد. و آن تصور و پیش فرض نادرست اینکه #غالب مردم غیر مذهبی اند و باید برای مصون ماندن خود به سمت حداقل کردن ارتباطات و ایجاد فضاهای اختصاصی برای خود بود! غافل از اینکه در جامعه ما، #اکثریت دین باورند و اسلام را می خواهند، این امر با حضور در بین مردم و با نگاهی به نطرسنجی ها و پیمایش های معتبر مشخص است و مناسک مذهبی ایام محرم و فاطمیه و شبهای قدر، پیاده روی اربعین، راهیان نور و حتی مناسبت های انقلاب مثل راهپیمایی ها و انتخابات و... هم موید همین مطلب است و بلاشک اگر #قرائت_انقلابی در جامعه عملیاتی شود، عده و عده جریان مذهبی بیشتر هم خواهد شد، که بخشی از این با #تحقق_دولت_اسلامی و #عملکرد انقلابی مسولان مربوط است و بخش دیگری هم به #رفتارهای موجه #نخبگان و #مذهبی ها. در ضمن نکته اساسی دیگری که باید بدان توجه داشت این است که نمی شود با عدم ارتباط و #کناره_گیری از جامعه #زیست_مذهبی داشت، چرا که اساسا اسلام هویت #جامع و #یکپارچه دارد و همه ساحت‌‌های #فردی و #خانوادگی و #اجتماعی، #دنیوی و #اخروی را می‌پوشاند. از اینرو بسیاری از اعمال و ملکات اخلاقی تنها در عرصه #ابتلا و #مواجهه با جامعه و #تعامل است که فرصت #بروز می‌یابند و کما این که اسلام بی‌توجهی به امور اجتماعی را نفی کرده و کسی که به امور مردم و دیگر مسلمانان #اهتمام ندارد را مسلمان نمی داند... لذا هر گونه سالم ماندن و خودسازی از مسیر ارتباط با دیگران و مواجهه با جامعه است و آن‌که درصدد اصلاح اجتماعی نیست، بخشی از وظایف دینی اش را #ترک کرده است. از اینرو نسخه اسلام و تکلیف یک فرد مذهبی با حضور در جامعه و ارتباط با دیگران است، به قول سیدنا الشهید آوینی باید خانه ها را در دامنه #کوه_آتشفشان بنا کرد، چرا که #گریختن مطلوب طبع کسانی است که به #عافیت می اندیشند و دنبال #راحت_طلبی و #دینداری آسان و بی زحمت اند! البته از آنجا که ما در #میانه مسیریم و حکومت به تمامی دینی #نشده و در بخش هایی #فهم درستی از دین و خواست مردم نبوده یا تلقی #نادرستی هم بوده، مدیریت بخشی از فضاها مطلوب #مردم که غالبا مذهبی اند نیست، از اینرو لازم است جریانهای مذهبی درصدد ایجاد #نهادهای فرهنگی غیر دولتی مثل مدرسه و #مدل های کار فرهنگی مردمی مثل راهیان نور و جشنواره عمار و... باشند و آن را تکثیر کنند تا فراگیر شود، البته همه این ها که تاکید بر هویت خودی دارد منوط به #مردمی_بودن و تداوم ارتباط موثر با جامعه است و گرنه همان #آسیب هایی که ذکر شد نتیجه اش خواهد بود. ✍محسن محمدی http://eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang