eitaa logo
کلبه اندیشه و فرهنگ
587 دنبال‌کننده
341 عکس
1.1هزار ویدیو
192 فایل
تاملات و یادداشت های تحلیلی در حوزه فرهنگ، سیاست و حکمرانی @Kolbe_Andishe_Farhang ادمین @mohsenmohammadi63
مشاهده در ایتا
دانلود
💠مساله و خلا نگاه و 🔺خیلی است که مساله را به مساله ای فردی و صرفا به عنوان مانعی برای محرک های در جامعه تقلیل دهیم. وجه و حجاب در اغلب تحلیل هایی که نسبت به این موضوع می شود نایده گرفته می شود. 🔺امروز اگر شما بخواهید تصویری را نمایش دهید که مفهوم را به بیننده خود منتقل کند، هیچ تصویری یک زن محجبه را برای انتقال این مفهوم به بیننده ندارد. یعنی جنبه و پیدا می کند. به خاطر همین اهمیت است که حجاب در طول تاریخ کشورهای یکی از خطوط مقدم جنگ فرهنگی و کشف حجاب به عنوان نشانه ای از خویشتن و بی دفاعی در برابر سیستم مهاجم بوده است. 🔺فرانتز در کتاب یک انقلاب که تحلیل انقلاب است،در مورد سیاست استعمارگران فرانسوی تعبیر «رویای رام کردن جامعه توسط زنان » را به کار می برد و به شکل مفصل توضیح می دهد که چطور فرانسوی ها از طریق سیستم و روش های دیگر سعی در از بین بردن این ویژگی در زنان الجزایری داشتند و بالعکس زنان الجزایری از حجاب به عنوان نیرویی برای مقابله با استفاده می کردند. 🔺 فانون در کتابش می گوید «پس از دیدن هر زن کشف کرده امیدهای حمله ور شدن ده برابر می گردید». «هر زن کشف کرده نشانه یک سست و متلاشی در جامعه بود». «هر چادری که برداشته می شد به این معنا بود که آغاز به انکار وجود خویشتن کرده است و خود را به مکتب ارباب نموده است». یعنی مساله حجاب در تاریخ انقلاب کاملا جنبه و دارد. 🔺متاسفانه مشاهده می کنیم در میان طیفی از و افراد مذهبی و بعضا نیز نوعی از شکل گرفته است که با تقلیل حجاب به مساله ای خرد و فردی ذیل ساختن دوگان هایی بین یا با آن، به دنبال پاک کردن صورت مساله هستند. البته تا آن جایی که مساله این عزیزان فقط در روش برخورد باشد ما نیز در برخی موارد با آن ها همراه هستیم ولی غالبا به همین جا ختم نمی شود و از اساس منکر اهمیت مساله و حیا و عفت و جنبه های و آن می شوند. 🔺آن روحانی محترمی که فرموده اند در طول تاریخ بی حجابی و هیچ وقت به اسلام ضربه نزده است، اگر تاریخ را مطالعه می کردند متوجه می شدند که در و اتفاقا حجاب و حیا و عفت خط مقدم مبارزه با بوده است یا حداقل در این مساله تامل می کردند که چرا در سه کشور ، و پس از حاکم شدن عناصر استعمار نو یعنی رضاخان، اتاتورک و امان الله خان اولین پروژه مشترک از جامعه از طریق بوده است.نگاه این طیف اغلب ناشی از نادیده انگاشتن جنبه های و حجاب و تقلیل سطحی نگرانه آن به عنوان مساله ای فردی و ابزاری برای جلوگیری از در جامعه است. 🔺طیفی هم وجود دارد که نگاهشان ناشی از سیاست زدگی و تعریف امر ذیل است و چون فکر می کنند، شکست هایشان در عرصه سیاسی ناشی از مسائلی مانند الزامی بودن رعایت و به طور کلی عدم پذیرش ولنگاری در حوزه است، به عقب نشینی از امر حیا و عفت به عنوان ابزار کسب می نگرند. این ها متوجه نیستند که برای استعمار، و صرفا به عنوان سنگر اول و یک نماد در جنگ فرهنگی مطرح است که فتح سایر را تسهیل می کند. 🔺حتی در خود غرب هم فرهنگ عمومی در امر ، همواره مرحله به مرحله و تدریجی بوده و هر وقت هم که حکومت ها و فرهنگ عامه بر اثر فشار اقلیت معمولا صاحب قدرت و رسانه متمایل به این نوع از ها عقب نشینی کرده اند، صرفا مطالبه اشکال جدیدی از این نوع از اباحه گری شکل گرفته است. حتی امروز هم که این مساله در غرب تا به رسمیت شناختن ازدواج همجنس گرایان پیشرفته است مطالبات جدیدی در زمینه ارتباط جنسی با کودکان و حیوانات و محارم مطرح می شود. http://yon.ir/RJSxN 🔻اگر در فرانسه را از حضور در مدارس منع می کنند یا برای مساله ای خرد مثل ممنوعیت استفاده از لباس در سواحل در قانونگذاری می کنند، این مساله ناشی از این است که فرانسوی ها بر خلاف عامیانه حاکم بر این طیف از مذهبی ها به اهمیت و حجاب و این که می تواند هویت جامعه فرانسه را به چالش بکشد، پی برده اند. ✍ میثم ظهوریان eitaa.com/joinchat/470286336C5a1bc85809 sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang
💠ایجاد و تکثیر فضاهای مذهبی به شرط مردمی بودن ها برای فرزندانشان دنبال مدرسه ای هستند که جو داشته باشد و فرزندشان در یک محیط تربیت شود، مذهبی ها پارک یا ورزشگاه، کافه و ... نمیروند یا اگر بروند دنبال مکانی هستند که جو آن نامناسب نباشد. مذهبی ها سینما نمیروند اگر هم بروند فقط برای فیلم ها ارزشی میروند. مذهبی ها از لحاظ شغلی هم حتی به بسیاری از نهادها و ادارات علاقه ندارند و دنبال عضویت در نهادهای ارزشی هستند و عملا نهادها از حضور عناصر مذهبی اثر گذار خالی میشود... استدلال اصلی شان هم این است که محیط سالم نیست و برای حفظ خود مجبوریم محدود به جامعه خودمان باشیم. از اینرو برخی از مذهبی ها به سمت رفته اند و چند سالی است که این فضاها در حال است. البته در گذشته نیز چنین ای را سراغ داریم، ولی این امر به جهت مذهبی بودن حکومت و به نهادهای رسمی آموزشی مثل مدارس و دانشگاه ها بوده است اما امروزه فهرست این فضاها به کافه ها، پارک و سایر فضاهای اجتماعی و مردمی هم کشیده شده است! به نظر می رسد بخشی از این دغدغه ها و تکثیر چنین فضاهایی معلول ها و است، از اینرو همراه با از جامعه بوده و اغلب به و محدود شدن جمع مذهبی و شکاف مذهبی ها از غیر مذهبی ها و نهایتا به دین از عرصه های اجتماعی و شدن بخشی از جامعه منتج خواهد شد. و آن تصور و پیش فرض نادرست اینکه مردم غیر مذهبی اند و باید برای مصون ماندن خود به سمت حداقل کردن ارتباطات و ایجاد فضاهای اختصاصی برای خود بود! غافل از اینکه در جامعه ما، دین باورند و اسلام را می خواهند، این امر با حضور در بین مردم و با نگاهی به نطرسنجی ها و پیمایش های معتبر مشخص است و مناسک مذهبی ایام محرم و فاطمیه و شبهای قدر، پیاده روی اربعین، راهیان نور و حتی مناسبت های انقلاب مثل راهپیمایی ها و انتخابات و... هم موید همین مطلب است و بلاشک اگر در جامعه عملیاتی شود، عده و عده جریان مذهبی بیشتر هم خواهد شد، که بخشی از این با و انقلابی مسولان مربوط است و بخش دیگری هم به موجه و ها. در ضمن نکته اساسی دیگری که باید بدان توجه داشت این است که نمی شود با عدم ارتباط و از جامعه داشت، چرا که اساسا اسلام هویت و دارد و همه ساحت‌‌های و و ، و را می‌پوشاند. از اینرو بسیاری از اعمال و ملکات اخلاقی تنها در عرصه و با جامعه و است که فرصت می‌یابند و کما این که اسلام بی‌توجهی به امور اجتماعی را نفی کرده و کسی که به امور مردم و دیگر مسلمانان ندارد را مسلمان نمی داند... لذا هر گونه سالم ماندن و خودسازی از مسیر ارتباط با دیگران و مواجهه با جامعه است و آن‌که درصدد اصلاح اجتماعی نیست، بخشی از وظایف دینی اش را کرده است. از اینرو نسخه اسلام و تکلیف یک فرد مذهبی با حضور در جامعه و ارتباط با دیگران است، به قول سیدنا الشهید آوینی باید خانه ها را در دامنه بنا کرد، چرا که مطلوب طبع کسانی است که به می اندیشند و دنبال و آسان و بی زحمت اند! البته از آنجا که ما در مسیریم و حکومت به تمامی دینی و در بخش هایی درستی از دین و خواست مردم نبوده یا تلقی هم بوده، مدیریت بخشی از فضاها مطلوب که غالبا مذهبی اند نیست، از اینرو لازم است جریانهای مذهبی درصدد ایجاد فرهنگی غیر دولتی مثل مدرسه و های کار فرهنگی مردمی مثل راهیان نور و جشنواره عمار و... باشند و آن را تکثیر کنند تا فراگیر شود، البته همه این ها که تاکید بر هویت خودی دارد منوط به و تداوم ارتباط موثر با جامعه است و گرنه همان هایی که ذکر شد نتیجه اش خواهد بود. ✍محسن محمدی http://eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang