✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا بگو:«همین بس که خداوند، میان من و شما گواه باشد. چرا که او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست.» (اسراء/۹۶) *** وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ ۖ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا ۖ مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا هر کس را خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعى) اوست. و کسانى را که (به سبب اعمالشان) گمراه سازد، سرپرستانى (هدایت کننده) غیر خدا براى آنها نخواهى یافت. وروز قیامت، آنها را بر صورتهایشان محشور مى کنیم، در حالى که نابینا و گنگ و کرند. جایگاهشان دوزخ است. هرزمان آتش آن فرونشیند، شعله سوزانى بر آنان مى افزاییم! (اسراء/۹۷) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۹۶ و ۹۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ☀️هدایت یافتگان واقعى در تعقیب بحث هاى گذشته، که در زمینه توحید، نبوت، و گفتگو با مخالفان بود، آیات فوق یک نوع اعلام ختم بحث در این مرحله، و نتیجه گیرى از آن مى باشد. نخست مى گوید: اگر آنها دلائل روشن تو را در رابطه با توحید، نبوت و معاد نپذیرند، به آنها اعلام کن و بگو: همین بس که خدا میان من و شما گواه باشد; چرا که او از حال بندگانش آگاه، و نسبت به کارشان بینا است (قُلْ کَفى بِاللّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ إِنَّهُ کانَ بِعِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً).(۱) در حقیقت، دو هدف از بیان این عبارت در نظر بوده است: نخست این که: مخالفان متعصب لجوج را تهدید کند که، خداوندِ آگاه و بینا، شاهد و گواه اعمال ما و شما است، گمان نکنید از محیط قدرت او بیرون خواهید رفت، و یا چیزى از اعمالتان بر او مخفى مى ماند. دیگر این که: پیامبر(صلى الله علیه وآله) با بیان این عبارت، ایمان قاطع خود را به آنچه گفته است ظاهر سازد; چرا که قاطعیت گوینده در سخن خود، اثر عمیق روانى در شنونده دارد، باشد که این تعبیر محکم و قاطع، که توأم با یک نوع تهدید ملایم نیز مى باشد در آنها اثر بگذارد، قلبشان را تکان دهد و فکرشان را بیدار کند و به راه راست بخواند. * * * آنگاه اضافه مى کند: تنها کسى هدایت مى یابد که: خدا نور هدایت را به قلبش بیفکند (وَ مَنْ یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ). اما آنها که خدا (به خاطر اعمالشان) گمراه ساخته است، هرگز اولیاء، راهنما و سرپرستى جز خدا براى آنها نخواهى یافت (وَ مَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِهِ). تنها راه این است که: باز هم به سوى او بازگردند، و نور هدایت از او بطلبند. این دو جمله، در حقیقت اشاره به این است که: تنها استدلالات قوى و کوبنده کافى براى ایمان آوردن نیست، بلکه، تا توفیق الهى و شایستگى هدایت در او پیدا نشود، محال است ایمان بیاورد. این تعبیر، همانند آن است که ما افرادى را براى انجام یک کار خیر قابل توجهى، دعوت کنیم، و با انواع استدلالات اهمیت موضوع را گوشزد نمائیم، اما عده اى بپذیرند، و عده اى مخالفت کنند، در اینجا مى گوئیم: همه کس لایق انجام چنین کارى نیست! نطفه پاک بباید که شود قابل فیض *** ورنه هر سنگ و گلى لؤلؤ و مرجان نشود! این یک واقعیت است که: هر دلى لایق نور حق نیست، و هر سرى جاى سوداى او نمى باشد. به علاوه، این سخن اثر تحریک کننده در شنونده دارد، و بسیار مى شود که: او براى اثبات لیاقت خود، دست از لجاجت برمى دارد و تسلیم حق مى شود. این را نیز بارها گفته ایم که: هدایت و ضلالت الهى، هرگز جنبه جبرى ندارد، بلکه، اثر مستقیم اعمال و صفات خود انسان است: آنها که در راه او به جهاد برمى خیزند و براى رسیدن به حق، همه گونه فداکارى مى کنند، مسلماً شایسته آنند که: مشمول هدایت او شوند وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا .(۲) و اما آنها که با پیمودن راه عناد، لجاج و آلوده شدن به هر گونه ظلم، فساد و گناه شایستگى را در خود کشته، و مستحق سلب توفیق و گمراهى شده اند مسلماً این افراد را گمراه مى سازد، چنان که مى فرماید: وَ یُضِلُّ اللّهُ الظّالِمِینَ (۳) وَ ما یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقِینَ (۴) کَذلِکَ یُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ .(۵) اما این که: اولیاء به صورت جمع ذکر شده، ممکن است اشاره به تعدد خدایان پندارى، و یا تنوع وسائل و اسباب هائى باشد که آنها به آن پناه مى بردند، یعنى هیچ یک از این وسائل و اسباب، و همچنین انسان ها، غیر انسان ها و خدایان پندارى، نمى توانند به فریاد آنها برسند و از گمراهى و بدبختى نجاتشان بخشند. پس از آن به صورت یک تهدید قاطع و کوبنده، صحنه اى از صحنه هاى قیامت را که نتیجه قطعى اعمال آنها است به آنها نشان مى دهد، مى فرماید: و ما آنها را در روز قیامت بر صورت هایشان محشور مى کنیم (وَ نَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلى وُجُوهِهِمْ). به جاى این که: مستقیم و ایستاده راه بروند فرشتگان عذاب آنان را به صورتشان بر زمین مى کشند. بعضى نیز این احتمال داده اند که: این گنهکاران چون در آنجا قادر به راه رفتن نیستند، همچون خزندگان بر صورت و سینه مى خزند، و با حالى دردناک و ذلت بار پیش مى روند. آرى، آنها از نعمت هاى بزرگى همچون پاها براى راه رفتن محرومند; چرا که در این جهان از این وسائل در راه سعادت استفاده نکردند، بلکه آنها را در مسیر گناه به کار گرفتند. و نیز آنها در حالتى که نابینا و لال و کر هستند به آن دادگاه بزرگ وارد مى شوند (عُمْیاً وَ بُکْماً وَ صُمّاً). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش اول 🌧جود و بخشش خداوند ↩️ تعبیرى از این زیباتر و رساتر درباره جود و سخاى خداوند متعال و گسترش دامنه نعمت هاى او پیدا نمى شود، که اگر تمام معادن و ذخایر گرانبهاى دنیا را که در عمق کوهها و دلِ دریاها و خزاین انسانها وجود دارد، یکجا به یک نفر ببخشد، سر سوزنى در گنجینه مواهب او اثر نمى گذارد! چرا که با یک فرمان «کُنْ» به مصداق «فَیَکُونْ» هزاران هزار امثال آن در عرصه هستى ظاهر مى شود و نیز به همین دلیل است که درخواست هاى مکرّر و اصرارهاى اصرار کنندگان، او را به بخل وا نمى دارد و در خشم و غضب فرو نمى برد; کسانى از تقاضاهاى مکرّر ناراحت مى شوند، که منابعشان محدود است و با بخشش کاستى مى گیرد و سرانجام پایان مى یابد و به همین دلیل اگر دست حاجت مى بریم، باید نزد خداوندى ببریم که کریم است و بخشنده وجواد و رحیم. تعبیر به «تنفّس» درباره معادن کوهها، اشاره لطیفى است به بیرون افکندن معادن از درون آنها به سبب ریزشها، زلزله ها و شکاف هایى که بر اثر گذشت زمان در آنها پیدا مى شود. و تعبیر به «ضحک» (خنده) درباره صدف ها اشاره به شکاف هایى است که در دهانه آنها پیدا مى شود و لؤلؤهاى غلتان از آن بیرون مى ریزد;همان گونه که انسان هاى زیبا، به هنگام خندیدن، دندانهاى همچون مرواریدشان نمایان مى گردد، صدف هاى دریا نیز وقتى مى خندند دانه هاى لؤلؤ در آنها آشکار مى شود و بیرون مى ریزد. *** نکته: گستردگى نعمت هاى خداوند این بخش از کلام مولا نکات جالبى را در برگرفته که همه آنها ناظر به وسعت نعمت هاى پروردگار و جوشش چشمه هاى فیض ازلى اوست; تا از این طریق امام(علیه السلام) وجدان شنوندگان را تحریک کرده، و آنها را از طریق وجوب شکر منعم - که یک حکم بدیهى عقلى است - براى معرفت ذات و صفات او - تا آنجا که در حوصله بشر است - بسیج کند. در یکجا مى فرماید: هر چه مى خواهید، از او بخواهید، جود و بخشش، هر قدر زیاد باشد از خرانه نعمت و رحمت او چیزى نمى کاهد. در جایى دیگر مى گوید: او بقدرى سخاوتمند و بخشنده است که حتّى اگر کسى از او درخواستى هم نکند، ولى وى را نیازمند و لایق بداند، به او مى بخشد و مشمول عنایاتش مى کند. همان گونه که در دعاى معروف ماه رجب نیز مى خوانیم: «یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَئَلَهُ، یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ، تَحَنُّاً مِنْهُ وَ رَحْمَةً; اى کسى که هر کس از او درخواستى کند به او مى بخشد و حتّى کسى را که درخواستى نکرده و او را هم نمى شناسد، از عطا و بخشش خویش محروم نمى سازد».(13) در جاى دیگر، با عباراتى بسیار زیبا و دلنشین این حقیقت را بر ملا مى سازد که اگر تمام گنجهاى صحرا و دریا و همه ثروتهاى موجود روى زمین و زیرزمین را به کسى ببخشد، کمترین اثرى در جود و بخشش او نمى گذارد و از دامنه آن نمى کاهد و نیز تکرار سؤال و درخواست و الحاح و اصرار در گسترش عطا و سخاى او اثرى ندارد; در حالى که انسانها هر قدر سخىّ و بخشنده باشند، در مقابل تمام این امور آسیب پذیرند و دلیل آن یک چیز است و آن اینکه امکانات و عطایاى همه محدود است و عطا و نعمت هاى خدا همچون ذات پاک او نامحدود. ✔️پی نوشت: 13. مفاتيح الجنان، اعمال ماه رجب. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت #امام_زمان 🍂🍃با هيچ چيزمثل #نماز،بينے شيطان به خاڪ ماليده نمے شودپس نماز را به پادار و #بينے_شيطان رابه خاك بمال.🍂🍃 🔆حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 📘بحارالانوار ، جلد ۵۳ ، صفحه ۱۸۲ ‌‌‌ ‌‌‌‌ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔹 روابط و رفتارهای حضرت فاطمه سلام الله علیه در خانواده یکی از مباحث مفید و کاربردی برای جامعه بحث ویژگی های خانواده فاطمی است؛ یعنی نوع روابطی که در این خانه و خانواده هست. 🎙 استادرفیعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و پنجاه و یک 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﺍﺳﺖ، ﺭﻭﺍﻳﺘﻴﻜﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻨﺒﻞ ﺩﺭ ﺝ 5 ﻣﺴﻨﺪﺵ ﺩﺭ ﺹ 347 ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ (ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﺣﺪﻳﺚ) ﺍﺯ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻳﻤﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺷﺪﺕ ﻭ ﻏﻠﻈﺘﻲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻳﺪﻡ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﺍﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ، ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻠﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ ". ﮔﻮﺋﻲ ﺭﺍﻭﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﺍﻭﻱ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻗﺒﻠﻲ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻣﺮ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﺍ ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﺪ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﻗﻀﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﻭ ﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﻏﺪﻳﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻃﺮﻕ ﻣﺘﻮﺍﺗﺮﺵ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻫﻤﻴﺘﻲ ﺑﺎﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﻭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻧﻤﻴﺪﻫﻴﻢ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻨﺘﻬﺎﻱ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﻣﻜﺮﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻟﻔﻆ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ (ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻧﻮﻋﻲ (ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ) ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺷﺨﺼﻲ، ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺩﺭﺷﺘﻲ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻪ ﻣﺠﻮﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺨﻦ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﺑﮕﻮﻳﺪ، ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺷﺎﻥ ﺣﻜﺎﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮ ﺭﻋﻴﺖ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﺎﻣﺮﻱ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻀﻤﻦ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻓﺮﺩﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻋﺎﺩﻱ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﻭ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺑﺮﺁﻳﺪ، ﺍﻭ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻭ ﻧﻜﻮﻫﺸﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍﺀ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻧﻈﺮ ﻓﺮﺩﻱ ﺗﺎﺛﻴﺮﻱ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﺖ ﻭ ﺻﻠﺎﺣﻴﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮﻗﻌﺎﺕ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﺷﺨﺼﻲ ﻭ ﻓﺮﺩﻱ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺭﺩ ﻟﺬﺍ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻠﺰﻡ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺧﻮﺩ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻜﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻣﻘﺮﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﺎﻣﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ،: " ﺍﻟﺴﺖ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻣﻦ ﺍﻧﻔﺴﻬﻢ " (ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ) ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺪﻟﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺬﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻟﻠﻨﺎﺱ ﻭ ﻫﺪﻱ ﻭ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻟﻠﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ- ﺁﻳﻪ 138 ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2